Morgunblaðið - 26.02.1995, Blaðsíða 19
Ijósið mátti sjá hvítarflögur, líkt og íflöskunni
hefðu verið mjólkurleifar. Eflaust var þetta einhver
álfaflasa. „Sumir halda að vatnið komi undir hafinu
alla leið úr Svartisen-jöklinum, en ég held að það
seytli bara hérna í gegnum Trænstaven og fjöllin
á eynni."
Leif vildi endilega gefa okkur að smakka á huldu-
vatninu, enda þótti honum að séra Sigurði og Ragn-
ari veitti ekki af smá fjörgun - ekki nema þriggja
barna feður. „Súpið nú á, en ekki of mikið!" Við
fengum okkur sopa af þessu fræga vatni og það
var ekki laust við að menn yrðu aðeins fjörugri á
svip.
Þarna voru fjölritaðir ferðamannabæklingar sem
Leif hefur gefið út. Meðal annars fornleifakort sem
sýnir hvernig Sanna hefur stigið úr sjó eftir að
þunga ísaldarjökulsins var aflétt. Þar segir að á
Sanna megi finna yf ir 30 menjar um mannvist frá
steinöld og fyrrihluta bronsaldar. í svonefndri Lang-
hágantóft eru elstu merkin um byggð íTræna. Þar
hafa fundist margs konar verkfæri frá steinöld.
Leif verður 71 árs í sumar en er samt ekki á
þeim buxunum að leggja niður störf. „Konan vill
að ég hætti í túrismanum því ég hitti þar svo
margar ungar stelpur og það getur verið hættulegt
þegar maður drekkur mikið hulduvatn," segir Leif
og hlær sínum dillandi hlátri.
1
þeiráfram norðurvið Finnmörku. Þeirveiddu þorsk
og sem var verkaður í skreið og lúðu. Sjórinn tók
marga, þó dró úr mannsköðum þegar vélbátarnir
kornu."
Gunhild sagðist hafa hleypt heimdraganum á
yngri árum og orðið ástfangin af manni á sama
aldri. Þau gengu í hjónaband og eignuðust tvo
drengi, hún missti manninn þremur vikum áður en
hún fæddi seinni soninn. Gunhild sneri aftur heim
til Sanna og giftist þar aftur. Þau eignuðust tvö
börn og nú á Gunhild alls 13 barnabörn. Hún og
seinni maðurinn byggðu húsið Nyheim á Sanna
árið 1950 þar sem hún býr nú í hárri elli, ásamt
lappatíkinni Line, umkringd myndum af löngu
gengnum ættingjum og vinum.
Hulduvatn og holdslns hvatir
Þegar við kvöddum Gunhild fórum við aftur til
Leifs. Hann vaknaður af miðdegislúrnum og bauð
okkur inn, óðfús að ræða um ferðamennsku og
fleira gagnlegt. „Hingað kemur mikið af norskum
og sænskum ferðamönnum," sagði Leifur. „Sanna
er sögulegur staður."
Leif er hættur á sjónum og hefur sett upp ferða-
mannaþjónustu í gamla barnaskólanum á Sanna.
Þar steikir hann vöfflur og þeytir rjóma ofan í ferða-
mennina. Auk þess selur hann „huldrevann" eða
hulduvatn sem hann segir að spretti undan klettun-
um á Sanna. Vatninu tappar Leif á notaðar gos-
drykkjaflöskur og selur nú á 15 krónur norskar
hálfan lítra, enda ferðamannastraumur í lágmarki,
á háannatímanum í fyrra kostaði flaskan 50 krónur
og stundum 25. Sumir halda þvífram að vatnið
sé beint úr eldhúskrananum hjá Leif, en kröftugt
er það engu að síður. „Hér er allt fullt af huldu-
fólki," segir Leif. „Vatniðfrá þvíhefursérstakan
kraft. Þeir sem drekka hulduvatn eignast mörg
börn og góð, eru hamingjusamir í hjónabandi og
mikil kyntröll." Hann tekur bakfölLaf hlátri í ruggu-
stólnum þegar hann sér vantrúarsvipinn á komu-
mönnum.
„Þið eigið bágt með að trúa þessu," segir hann.
„En hingað kom kona sem skrölti áfram á tveimur
hækjum. Hún ætlaði að reyna að komast í Kirkju-
hellinn svo ég bauð henni svolítið hulduvatn og
hún svolgraði það í sig blessunin. Svo veit ég ekki
fyrr en ég heyri hróp og köll hér ofanfrá: „Leif,
Leif, ég er læknuð!" Þarna kom hún hlaupandi og
veifaði hækjunum. Segið svo að trúin flytji ekki
fjöll," segir Leif og botnar söguna með langri hlátur-
roku.
Leif bauð okkur að skoða ferðamannaaðstöð-
una. Úti í skóla stóðu dúkuð langborð og allt tilbúið
í vöfflubaksturinn. Meðfram vegg var borð með
ýmsumferðamannavörum. Þarstóðu nokkrargos-
drykkjarflöskur með glærum vökva. „Það er ekki
ein einasta baktería í þessu vatni. Það er alveg
tandurhreint," sagði Leif stoltur og rétti okkur
flösku með heimatilbúnum miða sem á stóð
HYLDREVANN. Þegar flaskan var borin upp við
fiWÍSKa
m m
&■*'
agSll
-
: