Morgunblaðið - 21.03.1995, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 21. MARZ 1995 45
MINNINGAR
i
)
i
i
l
i
i
i
i
i
HJALTIJÓNSSON
4-Hjalti Jónsson,
■ fyrrum bóndi í
Refsmýri, fæddist
á Meðalnesi í Fell-
um 1. júlí 1923.
Hann lést á heimili
sínu í Fellabæ á
Héraði 7. mars síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hans voru Katr-
ín Jónsdóttir og
Jón Friðrik Guð-
mundsson. Hjalti
var yngstur af 13
börnum þeirra
hjóna. Af systkin-
um Hjalta eru látin
Björn, Guðmundur, Oli, Þórar-
inn, Bergrún, Anna, Lauga og
Þóra, en á lífi eru Sigríður,
Gunnar og Einar. Hjalti var
ógiftur og barnlaus.
Útför Hjalta fór fram í kyrr-
þey frá Egilsstaðakirkju
fimmtudaginn 15. mars.
HJALTI fluttist með móður sinni
í Hallfreðarstaði í Tungu og ólst
þar upp til fullorðinsára. Hann
kaupir Refsmýri í Fellum í félagi
við Guðmund bróður sinn 1947.
Bjuggu þeir þar til ársins 1970 er
Guðmundur flutti til Akureyrar
með fjölskyldu sína. Býr Hjalti einn
í Refamýri eftir það til ársins 1984.
Hann stundaði alla tíð ýmsa vinnu
utanhúss. Á vertíðum vann hann
marga vetur, var sláturhússtjóri
hjá Verslunarfélagi Austurlands
um árabil og ófáar eru þær bygg-
ingar á Fljótsdalshéraði og víðar
sem hann vann við að byggja.
Maðurinn var smiður af guðs náð
og fljótur að því sem hann var að
gera.
Eg kynntist Hjalta fyrst þegar
ég var krakki eða unglingur. Faðir
minn var á þessum árum að byggja
upp á Setbergi í Fellum og alltaf
þegar eitthvað átti að byggja var
Hjalti kallaður til. Var hann ráða-
góður og útsjónarsam-
ur við þessi verk enda
maður með mikla
reynslu að baki. Þó að
annríkið væri mikið
var alltaf tími til að
gera orlítið að gamni
sínu við okkur krakk-
ana.
Síðar giftist ég Frið-
jóni Þórarinssyni,
bróðursyni Hjalta.
Varð það til þess að
ég kynntist Hjalta enn-
betur, sérstaklega eft-
ir að hann hætti bú-
skap og flutti í
Fellabæ. Kom hann þá oft á góðum
degi til _að líta á búskapinn hjá
okkur. Á eftir var sest niður og
spjallað yfir kaffibolla. Þetta voru
ánægjulegar stundir með góðum
ráðleggingum sem vert er að minn-
ast en þær hefðu mátt vera fleiri.
Hjalti fylgdist vel með hvað var
að gerast meðal bænda en búskap-
ur og þá einkum sauðfjárbúskapur
var honum alltaf hugleikinn.
Við þökkum honum samfylgd-
ina.
Anna Bragadóttir og
fjölskylda, Flúðum.
Ég vil kveðja minn kæra móður-
bróður með nokkrum orðum.
Bjartar minningar koma upp í
hugann samfara miklum söknuði
við alltof óvænta brottför hans.
Minningar frá bernskunni þegar
ég og bróðir minn vorum á sumrin
með móður okkar Þóru í sveitinni
hjá þeim bræðrum Hjalta, Guð-
mundi og Ólafi ásamt ömmu minni
Katrínu fyrstu árin, en hún lést
1955.
Móðir mín fór á hverju sumri
með okkur systkinin austur í Refs-
mýri í Fellum. Var hún þeim
bræðrum innan handar jafnt innan
húss sem utan. Verkgóð var hún
og dugnaðarforkur, og trúlega ver-
ið erfitt að fá kaupakonu á háanna-
tímanum. Því hefur þetta komið
báðum vel, móður minni og bræðr-
um hennar, því hún elskaði sveitina
og náttúruna og vildi að við börnin
fengjum að njóta sveitalífsins. í
minningunni eru þetta ein bestu
ár ævi minnar, og það var ekki
síst vegna nálægðar við Hjalta,
sem alltaf hafði lag á að gleðja
barnshjartað með kátínu sinni og
glettni, enda sótti ég í að vera sem
mest með honum. Ef hann fór í
kaupstaðarferð mundi hann ætíð
eftir að færa okkur eitthvað sem
gladdi og oft fór hann með okkur
systkinin í útreiðartúr á sunnudög-
um ef tími gafst.
Þétta er lítið brot úr minning-
unni frá öllum þeim góðu stundum
sem hvarfla um hugann og aldrei
heyrði ég hann segja styggðaryrði
við nokkurn mann.
Hjalti var prúður maður og
vörpulegur, greindur og ljúfur í
viðmóti, en hafði sínar ákveðnu
skoðanir. Þetta ásamt orðheppni
og hlýju hjartalagi gerði það að
verkum að manni leið ávallt vel í
návist hans. Æðrulaus og óvílinn
gekk hann ævibrautina á enda.
Harm eða vanlíðan bar hann ekki
á torg, en ánægju og gleði var
hann ávallt tilbúinn að deila með
öðrum.
Ég lýk þessum orðum og kveð
minn ástkæra frænda með orðum
skáldsins:
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Kristbjörg S. Þorsteinsdóttir.
GEORG ARNASON
+ Georg Árnason
var fæddur á
Þingeyri við Dýra-
fjörð hinn 30. ágúst
1915. Hann lést í
Landspítalanum
hinn 13. mars síð-
astliðinn. Foreldr-
ar hans voru Árni
Magnússon, f. 2.
júlí 1886, d. 15.
mars 1946, og
Anna Jakobsdóttir,
f. 4 janúar 1893,
d. 10. janúar 1965.
Systur Georgs eru:
Auður, f. 9. maí
1920, d. 20. júní 1940, og Sigur-
laug, f. 19. febrúar 1922, bú-
sett í Bandaríkjun-
um. Eftirlifandi
eiginkona Georgs
er Margrét Krist-
jánsdóttir, f. 15.
desember 1920.
Sonur þeirra er
Ólafur Halldór, f.
10. desember 1949,
kvæntur Maríu
Ingu Hannesdótt-
ur. Þau eiga tvo
syni, Auðun Georg,
f. 29. apríl 1970, og
Kára Pétur, f. 10.
febrúar 1974. Út-
för Georgs fer
fram frá Bústaðakirkju í dag
og hefst athöfnin kl. 13.30.
Veistu ef þú vin átt,
þann er þú vel trúir,
og vilt þú af honum gott geta,
geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Hávamál)
Tengdafaðir minn, Georg Árna-
son, var á móti löngum minningar-
greinum. Bara sú staðreynd lýsir
honum vel. Mig langar til þess að
tjá einlægt þakklæti mitt fyrir þau
26 ár sem við fylgdumst að í lífinu.
Georg gaf öðrum mikið með
nærveru sinni einni saman. Hann
var maður með ákveðnar skoðanir
og lét þær óspart í Ijós. Georg
fylgdist alla tíð vel með þjóð- og
heimsmálunum og var opinn og
vakandi í þeim efnum. Hann studdi
sannleika, jöfnuð og réttlæti.
Oft áttum við skemmtilegar og
gefandi samræður yfir kaffibolla,
heimabakaðri jóiaköku og fleira
góðgæti sem Margrét tengdamóðir
mín bar fram af myndarbrag.
Skoðanaskipti voru ávallt virk og
höfðu allir fjölskyldumeðlimir mik-
ið til málanna að leggja. Áberandi
var hversu víðlesinn og fróður
Georg var um land og þjóð.
Georg hafði léttan og skemmti-
legan húmor og var oft unun að
fylgjast með honum gantast við
syni okkar Ólafs, þá Auðun Georg
og Kára Pétur. Tilsvörin gengu þá
á víxl og gaf sá eldri þeim yngri
ekkert eftir hnyttninni. Það var oft
glatt á hjalla enda Georg ætíð
ungur í anda og sá ég hvað hann
naut samvista sonasona sinna.
Fjölskyldan öll skipti hann miklu
máli. Hann vildi fylgjast með hög-
um okkar allra, þó án afskipta-
semi. Georg var ávallt reiðubúinn
að styðja það sem við tókum okkur
fyrir hendur hveiju sinni. Hann
þurfti aldrei að segja okkur að við
skiptum hann miklu máli, hann
sýndi það einfaldlega í samskiptun-
um og í verki.
Georg var sjálfur fyrir látleysi
í sínu eigin lífi og allt umstang
okkar fyrir hans hönd var honum
oftast ekki að skapi. Hann var
samkvæmur sér um þá lífsstefnu
sem hann kaus að lifa. Nægjusemi
fyrir sjálfan sig var einkennandi
fyrir hans vestfirsku lund.
Tengdaforeldrar mínir voru inni-
legir samheijar. Sammála um það
hvað skipti mestu máli í lífinu.
Missir Margrétar er nú mikill en
minningin um góðan mann mun
ávallt búa hið innra. Kærleikurinn
fellur aldrei úr gildi.
Nú kveð ég tengdaföður minn
og vin með þakklæti í hjarta. Hann
hefur með fordæmi sínu gefið okk-
ur öllum af sjálfum sér.
Það er mín tilfinning að hann
hafi yfirgefið þennan heim í sátt
við sjálfan sig og aðra.
Blessuð sé minning tengdaföður
míns og vinar.
María I. Hannesdóttir.
t
Elskuleg dóttir okkar og systir,
GUÐMUNDA VALBORG
VALGEIRSDÓTTIR,
sem lést af slysförum þann 10. mars, verður jarðsungin frá Stora-
Lundykirkju í Grabo í Svíþjóð þann 23. mars kl. 14.00.
Valgeir Ólafsson,
Jarþrúður Bjarnadóttir, Kristján Tafjord,
Vigfús Birgir Valgeirsson,
Ásgeir Örn Valgeirsson,
Guðbjörn Már Valgeirsson,
Salomon ÞórTafjord.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
INGA ELÍNBORG BERGÞÓRSDÓTTIR
frá Flatey
á Breiðafirði,
Hjallaseli 55,
Reykjavik,
andaðist í Borgarspítalanum 19. mars.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
Systir okkar, t
AÐALHEIÐUR ÞÓRÐARDÓTTIR TROLLEBÖ
frá Víkurgerði, Fáskrúðsfirði,
lést 17. mars sl. Jarðarförin fer fram Kalvág í Noregi fimmtudaginn 23. mars.
Jósefína Þórðardóttir, Björgvin Þórðarson.
t
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir
okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJÖRN ÓFEIGSSON,
Hæðargarði 33,
Reykjavik,
lést á Kanaríeyjum 19. mars.
Jarðarförin augíýst síðar.
Judith Júlíusdóttir,
Jón Björnsson,
Jóhanna Björnsdóttir, Sigurjón Jónasson,
Ófeigur Björnsson, Hildur Bolladóttir,
Anna Lísa Björnsdóttir, Haukur Alfreðsson.
t
Ástkær móðir okkar, dóttir, systir og
mágkona,
BERGRÚN ANTONSDÓTTIR,
Nónhæð 2,
Garðabæ,
lést aðfaranótt sunnudagsins 19. mars
síðastliðinn.
Ragnheiður Kristín Sigurðardóttir,
Sváfnir Már Steinsson,
Jarþrúður Pétursdóttir, Anton Lfndal Friðriksson,
Guðrún Antonsdóttir, Gunnar Steinþórsson,
Eyrún Antonsdóttir, Halldór Kristinsson,
Arnrún Antonsdóttir, Ingvi Þór Sigfússon,
Dóra Hartford, Brian A. Hartford.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi,
langafi og langalangafi,
JÓN ÞÓRÐARSON,
dvalarheimilinu Hlfð,
Akureyri,
sem andaðist 16. mars, verður jarð-
sunginn frá Akureyrarkirkju fimmtudag-
inn 23. mars kl. 13.30.
Þórður Jónsson, Guðríður Bergsdóttir,
Árnína Jónsdóttir, Valdimar Jónsson
og fjölskyldur.
t
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð, vináttu, hlýhug og marg-
háttaðan stuðning við andlát eigin-
manns míns, föðurokkar, sonar, bróður
og tengdasonar,
GUNNARS INGA EINARSSONAR,
Búhamri 58,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Birna Hilmisdóttir,
Alda Gunnarsdóttir,
Hrefna Gunnarsdóttir,
Iðunn Gunnarsdóttir
og aðrir vandamenn.