Morgunblaðið - 14.05.1995, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 14. MAÍ1995 B 15
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Eftirtektarverð Jet
Black Joe.
Fuzz
lofuð
BREIÐSKÍFA Jet Black
Joe, Fuzz, sem kom út fyr-
ir jól var almennt talin með
bestu breiðskífum ársins
hér á landi. Áður en að
útgáfu ytra kom, brugðu
Jet-liðar sér í hljóðver og
bættu um betur, endur-
unnu plötuna að nokkru og
settu á hana tvö ný lög.
Annað viðbótarlagið
kom út á safnplötu
frá Spori fyrir skemmstu,
Wasn’t for You, en hitt,
Military Maniac, er glæ-
nýtt. Platan verður gefin
út í Evrópu á næstu dög-
um, og eins víst að sveitin
verður á Evrópuflakki í
sumar.
Það er mál manna að
platan nýja sé öllu sterkari
en fyrri gerð hennar og til
að mynda var henni frá-
bærlega tekið í nýjasta
hefti hollenska tímaritsins
Ooor, helsta tónlistariti
Niðurlendinga. Hælir
gagnrýnandinn, Swie Tio,
hljómsveitinni í hástert fyr-
ir frumleika og hugmynda-
auðgi og segir Fuzz töfr-
andi kviksjá frá einni eftir-
tektarverðustu hljómsveit
heims.
SJALFSTÆÐI
UNDANFARIN ár hafa fáir
tónlistarmenn breskir þótt
eins sjálfstæðir og áhuga-
verðir og Polly Jean Harvey,
eða PJ Harvey eins og hún
kallast gjaman. Fyrsta
breiðskífa hennar vakti
mikla athygli fýrir frumleika
og hugmyndaauðgi og þriðja
platan, sem kom út fyrir
skemmstu, þykir nýr áfangi
á leið hennar upp á við.
Polly Harvey stofnaði
sína fyrstu sveit, sem
hét einfaldlega PJ Harvey,
í heimabæ sínum í Somerset
1991. Fyrsta breiðskífan
var Dry og verðlaunuð víða
um heim. Onnur breiðskífan
fékk einnig prýðilega dóma,
en Polly leysti sveitina upp
í kjölfar heimsreisu til að
fylgja henni eftir og sagðist
meðal annars þreytt á
hljómsveitarsamstarfí; hún
vildi ráða ferðinni ein.
Hugmyndaauðgi
Polly Jean Harvey.
Fyrsta sólóskífa hennar
kom svo út fyrir skemmstu,
eins og áður er rakið, To
Bring You My Love, og fékk
hvarvetna afbragðs dóma.
Síðan platan kom úr hef-
ur Polly Harvey haft í nógu
að snúast í tónleikhaldi og
meðal annars hefur komið
til tals að hún komi hingað
til lands síðsumars.
DÆGURTÓNLIST
Var fríid gottf
Stjómin snýraftur
STJÓRNIN var fremst
meðal jafningja í bail- .
; síagnum þegar sveitin
lognaðist útaf fyrir
nokkru. Liðsmenn fóru
hver í sína áttina og frarn-
linuliðamir Grétar Öi*vars-
son og Sigríður Beinteins-
dóttir stofnuðu hvort sína
hljómsveitina. Fyrir
skemmstu bárust svo þau
tíðindi að Stjómin hefði
komið saman aftur tii
spilamennsku á Hótel ís-
landi og í kjölfarið tii frek-
ari spilirís út um land á
næstu mánuðum, aukin-
heldur sem safnskífa
helstu laga kom út í viku-
lokin.
■ SMEKKLE YSUS VEIT-
IRNAR Unun og Kolrassa
krókríðandi hafa haft í
ýmsu að snúast undanfarið.
Kolrassa er nýkomin til
landsins eftir stutta tónleika-
ferð til Skandinavíu undir
nafninu Bellatrix, en
skömmu fyrir brottförina
tóku Kolrössur upp enskan
söng á breiðskífu sína Kynja-
sögur. A Internetinu mátti
lesa afskaplega lofsamlega
dóma um frammistöðu Bell-
atrix í Finnland. Unun hefur
einnig tekið upp enskan söng
á breiðskífu sína Æ, og fyrir
viku var hér staddur breski
upptökustjórinn Ken Thom-
as til að liðsinna við það verk.
Einnig bætti Unun lagi á
plötuna. Báðar skífurnar
verða gefnar út í Bandaríkj-
unum á árinu og líkur á að
hljómsveitirnar þurfí að
leggja í tónlekferð um
Bandaríkin síðsum-
Þroskað
popp
ÞAÐ 'fer ekki alltaf saman
að vera virtur og frægur,
eins og sannast á poppsveit-
inni Wet Wet Wet. Fyrir
skemmstu kom út ný breið-
skífa sveitarinnar þar sem
hún leitast við að sanna að
á bak við poppið sé íhygli
og þroski.
Wet Wet Wet er tví-
mælalaust vinsæl-
asta poppsveit Bretlands og
ekkert bendir til annars en
hróður sveitarinnar eigi enn
eftir að vaxa með nýjustu
plötu hennar Picture This.
Liðsmenn sveitarinnar vilja
þó meira en frægð og
frama, því þeir þrá helst
viðurkenningu poppfræð-
inga og annarra tónlistar-
manna; vilja ekki teljast
með Take That og álíka
froðu. Gagnrýnendur hafa
tekið þessi gáfumannabrölti
sveitarinnar mis vel, sumir
fínna hljómsveitinni allt til
foráttu og þá helst fyrir það
að vera fræg, en aðrir brjóta
odd af oflæti sínu og meta
hana að verðleikum sem
framúrskarandi poppsveit.
Hvernig sem fer þurfa Wet
Wet Wet-liðar ekki að sýta
þó viðurkenningin láti á sér
standa; aðdáendur sveitar-
innar þurfa enga leiðsögn í
plötubúðinni og platan selst
grimmt.
UENDURUTGAFA á ís-
lensku rokki hefur iðulega
ráðist af eftirspurn að utan,
og þannig er með endurút-
gáfu á breiðskífu hljóm-
sveitarinnar Eikar, sem var
upp á sitt besta á áttunda
áratugnum, sem gefín er
út á geisladisk aðallega
vegna eftirspurnar frá Jap-
an. Eik starfaði frá 1971 til
77 og liðsmenn sveitarinnar
voru margir helstu hljóð-
færaleikarar íslenskrar
rokksögu, þar á meðal Har-
aldur Þorsteinsson, Þor-
steinn Magnússon, Lárus
Grímsson og Ásgeir Ósk-
arsson. Eik sendi frá sér
tvær breiðskífur og sú síð-
ari, Hríslan og straum-
urinn, vakti slíka hrifningu
í Japan fyrir skemmstu
að ráðist var í að
gefa hana út á
ný.
/'"’Vétar Örvarsson segir
VJT að Stjórnin hafi kom-
ið saman aftur fyrir at-
beina Ólafs Laufdal, sem
hafi leitað fast eftir því að
fá sveit-
ina til að
spila í
Hótel ís-
landi.
„Okkur
fannst
ekkert að
því að
verða við
þeirri bón,“ segir Grétar
og bætir við að þegar
sveitin hafí verið komin
af stað hafi liðsmönnum
þótt gráupplagt að halda
áfram og fara hringinn í
sumar, en sveitina skipa
Grétar og Sigríður eins
og forðum, Jóhann Ás-
mundsson á bassa, Friðrik
Karlsson á gítar og Halli
Gulli á trommur.
Lengra
eftir Áma
Matfhíasson
Hugarfarsbreyting Stjórnin, Grétar,
Sigríður. Friðrik, Jóhann og Halli.
Rokkari Rúnar
Júlíusson í klassískri
rokksteliingu.
Eins og áður er getið
kom út lagasafn Stjórnar-
innar í vikuiokin, en þar
er safnað saman heistu lög-
um sveitarinnar frá upp-
hafí. Þessu til viðbótar seg-
ir Grétar að þeir Friðrik séu
með tvö lög í smíðum sem
koma út á safnplötum í
sumrar, þannig að nýmeti
verður einnig á boðstólum.
Grétar segir að fríið
hafi verið lífsnauðsynlegt
og allir hefðu haft gott af
því að fást við aðra tónlist
með öðrum. „Það er allt
önnur og ólfkt skemmti-
legri stemmning í Stjóm-
inni núna,“ segir hann
ákveðinn, „og það má
segja að þó það hafi ekki
orðið breytingar á tónlist-
arstefnu Stjómarinnar þá
varð hugafarsbreyting.“
Tónlistin
bregst
aldrei
ÞRETTÁNDA apríl
síðastliðinn varð
Rúnar Júlíusson fimm-
tugur og hélt upp á það
með heljarmiklu Rock ’n
Roll partíi á Hótel ís-
landi. Sama dag kom og
út safnplata með úrvali
laga frá ferlinum.
Rúnar Júlíusson tók
þá ákvörðun að hella
sér í rokkið fyrir
rúmum 30 árum, og
þeir eru fáir sem
hafa haldið fullum
krafti annan eins
tíma, en í sumar
flengist hann
um landið
með Bubba
Morth-
en fram á haust er ekki
spáð í hlutina, að minnsta
kosti ekki eins og er, og
Gétar bætir við að Stjómin
ætli ekki að flengjast í
spreng um landið í sumar,
þau hyggist taka lífinu
með ró, en þó leika einu
sinni í hveiju húsi. „Það
verða stórtónleikar á
hverjum stað,“ segir hann
glaðbeittur.
ens og hyggst leika á milli
40 og 50 tónleikum til að
kynna breiðskífuna Teika.
Rúnar segir að safnplat-
an, sem heitir G-bletturinn,
sé einskonar yfirlit yfir
starfsferilinn og það hafi
verið gaman að velja lög á
plötuna. „Það var eðlilega
margt sem komst ekki á
hana,“ segir 11
hann, „þetta er |
sýnishorn af 11
ákveðnum hluta fer- ||
ilsins; það vantar allar
stærri hljómsveitir sem
ég hef verið í, þetta er
svona jaðarmúsík,” segir hann og
hlær við.
Eins og getið er hefur Rúnar
verið að i á fjórða áratug og er
enn, og hann segist ekki vera kom-
inn að því að hætta. „Músíkin er svo
gott athvarf ef eitthvað bjátar á hjá
manni, ekki síður en til að gleðjast,
tónlistin bregst manni aldrei."