Morgunblaðið - 28.03.1995, Blaðsíða 64

64 ÞRIÐJUDAGUR 28. MARZ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Unglingar þurfa
að sofa mikið
Einn helsti rithöfundur okkar er svo mikill hraði í öilu. Ég held
í dag er Vigdís Grímsdótt- að það sé engin klisja að segja
ir. Hún hefur skrifað bæk- það að unglingar þurfi meiri hvíid,
ur í mörg ár og fengið verðlaun og þá er best að lesa og leggja sig.
og viðurkenningar fyrir, nú síðast Pabbi vann á Landsbókasafn-
íslensku bókmenntaverðlaunin, en inu, og eftir að ég var búin að
áður en hún gerðist rithöfundur ákveða fyrir alvöru að skrifa þá
var hún kennari. sat ég oft þar hjá honum, það var
Ég held ég hafí verið ágætis voðalega gott að vinna þar. Ég
unglingur, hvað
sem það þýðir. Ég
var róleg og mér er
sagt að ég hafi ver-
ið voða stríðin, ég
minnist þess þó ekki
sjálf, en vinkonur
mínar segja mér
þetta. Maður man
ekkert svo vel eftir
sér firá þessum
tíma, mér finnst
reyndar að maður
hafi ekkert breyst
frá unglingsárun-
um, ekki innsti
lgarninn í manni.
Eg er aiín upp í
Kleppsholtinu
Vigdis
Grímsdóttir
ætlaði aldrei að hafa
það að ævistarfi að
vera rithöfundur, en
ég var samt alltaf
að skrifa. Þegar ég
var krakkí þá held
ég að ég hafí haldið
að konur væru ekki
að skrifa bækur,
þær læsu þær bara.
Af því það voru ekk-
ert margar konur
sem maður komst í
að lesa, helstJakob-
ína og Svava. Svo
voru það systkini
mín sem ýttu af stað
minni fýrstu bók,
þau sogðu að við
hérna f Reykjavík, Kjeppsveginum skyidum bara gefa þetta út, það
og Kambsveginum. Ég var í Lang- gæti verið að fleiri hefðu gagn
holtsskólanum og var, heid ég, af þessu en ég. Ég var hvort eð
voða samviskusöm. Ég lærði vel er alltaf að skrifa, er enn að og
heima og allt svoleiðis, enda hafði það er búið að vera gaman.
ég gott aðhald heima, það var Mér fínnst unglingar bara ynd-
passað upp á það að maður væri islegir, ég held að fólk hræðist
ekki að eyða tímanum í neina vit- þá aimennt ekki nema þegar þeir
leysu. Þegar ég var fimmtán ára eru margir saman í hóp. Þetta
kom mikil ieti í hlýðnina, þá var unglingatal um að einhver sé með
ég í landsprófí. Ég man eftir að hina eða þessa unglingaveikina
hafa sett stól fyrir dymar og þóst hefur alveg farið fram hjá mér.
vera að læra, en var í raun sof- Það er svo mikill kraftur í ungu
andi. Unglingar þurfa að sofa svo fólki og það er svo skemmtílegt.
mikið, og eiga að gera það, þeir Það ánægjulegasta sem mér
þurfa líka mikinn frið og eiga að fannst við að kenna var að fínna
.Jiafa hann. Ég hafði engin afger- aila þessa orku í skólastofunni.
Það er mikil ónýtt orka í
unglingum og of mikið neik-
vætt sagt um unglingsárin,
því þau eru svo fallegur
____________________ tími.
Mér fínnst að unglingar
andi áhugamál, ég æfði aðeins eigi að pjóta þess að vera til og
handbolta með Fram, en hætti skemmta sér og lesa og lesa og
þegar letin kom. lesa og skrifa og leggja sig ef
Eg hafði mestan áhuga á þeir eru þreyttir, og ekkert
fimmtudagsleikritunum í útvarp- skammast sín fyrir það. Þeir þurfa
inu, það var svo lítið í boði á þess- líka að tala saman og tala við
um tfma, ekkert sjónvarp og ieik- foreldra sfna, eiga vini S þeim.
ritin voru því algjör hátíð. Eg átti Þeir sem hafa áhuga á þvi að
afa og sat inni hjá honum og skrifa eiga bara að gera það, og
hiustaði, hann nuddaði alitaf einn lesa mikið. Lesa ailt, ekki forðast
takkann á ötvarpinu, hann er neitt og ails ekki ímynda sér að
dáinn núna og mér þykir svo það sé vont að iesa bækur sem
vænt um þetta útvarp, það er ailir segja að séu ekki góðar. Lesa
hola ofan í beinið þar sem hann eins mikið og hægt er og æfa sig
nuddaði það. Það er hálfgerð synd með orðum, af því það er eini
að unglingar í dag eigi ekki svona kennarinn fyrir þann sem er að
mjnningar um eitthvað rólegt, það skrifa.
STJÖRNUR G
STcFFLSKAR
Fullorðnir
ættu að líta á
unglinga sem
jafningja
Nafn: Birgitta Friðþjófsdóttir
Aldur: 15 ára
Heima: Reykjavík
Skóli: Langholtsskóli
Getur skólinn verið betri en hann er?
Já mér fínnst það, félagslífið mætti vera betra.
Hveiju vilt þú breyta í þjóðfélaginu?
Útrýma atvinnuleysi og lækka verð á hlutum. Hafa
fleiri skemmtistaði fyrir krakka sem eru 15-16 ára.
Er til unglingavandamál?
Já, Þeir sem reykja og drekka úr hófi fram.
Er til foreldravandamál?
Já útivistatíminn fyrir unglinga er of stuttur.
Hvemig er fyrirmyndamnglingur?
Sá sem er í íþróttum og reykir ekki og drekk-
ur í hófí.
Hvernig em fyrirmyndarforeldrar?
Þeir foreldrar sem skilja börnin sín.
Hvað vilt þú ráðleggja þeim sem þurfa
að umgangast unglinga?
Bara að koma fram við unglingana sem jafn-
ingja.
Hvað er það skemmtilegasta sem þú gerir?
Fara til útlanda.
Hvað er það leiðinlegasta sem þú gerir?
Vakna snemma á morgnana þegar það er
kalt og fara í skólann.
BIRGITTA Friðþjófsdóttir
Hvað ætlar þú að verða þegar þú verð-
ur stór?
Eitthvað skemmtilegt, en ég er ekki búin
að ákveða hvað það er.
Hver myndir þú vijja vera ef þú værir
ekki þú?
Þetta er erfið spurning, bara einhver önn-
ur.
Hvað ertu með í vösunum?
Varasalva og lykla ... stundum peninga.
Hver er munurinn á malbiki og mús?
Músin er lifandi en malbikið er dautt.
UNGL
INGU
RINN
ÍDAG
Hvernig
eru
strákar/stelpur?
Hörður 12 ára
Stelpur eru fínar, þær eru
skemmtilegar og sætar. Sum-
ar eru leiðinlegar og með
stæla.
íris Dögg 13 ára
Flestir skemmtilegir en aðrir
leiðinlegir.
Hvar eru þau og hvað eru þau að gera?
Meinið hennar
Hennýjar
HENNÝ Sif Bjamadóttir er
fjórtán ára nemi í Langholts-
skólanum, hún ásamt vinkonu
sinni samdi dansatriði um skað-
semi reykinga, hún segir okkur frá
því hvers vegna hún fór út í það
að semja dans.
Mig og vinkonu mína langaði
svo að taka þátt í Skrekk sem er
árleg keppni. Hún lét mig um að
finna hugmynd og systir mín
hjálpaði mér með hugmyndavinn-
una en svo kom ég henni í verk.
Hugmyndin er að tjá reykingar
og hvaða áhrif þær hafa á fólk,
bæði utaná og innra með fólki.
Þetta gerist í strætóskýli, það er
gamalt fólk sem bíður eftir vagnin-
um og svo kemur ungur strákur
sem er algjör töffari, reykjandi og
með stæla. Hinir leika svo blóð-
kornin hvítu og rauðu og svo er
baráttan á milli þeirra. Lætin
verða svo meiri eftir því sem strák-
urinn klárar meira af sígarett-
unni, hvítu blóðkornin éta þau
rauðu og hann fær hvítblæði.
Fyrst ætluðum við öll í hópnum
að semja verkið saman, en það
gekk ekki og þá fékk frekjan ég
að ráða. Við vorum 15 til 20 í
hópnum bæði dansarar og leikar-
ar, fyrst þegar við vorum að gera
þetta þá skírðum við verkið Mein-
ið, til að undirstrika hvað okkur
HENNÝ Sif Bjarnadóttir
fínnst. Auðvitað unnum við öll
saman en það má segja að ég
hafi lagt línurnar. Það er æðislega
gaman að koma sínum hugmynd-
um á framfæri og fá að sýna fyr-
ir fólk. Ég get alveg hugsað mér
að verða danskennari eða eitthvað
svoleiðis og líka að skrifa. Ég er
ekki með neitt á pijónunum núna
en ég geri örugglega eitthvað
svona aftur í framtíðinni.
Það er
spurninp?
Myndir þú
kjósa ef þú
hefðir kosn-
ingarétt?
' Stefán, 16 ára
Já
WHðWtJScfff ilíHt í eU< i