Morgunblaðið - 05.02.1995, Blaðsíða 3

2 D SUNNUDAGUR 5. FEBRÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 5. FEBRÚAR 1995 D 3
TRJÁGREINAR skröpuðu hliðar og þök bílanna.
HJALTI og Snorri við Batie Neuve í 1.599 m hæð.
Á Nissan
frönsku Öl
SNORRI Ingimarsson frétti síðastliðið haust af móti jeppamanna sem haldið
er árlega í frönsku Ölpunum. Snorri býr um þessar mundir í Hollandi og er
með Nissan Patrol jeppa sinn þar í landi. Hann bauð greinarhöfundi að taka
þátt með sér í þessu móti sem fram fór 18-21. janúar í skíðabænum Oreiéres
Merlette. Croisiere Blanche er mót sem haldið er árlega af þremur jeppaklúbb-
um í Hautes Alpes héraðinu í Frakklandi. Þátttakendum er skipt í flokka eft-
ir farartækjum, mótorhjól, fjórhjól og jeppa. Jeppaflokknum er síðan skipt upp
í undanfara og almennan flokk. Þátttakendur koma frá ýmsum löndum, flest-
ir frá Frakklandi en einnig frá Sviss, Þýskalandi, Hollandi, Bretlandi, Belgíu,
ísrael og nú í fyrsta sinn frá íslandi. Þama eru samankomnir 150 jeppar
ásamt 50 fjórhjólum og mótorhjólum. Mótið fer þannig fram að þátttakendum
er skipað í hópa, 10-15 bílar í hóp, og voru 2-3 fylgdarbílar með hveijum þeirra.
Landslag þama í frönsku Olpunum
er mjög hrikalegt, há og brött fjöll,
djúpir dalir og hlíðarnar skógi vaxn-
ar. Leiðirnar sem eru famar í Crois-
iere Blanche mótinu eru aðallega
örmjó einstigi og þröngir skógarstíg-
ar sem liggja eftir snarbröttum fjalls-
hlíðunum, rétt nógu breiðir fyrir litla
jeppa. Tijágreinar skaga svo inn á
slóðana og sleikja hliðar og þök bíl-
anna.
Sums staðar höfðu trjábolir fallið
yfir stígana og voru fylgdarmennim-
ir vopnaðir keðjusögum til að ryðja
þeim úr vegi. Croisiere Blanche
stendur yfir í fjóra daga og miðstöð
mótsins er í litlum skíðabæ sem heit-
ir Orciéres Merlette í 1.850 metra
hæð. Þama er oft mjög mikill snjór
og skilyrði fyrir þátttöku er að bílam-
ir séu búnir keðjum á öll hjól. Snjór-
inn þama er nokkuð öðruvísi en við
eigum að venjast hér á Islandi þar
sem hann fellur oftast í logni og
miklu magni í einu.
Við lögðum af stað frá Rotterdam
síðdegis á mánudag og komum til
Orciéres Merlette um sjöleytið morg-
uninn eftir. Eftir að hafa lagt okkur
nokkra tíma í bílnum um morguninn
áttum við lausan dag sem við notuð-
um til að skoða okkur um. Skíðalyft-
an gengur upp í 2.600 metra hæð
og þaðan er frábært útsýni í allar
áttir.
Ólíkar aðstæður
Fyrsti dagur mótsins er rólegur
fyrir þátttakendur en þá fer fram
endanleg skráning og greiðsla þát-
tökugjalda. Við vorum í 8 bíla hóp
frá Hollandi. Framkvæmdastjóri
í BÆNUM Ancelle fór fram
skráning og skoðun ökutækjanna.
Croisiere Blanche mótsins kom að
máli við okkur þegar hann sá bílinn
okkar og gerði okkur grein fyrir að
bíllinn væri of breiður og hár fyrir
sumar leiðir og við þyrftum að fylgja
öllum fyrirmælum nákvæmlega. Bíl-
amir vom síðan skoðaðir hátt og
lágt, keðjur og öryggisbúnaður yfirf-
arinn og bílarnir merktir í bak og
fyrir. Að lokum þurfa þátttakendur
að þreyta inntökupróf þar sem þeir
þurfa að aka eftir braut sem var
mjög þröng og erfið yfirferðar.
Bíllinn sem við vomm á er íslensk-
ur Nissan Patrol sem að þessu sinni
var á 38“ dekkjum en er að jafnaði
á 44“ dekkjum. Það reyndist nauð-
synlegt að setja hann á minni dekk
til þess að hafa pláss fyrir keðjurn-
ar. Patrolinn er frekar langur og
breiður og hentar að mörgu leiti vel
fyrir íslenska jeppamennsku, er vel
búinn, með tvo millikassa, loftlæsing-
ar að aftan og framan og með spil.
Þrátt fyrir að við höfum að baki
mikla reynslu í jeppaferðum á íslandi
og höfum einnig ferðast um Alpana,
vissum við ekki gjörla hvað beið okk-
ar í jeppaferð um þær slóðir. Okkur
var ljóst að í Ölpunum em aðstæður
ólíkar því sem við eigum að venjast.
Síðdegis var komið að okkur að
þreyta inntökuprófíð. Prófið var í
skógivöxnum dalbotni, aka átti um 1
km eftir krókóttum stíg milli tijánna
með ísilögðum stöllum og skorning-
um. Erfitt var að sjá vel hvað var
að gerast en út úr skóginum bámst
miklar vélardrunur og greinilegt að
menn Iétu jeppana taka vel á í börð-
unum. Þegar stuttur Land Rover á
keðjum komst áfallalaust í gegn þá
leit þetta þó ekki út fyrir að vera
erfitt. Við vomm með keðjumar á
38“ og þurftum að sýna mikla gætni
til að reka ekki bílinn í tré og sums
staðar þurfti að snúa bílnum sérstak-
lega með því að bakka og laga hann
í að loknum hveijum áfanga. Strax
á fyrstu leið heltist fyrsti Willisinn
úr lestinni en framdrifíð hjá honum
virkaði ekki. Aðalleið morgunsins lá
utaní snarbrattri skógivaxinni hlíð,
inn fyrir dalbotn og út með hlíðinni
hinu megin að flugdrekapalli og á
útsýnisstað sem heitir Batie Neuve.
Þarna reyndi verulega á hæfni og
útsjónasemi ökumanna. Snjórinn var
laus í sér, um 50cm djúpur og fylgd-
arbílarnir ruddu leiðina. Mjög erfítt
var að aka á Patrolnum þarna því á
38“ dekkjunum er hann mun breið-
ari en hinir bílarnir og passaði ekki
í hjólförin. Það varð því að gæta
þess mjög vel að hafa ytra hjólið í
hjólfarinu og ryðja nýtt hjólfar fyrir
innra hjólið. Bíllinn hafði því mikla
tilhneigingu til að snúast en ekkert
mátti bregða útaf því 200-300
snarbrött brekka var niður í dalbotn-
inn og ekki árennilegt að fara útaf.
Við Batie Neuve var snúið_ við og
farin sama leið til baka. Áður en
farið var aftur til Ancelle í hádegis-
mat þurfti að ganga á þrúgum upp
brekku til að fá stimpilinn í bókina.
Eftir fjórrétta hádegisverð var
ar en hinn fór heim vegna við-
skiptaerinda. Hann var reyndar í
sinni fyrstu ferð og hafði beygt fram-
§öður á nýja Wranglernum sínum.
Um kvöldið tókum við eftir því að
hann var hættur að brosa.
Brattar brekkur
Enn versnuðu aðstæðurnar, snjór-
inn varð dýpri og leiðimar hálli.
Þennan dag var aðallega ekið um
mjög þrönga og bratta skógarstíga.
Tijágreinarnar skröpuðu bílinn, bæði
topp og hliðar og sums staðar þurft-
um við að lyfta þeim frá til að kom-
ast áfram. Okkur var ráðlagt að
sleppa erfiðustu leið dagsins. Hún lá
upp mjög brattan sneiðing og svo
mjór að engum heilvita manni hefði
dottið í hug að aka þetta á Islandi.
I þessari brekku fór bíll útaf fyrir
tveimur ámm og rúllaði 15 metra
niður hlíðina. Sem betur fer urðu
engin alvarleg slys á fólki en þá var
það flutt með þyrlu til skoðunar á
sjúkrahúsi. Til þess að minnka hætt-
una á að það endurtæki sig var sett-
ur tijábolur í vegbrúnina til að styðja
við dekkin. Þarna var töluverð hætta
að stoppa til að ýta frá greinum á
grenitré sem voru að stingast inn
undir sólskyggnið á Patrolnum.
Skyndilega kom mikið högg aftan á
Patrolinn. Franski fylgdarmaðurinn
hafði misst stjórn á Toyotunni í snar-
brattri brekkunni og þrátt fyrir keðj-
ur á öllum hjólum gat hann ekki
stöðvað bílinn og lenti aftan á Patr-
olnum. Skemmdir á bílunum voru
óverulegar en þessu fylgdi heilmikill
hávaði og handapat frá Frakkanum.
Hleypt úr dekkjunum
Um kvöldið var sérstakt nætur-
aksturskvöld. Þá var ekið til Gap og
allir hittust á torgi þar sem búið var
að setja upp ræsipall fyrir Monte
Carlo rallýið. Þarna vom jepparnir
ræstir fyrir næturaksturinn til Orci-
éres. Við fengum ráðleggingar um
að sleppa fyrsta hlutanum því sú Ieið
var mjög þröng fyrir Patrolinn. Enn
lá leiðin um þröngar skógarleiðir en
mun erfíðara var að aka þessar leiðir
í myrkri en í birtu. Margir ökumenn
lentu í vandræðum með að rata rétta
leið en okkur tókst að komast alla
leið án vandræða. Síðasta dag móts-
að veg sem ekki hafði verið ekinn
lengi. Þarna hleyptum við úr dekkj-
unum, sem enn vom með keðjur og
prófuðum að keyra. Þetta gekk vel
og frakkarnir reyndu að koma á eft-
ir en drifu ekki. Eftir þetta voru þeir
alveg heillaðir og sögðu að þeir vissu
um enn erfíðari leiðir til að láta okk-
ur prófa.
Eftir frábæran fímmrétta hádegis-
verð með þeim fóru þeir með okkur
á erfiðustu staðina sem þeir vissu
um og létu okkur fara upp snarbratt-
an þröngan skógarstíg með miklum
snjó. Við þurftum að hleypa úr niður
í tvö pund á fertommu og það kom
vel út með keðjunum. Þær högguð-
ust ekki á hjólunum og veittu gott
grip í flughálli brekkupni. Eina leiðin
var að fara í lægsta gír og enn einu
sinni bjargað aukamillikassinn okkur.
Þegar við komumst þessa leið höfðum
við unnið hug og hjörtu þeirra. Á
leið okkar á næsta stað heimsóttum
við lítinn skíðabæ, Chaillol. Big Boss
náði í bæjarstjórann, bankastjórann
og yfirmann skíðasvæðisins til að
heilsa okkur og sýna þeim bilinn.
Næsti liður var að láta okkur aka
til í slóðinni til að toppurinn rækist
ekki í tijáboli þegar ekið var í hliðar-
halla gegnum krappar beygjur. Nú
kom aukamillikassinn að góðum not-
um og segja má að Patrolinn hafi
skriðið upp börðin án þess að missa
nokkru sinni grip. Keðjumar gáfu svo
gott grip að ekki þurfti að setja loft-
læsingarnar á. Við fengum nokkrum
sinnum klapp frá áhorfendum sem
höfðu ekki mikla trú á því fyrirfram
að svóna stór bíll kæmist í gegnum
prófíð. Þennan dag byijaði að snjóa,
í litlu magni til að byija með en síð-
ar um nóttina bætti heldur í snjókom-
una.
50 cm lausamjöll
Að morgni fímmtudagsins 19. jan-
úar var kominn 30 cm nýr snjór og
áttum við að fara Svörtu leiðina.
Hóparnir hittust í bænum Ancelle.
Þar voru afhentar leiðabækur dags-
ins og ásamt bók sem stimplað var
ekinn sneiðingur utaní fjallsenni. Þar
á leiðinni var mjög kröpp beygja í
gilbotni. í beygjunni var mikill lausa--
snjór og var hún svo kröpp að Patrol-
inn skreið útaf með vinstra afturhjól-
ið. Nú þurfti að draga út spilvírinn
og hengja í næsta tré. Að aftan var
sett band í bílinn og það strengt í
tré til þess að toga afturenda bílsins
inn á slóðann. Eftir að bíllinn af kom-
inn upp á slóðann þurfti sífellt að
gæta þess að hann skriði ekki útaf
og fórum við því heldur hægar en
litlu jepparnir. Vegna stærðar bílsins
var okkur 'ráðlagt að sleppa einni
leið þennan dag en hún lá um mjög
þéttan skóg. Þennan dag var veður
mjög fagurt, sólskin og blíða og 5-7
stiga frost.
Föstudagurinn rann upp með skýj-
uðu veðri og síðan snjókomu. Nú var
Blái dagurinn hjá okkur. Þegar þarna
var komið höfðu tveir bílar úr okkar
hóp dottið út, annar vegna vélarbilun-
á ferðum þegar jepparnir óku upp
og runnu tveir jeppar með ytri hjólin
útaf sneiðingnum þannig að það varð
að spila þá upp. Einn ökumaðurinn
var heldur taugastrekktur, ók of
hratt og beygði um of upp í stallinn,
jeppinn kastaðist til og ytri hjólin
lentu fram af kantinum. Við tókum
eftir því að svitinn bogaði af honum
inn í jeppanum.
Siðasta leið dagsins lá niður af
fjalli, niður óhugnanlega bratta
brekku í sneiðingi, með kröppum
beygjum, hliðarhalla og tijám sem
bíllinn myndi lenda á ef hann skrik-
aði til. Okkur leist frekar illa á þetta
því Patrolinn var of breiður í hjólför-
in. Óhugsandi var að aka þetta nema
með keðjur á öllum hjólum. Bílamir
mjökuðust niður brekkuna og fransk-
ur fylgdarmaður á Toyota
LandCmiser rak lestina. Við ókum
niður í lægsta gír, fyrsta lága og
aukalága, og á leiðinni þurftum við
ins var lagt upp frá smábænum Po-
int de Fosse. Okkur var ráðlagt að
sleppa nokkmm leiðum en vegna
þess að sumar þeirra lágu þannig að
mjög erfítt var að sleppa einstökum
bútum þá var okkur fenginn sérstak-
ur fylgdarmaður þennan dag. Hann
reyndist vera æðsti yfírmaður sam-
takanna sem standa að Croisiere
Blanche og var kallaður Big Boss.
Þetta er eldri maður, vinalegur en
talar einungis frönsku. Við sáum
fljótt að hann hefur mikla reynslu í
að ferðast um þessar slóðir. Hann
sýndi mikinn áhuga á okkur og bíln-
um og vildi gera okkur allt til hæfís.
Hann ásamt tveimur öðrum frökkum
fóra með okkur valdar leiðir sem
þeir töldu henta okkur vel. Eftir
nokkum skógaakstur fómm við fram
á að þeir færu með okkur í mikinn
snjó þar sem við gætum prófað að
hleypa lofti úr dekkjunum. Við fórum
fáfarnar fjallaslóðir þar til við komum
sneiðing með um meters djúpum
lausasnjó. Þetta var erfitt fyrir Patr-
olinn en hann mjakaðist þó áfram
frökkunum til mikillar undrunar. Nú
var ekið um engi í hliðarhalla með
ca 40-50 sm jafnföllnum lausasnjó.
Frakkamir vom nú innanborðs í
Patrolnum og nutu þess að fá að
prófa svona jeppa. Að lokum ókum
við aftur til Point de Fosse þar sem
við kvöddum fylgdamennina.
Eftir þennan eftirminnilega dag
fómm við til baka til Orciéres Merl-
ette þar sem lokaathöfn Croisiere
Blanche fór fram. Þar vom veitt verð-
laun fyrir góða frammistöðu í hinum
ýmsu flokkum. Undir lok athafnar-
innar var Snorri kallaður fram og
honum veitt viðurkenning frá móts-
höldurum fyrir að koma á þetta mót
frá svo íjarlægu landi og sýna þeim
hvernig nota má jeppa á annan hátt
en heimamenn þekktu. ■
Þorvarður Hjalti Magnússon.
NÝR siýór gerði umhverfið ævintýralegt
og jafnframt varasamt.
SKÓGARSTÍGARNIR eru brattir og þröngir og
áttu sumir ökumenn í basli með að komast áfram.
STUNDUM gekk mikið á við
að komast upp brekkurnar.
I
DRIFSKÖFT
Smíðum ný-gerum við
Flestir varahlutir
fyrirliggjandi
Stál og stansar hf.
Vagnhöfða 7-s. 671412.

Nýr bíll

fyrir minna en milljón Vélarstærð og -afl Stærð Hestöfl Stærð bílsins Lengd Breidd Sam- læs. Útbúnaður í bílnum Vökva- Rafdr. Loftp. f. stýri rúður ökum. Útv. og segulb. Bensín- eyðsla Pr. 100 km bl. akstur VERÐ M. vsk., skrán. og ryðvörn
Daihatsu Charade 1,31 84 3,75 m 1,62 m nei já nei nei nei ca. 8 1 998.000 kr. ‘O -Q *o s
Fiat Punto 1,21 55 3,76 m 1,62 m nei nei nei nei nei 7,91 964.000 kr.
Fiat Uno Arctic 1,01 45 3,69 m 1,56 m nei nei nei nei nei 6,1 I 814.000 kr.
Hyundai Accent, 3 dyra 1,31 84 4,10 m 1,62 m nei já nei nei já 7-8 I 949.000 kr. o o o
Hyundai Accent, 5 dyra 1,31 84 4,10 m 1,62 m nei já nei nei já 7-8 I 999.000 kr. ö 00
Lada Safir, 4 dyra 1,5 I 73 4,13 m 1,62 m nei nei nei nei nei 101 588.000 kr. -ö
Lada Station 1,51 77 4,12 m 1,62 m nei nei nei nei nei 10 1 677.000 kr. o 4>c
Lada Samara, 5 dyra 1,31 61 4,01 m 1,65 m nei nei nei nei nei 81 624.000 kr. *o O)
Lada Sport 1,7 1 84 3,72 m 1,68 m nei nei nei nei nei 12 I 949.000 kr.
Nissan Micra, 3 dyra 1,31 76 3,69 m 1,58 m nei já nei nei nei 6-7 I 970.000 kr. o (Ö
Nissan Micra, 5 dyra 1,31 76 3,69 m 1,58 m nei já nei nei nei 6-7 I 998.000 kr. O) 0)
Opel Corsa 1,21 45 3,73 m 1,60 m nei nei nei nei já 7,7 I 999.000 kr. &
Peugeot106 1,1 I 60 3,56 m 1,59 m nei nei nei nei nei 6,5 I 888.000 kr. £
Peugeot 205 (m. topplúgu) 1,41 75 3,70 m 1,57 m já nei já nei nei 7,7 1 980.000 kr. s e di
Renault Twingo * 1,31 55 3,43 m 1,63 m nei nei nei nei nei 7,7 1 898.000 kr.
Skoda Favorit 1,31 IfK 3,81 m 1,62 m já nei nei nei nei 7,91 746.000 kr. .c V)
Skoda Forman ('94) 1,31 55 4,16 m 1,62 m já nei nei nei nei 7,91 798.000 kr. F
Suzuki Swift 1,01 58 3,74 m 1,59 m nei nei nei nei nei 6,0 1 998.000 kr. 8
WV Polo, 3 dyra 1,01 45 3,71 m 1,65 m nei nei nei nei nei 7,51 898.000 kr. &
WV Polo, 5 dyra 1,01 45 3,71 m 1,65 m nei nei nei nei nei 7,51 959.000 kr. £ .o
WV Polo, 3 dyra 1,31 55 3,71 m 1,65 m nei já nei nei nei 7,51 998.000 kr. ■♦c
í BLAÐINU í síðustu viku láðist að geta þriggja bíla frá Heklu hf. í töflu yfir bíla á innan við eina milljón króna. Þessir bílar
eru VW Polo 1,0, 3 og 5 dyra, og VW Polo 1,3. Beðist er velvirðingar á mistökunum og taflan birt hér endurbætt.
Morgunblaðið/Kristinn
Lengsta límúsína landsins
EÐALVAGNAR hf., límúsínþjón-
usta í eigu Hjalta Garðarssonar,
hefur fært út kvíarnar og er fyrir-
tækið nú með þrjár límúsínur, tvær
Cadillac Brougham „fully stretc-
hed“ og nýlega kom til landsins
Lincoln „over-stretclied“, sem er
lengsta límúsína landsins. Áður en
Lincoln límúsínan fer í rekstur
verður hún heilsprautuð að utan
og einnig verður hún endurnýjuð
að nokkru leyti að innan. Hjalti
segir að reksturinn sé í járnum
yfir vetrarmánuðina en mikil eftir-
spurn sé eftir þjónustunni á sumr-
in, einkum á meðal erlendra ferða-
manna. Hjalti segir að íslendingar
hafi einnig tekið nýbreytninni með
opnum huga en vandinn sé sá að
hérlendis sé ekki gerður fullkom-
inn greinarmunur á límúsínu og
stórum bandariskum bilum. Hjalti
segir að nýlega hafi leigubílastöð
auglýst að sama gjald væri tekið
fyrir akstur í límúsínu og leigubíl,
en þarna sé um aðræða banda-
ríska Sedan-bíla. Á myndinni
stendur Hjalti í einkennisklæðum
við lengstu límúsínu landsins, Linc
oln „over-stretched“. ■
TILBOÐ
ÓSKAST
í Ford Explorer XLT 4x4,4ra dyra, árgerð '92 (ekinn
21 þús. mílur), Ford Thunderbird, árgerð '86 og aðrar
bifreiðar, er verða sýndar á Grensásvegi 9
þriðjudaginn 7. febrúar kl. 12-15.
Ennfremur óskast tilboð í Oskosh snjóblásara 4x4,
diesel, árgerð '67, J.l. Case vélskófiu W-14 1 cu.yard
liðstýrð (vélarlaus), árgerð '75.
Tilboðin verða opnuð á sama stað kl. 16.
SALA VARNARLIÐSEIGNA