Morgunblaðið - 30.04.1995, Side 12

12 B SUNNUDAGUR 30. APRÍL1995
MORGUNBLAÐIÐ
MAINIIMLÍFSSTRAUMAR
Með blóm
í haga
Byggðastofnun
rifjaði upp ljóðið
hans Kristjáns J.
eftir Elínu Pálmadóttur Gunnarssonar,
undir heitinu:
Núllpukturinn
/
SÆL ER sú ein
þjóð sem ekki
veit hvað ráðherr-
arnir heita. Þessi
spekiorð heim-
spekingsins kínverska Lao Tse,
höfundar bókarinnar um Veginn
sem Halldór Laxness kom ís-
lendingum upp á að meta, skut-
ust fram í heilabúið í háloftunum
á leið heim um síðustu helgi. Á
þeirri stundu vissi maður ekkert
hvað ráðherramir hétu.
Niðri á jörðinni átti það auðvit-
að eftir að koma í ljós. Olli raun-
ar síður en svo vonbrigðum.
Þarna var þá kominn eini mögu-
leikinn á nægilega sterkri
stjórn, til að geta haldið áfram
stöðugleikanum og því upp-
byggingarstarfi sem unnið hef-
ur verið á undanförnum fjórum
árum við erfiðar aðstæður.
Stjórn með nægilega ríflegan
þingmeirihluta til að geta staðið
föstum fótum, án þess að láta
hóta sér eða ýta sér til. Allir
kannast orðið í fréttunum við
orðið að „íhuga“, að þessi eða
hinn þingmaðurinn sé að
„íhuga“ að vera á móti eða
kveðja, sem fréttamenn eru
farnir að nota óspart í staðinn
fyrir hina gömlu skýru sögn að
hóta. Hlustendur eiga að lesa í
málið. í síðustu kosningabaráttu
setti að manni andstyggilegan
ugg við að horfa upp á það hve
einstakir og einmálefna hags-
munahópar hrintu fast, án þess
að láta sér detta í hug að líta
til hægri eða vinstri. Það var
áberandi í þetta sinn og góð
aðvörun fyrir þá, sem nú eru
að taka við einstökum mála-
flokkum, og þurfa að standast
það að láta hrinda sér fram og
aftur af frekjuhundunum, án
tillits til þeirra minna freku, og
án þess að Iíta til þess sem best
sé fyrir heildina. Ekki laust við
að á fyrsta degi væru mættir á
vettvang slíkir hrindarar,
kannski til að prófa hversu fast-
ur fyrir viðkomandi sé. Eins og
frekir strákar gera stundum á
barnaleikvöllunum við þá nýju.
Þetta virkar ekki mjög geðslega
á okkur áhorfendur.
Svo fór maður að glugga í hina
lofandi stefnuyfirlýsingu. Eg
verð að viðurkenna að ekki ent-
ist mér örendið í einni lotu í þá
lesningu alla. Stöðvaðist þó við
setninguna „Starfsemi og skipu-
lag Byggðastofnunar, Atvinnu-
leysistryggingasjóðs og atvinn-
uráðgjafa verður tekið til endur-
skoðunar í því skyni að þessir
aðilar geti í sameiningu stuðlað
að sókn og uppbyggingu at-
vinnulífsins um allt land.“ Hvað
tákar þetta, að efla eigi aftur
þessar stofnanir sem reyndust
svo illa og komu íjármálum fyrri
ára á kaldan klaka? Það þarf
þó ekki að vera. Stikkorðið
Líkt er himnaríki
byggðastofnun
lánar áhættupundin
skuldunautum
með fijálsræði viljans
til að tapa.
við uppgjörið
hringlar í holdlausum kjúkum
skiptaráðandans
þegar hann slær striki
undir reikninginn
vandalaust að skilja milli
sauðanna og hafranna
þegar fyrir liggur óskeikull
úrskurður endurskoðandans
um tvöfeldni bókhaldsins
og jákvæða eða neikvæða
eiginprstöðu.
en hvað
um alla þessa
sem eru á
núllpunktinum?
Heilinn vinnur stundum eftir
hinum dularfyllstu leiðum. Og
auðvitað er langt seilst að fara
að gera himnaríki ábyrgt fyrir
nefndum áheitalista og
björgunar-
aðgerðum í
fjármálum
þjóðar. Þar
stendur þó
eitthvað um að
efla jákvæð
áhrif trúarlífs
með þjóðinni,
ekki síst í
tilefni þess að
um næstu
aldamót verða
1.000 ár liðin
frá
kristnitöku.
Hvemig það
verður gert er
svo sem annað
framkvæmda-
atriði.
„In god we trust", stendur á
bandaríska dollaranum síðan í
lok borgarastyijaldarinnar í
þvísa landi. Þá birtist setningin
um að leggja allt í guðs hendur
fyrst á tveggja senta peningnum
samkvæmt ákvörðun
stjórnvalda. Abraham Lincoln
Iagði áherslu á þetta, svo og allir
aðrir forsetar Bandarikjanna,
sem á eftir hafa komið.
Háðfuglinn Mark* Twain tók
málið til skoðunar og sagði:
Alltaf hljómar þetta jafnvel: In
god we trust! Eg held ekki að
það mundi hljóma nokkuð betur
þó það væri satt.
Hvern sem maður vill nú setja
á sitt traust, þá mundu öll þessi
frómu áform, sem við erum nú
að halda út í, ekkert hljóma betur
þótt þau verði öll sömun
dagsönn. Maður trúir bara á
betri tíð og blóm í haga, langa
sumardaga. Og gott lengur.
Farið er að birta eftir langan
og strangan vetur. Alltaf verður
maður samt dulítið hissa við að
koma heim á þessum árstíma,
beint frá appelsínum og sítrónum
á tijánum og sér að ekki eitt
strá er farið að grænka hér á
okkar kæra landi. Það kippir
manni þá bara niður á jörðina
og minnir á hvar við erum á
jarðarkringlunni, í landi þar sem
varla er hægt að ætlast til að
drjúpi smér af hveiju strái, hvaða
óskalista sem við gerum.
VERALDARVAFSTUR /V/; Ingólfurfyrstur hingabf
Fjarskoðutiarfyrirtæki
SÍÐAN bókin Psychic Discoveríes
Behind the Iron Curtain (Yfirskil-
vitlegar uppgötvanir bak við járn-
tjaldið) kom út árið 1970 hefur
mörgum verið ljóst, að hernaðar-
veldið Sovétríkin var fyrir löngu
farið að nota dulrænu deildina til
þess að vinna kalda stríðið eða
jafnvel þriðju heimsstyijöldina.
BÓKIN var álíka hnekkir fyrir
bandarísku hernaðarmaskín-
una og fyrsti Spútnik Rússanna
árið 1957. Peningum var strax aus-
ið með hraða vestra í alls konar
dularrannsóknir,
en auðvitað leyni-
lega fyrst í stað. í
dag eru til nokkur
fyrirtæki innan
Bandaríkjanna,
þar sem fólk sem
tók þátt í þessum
fystu dulhemað-
artilraunum og afl-
aði sér reynslu á þessu sviði, býður
upp á þjónustu, sem nefnist Fjar-
skoðun (Remote viewing eða RV).
Þjónustan er mjög dýr enda er hún
mannskapskrefjandi og viðskipta-
vinurinn, sem oftar en ekki er opin-
ber aðili eða stórfyrirtæki, getur á
móti verið viss um algera þag-
mælsku.
Fjarskoðun felst í því að nokkrir
vel þjálfaðir einstaklingar fá ákveð-
ið könnunarverkefni. Þeir draga sig
síðan í hlé og leita svara t.d. með
ferð út úr líkamanum. Síðan gefa
þeir skýrslu. Skýrslunar éru bornar
saman. Stundum gefa þær tilefni
til að tilraunin sé endurtekin. Ein-
staklingarnir, sem fást við könnun
af þessu tagi, eru ekki gæddir nein-
um dulrænum eiginleikum, slíkt er
einmitt verra fyrir árangurinn. Þeir
verða hins vegar að gangast undir
stranga þjálfun. Þeir verða líka að
lifa órugluðu lífi og vera heilsteypt-
ir að öllu leyti. Að auki geta þeir
aðilar með illt í hyggju ekki náð
neinum árangri á þessu sviði. Þetta
eru upplýsingar, sem hjálpa eða eru
hlutlausir fólki.
Fyrrverandi hershöfðingi að
nafni Albert N. Stubblebine er
umsjónarmaður í einu slíku fyrir-
tæki: PSI-TECH. Hann fékkst til
að segja frá nokkrum atriðum í
starfi sínu, sem ekki snerti hag
viðskiptavinanna: Fjarkönnun er
óháð tíma og rúmi. Þannig er unnt
að kanna nútíðaratvik, fortíðarat-
vik og framtíðaratvik. Einnig er
unnt að kanna staði utan jarðarinn-
ar. Það eru enn ekki til varnarað-
gerðir hjá þeim, sem leyna vilja
einhveiju, en þó segir hann að
stundum verði hans fólk vart við
einhvers konar vegg, sem loki fyrir
könnun. Hvort það er byijun á
mótaðgerðum eða eitthvað annað
veit hann ekki. Erfitt er að greina
stafi, skrifuð orð eða tölur nema
þeir séu mjög stórir. Leyniskýrslur
í skáp er þannig ekki unnt að lesa.
Það er Ingo Swann, þekktur sjá-
andi sem hefur unnið prógrammið
fyrir PSI-TECH, sem gerir það að
verkum að eitthvað er yfirleitt að
marka af því sem kannað er. Það
eru 85 til 95% líkur á því að árang-
ur náist. En oft þarf þá að fara
aftur og aftur á sama punkt í tima
og rúmi og vinna sig í gegnum „lag
eftir lag“ af atburðinum.
Stubblebine tekur dæmi af flug-
slysi, þar sem ekki er vitað um
afdrif flugvélarinnar. Hans fólk
kannar málið og getur á margan
hátt flýtt fyrir því að flugvélin og
jafnvel þeir sem kynnu að lifa af,
finnist. Ónnur dæmi sem hann má
segja frá eru almenn: Þannig segir
hann frá því að á plánetunni Mars
eru merki um mannvirki bæði of-
anjarðar en þó einkum neðanjarð-
ar. Þar eru vélar í gangi. Þær vélar
sem eru á yfirborðinu hreyfast yfir
„jörðina“. Hann veit ekki hvort
þetta eru nýjar eða fornar vélar.
Annað dæmi er frá stóru banda-
rísku fyrirtæki, sem vildi vita hvers
konar orka yrði notuð á tunglinu,
þegar fyrsta geimstöðin yrði byggð
þar. Svarið var færanlegt kjarn-
orkuver. Fyrirtækinu líkaði ekki
svarið, þar sem einu tækin af þess-
ari gerð voru til í Rússlandi! En
innan tveggja ára þaðan í frá opn-
aðist möguleiki fyrir þá að kaupa
þessi tæki frá Rússlandi, sem þéir
gerðu.
Enn annað dæmi var frá ágúst
1990. Könnuð voru afdrif Saddams
Hussein. Hann reyndist lifa af stríð-
ið og auk þess tvær líflátstilraunir.
Aðeins önnur þeirra er þekkt í dag.
Olíubrunnaeldarnir komu einnig
fram.
Fyrirtækið PSI-TECH, sem
Stubblebine vinnur hjá, er nú komið
í samvinnu við Rússana um þessi
mál. Ráðstefna var haldin ekki fyrir
löngu í Atlanta, þar sem Ed Da-
mes, yfirmaður PSI-TECH og Ivan
Sokolov, yfirmaður samsvarandi
rússnesks einkafyrirtækis, lögðu á
ráðin með samvinnu. Samningur var
gerður um að vinna að upplýsinga-
öflun, sem gæti hjálpað jörðinni
vegna mengunar umhverfisins ekki
síst í Rússlandi. — Það hljómar ekki
iila út af fyrir sig. Mér býður þó í
grun, að landinn muni leita svara
við allt öðru t.d.: Hveijir voru raun-
verulega fyrstir til sögueyjunnar og
hvenær?
eftir Einar
Þorsteinn
ÞfÓDLÍFSÞANKAR /Erhcegt ab lengja sumarib?
Nokkrar hæverskar lífsreglur
NÚ ERU kpsningarnar afstaðnar,
fermingarnar búnar og árshátíðarn-
ar allar að baki ásamt herfjötrum
hins íslenska vetrar. Við taka bjartar
nætur, sumar og væntanlega sól.
Verslanir eru að fyllast af skjóllitlum
fötum í ljósum litum. Sálarlíf fólks
tekur breytingum í samræmi við
árstímann, hinir brosmildu brosa enn
breiðar og einhveijir kippir sjást
stundum fara um munnvik hins al-
varlega þenkjandi hluta þjóðar vorr-
Það fer ailtaf um mig einskonar
glímuskjálfti á vorin. Nú er
loksin komin hin þráða tíð og þá gild-
ir að vera handfljótur að njóta henn-
ar svo hún renni manni ekki úr greip-
um áður en við er
litið. „íslenska
sumarið er svo
stutt,“ segja menn
gjarnan með svo-
litlum trega í rödd-
inni. Einn daginn
þegar ég var að
byija að taka til í
garðinum mínum
n
eftir Guðrúnu
Guðlaugsdóttur
velti ég því fyrir mér hvernig maður
gæti gert sem mest úr sumrinu. Ég
setti niður fyrir mér nokkrar vinnu-
reglur í því sambandi, en hvort þær
henta betur fyrir konur en karla skal
ósagt látið.
Regla númer 1: Vera mikið úti
við, líka þótt það sé rigning. Það er
þó venjulega ekki frost eða snjór á
sumrin og manni ætti að vera vor-
kunnarlaust að vera úti, það er þá
bara hægt að klæða sig ef ekki viðr-
ar nægilega vel fyrir sumarfötin.
Númer tvö: Vaka nokkrar sum-
arnætur. Á einhvern undarlegan
-hátt lengir það sumarið til muna og
skilur eftir hugljúfar minningar
innst við hjartaræturnar. Þögnin um
lágnættið er engu lík, fuglasöngur-
inn yndislegur og ekki spillir ef blóm-
in horfa feimnisleg til himins við
fætur manns. Númer 2B: Muna að
vera duglegur við alls kyns líkams-
rækt - helst úti við. Ganga, synda
og gera allt annað sem manni getur
til hugar komið í hreyfingarskyni.
Númer 3: Ef ekki kemur sól að gagni
má fara í ljósalampa. Það er auðvit-
að neyðarúrræði, því læknar segja
að ekki sé heppilegt fyrir hin Ijósu
mön Islands að taka meira en tíu
tíma í ljósalömpum á ári. En eigi
að síður möguleiki sem ber að hafa
í huga ef örvænting er að ná tökum
á fólki í alvarlegri rigningartíð.
Númer 4: Kaupa sér margvísleg
myndablöð með hugmyndum að nýj-
um innréttingum, nýrri skipan í
garðinum, nýjum fötum og sniðum
og hárgreiðslum. Allt slíkt gefur lífs-
gleðinni byr undir báða vængi og
maður tekur hugarflugið fyrr en
varir. ÖIlu efni um þunglyndi, fyrir-
tíðaspennu, sjúkdóma og lífsleiða
skal miskunnarlaust hent ólesnu út
í öskutunnu. Númer 5: Fara skal
jafnaðarlega í bæinn til þess að sýna
sig og sjá aðra, fara á kaffihús og
gefa öndunum með börnunum. Núm-
er 6: Skipuleggja skal sumarveislur
með vinum og vandamönnum, a.m.k.
tvær yfir sumarið, og muna að taka
myndir af herlegheitunum til þess
að geta yljað sér við eld minning-
anna veturinn eftir jafnframt því
sem eldurinn er notaður til þess að
kveikja á vonartýrunni um að ein-
hvern tíma komi aftur sumar. Núm-
er 7: Panta sér tímanlega sumarbú-
stað í sveitinni og vera duglegur að
heimsækja vini og ættingja sem búa
í sveit. Það er alger nauðsyn að
anda að sér hinu heilnæma lofti sem
svo sannarlega fyrirfinnst í miklum
mæli í íslenskum sveitum. Númer
8: Ef allt þetta dugar varla skal
maður panta sér far til útlanda til
þess að ná sér þar í sumarauka. Það
kostar auðvitað peninga en á hinn
bóginn er gaman að skipta um um-
hverfi og sjá eitthvað nýtt. Ef alls
þessa er gætt ætti sumarið að verða
Iangt, jafnt í upplifun sem minningu.
Að endingu ætla ég svo að leyfa mér
að vitna í listaskáldið góða, Jónas
Hallgrímsson sem sagði eitthvað á
þessa leið í Vísum íslendinga: „Og
ef vér sjáum sólskinsblett í heiði, þá
setjumst allir og gleðjum oss.“