Morgunblaðið - 27.05.1995, Blaðsíða 36

36 LAUGARDAGUR 27. MAÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ferdinand
Hvað er Ljóðabók, ég
þetta? ætla að gefa
stelpu í mínum
bekk hana.
WOULPN T YOU LIKE TO
HAVE SOMEONE WHO LOVES
YOU 6IVE YOU A BOOK
OF POETRY ?
c
u«r
Þætti þér ekki gaman ef ein- Ég vildi heldur fá 1.500
hver sem elskaði þig gæfi þér króna gjafabréf.
ljóðabók?
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Fólk í sjávar-
plássum og
stj órnmálamenn
Frá Alberti Jensen:
HVAÐ ætli stjórnmálamaður, sem
svarið hefur þjóð sinni trúnað hugsi,
þegar hann kemur í fyrsta sinn á
þing. Mun hann hafa kjark, eða yfir-
leitt áhuga, að láta gamminn geisa
á þjóðhagslegu nótunum? Eða mun
hann setjast í áhugaleysi við hiið
hinna, lærst hefur að haga seglum
eftir vindi. Er mögulegt, að nýir
þingmenn taki hlutverk sitt alvarleg-
ar en hinir sem fyrir eru.
Pyrrverandi menntamálaráð-
herra, nú nýkjörinn þingforseti, lagði
í byrjun þings aðaláherslu á hækkun
kaups til þingmanna. Hann taldi
betri líkur á að þá fengist frambæri-
legt fólk, hvernig sem núverandi
þingmenn skilja það.
Bankastjórar hafa verið gagn-
rýndir fyrir fjármálaafglöp. Ekki
verður lágu kaupi þar um kennt.
Það sem ég kalla að bregðast
trúnaði við þjóðina, er meðal annars
hvernig komið er í sjávarútvegsmál-
um hennar, fyrst og fremst. Sjávar-
útvegur er það sem gerir land okkar
byggilegt.
Skömm arkitekta þeirrar stefnu,
að gefa nokkrum einstaklingum
færi á að eignast allan rétt til fisk-
veiða, mun lengi uppi. Þeir sem við-
halda þeirri stefnu eru engu betri.
Sjávarútvegsstefnan virðist ann-
ars vera eitt allsheijar heimskukl-
úður. Hér haga menn sér eins og
fiskurinn sé óþijótandi auðlind. Þeg-
ar lítið er af fiski innan landhelgi,
er skynsamlegt að beita vistvænum
veiðiaðferðum, kosta sem minnstu
til og gera sem mest verðmæti úr
því sem fæst.
En hér er öllu snúið öfugt. Of
margir, ofurdýrir erlendis smíðaðir
skuldasöfnunar togarar, hafa rótað
og stórskemmt hrygningastöðvar,
um leið og smáfiskur er þurrkaður
upp. Sjómönnum er refsað fyrir að
henda fiski sem ekki má koma með
í land. Það verður að banna fiskum,
sem ekki má veiða, að fara í netin.
Lélegt fiskirí og fréttir af veiðum í
Smugunni hafa bjargað grunnslóð-
um frá eyðileggingu. í bili. Stóru
frystiskipin eiga einungis erindi á
úthafsveiðar.
Finnst mönnum virkilega ekkert
athugavert við, hvernig farið er með
fólkið í bæjum og þorpum umhverfis
landið? Hvernig nokkrum einstakl-
ingum hefur verið gefið lífsviður-
væri þess? Er svo komið, að það
þyki í lagi að fólk við gjöful fiskim-
ið verði þjófar við að veiða þar, nán-
ast í landareign sinni? Er í lagi að
sérhagsmunaseggjum sé gert kleift
að leggja heilu byggðarlögin í eyði,
gera eignir fólks verðlausar? Hrekja
það burt. Finnst mönnum ekkert
undarlegt við svokölluð úreldingar-
lög? Samkvæmt þeim eru gæðabátar
eyðilagðir ef þeir selja kvóta sinn.
Hver bátur er margra milljóna virði.
A sama tíma er bátasmiðja að skila
frá sér báti, einum eða fleiri.
Góð undirstöðumenntun og lang-
skólalærdómur virðist út í hafsauga
þegar hafa skal gagn af slíku í verð-
mætasköpun.
Eigingjarn aurapúki bræðir síld
frekar en salta ef hún við það lendir
í hans hagsmunadeild. Verðmæta-
mismunur er margfaldur. Verð-
mætasköpun fyrir þjóðarheildina
glatast.
Að ákveða hvað veiða má er óhjá-
kvæmilegt.
Þar verða fiskifræðingar að hafa
síðasta orðið.
Allt í kringum landið, yfirleitt við
gjöful fiskimið, eru misjafnlega stór-
ar byggðir sem hafa fært mikinn
auð í þjóðarbúið. Þar er fiskurinn
víðast alger forsenda fyrir búsetu.
Stjórnvöld eru ráðalaus gagnvart
þeim skaða sem kvótakaupmenn
gera fólki þessara byggða. Það er
eitt með öðru.
Hver bær eða þorp sem háð er
veiðum á að hafa ákveðinn kvóta.
Hann geta stjórnvöld aukið eða
minnkað í samráði við fiskifæðinga.
Ég vil þakka Morgunblaðinu
sanngjarna umfjöllun um þessi mál.
Stríð konungs sægreifanna við blað-
ið, sýnir að það er á réttri leið.
Hagsmunir þjóðarinnar og Kristjáns
Ragnarssonar virðast ekki fara sam-
an.
Máttleysisleg umfjöllun og að-
gerðaleysi gagnvart hinni hröðu
fjölgun sela, er gagnrýniverð. Þarna
er um mikið verðmætatap að ræða,
aðallega í fiski.
Svo í lokin spurning til sjómanna
sem hvorki mega halda né sleppa
fiskum í veiðibanni. Er ekki rétt að
láta reyna á þessi illa gerðu lög?
Alls ekki henda fískinum, það er
ólöglegt og skaðlegt. Komiö með
hann í land, það er líka ólöglegt en
gagnlegt. Kannski er þetta Island í
dag.
ALBERT JENSEN,
Háaleitisbraut 129, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
Gagnasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan,
hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari þar að lútandi.
Stórglæsilegar amerískar
flísabaðþiljur í miklu úrvali á
hreint ótrúlega lágu verði!
Stærð 122x244 cm.
Þ. ÞORGRÍMSSON &CO
Ármúla 29,108 Rvík., símar 91-38640, 91-686100.