Morgunblaðið - 03.03.1995, Page 7

MORGUNBLAÐIÐ
FERÐALÖG
FÖSTUDAGUR 3. MARZ 1995 D 7
seint. Hundarnir eru sterkir og vilj-
ugir. Sleðinn ruggar næstum hljóð-
laus eftir hjami og ís. Hundarnir
mása. Frostið kitlar. Sólin skín og
ekillinn kallar stundum ,jú“ eða
„ri“ eftir því hvort beygja á til
hægri eða vinstri. Leiðir liggja yfir
hafís eða á landi en þegar veiði-
menn halda einir til veiða stefna
þeir að ísbrúninni á opnu hafi.
Stundum er ferðalöngum boðið upp
á að dorga um ís og setja í hlýra,
þorsk, marhnút eða flatfísk.
Ljúflynt fólk
Fyrstu dönsku verslunarstöðv-
arnar voru reistar á vesturströnd
Grænlands á 18. öld, þar sem flest-
ir Grænlendingar búa. Brátt kom-
ust Danir að því að fregnir voru til
af öðrum Inúítum hinum megin á
Grænlandi. Þeir höfðu lifað þar ein-
angraðir lengi og töluðu aðra tungu
en vesturstrandarmenn, en skylda
þó, og áttu sér nokkuð frábrugðna
menningu. Þessir menn komust
fyrst í kynni við hvíta menn, Dani
og Norðmenn, upp úr 1880 og árið
1894 vom fyrstu húsin í Ammassa-
lik reist. Smám saman safnaðist
fólk úr dreifðum byggðum til bæjar-
ins og þótt aðeins sé liðin ein öld
frá kollsteypu austur-grænlensks
samfélags, eru siðir og aðstæður
nú gjörbreyttar. Enn er samt töluð
hin gamla tunga, forn trú lifír í list-
iðnaði, handverkið í skinnasaumi
og veiðiskap og viðmót manna er
þýtt og glaðvært.
Ferðamönnum er heilsað á götu.
Danska er skárri en enska til sam-
skipta og sumir kunna eitt og eitt
orð í íslensku, t.d. Kópavogur, en
hann er vinabærinn handan við
Grænlandssund. Um helgar ber
nokkuð á gleðskap. Allmargir sitja
úti að sumbli en þó án hávaða eða
uppivöðslusemi sem einkennir oft
veiðimenn á hinum Norðurlöndun-
um.
í Ammassalik er nóg að gera í
nokkra daga til viðbótar við báts-,
þyrlu-, vélsleða- eða hundasleða-
ferðir. í bænum er menningar- og
sögusafn, frímerkjaútgáfa Græn-
lands, dansstaður, skinnsaumastofa
og skinnfatabúð, minjagripaversl-
un, deildarskipt kaupfélag, ys og
þys hafnarinnar, 400 metra skíða-
lyfta og sérstakar gönguskíða-
brautir. Göngu- og skíðaslóðir
liggja víða í stórbrotnu landslagi í
nágrenni bæjarins. ■
Ari Trausti Guðmundsson
Höfundur erjarðfræðingur
Upplýsingar um félagsheimili og aöra
hentuga staði á Suðurlandi lyrir ^
ættarmot, startsmannahátiðir
Hvar eigum
við að hittast
FYRIR'Skemmstu gaf Atvinnuþró-
unarsjóður Suðurlands út lítið kver
sem ber heitið „Hvar eigum við
að hittast?“ í því eru upplýsingar
um félagsheimili á Suðurlandi og
ýmsa aðra staði sem taldir eru
henta vel til að halda ættarmót og
hvers konar hópsamkomur. Þetta
er ný útgáfa rits sem fýrst kom út
í fyrra og hefur nýjum upplýsing-
um verið bætt við.
í kverinu eru greinargóðar lýs-
ingar á félagsheimilum/samkomu-
stöðunum svo og ýmis konar gisti-
aðstöðu á Suðurlandi. Ferðamála-
fulltrúi Suðurlands er Valgeir Ingi
Ólafsson og hefur hann aðsetur á
Eyrarvegi 8 á Selfossi.
Starf upplýsingamiðstöðvar
ferðamanna sem hefur verið starf-
rækt á Selfossi s.l. sumur hefur
sýnt að fyrir það er þörf og dijúg
aukning hefur orðið í héraðinu á
gestakomum. ■
Hvert ætla Bandaríkja-
menn næsta sumar
EFTIR öllum sólarmerkjum að
dæma munu bandarískir ferðamenn
leita til Hawaii í auknum mæli
næsta sumar í leyfum sínum. Einn
af hveijum þremur bandarískum
ferðamönnum nefndi áhuga á að
fara til Flórída og kom það nokkuð
á óvart vegna þess að ferðamenn
hafa orðið fyrir bárðinu á aðskiljan-
legum glæpahópum þar. Bandarísk-
um ferðamönnum virðist finna of-
beldi á heimaslóðum hættuminna
en í útlöndum. Fleiri munu og fara
í skemmtiferðasiglingar en áður og
er áhugi mestur á áfangastöðum í
Karíbahafi.
Þetta kemur fram í nýjasta hefti
bandaríska ferðaritsins Travel
Holiday. Bandaríkjamenn sækja
ekki heim mörg lönd í Mið- og
Suður-Ameríku að undanskildum
Mexíkó og Costa Rica. Nokkur
áhugi er á Chile enda er efnahags-
ástand þar gott og ferðamönnum
fínnst þeir öruggir.
Af Evrópulöndum er Bretland
sem fyrr efst á listanum og hefur
Bandaríkjamönnum þangað fjölgað
að meðaltali um og yfir 5% sl. ár.
Næst koma Frakkland og Ítalía og
af „ævintýralöndum" hefur Tyrk-
land töluvert aðdráttarafl. Vikið er
að Norðurlöndunum og minnst á
vaxandi fjölda bandarískra ferða-
manna til Noregs, m.a. eftir að
Ólympíuleikarnir voru haldnir þar
og tekið fram að fjölgun til Stokk-
hólms hafi verið um 41% sl. ár.
í Austurlöndum fjær skera tvö
lönd sig úr í huga bandarískra
ferðamanna, þ.e. Kína og Víetnam.
Astralía og Nýja Sjáland eru einnig
títtnefnd. Þegar kemur að Miðaust-
urlöndum er búist við mikilli fjölgun
BRETLAND er vinsælast Evr-
ópulanda hjá Bandaríkja-
mönnum og fæstir þeirra Iáta
um sig spyrjast að þeir fari
ekki og fylgist með lífverði
Bretadrottningar meðan þeir
eru í London.
til ísraels vegna þess að mönnum
þykir friðvænlegra þar nú. Eina
Afríkulandið sem bandarískir ferða-
menn hyggjast sækja heim að
marki er Suður-Afríka. ■
Snjódýpi á
austurrískum
skíðasvæðum XV | h/t, )
. / // ( <
S
ffl %
Staður Ídal Áfjalli
(sm) ismj

Bad Hofgastein 20 190
Bad Kleinkirchheim 20 80
Flachau/Wagrain 35 115
Innsbruck 70
Kitzbuhel/Kirchberg 30 125
Lech/Zurs 110 250
Saalbach/Hinterglemm 30 135
Sölden/Höchsölden 15 110
St. Anton/St. Christoph 80 380
St.Johann/Oberndorf 35 100
Zell am See 40 130
Heimild: Ferðamálaráö Austurríkis 22. feb. 1995
Rómantíkin
etrándýr
í Feneyjum
BRÚÐHJÓN koma til íslands og
gifta sig með bullandi hver í bak-
sýn eða skála í kampavíni á jökult-
indi. En samt slá Feneyjar flesta
brúðkaupsstaði út eða hafa altjent
gert það. Svo mjög að nú er brúð-
hjónum farið að blöskra hvílíkar
fúlgur þarf að greiða fyrir að gifta
sig þar og dvelja á staðnum í nokkr-
ar nætur. í fréttabréfi hótelhaldara
í Feneyjum segir að nú verði að
endurskoða málið ella geti róman-
tíkin reynst fólki svo rándýr að það
snúi sér annað.
Verð fyrir leigu á sal í eigu Fen-
eyjaborgar til að halda smá mót-
töku eftir athöfn er um 30 þúsund
krónur og fábrotnustu hótelher-
bergi fengust ekki fyrir undir 16
þúsund krónur ef hótelfólkið hafði
grun um að brúðhjón væru á ferð-
inni. Sem stendur koma um 250
pör árlega til Feneyja til að gifta
sig og margir langt að. Nú óttast
hótelmenn um hag sinn og ræða
um að verð skuli lækka áður en
illa fari og brúðhjón leiti á aðra
staði sem bjóði betra verð og ekki
síðri rómantík. ■
FINGUR Guðs bendir kyrrlátum heimiPuerto
de las Nieves til himins.
Dómkirkjan í Arucas gnæfir
yfir hús og bananaekrur.
bryggjuna. Þar var þá kominn
hópur, sem á hálfum degi og tæp-
lega það hafði farið sömu leið og
okkur dugði ekki gærdagurinn til.
Svo hélt hópurinn áfram, en við
sleiktum sólskinið enn um stund.
Hvítfextar öldur
aö norðan
Við veginn, þegar skammt hefur
verið ekið frá Agaete, blasir við
smáhellaþyrping inn undir hraun-
brún og þarna eru hellar um allt.
Sumir voru mannabústaðir á fyrri
tíð, aðrír teknir aftur tii slíks
brúks. Smáhellaþyrpingar eru líka
og sumar tilkomumiklar, eins og
fjær, í Cenobio de
Valerón. Sagnir
eru um að ungar
aðalskonur hafi
fyrir giftingu hald-
ið sig í slíkum hell-
um á sérstöku mat-
aræði, sem átti að
auka blómlegt útlit
þeirra!
SÉÐ niður
Agaetedalinn
Leiðin liggur fram hjá skrið-
dýragarðinum í Almagro, austur
til Gáldar, konungsborgar áður.
Gáldar liggur við rætur sam-
nefndrar eldkeilu og þar og í ná-
grenninu er margt minja um Gu-
ancha-þjóðflokkinn, frumbyggj-
ana, sem Spánveijar brutu undir
sig.
Og niður við sjóinn er hafnar-
bærinn Sardina. Þar er einn nafn-
togaðasti fiskréttastaður eyjarinn-
ar og höfðinn er norðvesturhorn
hennar.
Við ókum svo áfram gegnum
Guía, sem deilir eldkeilunni með
Gáldar, og vorum skömmu eftir
hellaþyrpinguna í Cenobio de
Valerón komin á hábrúaða hrað-
braut með norðurströndinni til
höfuðborgarinnar Las Palmas.
Eftir þá leið, sem við höfðum
farið þennan dag og gærdaginn,
var það náttúrulaus akstur að
þjóta svona eftir hraðbrautinni.
Við hugsuðum okkur því til hreyf-
ings út af henni og stoppuðum í
Quintanilla. Frá veitingastað í
fjöruborðinu horfðum við á
hvítfextar öldurnar faðma fjöru-
gijótið og færa okkur kveðju heim-
anað.
Glímt upp á land
Dómkirkjan í Arucas gnæfír
dökk og svipmikil yfír hvítum hús-
unum eins og Hornbjarg. Kirkjan
er falleg innra og þar sáum við
líkan af biblíusögulegum atburð-
um, þ. á m. fæðingu Jesúbarnsins.
Allt er það haganlega gert. Það
var líka notalegt að staldra við og
láta umheiminn eiga sig stundar-
korn.
Arucas er þriðja stærsta borg
eyjarinnar, stundum nefnd blóma-
borgin og líka höfuðborg banana-
landsins. Þetta sýnist hún bera
með sóma. Og þar framleiða menn
líka nafntogað ávaxtaromm.
Til Arucas fórum við í gegn um
La Cruz de la Pineda, en upphaf
þess staðar er í fornri deilu tveggja
aðalsætta á sextándu öld. í þess-
ari deilu voru menn drepnir á báða
bóga. En menn gátu líka leyst
mál sín öðru vísi í gamla daga.
Frá Arucas fórum við í gegnum
Tenoya. Þar gerðu konungarnir
af Telde og Gáldar út um landa-
mæradeilu sína með glímu. Úrslit
glímunnar réðu löndum. Er nema
von, að með svo sögulega tign í
brögðum skuli glíma vera ein vin-
sælasta þjóðaríþrótt Kanaríeyja-
manna?
Hringnum lokaö
Þegar við náðum Tamaraceite
höfðum við lokað hringnum frá
ferð okkar með Auði Sæmunds-
dóttur, sem sagði frá í fyrstu Kan-
aríeyjagrein. Þá lá leiðin upp til
Teror, en nú förum við niður í
gegnum Las Palmas og síðan beint
strik suður á Ensku ströndina.
Daginn eftir flugum við heim.
■
Freysteinn Jóhannsson