Morgunblaðið - 17.02.1995, Blaðsíða 34

34 FÖSTUDAGUR 17. FEBRÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
GUÐBJÖRG
G UÐMUNDSDÓTTIR
+ Guðbjörg Guð-
mundsdóttir
fæddist á Minni-
Vogum, Vatns-
leysuströnd, 8. sept-
ember 1894. Hún
lést á Sólvangi í
Hafnarfirði 10.
febrúar 1995, á
hundraðasta og
fyrsta aldursári.
Foreldrar henarn
voru Elín Þorláks-
dóttir, f. 26. nóvem-
ber 1869, d. 23. des-
ember 1954, og
Guðmundur
Bjarnason útvegsbóndi,
Bræðraparti, Vogum, f. 1. des-
ember 1849, d. 3. janúar 1928.
Systkini Guðbjargar voru: 1)
Þuríður, hennar maður var Ól-
afur Pétursson í Stóra-Knarra-
nesi, bæði látin. 2) Bjarni, hans
kona var Guðrún Benedikts-
dóttir, bæði látin. 3) Björg,
hennar maður var Hjörtur
Fjeldsteð, bæði látin. Þær voru
sammæðra. Guðbjörg giftist 27.
október 1921 Guðmundi Korts-
syni f. 25. júlí 1895, d. 20. maí
1951. Þau eignuðust einn son,
Guðmund húsasmíðameistara,
f. 1. nóvember 1924, kvæntur
Sólveigu Jóhönnu Guðbjarts-
dóttur, f. 22. mars 1929. Synir
þeirra eru: 1) Guðmundur Kort,
f. 26. júlí 1950, kvæntur Sigr-
únu Júlíusdóttur, f. 5. ágúst
1953. Dætur þeirra eru: la)
Guðbjörg, f. 25. júni 1971, sam-
býlismaður Erling Sigurðsson,
f. 5. maí 1964, dóttir þeirra er
Sigrún, f. 17; desember 1992.
lb) Margrét Ágústa, f. 15. febr-
úar 1974, sambýlismaður Nik-
ulás Sigurður Óskarsson, f. 31.
Kállið er koraið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(V. Briem.)
janúar 1971. Börn
þeirra eru Oddný
Stella, f. 5. ágúst
1992, og Guðmund-
ur Kort, f. 4. sept-
ember 1994. lc) Sól-
veig Júlíana, f. 18.
september 1982.
ld) Valgerður, f. 1.
janúar 1984. 2)
Bragi Kort, f. 22.
ágúst 1963, sambýl-
iskona Sólveig Ár-
dís Ólafsdóttir, f.
25. september 1962,
dóttir þeirra er Ár-
dís Eva, f. 25. jan-
úar 1991. Guðbjörg og Guð-
mundur ólu einnig upp systur-
son Guðbjargar, Guðmund Ól-
afsson frá Stóra-Knarranesi, f.
6. október 1914, kvæntur Guð-
rúnu Eyjólfsdóttur, f. 28. apríl
1917, d. 20. september 1978.
Synir þeirra eru: 1) Eyjólfur,
f. 13. júní 1954, sambýliskona
hans er Guðbjörg Ólafsdóttir,
f. 25. júní 1944. Þau eiga einn
son. 2) Guðbjörn EIís, f. 3. maí
1956, kvæntur Kristínu Einars-
dóttur, f. 20. október
1956. Þau eiga þrjú börn. Guð-
björg og Guðmundur hófu bú-
skap í Hafnarfirði 1921, en
fluttu að Bræðraparti í Vogum
1928 og bjuggu þar þar til Guð-
mundur dó 1951.1953 flutti hún
til sonar síns og tengdadóttur
í Hafnarfirði og bjó hjá þeim
þar til hún fór á Sólvang 1984
og dvaldist þar til dauðadags.
Útför hennar fer fram frá
Kálfatjarnarkirkju, Vatns-
leysuströnd, föstudaginn 17.
febrúar og hefst athöfnin kl.
13.30.
Okkur Sigrúnu langar að leiðar-
lokum að kveðja ástkæra ömmu
mína. Margar minningar sækja á
þegar við hugsum um ömmu. Hún
var falleg og góð kona. Líf hennar
einkenndist af góðverkum og kær-
leika. Henni fannst mikilvægast að
t
STEFÁN VALDIMARSSON
vélstjóri
frá Vallanesi,
til heimilis í Löngufit 13,
Garðabæ,
lést á heimili sínu laugardaginn 11. febrúar.
Aðstandendur.
t
Eiginmaður minn,
ÁRNI HALLGRÍMSSON,
Suðurengi 11,
Selfossi,
verður jarðsunginn frá Selfosskirkju.á morgun, laugardaginn
18. febrúar, kl. 10.30.
Guðbjörg Finnbogadóttir.
t
Útför ástkærrar vinkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
ÖNNU HJARTARDÓTTUR,
Aðalstræti 19,
ísafirði,
verður gerð frá ísafjarðarkapellu laugar-
daginn 18. febrúar kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar er
bent á Fjórðungssjúkrahúsið á (safirði.
Gunnar J. Guðbjörnsson,
Hjörtur A. Sigurðsson,
PéturS. Sigurðsson, Kristin Böðvarsdóttir,
Gunnar Þ. Sigurðsson,
Sigurður og Sveinbjörn Péturssynir.
MINNINGAR
allir væru ánægðir, en oftast
gleymdi hún sjálfri sér. Margir nutu
fórnfýsi hennar, ekki síst fjölskylda
okkar. Á milli okkar ömmu var sér-
stakt samband og veganestið sem
hún gaf okkur er dýrmætara en
gull. Nú á kveðjustund er söknuður
sækir að. er gott að minnast með
þakklæti allra þeirra stunda er við
fengum að eiga með ömmu. Amma
mun alltaf eiga stað í hjörtum okk-
ar og við vitum að hún heldur áfram
verndarhendi yfir okkur. Megi góð-
ur Guð styrkja og styðja alla þá er
henni unnu. Amma naut frábærrar
umönnunar starfsfólks 2. hæðar
Sólvangs, sem vert er að þakka af
alhug.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Guðmundur Kort
Guðmundsson,
Sigrún Júlíusdóttir.
Elsku amma Guðbjörg er farin
frá okkur.
Við berum harm í hjarta yfir að
þessi góða kona skuli vera horfin á
braut. Við getum þó huggað okkur
við að nú líður henni betur og að
hinni langþráðu bið hennar eftir að
hitta sinn heittelskaða eiginmann
hinum megin er nú lokið.
Það má með sanni segja að biðin
hafi orðið lengri en hún bjóst við,
því fyrir um það bil 40 árum byij-
aði hún að tala um að hún myndi
nú sennilega ekki lifa þann dag er
Guðmundur bróðir ætti að fermast.
Hún var síðan alveg viss um að hún
myndi ekki lifa þann dag sem ég
ætti að fermast, 13 árum síðar.
Nú rúmlega 31 ári síðar er hún
öll. Allt þangað til síðustu vikuna
áður en hún lést spurði hún alltaf
hvernig við hefðum það, hvort allir
væru ekki frískir og alltaf bað hún
að heilsa okkur.
í síðasta skiptið sem ég sá hana,
nokkrum dögum fyrir andlátið, var
hún greinilega búin að fínna friðinn
sem hún svo lengi hafði þráð.
Elsku amma og langamma, við
kveðjum þig með söknuði í hjarta,
en um leið gleðjumst við fyrir þína
hönd.
Megi Guð geyma þig um alla
eilífð.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð S. Egilsson.)
Bragi Kort, Sólveig
og Árdís Eva.
Okkur langar til að kveðja elsku-
lega Guðbjörgu eða Böggu eins og
hún gjarnan var kölluð. Bagga
frænka var í raun eins og amma
okkar. Hún var lífsglöð, ljúf og ung
í anda. Hún var félagslynd og naut
þess að vera innan um annað fólk.
Hún var mjög minnug og lét sér
annt um hag sinna nánustu. í henn-
ar huga var allt svo einfalt og lítið
mál. Gott var að ræða við Böggu
um hin ýmsu mál, bæði stór og
smá, það var eins og við værum
að ræða við jafnaldra okkar og
ávallt var hún tilbúin að ráðleggja
og hjálpa öllum sem leituðu til henn-
ar. Hún hafði sínar skoðanir og lét
þær óspart í ljós.
Við eigum margar góðar minn-
ingar tengdar heimsóknum Böggu
í Safamýrina, þar sem hún dvaldist
oft í nokkra daga. Þá var líf og fjör
á heimilinu. Á haustin nutum við
matreiðslukunnáttu hennar. Hún
var húsmóðir af guðs náð og bjó
til heimsins bestu kæfu, rúllupylsu
og slátur. Gjarnan var haft á orði
á vetrarmánuðum hvort við ættum
ekki að fá okkur slátrið hennar
Böggu. Hún var ekki bara húsmóð-
ir hin besta heldur jafnframt mikil
hagleikskona. Ófáa handpijónaða
vettlinga og sokka fengum við frá
henni, jafnframt því sem hún hekl-
aði á meðan sjónin leyfði. Þegar
systurnar, Þuríður amma og Bagga,
hittust í Safamýrinni voru spilin
ekki langt undan og þá fékk yngsta
fólkið ekki síður að spila með.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strið.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Síðastliðið haust átti Bagga stór-
afmæli, hún náði þeim merka
áfanga að verða 100 ára gömul. í
tilefni dagsins bauð hún gestum til
sín á Sólvang. Þrátt fyrir þennan
háa aldur var hún mjög ern og
hafði gaman að fá gesti í heimsókn.
Að leiðarlokum er margs að
minnast. Við fjölskyldan í Safamýr-
inni viljum þakka Böggu fyrir allar
þær gleðistundir sem við höfum átt
með henni. Langri ævi er lokið. Við
sendum Guðmundi, Veigu og fjöl-
skyldu hugheilar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Böggu vinkonu
okkar og frænku.
Fjölskyldan í Safamýrinni,
Bjarney, Guðmundur og börn.
Vertu Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Það er komið að kveðjustund því
hún elskuleg langamma okkar Guð-
björg Guðmundsdóttir er farin til
Guðs. Okkur langar til að minnast
hennar því hún var svo ljúf og gef-
andi kona. Langamma var fórnfús
og vildi allt fyrir okkur gera. Henn-
ar lífshlaup var að gefa og gleðja.
Umhyggja langömmu var mikil,
alltaf passaði hún uppá að við ætt-
um sokka og vettlinga, því hún var
alltaf að pijóna á meðan heilsan
leyfði. Langamma gaf sér góðan
tíma í að kenna okkur að spila á
spil og spila við okkur. AUtaf var
langamma tilbúin að koma heim til
okkar og passa okkur hvort sem
var að nóttu sem degi. Sambandinu
á milli okkar ömmu er erfitt að lýsa
með orðum, hún tengdist okkur
óijúfanlegum böndum og erum við
þakklátar fyrir að hafa átt hana
fyrir langömmu. Og þegar heilsan
var farin og hún komst ekki til
okkar, sendi hún okkur alltaf af-
mælis- og jólagjafir, og aldrei bilaði
minnið þó að hún væri á hundrað-
asta og fyrsta árinu. Kærleikur og
hvatning hennar eiga eftir að fylgja
okkur það sem eftir er. Með þessum
orðum kveðjum við langömmu og
biðjum Guð að geyma hana og
minningu hennar.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka,
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sv. Egilsson.)
Guðbjörg, Margrét Ágústa,
Sólveig Júlíana og Valgerður
Guðmundsdætur.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengamóðir, amma og langamma,
ANNA JÓSEFSDÓTTIR
frá Hvolsstöðum,
verður jarðsungin frá Kvennabrekkukirkju, Dalabyggð, laugardag-
inn 18. febrúar kl. 14.00.
Guðmundur Guðmundsson,
dætur, tengdasynir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartkær móðir okkar,
ELÍSABET KRISTINSDÓTTIR
frá Skúmsstöðum,
Eyrarbakka,
verður jarðsungin frá Eyrarbakkakirkju laugardaginn 18. febrúar
kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Orgelsjóð Eyrarbakka-
kirkju.
Börnin.
+
Faðir minn, tengdafaðir og afi,
HALLMANN LÁRUSSON
sjómaður
frá Kálfshamarsvík,
sem lést í Garðvangi 1 2. febrúar, verð-
ur jarðsettur frá Hvalsneskirkju laugar-
daginn 18. febrúar kl. 14.00.
Fyrir hönd systkina hins látna, annarra
ættingja og vina,
Petrea Lára Hallmannsdóttir, Egill Þórólfsson,
Sigurður Hallmann, Ásta Laufey, Þórólfur Jón.
Því hamingja þín mælist
við það, sem þér er tapað,
og þá er lífið fagurt
og eftirsóknarvert,
ef aldrei hafa fegurri
himinstjörnur hrapað
en himinstjömur þær,
er þú sjálfur hefur gert.
(Tómas Guðmundsson)
Nú er langri ævigöngu Guðbjarg-
ar lokið, það eru sannarlega forrétt-
indi að hafa fengið að fylgja Guð-
björgu að nokkrum hluta hennar
löngu ævi, þar sem ég og fjölskylda
mín urðum aðnjótandi einlægrar
væntumþykju hennar. Það var
ákaflega fróðlegt að heyra hana
tala urti löngu liðna tíð, atburði er
hún sjálf hafði upplifað, einnig að
heyra um daglegt líf fólks hér áður
fyrr. Slíkan fróðleik er yfirleitt ekki
að finna í bókum. En það var líka
gaman að ræða við hana um fjöl-
skyldu hennar og hversu vel hún
fylgdist með öllum ættingjum sín-
um. Við vorum þeirrar gæfu aðnjót-
andi að fara nokkrum sínnum með
hana á árlegan kirkjudag Kálfa-
tjarnarkirkju en það var ávallt kirkj-
an hennar og eftir messu var alltaf
farið í kaffi í Glaðheima í Vogum