Morgunblaðið - 17.03.1995, Blaðsíða 8

8 D FÖSTUDAGUR 17. MARZ 1995
MORGUNBLAÐIÐ

UM HELGINA
Fl
FÖSTUb. 17. mars kl. 19 eru
gönguskíðaferðir í Heiðmörk á
fullu tungli. Dagana 17. og 18.
mars kl. 20 er ferðin Snæfellsjök-
ull á fullu tungli og er það skíða-
og gönguferð. Gist að Görðum í
Staðarsveit. Komið aftur á laugar-
dagskvöld. Fararstjóri er Þórir
Tryggvason.
Sunnudag. 19. mars eru
ýmsar dagsferðir. Þá verður
kl. 10.30 gönguskíðaferð
yfir Mosfellsheiði.
Gengið í 5 klst. Kl. 13
er Kolviðarhóll-Litla
kaffistofan, göngu-
skíðaferð. Gengið í 3 klst.
Leiðin liggur um flatlendi.
Kl. 13 er Vífilsfell. Það er
656 m.y s. og bent er á að
hafa með nýja Fjallabók
Ferðafélagsins. Kl. 13 er
Elliðaárdalur sem er íjöl-
skylduganga frá Árbæ og niður
dalinn og að Mörkinni.
Þá má vekja athygli á að aðal-
fundur Ferðafélags Islands verður
miðvikudaginn 22. mars. Fundar-
staður er í Mörkinni 6.
ÚTIVIST
Kl. 20 á föstudagskvöld fer Úti-
vist í gönguferð á fullu tungli.
Valið er á milli tveggja magnaðra
svæða eftir færð og veðri. Brottför
frá Umferðarmiðstöðinni.
Á sunnudag 19. mars eru tvær
ferðir, báðar kl. 10.30. Önnur er
skíðaganga yfir Leggjarbrjót
sem er skíðagönguferð eftir gam-
alli þjóðleið milli Þingvalla og Hval-
fjarðar. Gengið frá Svartagili og
komið niður í Botnsdal. Reikna má
með 6 klst. göngu. Vetrar-
ríki á Þingvöllum
er næsta ferð.
í stað valdrar
leiðar úr
Skólagöng-
unni, rað-
göngu Úti-
vistar 1992,
verður haldið á
Þingvelli og
gengið um gjám-
ar og notið vetr-
arfegurðar og vetrar-
ríkis svæðisins. Minnt er á skjól-
góðan fatnað og nesti í báðar ferð-
irnar.
Helgarferð 17.-19. mars er yfir
Fimmvörðuháls. Þetta er skíða-
gönguferð og góð æfing fyrir þá
sem hyggja á lengri skíðagöngur
um páskana. Gengið frá Skógum
upp í Fimmvörðuskála. Þar hafa
menn bækistöð yfir helgina og er
gengið þaðan á Eyjafjallajökul. ■
Fyrstu umferðarljðsin á Seychelles
FYRSTU umferðarljósin hafa verið
sett upp í Viktoríu, höfuðborg Seych-
elleseyja. Þetta kemur fram í frétta-
bréfi Ríkisferðaskrifstofu eyjanna.
Þar segir að Seychelleseyjar hafi
verið þekktar fyrir annað en stress
og þunga umferð. Ferðamenn þang'-
að geti alltaf reiknað með ró og
kyrrð. En því sé nú samt svo farið
að umferð hafi aukist og til þess að
tryggja að allt fari fram með stillingu
og sóma hafi verið ákveðið að setja
upp umferðarljós á fjölfömustu gat-
namótunum í höfuðborginni. ■
FERÐALÖG
Ljósmyndir/Hannes Guðmundsson
Vinabasinn vakti
athygli í Mílano
HRÖNN Traustadóttir við Vinabásinn.
DAGANA 22.-26. febrúar var
haldin í Mflanó á Ítalíu hin árlega
ferðakaupstefna BIT eða Borsa
Internazionale del Tur-
ismo.Kaupstefnan er gríðarlega
stór og hafði upp á að bjóða kynn-
ingar og sölubása frá öllum heims-
homum auk þess sem haldnar voru
ráðstefnur og fyrirlestrar um allt
sem snýr að ferðamálum. Fyrstu
þrjá dagana var hún opin fagfólki
víða að en síðustu tvo fyrir gesti
og gangandi.
ísland skipaði þar að sjálfsögðu
sinn sess með Flugleiðir í broddi
fylkingar en þetta mun vera í 6.
sinn sem þeir hafa sinn eigin bás
á ferðakaupstefnunni. Þar var m.a.
við kynningar og störf sölufulltrúi
félagsins á Ítalíu, Guðný Margrét
Emilsdóttir, ásamt fulltrúum
ferðaskrifstofa sem bjóða íslands-
ferðir. Auk þess voru fulltrúar frá
nokkrum íslenskum ferðaskrifstof-
um.
Mitt í þessum aragrúa af básum
þar sem allir kepptust við að bjóða
fram ferðir, hótelgistingu og nýj-
ungar var skemmtilegur bás sem
kom á óvart og bar hið hlýlega
nafn Amici di Islanda eða Vinir
íslands. Básinn vakti mikla • at-
hygli og var iðulega margt um
manninn við hann eins og Flug-
leiðabásinn.
Vaxandláhugi ungs fólks á
Ítalíu að heimsækja ísland
Að sögn Hrannar Traustadóttur
sem starfaði ásamt öðrum við
þennan bás er áberandi hvað margt
ungt fólk hefur áhuga á að ferðast
til Islands. Annars vegar eru þeir
sem vilja ferðast sjálfstætt og svo
tieir sem kjósa skipulagðar ferðir.
talir ferðast gjaman í sama hópi
ár eftir ár og er oft búið að skipu-
leggja fríin með góðum fyrirvara.
Áhuginn einskorðast þó ekki við
unga fólkið því fólk á öllum aldri
var að afla sér upplýsinga um land
og þjóð. Allt frá unglingum að
forvitnast um sumarvinnu t.d. við
gróðursetningu að sérmenntuðum
landfræðingum. Frá fólki sem
hugði á brúðkaupsferðir að þeim
sem leituðu að rólegri og ómeng-
aðri náttúru á hausti lífs síns.
Hrönn benti á að fólk væri að
leita að nýjungum og virtist heyra
meira um og frá íslandi en áður.
Einnig hefðu margir áhuga á
fjallahjólaferðum, jökla- og öræfa-
ferðum. Sagðist hún hafa bent á
staði eins og Vestfirðina og aðra
sem e.t.v. hefðu orðið dálítið út-
undan vegna legu sinnar utan
hringvegarins.
Mestur var áhugi á ferðum síð-
sumars og haustferðum. Lang-
flestir ítalir fara í frí í ágúst.
Margir höfðu heyrt um bjartar
sumamætur og unaðslegt sólsetur
og höfðu því ekki síður áhuga á
þeim tíma.
Augljóst má vera mikilvægi þess
að hafa sem mestar og gleggstar
upplýsingar* fyrir tilvonandi ferða-
menn um allt sem viðkemur ís-
landi og gersemum þess því hróður
þess sem ferðalands er farinn að
berast víða og mun halda því áfram
sé rétt á málum haldið. ■
Guðlaug L. Amardóttir
Eru 6 -7 þúsund far-
þegar Norrðna árlega
léttvægir fundnir?
MIG rak í rogastans þegar kona sem þekkir
vel til ferðaþjónustu á landsbyggðinni hringdi
í mig og spurði hvort ég hefði lesið grein
Magnúsar Oddssonar, ferðamálastjóra, í
Morgunblaðinu, föstudaginn 3. mars, „Ferða-
mál á föstudegi: Hvar eru erlendar flölskyld-
ur í íslandsferð?" Þegar ég hafði lesið hana
skildi ég vel reiði þessarar ágætu konu. Það
skal tekið fram í upphafi að ekki eru allar
ábendingar eða hugmyndir í þessum skrifum
ónothæfar, fjarri því.
Ferðamálastjóri vísar til þess að nú
bjóði ferðaskrifstofur íslendingum bækl-
inga um ferðir til útlanda. Meðal þes_s
sem einkenni þá séu fjölskylduferðir. Á
hinn bóginn minnist hann þess ekki að
O hafa séð í sölubæklingum erl. aðila sem
CC selja ferðir hingað myndir af fjölskyldu
JJA á ferð um ísland. Fullyrðingin kann að
einhveiju leyti að vera rétt þó alhæfing
sé vafasöm í þessu efni. Þá bendir hann einn-
ig á að skv. könnunum séu það einkum íjöl-
skyldur, hjón með böm, sem vantar í erl.
ferðamannahópinn hér og bætir svo við: „Hér
þarf raunar ekki kannanir til.“
Á tjaldsvædum austanlands eru
margar erlendar fjölskyldur
Nú botna ég ekki lengur í ferðamálastjóra.
í okkar landsfjórðungi hljóta þá að gilda allt
önnur lögmál ef þessi fullyrðing er rétt. Ég
leyfi mér að halda þvi fram að margir ferða-
menn sem gista á tjaldsvæðum og á öðrum
skipulögðum ferðamannastöðum á lands-
byggðinni séu einmitt fjölskyldur og a.m.k.
hér austanlands erl. fjölskyldur. Spyija má
hvort ekki sé verðugt viðfangsefni fyrir
Ferðamálaráð og hagsmunaaðila í ferðaþjón-
ustu að koma að þessum málum með skipu-
lagningu, hvatningu og haldgóðum ábending-
um til hagsmunaaðila.
En það var ekki þetta sem ég ætlaði að
gera að meginefni. Ferðamálastjóri setur
fram þá skoðun að hægt væri að ná fleiri
Qölskyldum til landsins ef hafin væri mark-
aðssetning á sumarhúsum til útlendinga og
styðst þar m.a. við skriflegar fyrirspurnir.
Ekki efast ég um að þessar hugleiðingar séu
á rökum reistar. Framhaldið kemur mér hins
vegar nokkuð í opna skjöldu — og þó?
Þar segir m.a.: „Þeir sem fara frá megin-
landi Evrópu í sumarhús á Norðurlöndum aka
flestir á eigin bílum. Fólk vill eðlilega geta
skoðað sig um í landinu, ekið í sund og aðra
afþreyingu, sótt vistir o.fl.^Nú ekur enginn
frá Evrópu til íslands, þannig að til þess að
hægt sé að selja sumarhús á ís-
landi verður að selja sumarhús og
bfl.“
Einhvem tíma hefðu svona skrif
flokkast undir það sem kallast að
slá undir beltisstað. Mér er full-
kunnugt um að Magnús veit betur.
Hann veit að þeir sem hafa hug á
að heimsækja Island á bflum sínum
hafa getað komið á eigin bílum sl.
20 sumur frá meginlandi Evrópu
og Englandi. Það koma árlega
2-3.000 ökutæki með mf. Norröna
til Seyðisfjarðar og einhveijar bif-
reiðar með Eimskip. Magnús fær
m.a.s. bréf á hveiju hausti frá und-
irrituðum sem tíunda þjóðerni og
Qölda allra sem koma með skipinu.
Fær Magnús e.t.v. slíkar upplýs-
ingar frá öðrum innflutningsaðilum? Ég held
ekki þó ég viti það ekki gjörla. Hvers eigum
við að gjalda? Það kann að vera að þeir 6-7
þús. farþegar sem fyrirtæki okkar flytur ár-
lega til landsins þyki léttvæg tala í huga
þeirra sem yngri eru. Til skamms tíma áttum
við öðru að venjast frá forverunum, og sem
teljast óumdeilanlega verðugir frumheijar
ísl. ferðamála. Það er nokkuð Iangt síðan við
hættum að kippa okkur upp við fálæti og
afskiptaleysi þeirra samgöngu og fjármála-
ráðherra sem sl. 20 ár hafa setið
að völdum og gildir einu hvaða
stjórnmálaflokki þeir hafa fylgt.
Sanngjamar óskir um nauðsynlegar
aðstöðubætur fyrir starfsmenn og
ferðafólk sem fer um þessa einu
bflafeijuhöfn sem tengist öðrum
löndum hafa verið hundsaðar. Önn-
ur sjónarmið hafa gilt þegar fjár-
málaráðuneytisfurstarnir hafa
ákvarðað afgreiðslugjöld af skipinu
okkar og vinnu því tengdu. Þá er
athyglisgáfa þessara manna á fullu
og engu hlíft.
Þurfum vlö aö leggja
sklpinu í Lækjargötu?
Hálfu verra finnst mér þó að einn
helsti forystumaður í ferðaþjónustu,
ferðamálastjórinn sjálfur, láti eins og hann
viti ekki af þeim sem eru úti á mörkinni. Þar
em menn að beijast um á hæli og hnakka
fyrir tilveru sinni og uppskera svo slík og
þvílík skrif. Hvað er hér á ferðinni? Þurfum
við virkilega að leggja skipinu í Lækjargöt-
una til að skerpa athyglisgáfu ferðamálastjór-
ans.
Engum er betur ljóst en okkur hér að rúm-
ir 700 km skilja að Seyðisfjörð og Reykjavík.
Það afsakar þó ekki þögn ferðamálastjóra
um þá starfsemi sem hér fer fram.
Ég hefi fyrir löngu áttað mig á þeirri stað-
reynd að það er stór biti fyrir ýmsa í henni
Reykjavík að þurfa að kyngja því að sam-
starf Færeyinga og Austfirðinga hefur geng-
ið jafn farsællega og raun ber vitni.
Þó að flárhagur hafi lengst af verið í jám-
um vegna stofnkostnaðar í bráðnauðsynleg-
um húsakynnum fyrir hið opinbera á Seyðis-
fírði hefur þetta þó tekist framar vonum.
Líklega þó mest fyrir tilstilli guðs og góðra
manna. Samstillt átak og einhugur eigenda
pf. Smyril Line ásamt afburða hæfni og dugn-
aði áhafna beggja skipanna sem siglt hafa
sl. 20 ár hafa áorkað því að verkefnið, far-
þega og bílafeija milli meginlands Evrópu
og Islands, er raunveruleiki enn í dag.
Ég læt þess getið að lokum að á vori kom-
anda munum við halda upp á 20 ára sam-
fellda siglingu þessara feija milli Evrópu og
Islands. Jafnframt halda Seyðfirðingar upp
á 100 ára afmæli kaupstaðarins vonandi með
verðugum hætti. Ég vona svo sannarlega að
við fáum ekki fleiri slíkar afmæliskveðjur að
sunnan. Nú vil ég nota þetta tækifæri til að
hvetja ferðamálayfirvöld til að fagna með
okkur þeim árangri sem náðst hefur þó í litlu
sé. Alveg sérstaklega tel ég að Færeyingar
eigi lof skiiið fyrir eljusemi og þrautseigju.
Og það gladdi gamalt þjarta mitt að sjá og
heyra að samgönguráðherra Islands undirrit-
aði samstarfsamning við færeyskan starfs-
bróður um aukin verkefni og samvinnu í
ferðamálum. Við skulum halda áfram á þeirri
braut sem þar var mörkuð og vinna saman
að framfaramálum í stað þess að þegja yfir
eða rífa niður það sem reynt hefur verið vel
að gera. ■
Jónas Hallgrímsson
Höfundur er frkvstj. Austurfar é Seyðisfirði.
Hálfu verra
finnst mér
þegar helsti
forystumaöur í
feróaþjónustu,
feróamála-
stjórinn sjálf-
ur, lætur eins
og hann viti
ekki af þeim
sem eru úti á
morkinm