Morgunblaðið - 11.03.1995, Blaðsíða 4

4 C LAUGARDAGUR 11. MARZ 1995
NÁMSVAL
MORGUNBLAÐIÐ
Ætlar í verknám
næsta vetur
Selfossi. Morgunbladið.
„MIG langar að fara mn á verk-
lega braut, í rafvirkjun ogþess
háttar,“ sagði Ingólfur Jónsson
nemandi í 10. bekk Sólvallaskóla
á Selfossi. Hann sagðist hafa gam-
an af því að fást við að taka í
sundur hluti og gera við.
Langar í rafvirkjun
„Pabbi er rafvirki og starf hans
hefur haft áhrif á mig, ég hef
farið með honum þegar hann hef-
ur farið í viðgerðir í húsum og
fylgst með,“ sagði Ingólfur. Hann
taldi nær öruggt að gott væri að
fá vinnu á þessu sviði, það væri
alltaf eitthvað nýtt að koma fram
og svo bilaði alltaf eitthvað. Hann
sagðist hafa dregist að því að fást
við að taka i sundur ýmis tæki frá
því hann var smástrákur.
Ingólfur sagðist vissulega
hugsa út í tekjuhliðina varðandi
framtíðarstarf og sagðist telja
góða möguleika á að lifa af starf i
á þessu sviði. „Mig langar að læra
þetta, áhuginn ræður miklu. Mig
langar að vinna með höndunum
og svo tengist starfið vinnu í tölvu.
Sennilega þarf maður að kunna
eitthvað í tungumálum til að geta
aflað sér kunnáttu á ýmsum svið-
um,“ sagði Ingólfur og ennfremur
að við nánari hugsun kæmi fram-
haldsnám á tæknisviði rafvirkjun-
ar örugglega til greina síðar.
Ingólfur var á því að unglingar
væru ekki mikið farnir að hugsa
út í framtíðarstarf og margir
væru óákveðnir, tækju sér tíma
til að hugsa sig um en hann væri
sjálfur ákveðinn að fara á verk-
námsbraut í Fjölbrautaskóla
Suðurlands næsta vetur.
Morgunblaðið/Sig. Jóns.
MAGNEA Gunnarsdóttir hefur hug á tónlistarnámi eftir stúd-
entspróf og Ingólfur Jónsson stefnir að rafvirlgun.
Hef áhuga á að starfa
á tónlistarsviðinu
„ÉG ER ákveðin í að taka stúd-
entspróf til að byrja með. Ég hef
mikinn áhuga á tónlist og ætla
mér að svipast um eftir mögu-
leikum á því sviði eftir stúdents-
prófið og skoða hvað hægt er að
læra,“ sagði Magnea Gunnars-
dóttir, nemandi í 10. bekk Sól-
vallaskóla. Hún sagði að margir
krakkar væru búnir að ákveða
stefnuna eftir 10. bekk en þeir
væru ekki margir sem væru al-
veg ákveðnir í því hvað þeir vildu
starfa í framtíðinni.
„Það sem aðallega hefur áhrif
á mig er að ég hef starfað mikið
í kór og einhvern veginn hefur
þetta þróast svona. Tónlistin
heillar mig og ég get þvi vel
hugsað mér að starfa á því sviði.
Annars hefur maður ekki prófað
svo mörg störf og það er því
erfitt fyrir okkur unglingana að
vera mjög ákveðin. Maður getur
auðvitað kynnst einhveiju öðru
síðar og það síðan orðið að aðal-
starfi þjá manni. Hins vegar er
áhuginn á tónlistinni það sterkur
ly'á mér að ég held að ég verði
örugglega alltaf í henni,“ sagði
Magnea.
Ekki mikið hugsað um
atvinnumöguleika
Hún sagði einnig að þó að hún
og aðrir unglingar væru að velta
framtíðinni fyrir sér væri
hugsunin um atvinnumöguleika
kannski ekki ofarlega á blaði
heldur áhuginn á starfssviðinu.
Hún sagðist gera sér grein fyrir
því að það gæti margt breyst og
ný áhugasvið komið upp þegar
lengra væri komið í námi.
Hússtjórnarskólinn
f Reykjavík
starfar með svipuðu sniði og undanfarin ár.
Á haustönn eru haldin dag- og kvöldnámskeið
í vefnaði, fatasaumi, bótasaumi, útsaumi og
matreiðslu. Á vorönn er starfræktur 5 mánaða
hússtjórnarskóli með heimavist fyrir þá sem
þess óska. Námskeiðin halda áfram eftir því
sem húsnæði leyfir.
Morgunblaðið/Júlíus
LILJA Sighvatsdóttir og Torfi Arnarson með útskriftarhúfur iðnnema sem þau vonast til að hjálpi
til við að skapa jákvæðara hugarfar í garð iðnnáms.
Eitthvað verður að læra
ALMENNT er ætlast til þess að
krakkar fari í menntaskóla og síðan
háskóla og frekar litið niður á þá
sem fara í styttra nám, til dæmis í
iðnskóla. Þetta er álit tveggja nema
í Iðnskólanum í Reykjavík, Lilju Sig-
hvatsdóttur og Torfa Arnarsonar.
Lilja er frá Selfossi og hún er á
2. ári af þremur í tækniteiknun.
„Pabbi er lærður tækniteiknari þó
hann vinni ekki við það,“ segir Lilja
þegar hún er spurð hvort eitthvað í
umhverfinu hafi haft áhrif á ákvörð-
un hennar um að læra tækniteikn-
un. Annars segist hún alltaf hafa
haft áhuga á listum og menningu,
hún teikni og hafi gaman af að
hanna hluti. Ahuginn komi því aðal-
lega frá henni sjálfri. „Ég hvíldi mig
frá námi í íjölbrautaskóla og ferðað-
ist um heiminn. Ég ákvað síðan að
drífa mig í nám, eitthvað verður
maður að læra,“ segir hún.
Lilja segir að ekki séu miklir at-
vinnumöguleikar fyrir tækniteikn-
ara. Erfitt sé að fá vinnu á teiknistof-
um, tölvurnar hafi að hluta komið í
staðinn fyrir tækniteiknara. Hún
segist hins vegar stefna að því að
fara í frekara nám erlendis, í lista-
eða hönnunarskóla. Segist til dæmis
geta hugsað sér að fara í arkitektúr
eða innanhússhönnun. „Ég hef líka
kynnst leiklistinni hér í Iðnskólanum
og fengið mikinn áhuga á henni.
Hver veit nema ég kanni það nán-
ar?“ segir Lilja.
„Pabbi þekkir meistara"
„Allt er þetta tilviljanakennt,"
segir Torfi um þá ákvörðun að fara
í Iðnskólann þar sem hann lýkur
námi í pípulagningum í vor. „Ég
vissi ekkert hvað ég ætti að gera
þegar ég lauk grunnskólanámi. Það
varð úr að ég fór í grunndeild málm-
iðnaðar þar sem kenndar eru ýmsar
málmgreinar. Pabbi þekkir pípu-
lagningameistara og fékk ég vinnu
hjá honum þegar ég var orðinn ieið-
ur á skólanum. Ég hætti þegar ég
var búinn að vinna hjá meistaranum
í ár, leiddist starfið og vildi fara að
skoða mig um, leika mér. Vann hér
og þar um tíma. Þegar ég gifti mig
fannst mér nauðsynlegt að koma
mér í eitthvað fast og þá lá beinast
við að ljúka pípulögnunum," segir
Torfí.
Torfí sér sjálfan sig ekki sem pípu-
lagningamann og stefnir að því að
halda áfram í Iðnskólanum, í ann-
arri grein. Ætlar hann að reyna að
komast í bifreiðasmíði næsta haust.
Telur hana vera nær sínu áhuga-
sviði. „Ég hélt því lengi fram að
enginn yrði pípari nema óvart og sé
í skólanum að það er ekki fjarri lagi.
Þetta er illa borgað, óþrifalegt og
slítandi starf og margir sem ljúka
sveinsprófi snerta rörtöngina ekki
aftur,“ segir Torfi. Segist hann ekki
þurfa að byija frá grunni í bifreiða-
smíðinni því ýmislegt sé svipað í
þessum tveimur iðngreinum.
Telur Torfí að möguleikar á vinnu
ættu að vera góðir þegar hann hefur
fengið réttindi í pípulögnum og bif-
reiðasmíði. „Fólk hættir seint að
klessa bíla og láta frá sér í holræs-
in! Það eru endalausir atvinnumögu-
leikar,“ segir hann.
Lilja segist hafa farið í starfs-
kynningu í grunnskólanum á Sel-
fossi en telur að meira mætti gera
til að hjálpa krökkum við að velja
námsbrautir. Flestir vildu læra svo
ógnar margt en kæmust ekki í kynni
við nema hluta þess. Þeir fari því
af stáð í eitthvað en verði svo að
hætta og mikil orka fari til spillis.
Lítið gert úr iðnnámi
Torfi segist hafa staðið í hálfgerðu
stappi við kennara sína í Öldusels-
skólanum. „Þeir tóku alltaf þannig
til orða: Þegar þið komið í mennta-
skóla... Eg mótmælti þessu, sá
þessa leið aldrei fyrir mér. Það er
slæmt hvað mikið er lagt upp úr því
að fara í menntaskóla og háskóla.
En ef þú kýst að fara aðrar leiðir
er litið fram hjá þér,“ segir Torfi
og Lilja tekur undir þetta. Segir að
ætlast sé til þess að krakkar fari í
fjölbraut og síðan í Háskólann.
Ber þeim saman um að lítið sé
gert úr iðnnámi, stundum hálfpart-
inn litið niður á iðnnema þegar þeir
komi í hóp annarra framhaldsskóla-
nema. „Það er ekki hægt að kenna
öðrum um allt. Þetta þarf líka að
breytast innanfrá. Skipulag skól-
anna er orðið gamaldags," segir
Lilja. Nefna þau að útskriftarhúfur
iðnnema sem Iðnnemasambandið
hefur látið útbúa sé jákvætt framtak
og geti verið þáttur í að breyta
ímyndinni. Efnt var til hönnunar-
samkeppni um húfurnar meðal nema
í fataiðn og þær síðan settar í fram-
leiðslu. Torfi segist ætla að bera sína
húfu með stolti við útskriftina í vor.
Grunnskófanemendur geta
flýtt fyrir sér í fjðlbraut
FJÖLBRAUTASKÓLINN í Garðabæ
er á hveiju ári með kynningu á skól-
anum og námsleiðum í Garðaskóla.
Þorsteinn Þorsteinsson skólameistari
segir að þar njóti skólinn þeirrar sér-
stöðu að flestir nemendur hans komi
úr þessum eina grunnskóla og segir
að kynningin hafí reynst mjög gagn-
leg, bæði fyrir grunnskólanemendur
og starfsmenn Fjölbrautaskólans.
Kynningin er fyrir tíundu bekk-
inga og fer fram í samvinnu við
námsráðgjafa í Garðaskóla. Segir
Þorsteinn að nemendur beri upp
ýmsar spumingar, til dæmis um það
hvaða nám Fjölbrautaskólinn bjóði
og hvaða möguleikar þeir hafí á
námi í öðrum skólum. Þegar ung-
mennin byiji í fjölbraut sé reynt að
láta námsskipanina hjálpa til við að
beina þeim í ákveðna kjama. Eftir
kjarna og stutta braut að eigin vali
sé staldrað við og ákveðin leið að
stúdentsprófi.
Sambandið milli gmnnskólans og
fjölbrautaskólans er gott í Garðabæ,
eins og fram kemur í kynningu í tí-
unda bekk. Þorsteinn segir að Pjöl-
brautaskólinn sé stofnaður upp úr
framhaldsdeildum Garðaskóla og
margir kennarar skólans hafi kennt
í grunnskólanum. Nemendum tíunda
bekkjar stendur til boða að taka all-
marga áfanga sem skipulagðir eru í
samvinnu við áfangastjóra FG og eru
þeir metnir inn í Fjölbrautaskólann.
Geta duglegir nemendur flýtt fyrir
sér með þeim hætti.
Lengi óákveðnir
Þorsteinn segir greinilegt að nem-
endur séu lengi óákveðnir um fram-
tíðina, jafnvel góðir nemendur sem
ljúka stúdentsprófí. Telur hann nauð-
synlegt að efla eiginlega námsráð-
gjöf í starfi námsráðgjafanna. Nú
taki sá þáttur starfsins sem snýr að
persónulegum vandamálum ein-
stakra nemenda mikla orku enda séu
þetta oft mjög viðkvæm mál. Náms-
ráðgjafarnir þurfi að fá svigrúm til
að snúa sér meira að miðlun upplýs-
inga og kynningu á möguleikum til
framhaldsnáms hér og erlendis.