Morgunblaðið - 23.04.1995, Blaðsíða 30

30 B SUNNUDAGUR 23. APRÍL 1995
MORGUNBLAÐIÐ
NAMSAÐSTOÐ
á lokasprettinum fyrir vorprófin
■ réttindakennarar • flestar greinar • öll skólastig
, Innritun í síma 79233 frá kl. 16.30 til 18.30 virka daga
Nemendaþjónustan sf.
Kripalujóga er líkamsrcekt og sjálfsnekt sem byggirá teygjum, öndun ogslökun.
^ypALU-JÓGA
Síðdegistímar
Morguntímar - fyrir konur:
- fyir karla og konur: I Mánudaga og miðvikudaga
Mánudagar, ! frá kl.16:30-18:00.
miðvikudagar og ■ Þriðjudaga og fimmtudaga
föstudagar frá kl.8-9 \ \ frá k!.16:30-18:00
ÍJÍU
Hlíða-jóga
Mánaðarkort á
aðeins kr. 4000,-
L_
Mánaðarkort á
aðeins kr. 4000,-
Stakkahlíð 17
Sími 552-3481
&
Heiðrún
Kristjánsdóttir
Kripalujócakennari
Hópferðir ? Flug & bíli 1 Flug & hótel
á verði fyrir alla
flugsœti með flugvallagjöldum
Borg hins Ijúfa iífs
Hópferð 2.-7. júní kr.
Innifalið:
Flug Keflavík-París-Keflavík, flugvallagjöld,
akstur milli flugvallar og hótels í París.
Gisting í 5 nætur á Hotel Belloy St. Germain,
þriggja stjömu hóteli í tvíbýli m/morgunverði,
skoðunarferð um París og íslensk fararstjóm.
FERÐAMIÐSTQÐ AUSTURLANDS HF
Skógarlöndum 3 - Egilsstöðum - Sími 97-12000 g7
1

IKII
V
af
r
BSSSS
Reykjavíkurvegl 64 • Hafnarfirði • Simi 651147
MINNINGAR
INGIBJÖRG ÞÓRAR-
INSDÓTTIR FRÁ
SEYÐISFIRÐI
+ Ingibjörg Þór-
arinsdóttir
fæddist við Seyðis-
fjörð 11. nóv. 1900.
Hún lést 13. apríl
sl. Foreldrar henn-
ar voru Ingigerður
Hallsteinsdóttir f.
25.8. 1869 í Braut-
artungu í Lundar-
reykjadal, d. 29.12.
1954, og Þórarinn
Þórarinsson, f.
14.2. 1858 að Minni-
Okrum í Skaga-
firði, d. 21.1. 1950,
sonur Guðrúnar
Bólu-Hjálmarsdóttur. Systkini
Ingibjargar voru Friðþjófur, f.
12.8.1898, d. 1984, maki Dagný
Einarsdóttir, Guðrún, f. 27.1.
1903, d. 25.1. 1971,
Þóra, f. 4.3. 1906,
d. 5.1. 1971, maki
Eymundur Guð-
mundsson, og
Steinunn Kristín, f.
17.3. 1909, d. 26.1.
1949, maki Stefán
Hannesson. Hálf-
systur samfeðra
voru Dóróthea, f.
2.10. 1883, d. 7.4.
1933, maki Jóhann-
es Magnússon, og
Anna, f. 17.2. 1900,
d. 2.12. 1980, maki
Bjarni Guðmunds-
son. Ingibjörg verður jarðsung-
in á morgun, mánudaginn 24.
apríl, frá Fossvogskapellu og
hefst athöfnin kl. 13.30.
ÞAÐ VORU blendnar tilfinningar
sem fóru um hugann þegar hringt
var frá Kumbaravogi og mér var
sagt að Ingibjörg móðursystir mín,
eða Imba, eins og hún var alltaf
kölluð, hefði sofnað svefninum
langa. Þetta kom ekki á óvart. Hún
var á 95. aldursári og kraftar þrotn-
ir. Hvíldin eflaust verið henni kær-
komin. Nú voru kaflaskil í lífi mínu,
allar góðu stundimar sem ég átti
með Imbu heyrðu fortíðinni til.
Imba var næstelst systkina
sinna. Hún fór ung að vinna fyrir
sér, vinnukonustörf og ræstingar
urðu hennar ævistarf. Um tíma var
hún í vist hjá Dórótheu hálfsystur
sinni og átti góðar minningar frá
því stóra og myndarlega heimili.
Ónnur samskipti urðu ekki milli
alsystkina og hálfsystra.
Systurnar Imba óg Guðrún voru
samrýndar og bjuggu lengst af
saman eftir að þær fluttu frá Seyð-
isfirði hingað til Reykjavíkur ásamt
foreldrum sínum. Fyrst bjuggu þau
hjá foreldrum mínum en Guðrún
keypti árið 1946 lítið hús inni í
Kringlumýri, skammt frá Seljalandi
og annaðist þar foreldra sína með-
an þau lifðu.
Móðir mín, Steinunn Kristín, var
yngsta systir þeirra og lést tæplega
fertug eftir erfið veikindi. í mörg
ár kom Imba óbeðin til okkar, þvoði
þvotta og gólf og sá um ýmislegt
sem viðkom venjulegu heimilis-
haldi. Það var alla tíð mikill sam-
gangur milli heimilanna, Imba og
Gunna báðar ógiftar og barnlausar
svo við systkinabörnin nutum allrar
athygli þeirra. Þær voru einstak-
lega barngóðar, áttu alltaf óþijót-
andi þolinmæði og umburðarlyndi
þegar börn voru annars vegar. Góð
eðlisgreind, gott skap og^instak-
lega skemmtilegur húmor ein-
kenndi þær og kom öllum til að
líða vel í návist þeirra.
Það var mikið áfall fyrir Imbu
og aðra ættingja 5. janúar 1971
þegar systur hennar Guðrún og
Þóra urðu fyrir bíl á Hringbraut-
inni. Þóra, sem bjó í Vestmannaeyj-
um, lést samstundis en Guðrún lést
nokkrum dögum síðar. Þá var Imba
þegar farin að tapa andlegri heilsu
og fór hrakandi eftir það.
Flesta daga koma dýrmætar
minningar upp í hugann frá hinum
mörgu samverustundum okkar
Imbu og Gunnu. Eftir að ég fór
að búa héldum við jólin og fleiri
hátíðir saman. Mér finnst alltaf
hafa verið hátíð þegar við hitt-
umst. Ekkert sjónvarp en alltaf nóg
umræðuefni. Þær systur voru vel
lesnar og höfðu gaman af kveð-
skap. Þær kunnu heil ósköp af
kvæðum og vísum og sögðu
skemmtilega frá. Þær voru báðar
jákvæðar og einstaklega orðheppn-
ar. Imba var alltaf létt á sér, gekk
ekki heldur hljóp við fót eða skokk-
aði. Hún sagðist vera náskyld
hlaupa-Manga og okkur þótti það
fullgild skýring. Allar góðar minn-
ingar ylja en góðum minningum
fylgir líka mikill söknuður.
Frá barnæsku var ég nokkuð
viss um að Imba kynni Biblíuna
utanbókar og auk þess íslendinga-
sögurnar og mannkynssöguna.
Börnin mín óskuðu þess eins og
við systkinin áður að við gætum
sent hana í prófin fyrir okkur.
Imba var trúrækin kona. Þegar hún
sat í stofu og hlustaði á útvarps-
messur þá stóð hún upp þegar við
átti rétt eins og hún væri stödd í
kirkjunni. Sömu virðingu sýndi hún
þjóðsöngnum.
Frá 1979 var Kumbaravogur
heimili Imbu. Hún þurfti mikla
aðhlynningu og þar leið henni vel.
Mér fannst gott að heimsækja hana
þangað, hef alltaf fundið að starfs-
fólki og vistmönnum þótti vænt um
Ert þú á aldrinum 18-30 ára?
Hefur þig alltaf dreymt um að fara
sem skiptinemi?
Pá eru Alþjóðlegu ungmennaskiptin
eitthvað fyrir þig?
Ennþá nokkur pláss íboði:
Nígería, Þýskaland, Belgía, Spánn, Kólombía,
S-Kórea, Indland.
Allar frekari upplýsingar á skrifstofu
samtakanna eða í síma 561 4617
alla virka daga milli kl. 9 og 12.
AUaJÓÐLEG UNGMENNASKIPTI
Imbu. Ég er þakklát stjórnendum
og starfsfólki Kumabaravogs fyrir
hlýhug og umönnun sem Imba hef-
ur notið þar. Guð blessi störf þeirra.
Imba hélt ætíð sinni ljúfu lund.
Eftir að hún átti erfitt með mál
og var jafnvel hætt að þekkja okk-
ur ættingjana var samt hægt að
ná sambandi við hana með því að
fara með vísur sem hún kunni áður,
þá kom glampi í augun og hún
reyndi af veikum mætti að taka
undir.
Þegar löngu dagsverki er lokið
er gott að hafa lifað þannig að
eftirlifendur minnast samverunnar
með bros á vör og þakklæti í hjarta.
Svanhildur Stefánsdóttir.
Ingibjörg Þórarinsdóttir er látin
í hárri elli, 94 ára gömul. Með henni
er gengin sú kynslóð í fjölskyld-
unni sem fædd var um og upp úr
aldamótum. Imba var fædd alda-
mótaárið 1900 og sagði stundum,
kankvís á svip, að ef hún lifði fram
yfir 2.000 yrði þriggja alda barn.
Ekki auðnaðist okkur að halda
henni 100 ára afmælið eins og við
höfðum vonast eftir.
Imba var næstelst fimm systk-
ina, elstur var Friðþjófur, á eftir
Imbu kom Guðrún, þá Þóra og
yngst var amma mín Steinunn
Kristín. Auk þeirra voru tvær hálf-
systur, samfeðra. Á uppvaxtará-
rum sínum bjuggu þau við Seyðis-
fjörð. Þegar amma fæddist bjuggu
þau á Borg, en fluttust síðar að
Eiríksstöðum á Vestdalseyri þar
sem þau bjuggu lengst af. Móðir
þeirra Ingigerður Hallsteinsdóttir
var frá Akranesi. Faðir þeirra Þór-
arinn Þórarinsson var sonur Guð-
rúnar, dóttur Bólu-Hjálmars. Imba
mundi vel eftir ömmu sinni frá því
hún kom og heimsótti þau á Seyðis-
flörð. Mikið var lesið á heimilinu
og rætt um efnið. Biblían, íslend-
ingasögurnar og kveðskapur ýmis-
konar var lesið spjaldanna á milli.
Kvæði Bólu-Hjálmars voru auðvit-
að lærð utanbókar, sem og önnur
kvæði sem vöktu áhuga og urðu
lifandi í umræðunni. Þegar amma
var á Eiðaskóla skrifaði hún upp
heilu kvæðabálkana og sendi heim
á Vestdalseyri. Þórarinn var lengi
formaður á báti, sjósókn varð hans
aðalatvinna og Friðþjófur reri með
honum frá því hann hafði aldur
til. Búskapur var smár í sniðum
og eingöngu hafður til framfærslu
heimilisins.
Friðþjófur, eða Frissi eins og
hann var jafnan kallaður, bjó alla
tíð á Seyðisfirði. Okkur systkinun-
um þótti ævintýraljómi yfir frænda
okkar, sem var sjómaður og refa-
skytta. Að sofa einn á fjöllum í
svefnpoka undir berum himni og
með byssu sér við hlið, það þótti
okkur sérstakt. Á ferðum sínum
safnaði hann steinum, sem gaman
var að skoða, átti m.a. baggalúta
og steingervinga. Kona Frissa var
Dagný Einarsdóttir. Synir þeirra
Hallsteinn og Vífill eru búsettir á
Seyðisfirði.
Guðrún var flutt á Nýbýlaveginn
þegar ég man eftir henni fyrst. Þar
hafði hún keypt sér lítið hús og
átti fallegt heimili. í stásstofunni
voru falleg húsgögn, skápur með
uppstoppuðum fuglum og fallegum
munum sem gaman var að skoða.
Hún átti líka mikið af fallegum
blómum, iðnu-lísu, pelargóníu,
kaktus sem blómstraði ofl. í eldhús-
inu var vandlega bronsuð kolavél,
og útsýnið úr eldhúsglugganum
yfir Fossvogsdalinn var fallegt. Hjá
henni fengum við systkinin iðulega
að gista þegar við komum í bæinn.
Imba kom þá yfirleitt í heimsókn
líka og margt var skrafað og gjarn-
an rifjuð upp prakkarastrik úr
bernsku þeirra systra. Fyrst eftir
að Gunna kom til Reykjavíkur vann
hún sem framreiðslustúlka og var
glæsileg á upphlutnum. Upphlutinn
notaði hún mikið alla tíð, fór ekki
í búð nema að klæða sig upp á.
Seinni hluta ævinnar vann Gunna
heima undirbúningsvinnu fyrir bók-
band fyrir Helga Tryggvason bók-
bindara. Þóra fluttist til Eyja og
bjó þar alla tíð. Hún giftist Ey-