Morgunblaðið - 26.02.1995, Blaðsíða 36

36 SUNNUDAGUR 26. FEBRÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Ártúnsholt
Einstakt tækifæri - 2ja íbúða hús
Vorum að fá í sölu óvenju vandað og glæsilegt hús á
allra besta stað í Ártúnsholti.
í húsinu eru tvær íbúðir: Önnur er ca 230 fm með inn-
byggðum bílskúr, hin er ca 120 fm með sérinngangi.
Frábært útsýni vestur yfir borgina úr báðum íbúðunum.
Stærri íbúðin er með 5 svefnherbergjum, 2 stofum,
holi, eldhúsi, baði, þvottahúsi og geymslum.
Minni íbúðin eru 2 svefnherbergi (geta verið 3), 2 stór-
um stofum, baði, eidhúsi, þvottahúsi og geymslu.
Þetta er eign fyrir fjársterkan kaupanda sem vill aðeins
það besta. Eignaskipti möguleg.
MINNINGAR
ÞDHiDOLY f
mnm
OPIÐ í DAG 13-15
AUSTURBÆR-KÓP.
Innst á Álfhólsvegi vorum við
að fá fallega 75 fm fb. á 2. hæð
ásamt 26 fm bílskúr í fjórbýli.
Glæsilegt ústýni. Parket. Fal-
legur garður. Lftið áhv. Verð
7,7 millj.
LAUGAVEGUR.
Óvenju skemmtileg um 135 fm
rishæð f þessu virðulega húsi.
Húsið er allt f mjög góðu standi,
jafnt innan sem utan. Ib. skiptist f
stórar stofur með svölum, hjóna-
herb. með fataherb. inn af, 2
barnaherb., baðherb. með kari
og sturtuklefa og eldhús með
hvftum innr. Eign í sérflokki.
AFLAGRANDI -TIL AFHENDINGAR STRAX. Raðhús á
tveimur hæðum með innbyggöum bílskúr um 207 fm. Á neðri hæð eru
stofur og eldhús og á efri hæð eru 4 herb. og fjölskylduherb.
Húsið skilast fullb. að utan en tilb. u. trév. að innan. Til afh. nú þegar. Verð
13,9 millj.
URÐARSTÍGUR - EINBÝLI Vorurn að fá í sölu sambyggt I
einbýli á tveimur hæðum um 80 fm. Húsið er endumýjað að hluta. Fllsar á
gólfum. Ný eldhúsinnrétting. Verð 6,2 millj.
SUÐURLANDSBRAUT 4A
KLARA JONSDOTTIR
■4- Klara Jónsdótt-
‘ ir fæddist á
Lambeyri við
Tálknafjörð hinn
7. nóvember 1921.
Hún lést í Hafnar-
firði hinn 16. febr-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Jón
Guðmundsson og
Ingibjörg Helga
Guðmundsdóttir.
Eftirlifandi systk-
ini hennar eru
Marteinn, Magnús
og Guðrún og hálf-
systirin Guðleif.
Hinn 14. júlí 1945 giftist hún
eftirlifandi eiginmanni sínum,
Guðmundi Siguijóni Hjálm-
arssyni, f. 7. september 1917
á Grænhóli á Barðaströnd.
Varð þeim fimm bama auðið.
Þau eru: Guðmundur Snorri,
f. 1946, maki Ásta Jónsdóttir,
búsett í Grindavík; Samúel
Jón, f. 1947, maki
Guðfinna Sigurð-
ardóttir, búsett í
Reykjavík; Hjálm-
ar Jón, f. 1954,
maki Hafdís Harð-
ardóttir, búsett í
Reykjavík; Ingi
Gunnar, f. 1955,
maki Gróa Guð-
mundsdóttir, bú-
sett í Hafnarfirði;
Hugrún Ósk, f.
1958, maki Sveinn
Einarsson, búsett í
Hafnarfirði.
Bamabörnin em
18 og barnabamabörnin 4.
Klara ólst upp á Patreks-
firði frá tveggja ára aldri en
fluttist að Grænhóli á Barða-
strönd við giftingu árið 1945
og bjó þar upp frá því. Jarðar-
för Klöm fer fram frá Haga-
kirkju á Barðaströnd á morg-
un og hefst athöfnin klukkan
14.00.
ELSKU amma.
Lífíð er ekki alltaf eins og við
vildum að það væri. Stundum líður
okkur vel og stundum líður okkur
illa. Núna líður okkur illa því að
þú ert horfín okkur. Við söknum
þín alveg óendanlega mikið og það
verður erfítt að hafa þig ekki héma
hjá okkur lengur en við verðum
að reyna að sætta okkur við þenn-
an mikla missi og muna að þér líð-
ur betur fyrir handan.
Eitt sinn verða allir menn að
deyja, við vitum það, en samt er
svo erfitt að sætta sig við það
þegar að því kemur.
Við hugsum um allar þær góðu
stundir sem við áttum með þér og
hversu ömurleg tilveran verður án
þín því að það getur aldrei neinn
komið í þinn stað.
Við viljum svo láta þig vita að
þótt þú sért horfín á braut mun
minning þín alltaf lifa í sálum okk-
ar því okkur þykir svo vænt um þig.
Elsku amma, við sjáumst í
Nangíala.
Elsku afí, við vonum að Guð
gefí þér styrk til að takast á við
þennan mikla missi og mundu að
þú átt okkur alltaf að.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að segja,
að sumarið líður allt of skjótt.
Ég gái út um gluggann minn
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifumar
ég reyndar sé þig alls staðar,
það næðir hér og m'stir mig.
(Vilhjálmur Vilhjáimsson.)
Sædís, Særún,
Hafþór og Hafliði.
GUNNAR
GUÐJÓNSSON
4* Gunnar Guðjónsson fædd-
* ist í Saurbæ á Vatnsnesi í
V-Húnavatnssýslu 7. ágúst
1925. Hann lést á Landakots-
spítala 12. febrúar síðastliðinn
og fór útför hans fram frá
Bústaðakirkju 20. febrúar.
GUNNARS Guðjónssonar minnist
ég fyrst austur á landi þegar hann,
Sólveig og tvær eldri dætur þeirra
komu í sínar árlegu heimsóknir að
Ósi til foreldra Sólveigar. Dvaldi
ég þá á Ósi hjá afa mínum og
ömmu. Ferðast var á sendiferðabfl
Gunnars, en hann stundaði þá
akstur sendiferðabfls með sinni
föstu vinnu hjá SVR. Að fara frá
Reykjavík og austur á land var
ekki líkt því sem er nú, ekki var
búið að opna syðri leiðina og vegir
voru líkari troðningum á köflum
en vegum og opna og loka þurfti
tugum, ef ekki hundruðum hliða á
þessari leið. Þetta breytti engu um
ferðir þeirra Gunnars og Sollu.
Ofarlega í þeirri minningu er
hversu gott samband Qölskyldunn-
ar var og ástúðlegt enda var Gunn-
ar sérstakt ljúfmenni.
Þó að Gunnar væri ekki há-
launamaður og fjölskyldan nokkuð
stór kom það ekki í veg fyrir að
hann byggi fjölskyldu sinni fallegt
heimili í Asgarði 40 hér í borg og
hefur þar oft verið líf og fjör enda
Qölskyldan samhent.
Það var gaman að hitta Gunn-
ar, hann var ræðinn og hafði gam-
an af að segja frá. Sérstaklega
voru bflar honum hugleiknir og
fylgdist hann vel með framförum
á því sviði fram á síðasta dag.
Það var iengi hlutverk Gunnars
og Sollu að taka á móti ættingjum
að austan sem erindi áttu í bæinn
og gistu þeir hjá þeim, mislengi
eftir erindum. Móttakan var ætíð
á sama veg, eins og slíkt væri sjálf-
sagður hlutur og allir velkomnir.
Sem unglingur varð ég oftar en
einu sinni aðnjótandi gestrisni
þeirra hjóna.
Þó að ég hitti Gunnar ekki oft
hin síðari ár vildi ég með þessum
línum votta honum virðingu mína
sem persónu sem eftirsóknarvert
var að hitta sem oftast og eiga
samskipti við.
Sólveigu, bömum og öðrum ná-
komnum votta ég hluttekningu
mína og veit að minningin verður
björt.
Sigurður Ingólfsson.
Mig langar að senda vini og
vinnufélaga lokakveðju i örfáum
orðum, sérstaklega þar sem ég
komst ekki í jarðarförina vegna
veikinda. Ég kynntist Gunnari þeg-
ar ég hóf störf hjá Strætisvögnum
Reykjavíkur árið 1989. Nokkrum
árum seinna tókum ég og mín fyrr-
verandi unnusta íbúð af honum á
leigu í kjallaranum heima hjá þeim
hjónum. Gunnar hóf störf hjá
Strætisvögnum Reykjavíkur árið
1946. Hann var alla tíð hörkudug-
legur og mjög samviskusamur.
Síðustu árin sá hann um ýmiss
konar bókhald hjá fyrirtækinu.
Meðan þau Sólveig voru að koma
sér þaki yfír höfuðið, tók hann að
sér hreingemingar ásamt einum
öðrum. Þar sýndi sig best hversu
nákvæmur og vandvirkur Gunnar
var. Eftirspumin eftir þessari þjón-
ustu var það mikil að færri fengu
að njóta en vildu. Það er ekki langt
síðan enn var leitað eftir þessari
þjónustu.
Meðan ég leigði hjá Gunnari
kynntist ég þeim Sólveigu mjög
vel. Ég hef hvergi kynnst eins
mikilli gestrisni og fundið fyrir eins
mikilli hjartahlýju og hjá þeim
hjónum. Það var ósjaldan sem ég
mætti Gunnari þegar hann var að
dytta að húsinu um það leyti sem
ég kom heim á daginn. Þá tók
hann sér yfirleitt hlé og tók ekki
annað í mál en maður þægi kaffí-
sopa með þeim hjónum. Þar beið
manns iðulega hlaðborð af veiting-
um. Annað dæmi um örlæti og
umhyggju Gunnars er að hann tók
með sér á hveijum morgni mikið
af smurðu brauði og deildi meðal
vinnufélaganna. Gunnar hafði
gaman af að spjalla um allt tengt
líðandi stundu og miðla af reynslu
sinni. Það var ósjaldan sem maður
fékk góð ráð hjá honum. Ég átti
margar notalegar stundir hjá þeim
hjónum og það myndaðist mikið
tómarúm í huga mínum eftir andl-
át hans. Ég færi Sólveigu og öðrum
vandamönnum mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Þór Hreinsson.
HREFNA BJÖRG
AÐALSTEINN RAFN
OG KRISTJÁN NÚMI
HAFSTEINSBÖRN
Fersk blóm og
skreytingar
við öll tækifæri
Persónuleg þjónusta.
Fákafeni 11, sími 689120.
Inuni'ini'ii'H-ii'ii-innnrtrirw
+ Systkinin Hrefna Björg, f.
10.8. 1987, Kristján Númi,
f. 7.10. 1990, og Aðalsteinn
Rafn, f. 29.9. 1992, létust í
snjóflóðinu á Súðavík 16. jan-
úar síðastliðinn og fór útför
þeirra fram frá Dómkirkjunni
25. janúar.
ÉG BIÐ þess að Guð verði með
fallegu og góðu systkinunum,
Hefnu Björgu, Kristjáni Núma og
Aðalsteini Raftii, sem létust í snjó-
flóðinu á Súðavík. Ég bið Guð einn-
ig að vera með foreldrum þeirra,
Berglindi og Hafsteini.
„Eg mun leggja lög mín í hug-
skot þeirra og rita þau á hjörtu
þeirra. Ég mun vera Guð þeirra
og þeir munu vera lýður minn.“
(Hebr. 8,10.)
Hafsteinn, Berglind, Valla og
aliir aðrir aðstandendur. Ég votta
ykkur mína dýpstu samúð. Megi
Guð styrkja ykkur og hugga í ykk-
ar þungbæru sorg og ieiða ykkur
áfram. Guð geymi yndislegu böm-
in ykkar og varðveiti minningu
þeirra.
Stefán Lund.