Morgunblaðið - 03.05.1995, Blaðsíða 42

42 MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
ÆVAR
ÞOR VALDSSON
+ Ævar Þorvaldsson fæddist
á Landspítalanum 3.12.
1986. Hann lést 14. apríl sl. og
var jarðsunginn frá Hafnar-
fjarðarkirkju 25. apríl.
OKKUR langar í fáum orðum að
kveðja elsku litla frænda okkar
Ævar sem skyndilega var tekinn
frá okkur á föstudaginn langa sem
sannarlega var langur fyrir alla
hans aðstandendur og vini.
* Ævar var öllum svo hjartfólg-
inn, með barnslegri gleði sinni og
einlægni heillaði hann alla. Okkur
finnst við heppin að hafa fengið
að kynnast Ævari, en það verður
erfitt að fylla upp í það tómarúm
sem hann skilur eftir sig. Ævar
gat ekki verið heppnari með fjöl-
skyldu því með ótrúlegri eljusemi
og hvatningu þeirra náði Ævar
meiri framförum en nokkur þorði
að vona.
Oft var mikið §ör þegar fjöl-
skyldur okkar hittust í sumarbú-
staðnum hjá ömmu og afa, í ferða-
lögum og heimsóknum, það verður
skrítið að heyra ekki orð eins og
. bannað" sem þessi litli fiktrass
var vanur að segja þegar hann var
að gera það sem hann mátti ekki
og var staðinn að verki, eða þegar
hann var að siða litlu frænku sína
til og kallaði hana „gribbu“. Allar
þessar minningar um Ævar geym-
um við í hjörtum okkar. Þótt við
eigum eftir að sakna hans mikið,
þá gleðjumst við fyrir þann tíma
sem við nutum hans, og nú vitum
við að hann hjólar um alheill uppi
hjá Guði.
Elsku Didda, Valdi, Gyða Hrund
og Siggi, amma og afí og amma
Ragga, megi Guð gefa ykkur styrk
í þessari miklu sorg.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vom grætir,
þá h'ður, sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
Ég bið þann, sem öllu er yfír,
sem andar og hrærist og lifír
að græða þín sorgvakin sárin
og saknaðar þerra burt tárin.
(Rannveig Guðnadóttir)
Óskar frændi, Andrea
og fjölskylda.
- í dag felldu blómin mín blöðin sín.
Og húmið kom óvænt inn til mín.
Ég hélt þó að enn væri sumar og sólskin.
í dag kveðjum við lítinn vin og
eigum erfitt með að trúa því að
við fáum ekki að njóta samvista
við hann lengur.
Við kynntumst fyrst aðeins
nokkurra mánaða gamlir, litlir
stubbar á leið út í lífið. Þá vorum
við saman í sjúkraþjálfun og sundi.
Lögðum hart að okkur og mikla
vinnu í alla þessa þjálfun sem mið-
aði að því að styrkja okkur og efla
til þess að takast á við lífið, þrátt
fyrir fötlun okkar. A þessum tíma
höfum við átt samleið í leik og
starfi; nú síðast sem bekkjarfélag-
ar síðastliðin 3 ár.
Allt í einu og svo óvænt, ert þú,
litli íjörkálfur, tekinn burtu frá
okkur. Þú ert hrifinn burt frá fjöl-
skyldu þinni sem hefur gefið þér
alla þá ástúð og umhyggju sem
hugsast getur. Eftir sitjum við
hnípin og skiljum ekki hvers vegna. ■
Elsku Bryndís, Þorvaldur og
börn. Hugur okkar er hjá ykkur á
þessum erfiða tíma. Við biðjum
þess að ljúfar minningar um lítinn
dreng með tímanum mildi sárustu
sorgina.
Og þú ert eins og geisli frá sumarsólinni
sem ekki hverfur
þó haustið komi.
Heldur lifir og hljómar í sálu minni
eins og Iogandi blys.
(Steinn Steinarr)
Við þökkum Ævari litla fyrir
samfylgdina og geymum minningu
hans í hjörtum okkar.
Stefán og fjölskylda.
Elsku Ævar okkar!
Laugardaginn 8. apríl sl. varst
þú á æfingu hjá okkur í íþróttafé-
laginu Firði og þar lékst þú á als
oddi með félögum þínum. Skyndi-
lega eins og hendi væri veifað ert
þú horfinn og eftir sitjum við félag-
ar þínir og vinir og erum að reyna
að átta okkur, að þú eigir ekki eft-
ir að leika þér við vin þinn og skóla-
félaga Sigmund eins og á síðustu
æfingunni þar sem þið leiddust um
allan íþróttasalinn. Þá ræddum við
einmitt við mömmu þína hvað þú
værir orðinn duglegur drengur og
hvað það væri gleðilegt að sjá
hversu miklum framförum þú hefð-
ir tekið síðustu mánuðina. Þess
vegna er svo erfitt að trúa því að
við eigum ekki eftir að hitta þig
aftur. Við kveðjum þig, elsku vin-
ur, með sorg í hjarta og biðjum
þess að algóður Guð blessi þig og
varðveiti.
- Og nú kom haustið! Á kné ég kraup.
Að köldum veggnum ég höfði draup
og kyssti blómin, sem bliknuð lágu. -
(Tómas Guðmundsson)
Þú Guð míns lífs, ég loka augum mínum.
í líknarmildum fóðurörmum þínum.
Og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu fóðurhjarta.
t
Bróðir okkar,
MAGNÚS GUNNSTEINN HAFSTEINSSON
frá Gunnsteinsstöðum,
Vatnsstíg 11,
Reykjavík,
andaðist á heimili sinu aðfaranótt sunnudagsins 30. apríl.
Systkinin.
t
Hjartkær eiginkona mín, systir okkar
og mágkona,
HULDA HELGADÓTTIR,
Akraseli 6,
Reykjavík,
lést í Landakotsspítala mánudaginn
1. maí sl.
Pálmi Sigurðsson,
Fjóla Helgadóttir, Björn Ólafur Þorfinnsson,
Guðmundur Helgason, Elsa Guðmundsdóttir,
Ingi R. Helgason, Ragna M. Þorsteins,
Sigdór Helgason, Guörún Eggertsdóttir.
MINNINGAR
Æ, tak nú, Drottinn, fóður og móður mína.
í mildiríka náðarvemdan þína.
Og ættlið mitt og ættjörð virztu geyma,
og enp þínu minnsta barni gleyma.
(Matth. Jochumsson)
Elsku Bryndís, Þorvaldur, systk-
ini og aðrir ástvinir Ævars. Við
sendum ykkur okkar innilegustu
samúðarkveðjur á þessari sorgar-
stundu. Guð styrki ykkur öll.
Iþróttafélagið Fjörður. '
Fyrir tæpum þremur árum kom
á Lyngás lítill, glaðlegur drengur.
Þessi drengur átti eftir að vinna
hug og hjörtu allra á staðnum.
Ævar var lífsglaður drengur sem
var fljótur að aðlagast nýjum að-
stæðum og fólki. Alltaf var stutt í
gleðina og fékk hann alla til að
taka þátt í henni. Hann var ákveð-
inn ungur drengur og vissi hvað
hann vildi, en alltaf var hann samt
tilbúinn til að fara samningaleiðina
til að ná settu mark. 'Ævar var
mikil félagsvera og var vinsæll
bæði hjá börnum og starfsfólki.
Hann átti hug okkar allra og við
söknum hans en við vitum að nú
passar góður Guð Ævar fyrir okk-
ur. Elskulegir foreldrar og systk-
ini, megi góður Guð styrkja ykkur
í þessari miklu sorg.
Barnið horfír stórum bláum augum
á heim sinn:
vöggu með rósóttu fóðri,
bangsa og hringlu
og mömmu, sem fylgist með því.
Litlar hendur fálma eftir taki.
Stundum er líkt og það vilji fljúga.
Kannski er það aðeins fugl
úr kynlegum skógi,
sem hvílir sig um stund
áður en iengra er haldið?
(Jóhann Hjálmarsson)
Starfsfólk og börn, Lyngási.
Tárin þrýsta á gagnaugað,
hjartað herpist saman.
Það er á stundum sem þessari
að vor jarðneska tilvera sýnist svo
tilgangslaus.
Hann Ævar var hjá okkur í leik-
skólanum í nokkur ár. Við munum
geyma minninguna um fallegan,
fjörmikinn dreng. Nú hefur hann
fengið hvíld og við trúum að í
himnaríki séu engar þrautir, þar
fái hann að njóta sín, fallega barns-
sálin hverfur á annað tilverustig.
Elsku Ævar, englar og góðar sálir
taka á’móti þér. í hjörtum okkar
mun alltaf vera pláss fyrir minn-
ingu þína.
Elsku fjölskylda, guð gefi ykkur
styrk á þessari erfiðu stundu. Minn-
ingin um Ævar ykkar mun hugga
ykkur.
Starfsfólkið á Víðivöllum.
+ Rannveig fædd-
ist á Seyðisfirði
9. febrúar 1912.
Hún lést á Rowans
Nursing Home í
Mayfield í Edin-
borg 20. apríl síð-
astliðinn. Rannveig
ólst upp hjá Guð-
rúnu Bjarnadóttur
og Jens Jóhanns-
syni skipstjóra í
Reykjavík. Rann-
veig bjó meiri hluta
ævi sinnar í Edin-
borg við leiklistar-
störf. Foreldrar
hennar voru Kristjana V. Jóns-
dóttir og Sigurður Jónsson
járnsmiður. Rannveig eignaðist
einn son, Reyni Hauk, með
Hauki Magnússyni. Reynir
Haukur og Hjördís Pétursdóttir
eignuðust tvö börn, Guðnýju
Rannveigu sem býr með Omari
Jóhannssyni og Hauk sem
kvæntur er Ernu Gísladóttur.
Barnabarnabörnin eru fimm.
Útför Rannveigar fer fram
frá Fossvogskapellu í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
LÍFIÐ slokknar, en minningin lifir.
Stórbrotnu lífshlaupi frá Seyðisfirði
til Edinborgar er lokið. Veiga
frænka er látin.
í fáeinum línum langar mig að
minnast Veigu eins og hún var allt-
af kölluð. Hún ólst upp frá um
tveggja ára aldri hjá ömmu minni
og afa. Hún ólst þar upp í mikilli
ást og umhyggju ásamt börnum
þeirra Maríu Láru og Böðvari.
Reyndist alla tíð vera mikill kærleik-
ur milli þeirra systkina og báru þau
mikla umhyggu hvert fyrir öðru alla
tíð.
Nokkrum árum eftir að Veiga
kom til þeirra lést afi af slysförum
og urðu þá miklar breytingar á hög-
um þeirra en ömmu tókst að halda
fjölskyldunni saman með miklum
dugnaði.
Er Veiga óx úr grasi komú fljót-
lega í Ijós leiktilburðir hennar og
prakkaraskapur, skemmti hún oft
systkinum sínum og öðrum með því
að bregða sér í allskonar hlutverk
og notaði hún þá til þess föt frá
ömmu, sennilega hefur það nú oft-
ast verið í óleyfi.
Árið 1946 fór Veiga til Skotlands
og hugðist fara í söngnám og mun
hún hafa reynt fyrir sér á þeirri
braut en sneri sér síðan að leiklist-
amámi og lauk prófi með látbragðs-
leik sem aðalfag, við útskrift var
hún verðlaunuð fyrir mjög góðan
árangur.
Veiga var fyrst og fremst leik-
kona, hún var sérstök og sérstak-
lega litríkur persónlu-
leiki. Hún var afar
glæsileg og tekið var
eftir henni þar sem hún
fór.
Hún vann alla tíð við
leiklist og var allt í senn
leikstjóri, leikari, bún-
ingahönnuður og fram-
kvæmdastjóri. Hún
stofnaði sinn eigin leik-
flokk, sem hún stjómaði
í mörg ár. Hann sýndi
m.a. á Edinborgarhátíð-
um, hún var afar stolt
af því og Iagði mikla
vinnu í að gera allt sem
best. Heimili hennar var notað til
að æfa og jafnframt var hún þar
með námskeið í leiktjáningu. Marg-
ir af nemendum hennar höfðu náið
samband við hana og sýndu henni
mikla hlýju og vinsemd alla tíð.
Veiga var ætíð mikill íslendingur
í sér og hélt málinu vel við, því má
ef til vill þakka að hún eignaðist
marga góða vini í áhöfn Gullfoss,
heimsótti hún þá í hvert sinn sem
skipið kom til Leith og fékk hún
ávallt góðar móttökur. Mörg af þeim
vinaböndum héldust alla tíð.
Ég minnist Veigu sem afar
skemmtilegrar frænku þó að mér
hafí ekki auðnast að sjá hana oft,
okkar samband hófst sennilega þeg-
ar ég var um tíu ára og byijaði það
með bréfaskriftum. Sagðar voru
fréttir af öllum hér og var hún yfir-
leitt fljót að svara með fréttum af
sér.
Þegar horft er til baka finnur
maður vel hvað sérstök hún var að
gefa sér tíma í sínu annríki að skrifa
litla frænda og segja honum helstu
fréttir.
I dag finnst mér það hafa verið
forréttindi að hafa fengið að kynn-
ast þessari stórbrotnu konu. Við
vorum afar góðir vinir og vildi hún
ávallt fylgjast með mér og mínum.
Mér fannst það mjög dýrmætt að
hafa fengið að fá að vera hjá henni
þar til yfir lauk og það að hún gerði
sér grein fyrir því að við vorum hjá
henni.
Veiga bjó í nokkur ár með Hauki
Magnússyni og eignuðust þau sam-
an soninn Reyni Hauk. Reynir gift-
ist Hjördísi Pétursdóttur en þau slitu
samvistum.
Ég vil að lokum þakka Veigu
samfylgdina og alla velvild sem hún
sýndi mér og mínum alla tíð.
Blessuð sé minning hennar.
Nú til hvilu halla ég mér
höfgi á augu síga fer
alskygp Drottinn, augun þín
yfir vaki hvílu mín.
(Stgr. Thorsteinsson)
Gunnar Böðvarsson.
RANNVEIG
SIG URÐARDÓTTIR
t
Okkar ástkæra móðir, tengdamóðir og amma,
THORDÍS JÓNASSON
fyrrverandi hjúkrunarkona
á elliheimilinu Grund,
lést þann 29. apríl.
Jarðarförin fer fram í Þréndheimi þann 8. maí.
Fyrir hönd vandamanna,
Knud Odegár,
Guðrún Alma Sigurðardóttir,
ívar Odegár, Noregi.
Vandaðir legsteinar
1 Varanleg minning
BAUTASTEINN
IBrautarholti 3. 105 Reykjavík
Sími: 91-621393
Crfi Ö Sí isdrykkjui pUðitingohú/ia GflFt-inr Imi 555-4477 r 1
i
Erfídrykkjur
Glæsileg kaflfí-
hlaðborð, fallegír
salir og mjög
góð þjónusta.
Upplýsingar
í síma 22322
FLUGLEIDIR
iním fiim,iiiiiii!