Morgunblaðið - 12.02.1995, Blaðsíða 14

14 B SUNNUDAGUR 12. FEBRÚAR1995
MORGUNBLAÐIÐ

HVAD
EF FÉFLIÐ
VÆRI
KÓNGURINN?
ÓLARSIRKUSINN, sem á tíu
ára afmæli sínu fér sigurför um
heiminn, er enginn venjulegur sirkus.
Minnir á leikhús en er ekkert venjulegt
leikhús heldur. Sólarsirkusinn gefur
öllum leiðindum langt nef.
Það er kvöld og inní risastórt sirkus-
tjaldið flykkjast áhorfendur og koma
sér fyrir í hálfhring í kringum stórt
svið. Undir seiðandi tónlist birtist gest-
gjafi kvöldsins, skrautklæddur kroppin-
bakur sem er eins og sambland af hirð-
fífli og Ríkharði þriðja. Hann gengur
um sviðið og virðir íbygginn fyrir sér
áhorfendur og stígur í vænginn við
giftar konur. Fjaðraðar kynjaverur
skjótast um sviðið með brellur og
hrekki. Hljóm-
sveitin kemur
marserandi í gegn-
um áhorfendaskar-
ann. Búningar
hljóðfæraleikar-
anna minna á hirð
Loðvíks fjórtánda
en hárið á þeim
stendur beint upp
í loftið eins og þeir
hafi hrapað hingað
frá tunglinu og
meðal hljóðfæra er
rafmagnsgítar.
Áður en langt um
líður er maður hrif-
inn með í ferðalag
í gegnum undra-
heim þar sem snjó-
stormur skellur á
og allskyns verur
birtast og hverfa,
detta á rassinn,
svífa um loftin, spúa eldi og ganga á
línu.
Þetta er engu líkt og að lokinni sýn-
ingu er klappað lengi, lengi og áhorf-
endur, sem að kvöldi til eru svo til ein-
göngu fullorðið fólk, brosa út að eyrum
af barnslegri gleði.
Öskur lifs og gleöi
Sólarsirkusinn byggir á þeirri grunn-
hugmynd að í stað hins hefðbunda
forms, þar sem óskyld atriði koma hvert
á eftir öðru, eru trúðamir og fjöllista-
fólkið klætt í viðamikla búninga og
sýningin unnin í kringum . ákveðið
þema, með leikstjórn, búningum, ljós-
um, dansi og tónlist.
Þessi sýning ber heitið
„Alegría" sem þýðir gleði á
spænsku. Og þema sýning-
arinnar er: Fíflin hafa tapað
konungi sínum. „Allir hafa
áhyggjur af heimsmálunum og
lifa í ákveðinni óvissu og kvarta
mikið yfír því. Alegría er eins
og öskur lífs og gleði á móti allri fýl-
unni. Við segjum: Konungurinn er
dauður. Alegría! Af því að það er líf
eftir dauðann í þeirri merkingu að eitt-
hvað nýtt er að fæðast," segir sirkus-
stjórinn Ste-Croix um sýninguna.
Fjaðrabúningarnir túlkast sem
gamla stjórnartíðin á Sólarsirkusmáli,
sá tími sem við lifum nú og er að hverfa.
Tákn þess sem koma skal er aftur á
móti falið í öllu unga fólkinu sem tekur
þátt í sýningunni. Hjá þeim liggur
framtíðin. Það er táknrænt að í sýning-
unni eru rússneskir listamenn í meiri-
eftir Maríu Ellingsen
hluta en þeir hafa streymt úr landi sínu
eftir að frelsi fékkst.
Byrjaói sem götuleikhús
Sólarsirkusinn var stofnaður í Qu-
ebec í Kanada árið 1984 upp úr götu-
leikhóp sem gekk á stultum og gleypti
eld. Leikhús og sirkus rann saman í
eitt og úr varð eitthvað alveg nýtt.
Fyrsta árið voru haldnar fimmtíu sýn-
ingar í átta hundruð manna topptjaldi.
En fljótlega spurðist þetta nýja leikhús-
fyrirbæri út og áhorfendur fóru
streyma að og festa þurfti kaup á nýju
fímmtán hundruð sæta topptjaldi.
Þremur árum síðar var svo farið í fyrstu
sýningarferð til Bandaríkjanna þar sem
aðsóknin sló öll met.
Þar sem áður störfuðu sextíu manns
við Sólarsirkusinn starfa nú sex hundr-
uð manns. Þijár mismunandi sýningar
eru á ferðalögum um allan heim og
sýningartjaldið tekur nú tvö þúsund og
fímm hundruð manns í sæti og alltaf
uppselt. Sérstakt leikhús hefur verið
byggt fyrir hópinn í glænýju hóteli í
Las Vegas og þar er nú föst sýning.
Hver sýning kostar um 200 milljónir
íslenskra króna í uppfærslu og er reikn-
að með að ein og hálf milljón manns
sjái Alegría á sýningarárinu.
Álta ára trúóur
Sólarsirkusinn hefur unnið til ótal
verðlauna fyrir listafólk sitt og aðstand-
endur.
Listafólkið kemur allstaðar að, en
þeir yngstu eru Ivan, átta ára trúður
og Nomin og Ulzibayar, tíu ára, liða-
mjúku stelpumar frá Mongólíu. Að-
standendur hafa mikið til verið þeir
sömu frá upphafí. Gilles Ste-Croix, sir-
kusstjóri, byijaði á að samræma stultu-
atriði hópsins 1984 en sér nú um að
samræma sýningar um allan heim og
leita að nýju listafólki. Franco Drag-
one, leikstjóri, er sál hópsins. Hans
bakgrunnur liggur í leikhúsinu og ber
hann ábyrgð á þessari nýju sýn. Debra
Brown sem stjórnar hreyfingum í þess-
ari sýningu er með bakgrunn í fimleik-
um og dansi. Hún hefur til dæmis hann-
að hreyfingar fyrir fímleikastjömur
eins og Lori Fung sem vann gullverð-
laun á Ólympíuleikunum 1984. René
fimleika frá fimm ára aldri. Mér var
líka sagt að rússneski trúðurinn Seguei
sem fékk mig til að gráta og hlæja
með túlkun sinni á baráttu mannsins
við örvæntingu og einmanaleik er í
raunveruleikanum bæði heyrnarlaus og
mállaus. Það fylgdi sögunni að helsta
áhugamál hans fyrir utan seglbretti er
að læra tungumál en hann er nú að
læra táknmál á frönsku og ensku.
Höfundur er leikkona, búsett íLos
Angcles, og hefur skrifað greinar fyrir
Morgunblaðið.
Dupéré á heiðurinn af tónhstmm. Luc
Lafortune að ævintýralegri lýsingu og
Michel Créte að sviðsmynd-
innni.
Fyrir þá sem dreymdi ein-
hverntíma um að hlaupast að
heiman og gerast sirkuslista-
menn fékk ég þær upplýsingar
að flestir em fæddir inn í þetta
starf og feta hér í fótspor for-
feðra sinna eða hafa þjálfað
ÖLLUM
LEIDINDUM
GEFIÐ
LANGT NEF