Morgunblaðið - 03.02.1995, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 3. FEBRÚAR 1995 D 5
Morgunblaðið/Kristinn
SERGEI S. Gúschin segir að stundum taki það sig aðeins tíu
mínútur að fletta í gegnum Morgunblaðið, en aðra daga geti
það tekið allt að klukkutíma.
athygli. íslenskukunnáttan fái því að
njóta sín á mörgum öðrum sviðum.
„Ég sinni ýmsum þýðingum, ýmist
yfir á rússnesku, íslensku eða ensku,
og sé um búskaparmál sendiráðsins,
t.d. samskipti við iðnaðarmenn og
verslanir ef gera þarf stórinnkaup
fyrir sendiráðið. Þá hef ég verið kall-
aður til ef komið hefur verið með slas-
aða rússneska sjómenn til aðhlynn-
ingar á spítala og hluti af starfínu
felst í undirbúningi sendinefnda til
og frá Rússlandi m.a. ferðar aðila úr
íslensku viðskiptalífi til Múrmansk
ekki alls fyrir löngu þar sem var stofn-
að til vinabæjarsamstarfs Múrmansk
og Akureyrar. Mér fínnst skynsam-
legt að efla samskipti milli héraða í
stað þess að reka þau í gegnum ein-
hveija miðstjóm. Og þó
svo að hin ýmsu héruð
í fýrrum Sovétríkjunum
hafi takmarkaða sjálfs-
stjóm ríkir sjálfstæði í
viðskiptum og við get-
um nýtt okkur íslenska
þekkingu á marga
vegu, t.d. í orkumálum og físk-
vinnslu. Þú verður þó að gera þér
grein /yrir því að ég er enginn stór-
lax. Ég tek aðeins þátt í að auka
tengslin," segir Sergei, brosir, fær sér
að reykja og býður mér eina.
Vinnudagur Sergeis er frá 9-17
með klukkutíma matarhléi og í frí-
stundum segist hann hafa gaman
af því að ganga úti. Seltjarnamesið
sé langbest til þess fallið. Þegar ég
spyr um samskipti við íslendinga
segir Sergei að sér falli best að kynn-
ast gömlu fólki þó hann sé sjálfur
ungur að ámm. „Mér fínnst því mið-
ur íslenskir ungiingar oft vilja
gleyma uppruna sínum. Þeir sækja
allt of mikið í bandaríska siði. Ef ég
hitti jafnaldra mína á götum úti og
gef mig á tal við þá, svara þeir mér
alltaf á ensku en ekki íslensku.
Gamla fólkið, sem yfírleitt er mjög
sterkt og býr yfir mikilli lífsreynslu,
talar aftur á móti skýra, fallega og
sígilda íslensku og ég nýt þess að
tala við það. Kynslóðabilið virðist
vera orðið mjög breitt eða kannski
er ég bara orðinn gamall maður.“
Aðspurður um hitt kynið segir
hann: „íslenskar konur eru vissulega
fallegar. Það er stað-
reynd. Hvað mig varð-
ar, þá er það mín skoð-
un að það sé mikilvægt
að maður og kona skilji
hvort annað fullkom-
lega þegar kemur að
ástinni. Ég veit ekki
hvort íslenskan mín er nógu góð til
þess.“ Hann segir að framtíðin sín
sé svo sem óráðin. „Kannski verð
ég hérna í ein tvö ár til viðbótar og
finn mér svo annan vettvang til að
auka tengslin enn frekar við íslend-
inga. Það er hægt að gera á svo
margan hátt. Ég held að ég gæti
verið gagnlegur í því á komandi
árum.“ ■
Jóhanna Ingvarsdóttir
Ég er enginn stórlax,
tek aöeins þátt í að
aukq samskiptin við
íslendinga.
Vmningshafar í Japan
tregir að vitja vinninga sinna
HJÓNASKILNAÐIR og hjátrú virð-
ast m.a. eiga þátt í að vinningshaf-
ar í japanska lottóinu, sem veltir
mörgum milljónum jena, eru oft
tregir að sækja vinninga sína.
Júmbólottóið í árslok er hápunkt-
urinn og það teygir anga sína lands-
horna á milli. Hæsti vinningur er
130 milljónir jena, eða um 91 millj-
ón íkr. Vinningsnúmer eru birt 31.
desember ár hvert og vinningshafar
geta vitjað vinninga sinna fram til
5. janúar ári síðar.
Samkvæmt upplýsingum Dai-
Ichi Kangyo bankans, sem hefur
framkvæmd jumbó-lottósins á sinni
könnu, höfðu 7 af 315 stærstu vinn-
ingshöfum frá í desember 1993
ekki gefíð sig fram fímm dögum
áður en fresturinn rann út.
Bankinn seldi um 800 milljónir
miða_ á síðasta ári á 300 jen (um
210 íkr.) stykkið. „Við birtum aug-
lýsingu 6. desember sl. um að átta
vinningshafar frá árinu áður hefðu
ekki sótt vinninga sína og síðan
hefur aðeins einn þeirra gefið sig
fram,“ sagði starfsmaður bankans.
Margvíslegar ástæður
Svipuð staða kom upp í fyrra
þegar 16 stærstu vinningshafarnir
fyrirgerðu rétti sínum með því að
koma ekki á tilskildum tima og tveir
gáfu sig fram á 11. stundu. Starfs-
maður bankans fékk hinar kynleg-
ustu skýringar á þessari tregðu.
45 ára skrifstofumaður, vinn-
ingshafí 120 milljónir jena, um 84
milljóna íslenskra króna, óttaðist
að fjárhæðin myndi bylta lífi sínu
og 66 ára atvinnulaus karl, sem var
að skilja við konu sína, sagðist fyrst
vilja útkljá þau mál til að konan
gæti ekki gert kröfu til vinningsins.
Fertug kona missti næstum af
þeim stóra því að hún fylgdi fyrir-
mælum spákonu og faldi 100 happ-
drættismiða hingað og þangað á
heimili sínu. Síðan gat hún ekki
munað hvar hún hafði látið 20
þeirra. Hún fann þó alla miðana,
þ.á. m. vinningsmiðann, mánuði
áður en fresturinn rann út.
Starfsmaður bankans sagði að
oft verði háir vinningar tilefni til
heiftúðugra deilna milli hjóna. Hann
tók dæmi af hjónum á fimmtugs-
aldri, sem rifust í heilt ár vegna
120 milljónir jena, sem eiginmaður-
inn vann og konan krafðist hlut-
deildar í. ■
DAGLEGT LÍF
Tveggja vikna hönnunarhátíð
Alls kyns gagnlegir
hlutir flokkast undir iðnhönnun
IÐNHÖNNUÐIR halda sýningu í
gamla Morgunblaðshúsinu við Að-
alstræti á tveggja vikna hönnunar-
hátíð sem Hönnunarstöðin hefur
skipulagt. Sýningin hefst 23. febr-
úar næstkomandi og segir Guð-
mundur Einarsson, formaður Fé-
lags íslenskra iðnhönnuða að með
þessu móti vilji þeir vekja athygli
á hlutverki iðnhönnunar í hringrás
iðnaðar og atvinnulífs. Á sýning-
unni verða bæði vinnuteikningar og
hlutir sem íslenskra iðnhönnuða.
Iðnhönnun er tiltölulega ný
starfsgrein hér á landi og segir
Guðmundur að milli 10 og 20 manns
stundi nú nám í iðnhönnun erlend-
is. Sjálfur lærði hann fýrst á Ítalíu
og fór síðan í framhaldsnám í
Bandaríkjunum. „Hversdagslegir
hlutir, allt í kringum okkur, eru
dæmi um iðnhönnun, eldhústæki,
raftæki eða hjálpar- og stoðtæki,
svo nefnd séu örfá dæmi.“
Fjölbreytt verkefni
Þeir sem lagt hafa leið sína í
Þjóðarbókhlöðuna hafa væntanlega
séð bókahillukerfið sem þar er, en
það er dæmi um iðnhönnun sem
Guðmundur er höfundur að. Hann
hefur ennfremur hannað hnéspelk-
ur, rafknúinn hjólastól og hnetu-
brjót,, svo tekin séu dæmi um við-
fangsefni hans á síðustu árum.
„Verkefnin eru fjölbreytt og það
áhugaverðasta við þetta starf er
síbreytileiki þess. Samfélagið er í
sífelldri þróun og stöðugar breyt-
ingar eiga sér stað á lifnaðarháttum
okkar og lífsskilyrðum. Þess vegna
er alltaf þörf á að nýjar vörur líti
dagsins ljós, auk þess sem breyta
þarf vörum sem þegar eru fram-
leiddar.
Það er hlutverk okkar, iðnhönn-
uða, að greina þessar þarfír og svara
þeim með nýrri hönnun. Iðnhönnuð-
ur þarf að gæta þess að hlutur sem
hann hannar eða breytir sé aðgengi-
legur og auðveldur í notkun. Einnig
þarf að vera hagkvæmt að framleiða
hann, að ógleymdu útlitinu, sem
þarf að gleðja augað og vera í sam-
ræmi við ríkjandi tískustrauma
hveiju sinni. Ef allt þetta tekst, hef-
ur iðnhönnuði tekist vel upp.“ ■
BT
Ljósmynd/Oddur Stefán
DÆMI um ólíka iðnhönnun
Guðmundar Einarssonar. Efst
er hnotubijótur, þekkt áhald
sem gefið var nýtt líf með
nýrri hönnun. Til vinstri er
hnéspelka með nýstárlegum
festingum. „Aðlaðandi fyrir
þann sem notar hana og einnig
fyrir þann sem sér hana,“ seg-
ir höfundurinn. Neðst er bóka-
hillukerfi, sem sett var upp í
Þj óðarbókhlöðunni.

Sjúkraþjálfarar komu
frá Svíþjóð í kynnisferð til íslands
Morgunblaðið/Sverrir
HOPUR sænskra sjúkraþjálfara á MT-stofunni ásamt Andrési
Kristjánssyni, sjúkraþjálfara, sem er lengst til hægri á myndinni.
TUTTUGU sænskir sjúkraþjálfarar
hafa upp á síðkastið komið til ís-
lands í tveimur hópum til þess að
kynna sér nýjungar í sjúkraþjálfun.
Að sögn Andrésar Kristjánssonar,
sjúkraþjálfara, leist Svíunum mjög
vel á ástæður og ek-ki er útilokað
að fleiri fylgi í kjölfarið.
Þeir kynntu sér sjúkraþjálfunar-
deild Háskóla íslands, en deildin
var stofnuð árið 1978. Sjúkraþjálf-
unarnám hér er heldur lengra en á
hinum Norðurlöndunum eða fjögur
ár hér í stað þriggja annars staðar.
Þá skoðuðu sænsku sjúkraþjálf-
ararnir MT-stofuna, Síðumúla 37,
og kynntu sér þar m.a. nýjungar í
meðferð baksjúklinga. Bak-, háls-
og axlavandamál ýmiss konar eru
algengustu meinin, sem hijá þá,
sem þurfa á sjúkraþjálfurum að
halda, ýmist vegna slysa eða álags-
einkenna frá vinnu. Nýjungar eru
einkum fólgnar í nákvæmari skoðun
á hreyfingu hvers hryggjarliðar fyr-
ir sig. „Það kom sænsku starfs-
bræðrunum okkar á óvart hversu
vlða við höfum aflað okkur meiri
þekkingar eftir að náminu lauk, en
hér vinna sex sjúkraþjálfarar, sem
hafa meðal annars starfað í Nor-
egi, Kanada eða Svíþjóð."
MT-stofan hefur verið starfandi
undanfarin tvö ár, en MT er
skammstöfun á Manual Therapy,
sem er alþjóðlegt samheiti fyrir þá,
sem skoða stoðkerfi mannslíka-
mans. Stofan er rekin sjálfstætt en
er með samning við Trygginga-
stofnun ríkisins og vinna sjúkra-
þjálfarar eingöngu eftir tilvísunum
frá læknum. ■