Morgunblaðið - 23.04.1995, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 23. APRÍL 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Sagan um meistaratiakkarann Kevin Mitnick, sem á
yfir höfði sér allt að 35 ára dóm fyrir tölvuglæpi
Að baki sakleysislegrar fréttar um að mikilvirkur tölvuhakkari
hefði náðst í Bandaríkjunum fyrir skömmu liggur löng saga óum-
deilds snillings á sínu sviði. Kevin Mitnick byrjaði á að svindla með
símakerfíð í upphafí síðasta áratugs, líkt og fleiri bandarískir ungl-
ingar. Síðan hófust ránsferðir hans um alþjóðleg tölvukerfí. Eftir
dóm o g tölvuafvötnun fyrir fímm árum virtist hann ætla að taka
upp nýja lífshætti. Sigrún Davíðsdóttir segir frá þessum tölvukú-
reka, sem aldrei hefur getað haldið sig réttu megin í tölvurýminu.
ORÐSTÍR Kevins Mitnicks
er svo mikill að um hann
og nokkra fleiri hefur
verið skrifuð bókin „Cy-
berpunk“ eftir Katie Hafner og
John Markoff. Mitnick leit ekki á
sig sem glæpamann, heldur fremur
sem kúreka er þeysti um tölvurým-
ið án þess að skeyta um hvar mörk-
in lágu milli svæða sem mátti reika
um og hinna, sem voru lokuð. Hann
komst um allt... og fór líka um
allt. Aðgangshindranir urðu honum
áskorun um að bijótast í gegn.
Þegar hann var tekinn fastur 1988
eftir að hafa stundað tölvuferðalög-
in árum saman fékk hann vægan
dóm, því verjandi hans hélt því fram
að hann væri tölvufíkill og því fór
hann í afvötnun líkt og áfengis-
sjúklingar og aðrir fíklar. Batinn
varð þó ekki algjör og hann tók
aftur til við fyrri iðju. Nú á hann
yfir höfði sér allt að 35 ára dóm.
Kevin Mitnick átti tætingslega
æsku með fráskildri móður, sem
stöðugt leitaði nýrra manna og þau
fluttu oft. Faðir Mitnicks hafði lítinn
áhuga á syninum, sem var eins og
pera í laginu og heldur þungur í
lund. Frá barnsaldri hékk Mitnick
í símanum, sem var hans helsta
samband við umheiminn. Þegar
hann var sautján ára kynntist hann
nokkrum strákum, sem stunduðu
það sama, nefnilega að bijótast inn
á símalínur og nota þær að vild. í
sameiningu tókst þeim að fram-
kvæma undraverða hluti. Markmið
þeirra var að fá frjáisan aðgang
að símakerfinu. Þessi íþrótt hafði
lengi verið iðkuð meðal lítils hóps
unglinga. Símakerfínu var stjórnað
með hljóðmerkjum og krakkarnir
náðu tökum á að smíða kassa, sem
sendu frá sér sams konar hljóð-
merki. A þann hátt gátu þeir ruglað
símakerfið og talað ókeypis. Þetta
var til dæmis upphafið að fram-
kvæmdaferli Stephens Wozniaks og
Stevens Jobs, sem síðan stofnuðu
Apple-tölvufyrirtækið. Viðskipta-
vinirnir voru háskólastúdentar.
Mitnick og félagar hans náðu
fljótt undraverðum tökum á síma-
kerfinu. List þeirra fólst í að búa
til það sem þeir kölluðu lykkjulínur,
nefnilega línur, sem voru leiddar
af öðrum línum og veittu þeim því
ókeypis notkun. Þannig gátu þeir
til dæmis leitt hringingar til skrif-
stofu símafélagsins í símaklefa, þar
sem þeir svöruðu sjálfír og tóku á
mót símkortanúmerum, þegar fólk
tilkynnti um glötuð kort.
Hugmyndaflugið í leit að upplýs-
ingum átti sé engin takmörk. Þeir
voru slyngir að hringja í starfsfólk
símafélaga og lokka út upplýsingar
á fölskum forsendum, eða stofna til
kynna við það. Þeir leituðu í papp-
írsrusli frá símafélögunum og
tölvuvæddir gátu þeir notað tölvum-
ar til upplýsingaleitar í tölvukerfum.
Þeir voru lauslega tengdir skólum,
en lifðu annars algjörlega í eigin
heimi, borðuðu skyndimat og sinntu
engu öðru en þessu áhugamáli sínu.
Þolinmæði þeirra var takmarkalaus
og þeir sátu hálfu og heilu sólar-
hringana við skjáinn þar sem síma-
númer og aðrar upplýsingar flæddu
um. Mitnick var auk þess gæddur
fágætu sjónminni og lærði talnarun-
ur utan að fyrirhafnarlaust.
í fyrstu notuðu strákarnir hæfi-
leika sína til að eignast símavini
og gefa fólki tækifæri til að tala
ókeypis saman. Á þessum neðan-
jarðarlínum hittist fólk, sem á ein-
hvem hátt var einangrað og ein-
mana, líkt og strákarnir, sem ráku
starfsemina. En smátt og smátt
datt áhuginn á símamalinu upp fyr-
ir og tölvuinnbrot tóku hug þeirra
allan. Og þau voru bamaleikur í
kringum 1980 og reyndar lengi
fram eftir síðasta áratug.því örygg-
iseftirlit var í lágmarki. Á tölvunet-
um fyrir símasvindlara auglýsti vin-
ur Mitnicks að hann gæti útvegað
allar hugsanlegar upplýsingar fyrir
símasvindl, auk ókeypis flugmiða
og hóteldvalar. Allt þetta komust
félagarnir yfír í gegnum síma og
tölvur fyrirtækja.
í kast við lögin
Einn góðan veðurdag ákváðu
Mitnick og félagar að nú væri kom-
inn tími til að ná fullnaðarupplýs-
ingum um nýtt tölvukerfi fyrir
símakerfí borgarinnar og öðlast
stjórn yfír því. Fyrst fóru þeir og
leituðu í ruslageymslu fyrirtækis-
ins, en árangurinn var ónógur. Þá
bönkuðu þeir upp á skömmu eftir
miðnætti á laugardagskvöldi.
Mitnick sagðist starfa hjá öðru
símafélagi og vilja sýna tveimur
félögum sínum fyrirtækið, auk þess
að sækja upplýsingar. Vörðurinn
féll fyrir þessum kurteisu, ungu
mönnum og hleypti þeim inn.
Það tók þá ekki langan tíma að
finna höfuðtölvuna og þeir rökuðu
að sér skjölum, sem lágu hjá henni.
En í þetta skipti höfðu þeir gengið
of langt. Þegar yfírmaðurinn mætti
til vinnu eftir helgi sá hann að
megnið af pappírum hans var horf-
ið og hann hringdi á lögregluna,
auk þess sem allt öryggi var hert.
Einn í hópi Mitnicks hafði átt kær-
ustu, sem áleit að hann hefði svikið
sig. Hún hafði í meira en ár reynt
að hefna sín á honum og gert hon-
um lífið leitt, en nú hafði hún veður
af innbrotinu og klagaði í lögregl-
una. Hópurinn var handtekinn fyrir
innbrotið. Mitnick var aðeins sautj-
án ára, sá yngsti í hópnum. Hinir
fengu fangelsisdóm, en hann aðeins
eins árs skilorðsbundið fangelsi, svo
leiðir hópsins skildu.
Skömmu áður en hópurinn var
tekinn hafði Mitnick kynnst Lenny,
tölvugölnum strák, sem var fimm
árum yngri en Mitnick. Þeir héldu
til í tölvumiðstöð Suður-Kalifomíu-
háskóla, þó hvorugur væri inn-
ritaður þar. Eftir smá tíma sáu
tölvukerfisstjórarnir að einhver
hafði orðið sér úti um ólöglegan
tölvuaðgang. Og einn daginn, þeg-
ar eftirlitsmaðurinn sá að nú var
viðkomandi á ferðinni rakti hann
hvaðan skipanirnar komu og sá að
þær komu úr tölvu í sama her-
bergi. Hann leit í kringum sig og
sá þá Mitnick og vininn sitja límda
við skjáinn. Hann hafði reyndar
séð þá áður og vissi hver Mitnick
var. Nú var kallað á lögregluna. í
þetta skiptið slapp Mitnick ekki.
Hann var dæmdur í sex mánaða
fangelsi.
Tölvufíknin ágerist
Eftir fangelsisdvölina, þar sem
hann bætti meðal annars tölvukerfi
fangelsins, fékk hann tölvuvinnu
hjá fjölskylduvini. Hann mætti á
undan öðmm og vann lengur en
aðrir. En meðeigandinn var
áhyggjufullur þegar hann sá
Mitnick liggja yfír tölvuupplýsjng-
um, sem ekki komu fyrirtækinu við
og heyrði að hann var í stöðugum
símtölum við símafélagið, þar sem
hann kynnti sig undir ýmsum nöfn-
um. Hann hafði samband við sak-
sóknarann, sem áður hafði haft með
mál Mitnicks að gera og nú var
farið að fylgjast með honum. Ljóst
var að hann var aftur kominn á
sömu braut. En Mitnick varð líka
ljóst að fylgst var með honum og
hann var ákveðinn í að láta ekki
taka sig aftur, svo hann lét sig
hverfa. I meira en ár vissi enginn
hvar hann var, en vinir hans heyrðu
öðru hveiju í honum og vissu af
honum á símalínunum.
Sumarið 1985 kom Mitnick aftur
fram á sjónarsviðið í Los Angeles.
Sér til skelfíngar komst saksóknar-
inn að því að fyrri mál gegn honum
voru fyrnd. Áftur tók hann upp
samband við Lenny, sem nú vann
við tölvur og enn tóku þeir á ólög-
lega rás í tölvurýminu. Stundum
tóku þeir dótið sitt, fóru inn á ódýrt
hótel, helst nálægt sjoppu sem var
opin allan sólarhringinn, tengdu sig
símanum og byijuðu. En þeir not-
uðu líka vinnustað Lennys og þegar
það komst upp var Lenny rekinn.
Þegar hann fór að vinna í blómabúð
um hríð hafði Mitnick ekki samband
við hann fyrr en Lenny var aftur
kominn í tölvuvinnu. Lenny tók eft-
ir að Mitnick virtist miður sín eftir
flóttann. Hann varð æ tortryggnari
og áleit stöðugt að einhver væri á
hælum sér. En Lenny var ístöðulít-
ill og Mitnick hafði hann í vasanum.
Eiginkona í þjónustu
símafélags
Mitnick innritaði sig í tölvukvöld-
skóla. Þar kynntist hann Bonnie,
laglegri stelpu sem var sex árum
eldri en hann. Hann var næstum
kafnaður af hlátri, þegar hún sagð-
ist vinna fyrir símafélag. Félagar
Mitnicks urðu undrandi, þegar þeir
fréttu um vinkonuna, því hann hafði
lítinn áhuga á kvenfólki, en brostu
í kampinn, þegar þeir heyrðu að sú
útvalda ynni hjá símafélagi.
En Mitnick hafði ekki skipt um
áhugamál, þrátt fyrir ráðahaginn.
Nú tók símafélag nokkurt eftir að
einhver heijaði á kerfið. Símtalið
var rakið. Eitt kvöldið þegar Bonnie
kom heim var allt tölvudótið horfið,
en ekki peningar, sem þau höfðu
sparað saman, svo þarna höfðu
ekki venjulegir þjófar verið á ferð.
Mitnick varð gripinn örvæntingu,
en gaf sig þó fram við lögregluna
nokkrum dögum seinna og með
góðum lögfræðingi og þeirri stað-
reynd að hann hafði hvorki stolið
né eyðilagt slapp hann með smá
sekt og skilorðisbundinn dóm í 36
mánuði. Bonnie var kannski ekki
hrifin af því sem hafði gerst, en
hikaði samt ekki við að giftast
Mitnick sumarið 1987.
Aftur fór Mitnick í háskóla, nú
25 ára gamall. Þegar hann mætti
í fyrsta tímann tók kennarinn eftir
því að þar var kominn sá sami og
hafði reynt að afrita forrit í háskól-
atölvunni, sem voru þá metin vel á
aðra milljón íslenskra króna. Slíkur
var orðstír hans að um leið og sást
til Mitnicks fóru allir í tölvudeild-
inni í viðbragðsstöðu og skólinn
hafði samband við leynilögreglu-
mann, sem vann við tölvuglæpi. Sá
hafði fylgst með Mitnick í nokkur
ár og var sannfærður um að ekkert
gæti læknað hann af tölvuáráttunni
nema dijúgur tími bak við lás og
slá. Þó hann fylgdist með Mitnick
vikum saman og enginn væri í vafa
um að hann notaði skólatölvumar
til að afrita forrit sannaðist ekkert,
en hann var rekinn úr skólanum
fyrir að misnota tölvurnar. Þegar
hann fékk vinnu við að stýra banka-
tölvukerfí sem hafði umsjón með
hlutabréfakaupum varaði leynilög-
reglumaðurinn bankann við og
Mitnick varð af starfínu. Annað
hafði leynilögreglumaðurinn ekki
upp úr krafsinu.
Samband Lennys og Mitnicks var
ýmist gott eða slæmt og Lenny var
hálfhræddur við Mitnick og leiddist
sífellt út í tölvuharkið með honum.
Aftur var það starf Lennys við tölv-
ur, sem greiddi leiðina. I ársbyijun
1988 var Mitnick kominn á kaf í
nýtt verkefni, sem fólst í því að
komast yfir allar upplýsingar Dig-
ital-tölvufyrirtækisins um stýrikerfí
og aðra tölvuinnviði. Fram eftir
árinu unnu þeir Lenny markvisst
að því. Starfsmenn fyrirtækisins
urðu varir við innbrotin, en gátu
ekki stoppað þau.
Mitnick var mjög upptrekktur