Morgunblaðið - 22.04.1995, Blaðsíða 2

2 C LAUGARDAGUR 22. APRÍL 1995
MORGUNBLAÐIÐ
A
Islensk
listakona
í Japan
stúdío eða vinnustofu ásamt
tveimur félögum og starfrækti hún
það í heil sex ár. Þessi heimur var
í enn öðrum ævintýraheimi því
vinnustofan var staðsett gegn
Universal Studios, kvikmyndaver-
inu í Hollywood.
„Þetta varð til þess að það var
alltaf eitthvað skemmtilegt að ger-
ast. Ef ekki inni í stúdíóinu hjá
mér sjálfri, þá í stúdíóinu á móti.
Eitt sinn er ég kom til vinnu varð
ég skelfingu lostin, því allt svæðið
var þakið lögreglumönnum og
sjúkrabílar með vælandi sírenur
og blikkandi ljós. Það rann þó til-
tölulega fljótt upp fyrir mér að
verið var að taka upp enn eina
hasarmyndina.“ Kristín hlær að
þessu og bætir við: „Öðru sinni
var ég við vinnu inni hjá mér þeg-
iar slökkvibílar komu aðvífandi og
.staðnæmdust fyrir framan húsið.
Allir reyndu að forða sér út úr
Ihúsinu, hver sem betur gat, og
þegar ég var á leið niður stigann
mætti ég brunaliðsmönnunum,
þeir stöðvuðu mig og sögðust vera
komnir til að kaupa gler af mér,
því þeir dunda sér við að setja það
saman á stöðinni á milli útkalla.“
Annað ævintýri sem allt eins
hefði getað verið úr kvikmynd var
þegar Japani nokkur kom einn
góðan veðurdag í heimsókn í gler-
stofuna. Hann var vinur vinar og
kom til að spjalla við félaga Krist-
inar. Japani þessi átti og rak veit-
ingastaði í Yokohama. Ennfremur
starfrækti hann keramik-vinnu-
stofu í Kamakura þar sem allt leir-
tau sem þurfti í veitingahúsin var
framleitt. Það er eitt af áhugamál-
um hans að bjóða leirkerasmiðum
víðs vegar úr heiminum að koma
Gluggi.
til Japans og vinna í Kamakura.
Þar sem Kristín er glerlistamað-
ur en ekki leirkerasmiður tók hún
ekki mikinn þátt í umræðunum
heldur hélt áfram vinnu sinni með
glerið. Það kom henni því mikið á
óvart þegar Japaninn lætur þau
orð falla, um leið og hann gengur
út um dyrnar, að henni sé velkom-
ið að koma til Japans og starfa
við sitt fag á vinnustofunni ef hún
vilji. Þetta tilboð var þegið í snar-
hasti enda bjóðast slík tækifæri
ekki á hveijum degi og þar með
hófst það ævintýri.
Kristín hefur blómstrað í Japan.
Þar hefur hvert stórverkið af öðru
verið sett upp og eru þau jafn fjöl-
breytt og þau eru mörg. Það virð-
ist vera staðreynd, skemmtileg
staðreynd, að þar sem íslenskt og
japánskt kemur saman þá finnst
strax sameiginlegur grundvöllur,
þvert ofaní og á þær kenningar
að þetta séu gjörólíkar þjóðir í
ólíkum heimsálfum.
Berlínarfílharmónían
ABBADO
Abbado áfram við
stjómvölinn
ÍTALINN Claudio Abbado,
stjórnandi Berlínarfílharmón-
íunnar, hefur samþykkt að
framlengja samning sinn við
hljómsveitina um sjö ár, fram
til ársins 2002.
Með þessu festir Abbado sig
í sessi sem einn af áhrifamestu
mönnúnum í þýsku tónlistarlífi.
Hann varð stjórnandi hljóm-
sveitarinnar árið 1990 og gekk
samstarfið brösuglega fyrstu
árin. Þeir örðugleikar eru nú
hins vegar að baki. Abbado,
sem er 61 árs, stjórnar um 40
af 100 tónleikum Berlínarsin-
fóníunnar og nýtur mikillar
hylli tónleikagesta.
Abbado er fimmti stjórnandi
hljómsveitarinnar, sem hefur
starfað í 110 ár. Er hann gekk
til liðs við hana átti hann að
baki glæstan feril, hafði stjórn-
að í Scala-óperunni í Mílanó,
hjá Lundúnasinfóníunni og Vín-
aróperunni. Þá hefur verið gef-
inn út ótölulegur fjöldi platna
og geisladiska með hljómsveit-
um undir hans stjórn.
■ SÝNINGAR standa nú yfir
í London á útgáfu Frank
McGuinness af „Vanja
frænda“, sem er sögð afar stíl-
færð útgáfa verksins eftir
Anton Tsjekov. Það er írski
leikarinn Stephen Rea sem fer
með aðalhlutverkið en leik-
stjóri er Peter Gill.
■ Nýlega var opnuð í Boy-
mans-van-Beuningen safninu I
Rotterdam sýning á austur-
lensku postulíni. Margt
merkra og ómetanlegra muna
verður þar til sýnis, m.a. kín-
verskir og japanskir munir frá
17. og 18. öld. Er áhersla lögð
á að sýna hversu mikil áhrif
þessir austurlensku munir
höfðu á hollenska nytjalist.
■ Frumraun bandarísku kvik-
myndaleikkonunnar Raquel
Welch á leiksviði í London
hefur verið frestað en hún
átti að vera 25. maí næstkom-
andi. Welch leikur í „Milljóna-
mærinni" eftir George Bern-
ard Shaw. Ekki hefur fengist
uppgefið hvenæri verkið verð-
ur frumsýnt.
■ Norðmaðurinn Mariss Jan-
son, stjórnandi Óslóarfíl-
harmóníunnar, hefur verið
skipaður stjórnandi sinfó-
níunnar í Pittsburgh. Hann
tekur við af Lorin Maazel, sem
lætur af störfum um mitt
næsta ár til að geta helgað sig
tónsmíðum. Janson, sem er 52
ára, verður 10. stjórnandinn í
Pittsburgh. Hann mun jafn-
framt halda áfram hjá Osló-
arfílharmóníunni en hann hef-
ur stýrt henni frá árinu 1979.
Sem sagt þá hefur Kristín fund-
ið góðan hljómgrunn og starfs-
grundvöll. Allar götur frá því að
hún kom fyrst þangað hefur áhugi
heimamanna á iist hennar farið
stigvaxandi. „Japan er mjög
áhugavert land,“ segir hún „ en
þar sem hefð fyrir steindu gleri
er lítil sem engin hér hefur þetta
verið þó nokkur áskorun með ótal
upp- og niðursveiflum. Þetta er
ný listgrein hér í
landi sem þurft
hefur að ryðja
braut“.
Eitt er víst,
þeir hafa verið
fljótir að taka við
sér. í kjölfar sýn-
inga hennar og
þeirra aragrúa
blaðagreina sem
skrifaðar hafa
verið um hana
hafa stórfyrir-
tæki, stofnanir
og einstaklingar
keypt verk af henni. Það er erfitt
að tíunda nema brot af þessu fyr-
ir íslendinga þar sem fæst þessara
fyrirtækja eru kunn landanum, en
nefna má höfuðstöðvar Mitsubis-
hi, Alþjóðlegu ráðstefnumiðstöð-
ina í Sendai og Barclays-bankana
í Hong Kong sem keypt hafa verk
hennar og sett upp hjá sér. Enn-
fremur hafa verk hennar verð
keypt og komið fyrir á jafn fjöl-
breytta starfsstaði og Búddahof
eitt í Tókýó, hótel á Hokkaido og
hjá japanska læknafélaginu. Að
auki er talsvert af verkum í eigu
sjúkrahúsa, hótela og alþjóðlegra
fyrirtækja.
í einkaeign eru svo að sjálf-
sögðu verk í Bandaríkjunum, Jap-
an og fleiri löndum. Verkin eru
listaverk þar sem gler kemur við
sögu og hún einskorðar sig ekki
við gerð steindra glugga þótt þeir
séu stór hluti verka hennar. Gólf-
verk, milliveggir eða skilrúm úr
gleri, Kristín meðhöndlar efnið á
ýmsan hátt. Þess má geta að verk-
ið, sem gert var fyrir Hachobori
Center, er gólfverk í anddyri skrif-
stofubyggingarinnar og þar sjást
strax hin sterku tengsl sem Krist-
ín hefur við hinn íslenska uppruna
sinn, því þar virðist sem hraun-
kvikan kraumi í formi hins litaða
glers sem rennur á milli álbita og
er kvikan upplýst og gerð lifandi
með ljósum undir glerinu. Nokkurs
konar hraunkvika í álhrauni.
Verk Kristínar hafa vakið mikla
og verðskuldaða athygli víða um
heim, um það
vitnar fjöldi
blaðagreina í
merkum tíma-
ritum og má þar
geta t.d. The
Time Magazine
og Artweek.
Kristín hefur
undanfarin ár
haldið til í Tókýó
og þar bar okkar
fundum fyrst
saman. Það má
kannski segja að
íslendingar er-
lendis séu íslenskari en íslendingar
sjálfír, en það fór svo eitt sinn
þegar ég var að ferðast sem svo
oft áður í neðanjarðarlest í Tókýó,
troðfullri lest, að mér sýndist grilla
í íslenska lopapeysu innar í
vagninum. Þetta vakti að vonum
forvitni mína svo ég leit nánar
eftir þessu og er þar komin Krist-
ín Newton.
Það munu e.t.v. flestir geta
ímyndað sér að það er ekki hlaup-
ið að því að hitta vini sína eða
kunningja fyrir tilviljun þar sem
milljónir manna eru á ferli út og
suður, en þetta gerðist með Krist-
ínu og ekki bara í þetta eina skipti.
Römm er sú taug (landans) og
hentum við gaman að þessu en
tilviljanir eru e.t.v. ekki tilviljanir
heldur skipulagðar uppákomur,
sem reyna að villa á sér sýn, enda
mun sú hin sama taug draga Krist-
ínu til íslands áður en langt um
líður og gefst þá fleirum væntan-
lega tækifæri á að sjá hana sjálfa
og verk hennar hvort sem það hitt-
ir hana fyrir „tilviljun“ eða ekki.
Höfundur erarkitekt.
Hraunkvika í álhrauni.
Listasafn Sigurjóns
Þessir
kollóttu
steinar
NÝ SÝNING verður opnuð í Lista-
safni Siguijóns Ólafssonar á Laug-
arnesi í dag, laugardag, og ber
heitið „Þessir kollóttu steinar". Hér
er um að ræða sýningu á völdum
andlitsmyndum eftir Siguijón og
er þetta í annað sinn, sem efnt er
til slíkrar sýningar á vegum safns-
ins, sú fyrri var haldin á Listahátíð
1990. í framhaldi af þessari sýn-
ingu lét safnið gera myndband und-
ir heitiinu „Þessir kollóttu steinar"
og hlaut myndin silfurverðlaun í
flokki fræðslumynda á alþjóðlegri
kvikmyndahátíð í Bandaríkjunum á
síðastliðnu sumri.
Siguijón Ólafsson hlaut snemma
mikla viðurkenningu fyrir andlits-
myndir sínar. Skráðar mannamynd-
ir eftir hann eru tvö hundruð að
tölu og dreifast yfir 60 ára tímabil,
eða frá um 1922 til 1980. Sýning
þessi spannar nær 50 ára tímabil í
listsköpun Siguijóns og þar gefur
að líta þekkt verk auk annarra
mannamynda eftir hann í eigu
safnsins, sem ekki voru með á fyrri
sýningu.
Á meðan á sýningunni stendur
verður aðstaða til að skoða mynd-
bandið „Þessir kollóttu steinar“,
sem einnig er til í enskri útgáfu.
Fram til 1. júní verður safnið
opið laugardaga og sunnudaga milli
kl. 14 og 17. Kaffistofan er opin á
sama tíma. Tekið er á móti hópum
utan opnunartímans eftir nánara
samkomulagi.
SONUR listamannsins, 1955,
granít. Eigandi: Statens Muse-
um for Kunst, Kubenhavn.
Lítill fugl
íbúri
VORTÓNLEIKAR yngri
nemenda og söngleikja-
hópa Söngsmiðjunnar
verða haldnir í Ráðhúsinu
á morgun, sunnudag, kl.
15.
Yngstu börnin flytja
söngleikinn Lítill fugl í
búri. Eldri börnin flytja
atriði úr söngleiknum
Grease, unglingarnir
lagasyrpur frá hippatíma-
bilinu og eldri nemendur
flytja perlur úr ýmsum
söngleikjum.