Morgunblaðið - 12.04.1995, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
GÍSLI
KRISTJÁNSSON
una og lifði fyrir hinn bemska hlát-
ur og saklausa svip einlægni og
trúnaðar. Björn átti miklu barnaláni
að fagna og hafa þau barist til vits
og þroska af heilindum og dugn-
aði. Þar bregður leiftri á marg-
slungna lund, lífsgleði og eldlegan
hug lifandi anda með hneigðir og
þrár til hins fagra og göfugasta í
sköpunarkrafti mannsandans.
Eftirlifandi kona Björns er Ellen
Snæbjörnsdóttir. Hún studdi mann
sinn af óbilandi heilindum alla tíð
og hlúði að honum eftir mætti fram
á hinstu stund ásamt börnum sín-
um. Fyrir hönd föður míns og móð-
ur sendi ég henni, börnum hans og
fjölskyldum þeirra einlægar samúð-
arkveðjur.
Læknum, hjúkrunarfræðingum
og starfsfólki öllu á hjúkrunarheim-
ilinu Eir sendir fjölskyldan öll þakk-
ir fyrir frábæra umönnun, viðmóts-
hlýju og nærgætni á alla lund. Mín
fyrsta minning um Björn Auðunn
tengist því að hann var eineggja
tvíburi föður míns, Gunnars Ragn-
ars. Þannig skrái ég einnig síðustu
greinina í bók minninganna um
föðurbróður minn, Bjöm Auðunn
Haraldsson Blöndal.
Blessuð sé minning þessa góða
drengs.
Haraldur G. Blöndal.
Hann hlustar ekki lengur á gaml-
an Dixieland og Blues frá New Orle-
ans, eða Chicago eða Kansas City.
Hann hlustar ekki lengur á klassík
- Wagner, Bach, Mozart und so
weiter. Hann og tvíburabróðir hans
Gunnar voru unglingar í skóginum,
fyrstu Reykjavíkurgæjarnir sem sá,
er þetta ritar, kynntist í henni
Reykjavík, þegar faðir hans tók
hann með sér suður þá nýlega 18
vetra stúdent, með stúdentshúfuna,
sem hann bar af 'þótta í tíma og
ótíma. Svipað og ungur liðsforingi
í breska hemum veifar montprikinu
sínu. Greinarhöf. var rétt að byija
að falla fyrir beiskum forboðnum
ávöxtum vínum forte, sem Dionysos
gerði svo sjarmerandi, skozkt wiský
með sóda og þetta var á gömlu
Hótel Borg, við gluggann sem snýr
útað Kirkjuhvoli, þar sem falang-
j istaflokkurinn situr jafnan í kaffinu.
Þeir bræður, Gunnar og Björn
Blöndal, buðu mér að borðinu sínu
I og uppá wiský og sóda, sama drykk
og brezka yfirstéttin hefur nærzt á
kynslóð eftir kynslóð. Þeir Blöndal-
bræður voru málhressir og
skemmtilegir og fróðir úr hófi fram.
Björn talaði meira en Gunnar. Þeir
vom báðir varmir persónuleikar,
auðsýnilega báðir með gullhjarta
blessaðir vinirnir.
Kynnin urðu löng. Árin liðu og
alltaf var maður að rekast á Bjöm,
og alltaf var það jafn mannbætandi
og menntandi. Björn var stólpa vel
gefinn hæfileikamaður og lord í
hugsun. Hann var beinn afkomandi
Björns Blöndals, síðasta aftökuyfir-
valds á íslandi, en hann fram-
kvæmdi síðustu aftöku á íslandi í
Vatnsdalshóium þegar hann líflét
morðingja Natans Ketilssonar.
Heyrt hef ég í Húnavatnssýslu hjá
frændum og vinum að Natan hafi
verið ástarbarn herra Sysselmanns
I Blöndals og því hafi aftakan verið
blóðhefnd-vendetta í suður-ítalíanó-
stíl. Margt er líkt með afkomendum
Blöndals sýsla og afkomendum Nat-
ans. Sá síðarnefndi var hættulegur
sjarmör — vafasamur á köflum,
sambland af dýrlingi og bófa og
gekk því vel í konur af öllum gerð-
um. Seinna - löngu seinna - varð
Björn granni minn í Seljahverfinu.
< Eitt sinn bauð hann í músík og
enska tedrykkju. Hann vildi löngu
I fyrirfram vita, hvaða tetegund mér
I geðjaðist best að.
Hann var aristókrat fram í fing-
urgóma, vel kynjaður með vestfirzkt
ívaf. Móðirin ættuð úr Djúpinu,
stórglæsileg valkytja að vestan, fað-
irinn listamaður, portrett fótógraför
frá Eyrarbakka, fínlegur aristó.
Björn hafði fengið allt það bezta
að erfðum frá báðum foreldrum.
Guð blessi Björn Blöndal og allt
| hans fólk.
| Steingrímur St.Th.
Sigurðsson.
+ Gísli Kristjánsson fæddist í
Vestmannaeyjum 17. febr-
úar 1920. Hann lést í Reykjavík
26. febrúar sl. og var jarðsung-
inn frá Árbæjarkirkju 3. mars.
GÓÐUR vinur hefur verið kvaddur
og þótti mér leitt að vera fjarver-
andi, er útför hans fór fram. Kynni
okkar Gísla Kristjánssonar hófust,
er hann réðst til starfa sem verk-
stjóri í fyrirtæki afa míns snemma
árs 1952. Auk þess tók hann að
sér framkvæmdir, er tengdust
heimili og sumarbústað ömmu
minnar og afa, en Gísli var trésmið-
ur að iðn og einstaklega handlaginn
og velvirkur.
Við rifjuðum oft upp okkar fyrstu
kynni, þegar afi minn og hann fóru
að vorlagi upp í Kjós til að skoða
sumarbústað afa og ömmu árið,
sem Gísli hóf störf. Eg fékk að fara
með, fimm ára gömul, í þessa fyrstu
ferð Gísla í Kjósina og þær áttu
eftir að verða margar. Vinátta okk-
ar hófst í þeirri ferð, hann var barn-
góður og á heimleiðinni sofnaði ég
í fangi Gísla. Ég á ótal dýrmætar
og góðar minningar um Kjósarferð-
ir vor og haust með Gísla. Tregi
fýlgdi ferðunum á haustin, þegar
farið var til að ganga frá, Kjósin
komin í haustbúning og langt, langt
til vors, að henni yrði heilsað á
nýjan leik. En vorið kom og kemur
ætíð að liðnum vetri og ég fékk að
fara með í Kjósina mína til að búa
í haginn fyrir sumarið. Vorangan
var í lofti, lóan söng, áin niðaði og
dalurinn, Qöllin og allt var á sínum
stað. Að mörgu var að hyggja og
allt lék í höndum Gísla langt út
fyrir hans iðn. Hann var úrræða-
góður og vandvirkur og gekk ótrú-
lega snyrtilega að og frá hvaða
verki, sem hann snerti við. Þessar
ferðir voru vinnuferðir, en aldrei
+ Jóna Hildur Jónsdóttir
Reykdal fæddist í Unhól á
Stokkseyri 30. janúar 1910.
Hún lést á St. Jósefsspítala í
Hafnarfirði 12. febrúar síðast-
liðinn og fór útför hennar fram
frá Dómkirkjunni 17. febrúar.
MIG LANGAR til að minnast Jónu
Reykdal í fáum orðum. Ég kynntist
þessari heiðurskonu strax á
bernskuárum mínum þar sem ég
og dótturdóttir Jónu, Þórhildur Elfa
Reykdal, vorum miklar og góðar
vinkonur. Við Þórhildur vorum oft
hjá ömmu hennar og afa, Þórði
Reykdal, sem nú syrgir góða eigin-
konu. Alltaf mætti maður hlýlegu
viðmóti frá henni Jónu og ósjaldan
var boðið upp á flatkökur og mjólk
í eldhúsinu og var þá alltaf glatt á
kom Gísli sér undan því að hafa
mig með. Hann tók mig, barn og
ungling, fúslega með sér og vinnu-
félögum sínum, sem eru mér fyrir-
mynd duglegra og samviskusamra
manna. Eg var látin hjálpa til og
gera gagn og lærði ég ótrúlega
margt á því. Það hef ég skilið betur
og betur eftir því sem árin líða. Sum
verk vinn ég aldrei án þess að hugsa
til Gísla, vinnulags hans og snyrti-
mennsku, sem ég lærði af.
Á þessum árum var til í eigu afa
míns gamall Willy’s jeppi, sem mér
er afar minnisstæður og á Gísli
heiðurinn af því að hafa kennt mér
að keyra þann jeppa löngu áður en
ég náði réttum aldri til að taka bíl-
próf. En þessa kennslu varð ég mér
úti um á sveitavegi uppi í Kjós eft-
ir mikla þrábeiðni og eitt er víst,
að ekki mátti ég segja frá.
Gísli kom mjög oft í ýmsum er-
indagjörðum á heimili afa míns og
ömmu, sem var æskuheimili mitt.
Hann var alltaf ljúfur í samskiptum
og ríkti milli hans og heimilisfólks-
ins alls gagnkvæm vinátta og virð-
ingj sem varði til æviloka.
Á síðari árum hittumst við með
jöfnu millibili og alltaf áttum við
góðar minningar til að tala um og
oftar en ekki sótti ég hagnýt ráð
til Gísla um verklegar framkvæmd-
ir og kartöflurækt, sem við Einar
höfum stundað í Kjósinni í tvo ára-
tugi. Ég mun sakna þess að geta
ekki oftar talað við Gísla um liðna
tíma og kærar minningar. Gísli
Kristjánsson var mér traustur og
tryggur vinur alla tíð. Guð blessi
minningu hans.
Eiginkonu Gísla og fjölskyldu
hennar, sonum hans og fjölskyldum
þeirra vottum við Einar einlæga
samúð okkar og biðjum góðan Guð
að hugga þau öll.
Guðrún Edda Gunnarsdóttir.
hjalla. Ekki leið á löngu áður en
Jóna var í mínum huga „amma í
Setberginu".
Er Þórhildur flutti til Kanada
ásamt móður sinni hélst vinátta
mín við þau hjónin áfram og trygg
vinátta Jónu var og verður mér
mjög kær. Við áttum okkur sameig-
inlegt áhugamál sem er tónlist og
sýndi hún námi mínu í fiðluleik ein-
stakan áhuga sem á sér engan líka.
Jóna kom á flestalla þá tónleika sem
ég spilaði á og vildi alltaf fylgjast
með hvernig mér gengi. Mér leið
alltaf í návist hennar eins og hún
væri bæði vinkona mín og amma
og segir það sjálfsagt mikið um
hennar persónu. Ég þakka guði
fyrir að hafa kynnst Jónu. Aðstand-
endum votta ég mína dýpstu samúð.
Hlín Erlendsdóttir.
Bróðir okkar, t BALDURSTEFÁNSSON
frá Hvammbóli,
lést á dvalarheimilinu Hjallatúni, Vík í Mýrdal, mánudaginn
10. apríl. Systur hins látna.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRHALLUR EINARSSON
frá Grindavík,
lést á Hrafnistu, Hafnarfirði, þann 10. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Grindavíkurkirkju laugardaginn 15. apríl
kl. 14.00.
Kristinn Þórhallsson, Guðrún Jonsdóttir,
Helga Hrönn Þórhallsdóttir, Stefán Bergmann,
barnabörn og barnabarnabörn.
JÓNA H. REYKDAL
MIÐVIKUDAGUR 12. APRÍL 1995 41
t
Konan mín, móðir, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐBJÖRG STEINSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Þjóðkirkjunni í
Hafnarfirði í dag, miðvikudaginn
12. apríl, kl. 15.00.
Lýður Pálsson,
Steinn Þorgeirsson, Svanhildur Sveinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
DAGMAR BECK.
Jóna B. Svavars,
Sten Frandsen,
Eva Frandsen.
t
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför elskulegs eiginmanns mfns,
föður okkar, tengdaföður, afa og lang-
afa,
EINARS GUÐMUNDSSONAR
frá Málmey,
Hrauntúni 11,
Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki
Sjúkrahúss Vestmannaeyja.
Guðfinna Bjarnadóttir,
Gísli Einarsson, Ellý Gísladóttir,
Kristbjörg Einarsdóttir, Tryggvi Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hugheilar þakkir til þeirra, sem sýndu
okkur vinsemd og hlýhug við andlát og
útför
VALGEIRS SIGURÐSSONAR
kennara,
Seyðisfirði.
Málfriður Einarsdóttir,
Kristfn (Kiddý) Jóhannesdóttir
og systur hins látna.
Við þökkum innilega alla þá samúð og
vináttu, sem okkur hefur verið sýnd við
andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
ERLENDAR SIGURÐSSONAR,
Búðargerði 7,
Reykjavik.
Sérstakar þakkir til Magna Jónssonar,
læknis, og starfsfólks deilda E-6 og B-6
á Borgarspítala.
Anna Clara Sigurðardóttir,
Þórir Erlendsson, Halla Björg Þorsteinsdóttir,
Guðmundur Erlendsson, Ester Jónsdóttir,
Marólina Guðrún Erlendsdóttir, Björgvin Björgvinsson,
Olga Dagmar Erlensdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartanlegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vináttu
við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
BJARNA PÉTURSSONAR
fyrrv. bónda og stöðvarstjóra,
Fosshóli, Suður-Þing.,
Hólmgarði 46.
Sigurbjörg Magnúsdóttir,
Sigriður B. Bjarnadóttir,
Sigfús Bjarnason, Ingunn A. Ingólfsdóttir,
Arnaldur M. Bjarnason, Jónína H. Björgvinsdóttir,
Birna Þ. Arnaldsdóttir, Aðalsteinn Esjarsson,
Bjarni P. Arnaldsson, Björgvin Arnaldsson,
Pétur Þ. Gunnarsson, Birna Gunnar&dóttir,
Sigurbjörg Gunnarsdóttir,
Ingólfur B. Sigfússon, Ásgeir Sigfússon,
og barnabarnabörn.