Alþýðublaðið - 29.11.1920, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
fer héðan á þriðjudag 30. nóv-
etnber klukkan 12 á hádegi, til
Isafjarðar og Stykkishólms.
andinn,
Amensk /andnemasaga.
(Framh.)
„Það er einmitt þarna slikt
flet“, hrópaði Edith, og benti út
í eitt hornið, þar sem lá hrúga
af blöðum, sem voru eins nýleg,
og þau heiðu verið tínd daginn
áður. „Nathan hefði ekki boðið
mér inn í felustað sinn, til þess
að Ijá roér slæman náttstað, eða
láta mig gauga matarlausa til
hvíldar". Hua benti á dálítinn
þjáturketil, sem hún sá glitta í
innan um lauflð. Surtur dróg ann-
an fram úr fylgsnum sínum, og
var matarlykt úr báðum. „Notaðu
augun Keisari*, bætti Edith við,
„því þar sem elöhúsið er, getur
maturinn ekki verið fjærri. Eg er
viss um að Nathan hefir séð fyrir
góðum kvöldverði".
Roland var dálftið hissa á því,
að fínna þessa hluti þarna, og
leitaði betur í blöðunum, unz
hann loks rak byssuna í dálítinn
kornpoka. „Þetta er skrítinn mað-
ur", hugsaði hann, „hann lét þó
svo, sem hann ekki í langan tíma
hefði komið til rústanna, en nú
er auðséð, að hann hefir verið
hér siðastliðna nótt".
Meðan Roland skoðaði þessa
hluti Nathans, kom leiðsögumað-
urinn sjálfur inn. Hinn trygglyndi
Pétur kom rétt á eftir honurn, og
var mjög órólegur.
„Vinir“, mælti Nathan, „Pétur
heldur að ekki sé hér alt með
feldu, þó hana geti ekki sagt
hvernig hættunni er varið. Við
verðum að hætta við að kynda
eldinn og yfirgefa mjúku hvíluna
og leita athvarfs í skóginum".
Þegar hann kom inn hafði
Edith tekið kornpokann af Ro-
land til þess að rétta Nathan
hann; en er hún heyrði þetta
tór
=— til
varð hún sem steini Iostin og
horfði orðlaus á pokann. Nathan
þreif hann af henni, skoðaði hann
undrandi eða öllu heldur órólegur,
Ieit fyrst af honum og síðan á
Pétur litla, sem farinn var að rófa
í laufhrúgunni og urra ákaflega.
Þegar Nathan sá spegilfagra katl-
ana, datt pokinn á gólfið, og
hann glápti á þá.
„Hvað er þettaf" spurði Ro-
land, sem sjálfur tók að ókyrrast.
„Verður þú hræddur af því að
sjá eigur þínarf“
„Eigur mínarf" hrópaði Nat-
han, um leið og hann sló saman
j ó 1 a.
höndunum, og sýndi augljós
merki ótta og samvizkubits. „Æ,
eg aumur, ógæfusamur, blindur
syndaselur, eg hefi leitt veslings
stúlkurnar þínar inn í hýði bjarn-
arins, Inn í höfuðaðsetur morð-
ingjanna, sem sitja um líf þeirra.
Skundum héðan! Heyrirðu ekkí
að Pétur litli urrar þarna við inn-
ganginnf Hægan, Pétur, hæganí
— Hlustaðu, eru þeir ekki f
nándf — Heyrir þú ekkertf"
Ritstjóri og ábyrgðatEö&ðísr.
Ólafur Friðrikuon.
Preatsmiðjan Gntenberg.
Afsláltur á öllum vörum frá 5—20°/® i Vefnaðarvöruverzlun
Kristínar Sigurðardóttur,
— Laugaveg 20 A. ..... —
t&Tofíð ioaRifærið
200/o geíum viö aí:
FATAEFNUNI, KÁPUEFNUM,
KLÆÐI, MOLSKINNUM, DRENGJA-
BUXUM, OG MÖRGU FLEIRU.
eÆarhinn Cinarsson S @o. JBaugav. 29.
Verzlunin Edinborg.
Alklæði, Kjólatau, Dragtatau, Silki, Telpukápur og
ýms önnur vefnaðarvara verður seld í verzluninni
EDINBORG frá i dag með miklum
afslætti. — Reykjavík, 26. nóvember 1920.
Verzlunin Edinborg.