Morgunblaðið - 12.03.1995, Blaðsíða 20

20 D SUNNUDAGUR 12. MARZ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
+
Fermingar-
dagurinn er
án efa gledi-
daguríhugum
flestra. Sá
siður er ekki
nýr að efna til
fermingar-
veislu og
færa ferming-
arbarni gjafir
eftir að það
hefur lofað
því að leitast
við af f remsta
megni að hafa
Jesúm Krist
að leiðtoga
lífs síns. Gjaf-
ir og veislur
eru á hverf-
anda hveli,
ráðast von-
andi nú sem
fyrr af efnum
og ástæðum.
En athöfnin
sjálf í guðs-
húsi er sú
sem hún var.
Við spjölluð-
um við nokkur
ferming-
arbörn á ýms-
um aldri sem
fermdust frá
1918 til 1986.
Fermingar-
börnin rifja
upp undirbún-
ing ferming-
arinnar, at-
höfnina og
hvernig fagn-
að var.
Fermingarbörn á
ymsum
1. Margrét Schram, t.v. skömmu eftir ferminguna.
Með henni er Kristín Finnsdóttir.
Vilt bú leitast við
af fremsta megni
að hafa Jesfim Krist
að leiðtoga líts híns
höfðum lært kverið og sr. Jóhann
spurði okkur út úr og mér þótti
athöfnin ákaflega hátíðleg.
Ég var í hvítum, hálfsíðum kjól
og hvítum sokkum og skóm. Hárið
tekið aftur með hvítri slaufu. Mér
fannst ég afskaplega fín!
Á eftir var heitt súkkulaði, kaffi
og kökur heima á Stýrimannastíg.
Ekki man ég fjölda gesta en það
voru áreiðanlega nokkuð margir
gestir því fjölskyldan var stór. Eg
fékk hring frá foreldrum mínum
með rúbínsteini og fleiri skartgripi,
3 hringi, 2 kapsel og einhverjir
gáfu mér peninga en ég man nú
ekki hvað var til siðs að gefa háa
upphæð.
Ég fékk kápu en ekki eftirferm-
ingarkjól, það tíðkaðist ekki að ég
held. Þá var heldur ekki venja að
taka fermingarmyndir og ég minn-
ist þess ekki að nein mynd hafi
verið tekin af mér þennan dag. Ég
var ánægð með daginn og fannst
til um að vera nú komin í raðir
fullorðinna. Það var tekið alvarleg-
ar en núna.
Ég man alltaf hvað þetta var
hátíðlegt og við börnin tókum
þetta af mikilli alvöru. Ég hugsa
með gleði til fermingardagsins
míns. En ég verð að viðurkenna
að rigningin — hreint eins og væri
hellt úr fötu — var það sem kom
fyrst upp í hugann þegar ég fór
að rifja daginn upp fyrir mér.“
Margrét
Schram
Margrét Schram var fermd í
Dómkirkjunni 21. apríl 1918 og
segist hún halda að þetta hafi ver-
ið eitt af síðustu prestsverkum sr.
Jóhanns Þorkelssonar.
„Ég man það var hellirigning
þennan dag og þar sem göturnar
voru nú nokkrum áratugum frá
malbikun þurfti að leggja planka
úr bílnum að kirkjutröppunum. Því
við tókum bíl í kirkjuna þennan dag
og var það heilmikill viðburður. Við
Sigurður Rúnar Friðjónsson á fermingardaginn ásamt ömmu sinni
og afa Steinunni Þorgilsdóttur og Þórði Kristjánssyni.
Elín Skeggjadóttir
Fermingarbarn 1930
Sigurður
Skúlason
■ Sigurður Skúlason frá Mörtungu
á Síðu var fermdur um hvítasunn-
una 1930 í Þrestsbakkakirkju af
séra Magnúsi Bjarnasyni. Ferm-
ingarbörnin voru níu og voru
spurningatímarnir í kirkjunni.
„Hann sr. Magnús lét okkur
ekki þylja mikið, en sagði okkur
sögur. Hann var stoltur maður sr.
Magnús en gat líka verið léttur.
Við vorum látin læra tvo sálma
utanbókar; Á hendur fel þú honum
og Ó þá náð að eiga Jesú og svo
náttúrlega trúarjátninguna.
Fyrir ferminguna gekk maður
alltaf í stuttbuxum og ullarsokkum
en á fermingardaginn fór maður í
síðbuxur í fyrsta sinn. Það var ekki
tilstand í kringum þetta þó athöfn-
in þætti í sjálfu sér merkileg -
maður var þennan dag tekinn í
fullorðinna manna tölu og kröfur
gerðar til manns eftir því.
Af því fermt var á hvítasunnu
gerðu menn sér dagamun í mat,
reykt sauðahangikjöt og kökur á
eftir. Foreldrar mínir gáfu mér
lamb á fermingardaginn og
mamma gaf mér líka rauðan silki-
vasaklút sem ég á enn. Ekki man
ég til að gestir kæmu sérstaklega
vegna fermingarinnar nema fjöl-
skyldan af hinum bænum því tví-
býli var í Mörtungu.
Ég hef aldrei verið trúaður svo
þetta var mér ekki mikið mál \
þeim skilningi. En það þótti sjálf-
sagt að fermast. Ég gæti ímyndað
mér að börn nú til dags tækju
þessa athöfn af meiri alvöru trúar-
lega séð en við gerðum.
Það er ekki til mynd af mér frá
þessum tíma, það komu stundum
Ijósmyndarar í sveitina og tóku
myndir á bæjunum en faðir minn
var sérvitur og vildi ekkert mynda-
stúss. Fyrsta mynd af mér var
ekki tekin fyrr en æði löngu
seinna."
■ Ebba Sigurðardóttir var fermd í
Dómkirkjunni 1949 af sr. Garðari
Svavarssyni en Laugarneskirkja var
þá enn í byggingu.
„Fermingarundirbúningurinn hjá
sr. Garðari var ánægjulegur tími,
séra Garðar var Ijúfur maður en
ákveðinn við okkur. Ég hafði sótt
barnamessur frá því ég flutti í bæ-
inn frá Siglufirði þremur árum áður
Fermmgarbarn 1949
Ebba
Sigurðardóttir