Morgunblaðið - 24.02.1995, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1995 D 7
FERÐALÖG
Ljósmyndir/Elísabet Jökulsdóttir
ALGENG sjón á vegnm Ungveija-
lands, bílar og hestvagnar.
líða vel þegar hún sefur. Ég hef aldr-
ei séð svo tilkomumikil rúm, útskor-
in og skreytt, óteljandi sængur,
koddar og teppi, allt útsaumað eða
listilega ofið.
í Kecskemét í Mið-Ungverjalandi
tekur Maria á móti mér, elskuleg
og fíngerð kona. Hún gefur mér
gjafir: papriku, brandí og leirkönn-
ur. Við förum í leiðangur út fyrir
borgina og hún sýnir mér eitt af
þessum dásamlegu húsum. Þetta er
allt annar heimur en okkar heimur.
Húsið er úr leir með stráþaki, hand-
málað matarstell og krúsir úr
keramik. Ávaxtatré, gladíólur og
leander vaxa í garðinum. Við setj-
umst við traust tréborð í 30 stiga
hitanum. Það er hægt að verða sól-
brúnn í þessum garði. „Við fylgjum
gestum út á býlin,“ segir Maria,
„veitum allar hugsanlegar upplýs-
ingar, sýnum húsið hátt og lágt og
afhendum lykil. Lykillinn er höfuð-
atriði. Lykillinn veitir að-
gang að frelsi og fríi ferða-
mannsins.“
Með afturgöngu á
herragarðinum
Ég dæsi yfír þessu töfra-
húsi og hugsa um hvað
börnin mín yrðu hrifín af
því að vera hér. Um nóttina
gisti ég á gömlum herra-
garði sem hefur verið breytt
í gistihús, snæði kjúkling
og leggst til svefns í einu
af þessum stórkostlegu ant-
íkrúmum með öllu dúllerí-
inu. Gullsleginn spegill fyrir
ofan, jesúmyndir, maríu-
styttur og vinaleg aftur-
ganga sem hvíslar sögur frá
liðnum öldum. Það væri
gaman að taka þetta allt
með heim, hugsa ég og svíf
inn í ungverskt draumaland
en ég verð að koma hingað
aftur.
Dúnaszeg hljómar eins og
dúnsæng, það er lítið þorp
hjá landamærum Ungveija-
lands, Tékklands og Austur-
ríkis. Og þar streymir Dóná
svo blá. Gestgjafar mínir byijuðu
að taka á móti ferðafólki eftir að
erlendir vinir þeirra stungu upp á
því. Og ég trúi því að þau viti ekk-
ert betra en taka á móti fólki og
gera því til hæfís. „Viltu heyra sí-
gaunatónlist, borða gúllas yfir opn-
um eldi, skreppa í dagsferð til Búda-
pest eða Tékklands,
veiða í skógi eða
vötnum, viitu
veiða fisk eða
fasana?" I
Dúnazeg má skauta og
skíða á vetrum og ég sé mig
hringsnúast í skautadansi á Dóná.
Þau bjóða mér á veitingastað og ég
panta dádýrasteik (verð: 300 kr.!)
Við borðum, drekkum, tölum og
segjum brandara. Svo er dansað af
innlifun. Enn og aftur fæ ég þessa
tilfinningu: Að ég sé langþráður vin-
ur í heimsókn. Samt fylgir þessi
vímukennda tilfinning sem ég fæ við
að koma á ókunnan
stað. Þegar ég vakna
er morgunverður í
garðinum, fiðrildin
fiögra, múskatblóm og
gladíólur anga, vín-
þrúgur og papri-
kuperlufestar og sólin
skín svo hver litatónn
kemst til skila. Garður-
inn gælir við skilning-
arvitin eins og þetta
töfrandi land og vekur
ástúð sem er blandað
saman við allt hér. ■
Elísabet Jökulsdóttir
Ilöfundur er rit-
höfundur
Flugblað Thai
fékk gull-
verðlaun
SAWASDEE, flugblað thailenska
flugfélagsins, fékk gullverðlaun á
níundu ferð-
aráðstefnu
ASEAN,
sem var
haldin á
dögunum í
Bangkok.
Ritstjóri
blaðsins
David Keen
sagði við það
tækifæri að þetta væri mikilsháttar
viðurkenning þar sem mörg flug-
blöð félaga í þessum heimshluta
þykja bera af öðrum.
Flugblaðið Sawasdee berst
reglulega til Ferðablaðsins og sagt
frá því öðru hveiju. Fróðleiksmolar
eru oft notaðir á síður blaðsins og
því má treysta að efni er fjölbreytt
og oft ákaflega læsilegar greinar
í því. Frágangur er mjög til fyrir-
myndar.
Ferjusiglingar ná sér
á strik aftur
FERJUSIGLINGAR á Eystrasalti
eru að ná sér upp úr miklum öldu-
dal, sem þær lentu í eftir Estonia-
slysið í september. Starfsmenn feiju-
félaga segja að uppsveiflan stafi af
því að nokkuð langt sé um liðið síðan
slysið varð, gert hafí verið mikið
markaðsátak og fargjöld lækkuð.
Að sögn talsmanns Silju-skipalín-
unnar, Eevu Korhonen, fór farþegum
að fjölga á ný í desember og janúar.
í sama streng tók Boris Ekman, for-
stjóri Viking Line, sem flytur um 4,5
milljónir farþega árlega.
Farþegum Viking Line fækkaði
um 40.000 í nóvembej miðað við
sama mánuð árið áður. í janúar voru
fluttir svo að
ir, bari og
Finn-
jafnmargir farþegar og á sama tíma
í fyrra. Bókanir í febrúar eru fleiri
en í sama mánuði 1994. Farþegar
Silja Line hafa verið um fímm millj-
ónir á ári. í janúar voru þeir 343.600
sem er 12% aukning miðað við jan-
úar í fyrra.
Vlnsæll ferðamátl
Milljónir ferðast með stórum bfla-
og farþegafeijum milli Finnlands og
Svíþjóðar og annarra landa við Eyst-
rasalt, ýmist sér til skemmtunar eða
í viðskiptaerindum. Stærstu feijumar '
geta flutt um 3.000 farþega og bjóða
upp á diskótek, veitingahús, verzlan-
gufuböð.
^ skt blað sagði
að farþegum
átta félaga, sem
halda uppi feiju-
ferðum til og frá
Finnlandi, hefði
fækkað um 220.000
í október miðað við
sama mánuð 1993.
■
milli Israel
og Jfirdaníu
Á DÖGUNUM var form-
lega vígð póstþjónusta
milli ísraels og Jórdaníu
með því að samgönguráð-
herra ísraels' sendi per-
sónulegt bréf til Husseins
Jórdaníukonungs. Þar
sagði hann að póstsam-
göngur milli þessara
granna væru enn eitt
tákn um bætt samskipti
og breytta tíma. Nokkru
fyrr í vetur var símasam-
bandi einnig komið á.
FYRIR skemmstu var aldarfjórðungur
frá því Boeing 747 vélin fór í fyrsta
áætlunarflugið. Pan Am flaug með 324
farþega frá New York til London og tók
ferðin 6 klst. og 10 mínútur. Farmiða-
pantanir í jómfrúrferðina höfðu klárast
2 árum áður enda þótti Boeing 747 mik-
il undrasmíð og mönnum lék forvitni á
hvemig væri að ferðast með henni.
Á þessum 25 árum hefur 1,5 milljarð-
ar farþega flogið með 747 og nú um
stundir eru rúmlega þúsund slíkar vélar
í notkun 83 flugfélaga. Ýmsar breytingar
hafa orðið á vélunum og fleiri gerðir af
þeim og þær stærstu nú taka um 420
farþega og geta flogið 12.800 km án
miililendingar. ■
MIKILL glæsibragur var á leikmynd
og búningum í „Crazy for You“.
veitingahúsi í sama hverfi, dæmi-
gerður kráarmatur „Cottage Pie“ eða
kálfanýrun í Covent Garden.
Eftir kvöldverð á „Sig. Grilli" not-
aði ég tímann til að rölta svolítið um
og átta mig á staðháttum. Með vega-
kortið upp á vasann fór megnið af
tveimur næstu dögum líka í göngut-
úra vítt og breitt um borgina, enda
fannst mér lítið vit í að vera í Lund-
únum án þess að hafa a.m.k. séð
Buckingham-höll, þinghúsið og Big
Ben.
að mestu eiga sig að
þessu sinni utan að
droppa inn í „Tate Gall-
eríið“, sem hýsir fjölda
breskra listaverka m.a.
málverk og höggmynd-
ir frá 20. öld og mikið
safn málverka eftir
Turner (1775-1851).
Öll söfn heimsins
bíða mín í ellinni, en
ekki Roy Orbison með
sín hugljúfu lög í „Only
the Lonely" í Piccadilly
Theatre. Orbison er
reyndar látinn fyrir
nokkrum árum, en það
Sönglelklr og drama
Lundúnir státa trúlega af fleiri
leikhúsum en nokkur önnur borg í
heiminum, auk þess sem þar eru um
300 söfn og gallerí. Söfnin lét ég
var eins og hann stæði á sviðinu í
eigin persónu, svo vel tókst kana-
díska söngvaranum Larry Branson
að túlka lögin hans „Pretty Wo:
man“, „Crying“ o.fl. þekkt lög. í
söngleiknum er rakin harmþrungin
ævisaga Orbison og ýmsum samtíð-
artónlistarmönnum gerð skil, t.d.
Patsy Cline, Bítlunum, Rolling Sto-
nes, Dusty Springfield, Bruce
Springsteen o.fl. Ekki fannst mér
leiknu atriðin á milli laganna til-
komumikil, en undir þeim mátti vel
sitja því tónlistin var frábær.
í Prince Edward Theatre gengur
„Crazy for You“ eftir bandarísku
íagasmiðina George og Ira Gershwin
fyrir fullu húsi. Gamansamur dans-
og söngleikur, svolítið upp á gamla
móðinn; ástir, misskilningur og góð-
ur endir. Söngvarnir voru hinir
áheyrilegustu og hljómuðu kunnug-
lega, t.d. „Someone to Watch Over
Me“ og „Tonight’s the Night“. Leik-
myndin þótti mér glæsileg, ekki síst
í íokin þegar elskendumir fallast í
faðma í stjörnubjartri nóttinni og
dansmeyjar í ótrúlegum glimmerbún-
ingum sveima allt
um kring.
íburðarmikil
sviðsetning í
„Crazy for You“ var
hið mesta augna-
konfekt, en einföld
umgjörð leikritsins
„The Woman in
Black“ eftir Susan
Hill, í Fortune
Theatre í Covent
Garden, var ekki síður áhrifamikil.
Tveir leikarar og andi svartklæddrár
konu, sem af og til birtist á drunga-
legu sviðinu héldu athygli leikhús-
gesta óskertri, enda söguþráðurinn
harla spennandi og dulúðugur. Þótt
fjöldi annarra leikrita freistuðu mín
varð ég að láta þessi þijú duga að
sinni.
Kvlkindislegi fiölarinn
Með lög Orbisons enn klingjandi
í eyrunum ákvað ég að fara á svolít-
ið næturrölt. Ég sökkti mér niður í
„Time Out“ og vonaði að gamlar
*
kempur, eins og Elton John, væru
einhvers staðar að troða uppi. Svo
var ekki og engin nöfn kannaðist ég
við, fannst nafnið Otis Grand hafa
yfir sér einhvern frægðarljóma, en
hann og blús/rokkhljómsveit hans
áttu að leika á „Mean Fiddler" í
High St., Harlesden, NW10, sem var
alveg út úr kortinu mínu.
Leigubfll, fram og
til baka, á 30 pund
og 4 punda aðgangs-
eyrir var altént ekki
mikið áhættufé ef
Otis Grand brygðist.
„Kvikindislegi fíðlar-
inn“ reyndist stór og
viðkunnanlegur stað-
ur á tveimur hæðum
og Otis Grand og fé-
lagar miklir stuðkarl-
ar, sem hrifu áhorfendur upp úr
skónum. Þótt Otis Grand hafí ekki
verið á dagskrá listahátíðar, fannst
mér kvöldinu vel varið í menningar-
legu umhverfi.
Hér hef ég stiklað á stóru um þá
listviðburði sem hugnuðust mér best.
Efalítið hefðu margir kosið að njóta
annarra valkosta á listahátíð Lund-
úna, en af nógu er að taka. Form-
lega Iýkur hátíðinni í lok mars, þótt
listalífíð blómstri árið um kring.
Valgerður Þ. Jónsdóttir
Hve langan tíma
þyrfti til að
íbúafjöldinn
tvöfaldist
Land Arafjöldi
Grikkland 1155
Spánn 630
Danmörk 533
Portúgal 462
Bretland 281
Japan 267
Finnland 257
Sviss 231
Noregur 193
írland 120
Kanada 98
Bandaríkin 98
Ástraiía 85
Taiwan 68
S-Kórea 67
ísland 63
Kína 61
Argentína 53
Sri Lanka 46
Chiie 41
Albanía 39
Indland 36
Kólumbía 35
Egyptaland 31
Bangladesh 29
Pakistan 25
Laos 24
Saudi Arabía 22
Heimild: Asiaweek