Morgunblaðið - 31.05.1995, Blaðsíða 8

SÉRBLAÐ UM SiÁVARÚTVEG
Morgunblaðið/Helgi Bjarnason
ÞRONGT en notalegt. Ólöf Guðmundsdóttir og Friðrik Signrjónsson búa í bátnum.
Konan fer ekki upp
úr bátnum ótilneydd
„Vorfuglarnir“ á Tálkna-
firði búa í bátunum
Þetta eru bátar úr flestum landshlutum, enda orðið lítið mál að elta fiskinn
á hraðfiskibátunum. „Hér er afbragðs gott að vera. Við búum í bátnum og
viljum því frekar vera á rólegum stað,“ sögðu hjónin Friðrik Siguijónsson
og Ólöf Guðmundsdótir á Siguijóni Friðrikssyni EA frá Akureyri þegar blaða-
maður leit við hjá þeim í Tálknafjarðarhöfn en þá var bræla á miðunum.
AÐKOMUTRILLURNAR,
sem heimamenn kalla vor-
fuglana, eru um þessar
mundir að safnast saman á
Patreksfirði og Tálknafirði.
Friðrik og Ólöf höfðu komið að norð-
an 8-9 dögum áður en stoppað stutt,
róið frá Rifi í nokkra daga og komið
aftur til Tálknafjarðar. Þá voru trillurn-
ar í góðri veiði sem byggðist á því að
beita krókana. Þau fengu 1.200 tonn
fyrsta daginn en lentu svo í brælu og
þriggja daga helgarstopp var framund-
an. „Við vorum hér í fyrrasumar og
líkaði vel, rólegra en í Ólafsvík. Og við
reiknum með að vera hér aftur í sum-
ar,“ segir Friðrik. Hann vonast til að
geta verið með bátinn á Vestfjörðum
fram í ágúst en að þau hjónin skreppi
einstöku sinnum heim til Akureyrar
og þá með flugi. Þau búast við að fara
á bátnum norður í ágúststoppinu og
róa frá Siglufirði eftir það, eins og í
fyrrasumar.
Höfum allt til alls
Friðrik og Ólöf búa í bátnum. Ólöf
segir að vel fari um þau þó aðstaðan sé
í fábrotnara lagi í því litla rými sem er
í bátnum. Friðrik segir reyndar að
konan fari helst ekki ótilneydd upp úr
bátnum. „Við erum með aðstöðu í landi
til að þvo af okkur og fara í sturtu.
Við löndum hjá Þórsbergi sem útvegar
okkur þessa aðstöðu. Annars höldum
við alveg til í bátnum og höfum hér
allt til alls,“ segir Ólöf.
Friðrik segir að banndagakerfið sé
ansi strembið og gefi lítið svigrúm.
Hann bendir á að bræla hafi verið
nánast alla síðustu viku, en þá hitti
blaðamaður þau hjón, og við taki
þriggja daga skyldustopp. Það taki því
varla að setja bátinn í gang í tíu daga.
„Þetta kerfi býður upp á að menn taki
áhættuna og fari á sjó í vafasömu sjó-
veðri. Það er fjöldinn allur harðari í
þessu en við,“ segir Friðrik. Hann seg-
ir að ekki þýði að kenna krókabátunum
um ofveiði. „Það verða ekki þessir litlu
bátar sem koma fiskistofnunum fyrir
kattarnef.“
Fáum vonandl frlö
Friðrik fór ungur til sjós, bytjaði
þrettán ára á síðutogara. Eftir sjö ár
fór hann í land og aflaði sér meistara-
réttinda í þremur iðngreinum. Hann
fór aftur á togara fyrir níu árum og
sneri sér síðan alfarið að smábátasjó-
mennskunni. „Það er þægilegt að dúlla
við þetta þegar börnin eru orðin stór
og gömlu hjónin orðin tvö eftir í kot-
inu. Vonandi fær maður að hafa þetta
í friði," segir Friðrik.
Það sem eftir er af kvótanum í lok maí 1995 (þegar26%erueftirafkvótaárinu)
Þorskur,
95,3 þús. t,
Ný staða,
17,7 þÚS.t.
Ýsa, veiðih.,
60,0 þús. t,
Ný staða,
20,6 þús. t.
Ufsi, veiðih.,
70,0 þús. t,
Ný staða,
38,9
Karfi, veiðih.,
86,5 þús. t,
Ný staða,
17,4 þús. t.
Grálúða, veiðih.
31,6 þús. t,
Ný staða,
16,3 þús. t.
Skarkoli,
13,8 þús. t,
Ný staða,
7,0 þús. t.
Landar úr
skipum Granda
• KÁR/Davíðsen starfarvið
löndun úr togurum Granda og
hefur haft þann starfa síðan
1978. Hann
réðst þá til
ísbjarnarins,
nýhættur á
sjó. Kári vinn-
ur á krana og
einnig í lest,
þar sem kass-
ar eru flokk-
aðir eftir teg-
undum áður
en þeir eru hífðir í land. „Þetta
er ágætt starf, annars væri ég
ekki búinn að vera svona lengi
í þesgu,“ segir Kári í samtali
við Fréttabréf Granda. „Það
er gaman í góðum hópi og
þegar vel gengur. Við aflestuð-
um til dæmis tæp 170 tonn í
dag á tæpum fimm klukku-
stundum sem er vel af sér vik-
ið þó ég segi sjálfur frá,“ seg-
ir Kári. Aðaláhugamál Kára
utan vinnutíma eru fuglaskoð-
un, fuglaveiði, aðallega svart-
fuglsveiði og eggjatínsla. „Það
fylgir þessum áhugamálum
mikil útivera sem er alveg
meiriháttar skemmtileg," segir
Kári.
Kári
Davíðsen
í fiskinum
í hálfa öld
• VIGDÍS Magnúsdóttir
hefur starfað við fiskvinnslu
frá því fyrir stríð og man því
tímana
tvenna á
þeim vett-
vangi. „Það
hefur mikið
breytzt frá
því maður
stóð við borð-
ið handflak-
aði allt sam-
an upp úr körum,“ segir Vig-
dís í samtali við Fréttabréf
Granda. „Nú er tæknin svo
mikil að allt er meira og
minna unnið vélum. Það er
mikill munur til hins betra
fyrir starfsfólkið." Vigdís er
Siglfirðingur en fluttist það-
an ung ásamt manni sínum
til Bolungarvíkur, þar sem
þau bjugu í um 20 ár. 1974
fluttu þau til Reykjavíkur og
hóf Vigdís störf hjá Bæjarút-
gerðinni og hefur verið óslit-
ið í fiski síðan. „Ég vona að
ég eigi eftir nokkur ár enn,“
segir Vigdís. Áhugamál Vig-
dísar utan vinnu eru að henn-
ar sögn bóklestur og leikhús-
ferðir, en annars fari mestur
tími í að fylgjast með barna-
og barnabarnabörnunum. Það
sé bæði ánægjulegast og
tímafrekast.
Vigdís
Magnúsdóttir
Verulegt viðhald
eftir hverja veiðiferð
• SKIPULAGI tæknideildar
Granda hefur verið breytt og
er skipaeftirlit nú í höndum
þriggja manna, sem hver um
sig hefur eftirlit með ákvðnum
skipum flotans. Eftir breyting-
una hefur Guðmundur Haf-
steinsson einungis eftirlit með
frystitogurunum, en hann var
áður jafnframt verkstjóri á
skipaverkstæði. Gísli Jón-
mundsson hefur verið ráðinn
verkstjóri á skipaverkstæðinu.
„Nýja starfið leggst vel í mig,
en ég hef verið vélstjóri á Ottó
N. Þorlákssyni síðan skipið
var sjósett 1981. Umfang
skipaverkstæðis hefur aukizt
og heyra bifvélavirkjar
Granda, Sigurður Kristins-
son og Guðjón Eiríksson, nú
undir skipaverkstæðið. Störf
þeirra tilheyrðu áður sérstök-
um einingum," segir Gísli í
samtali við Fréttabréf
Granda. Gísli stjórnar vinnu
viðgerðar-
manna um
borð í skipun-
um, þegar
þau eru í höfn
og útvegar
efni til við-
gerðanna.
Hann segir að
alltaf séu ein-
hver viðhaldsverkefni sem
þurfi að vinna eftir hveija
veiðiferð og einnig fari tals-
verðurtíma í að undirbúa við-
gerðir um borð í skipunum
áður en þau koma til hafnar.
„Það eru oft heilu blaðsíðurnar
sem við fáum í hendur með
atriðum sem þarf að athuga
um borð í skipunum þannig
að þetta er ærinn starfi," seg-
ir Gísli.
Gísli
Jónmundsson
Pasta með saltfisksósu
VONANDI er vorið loksins komið og því við hæfi að
glugga Htillega í bókina Suðrænir saltfiskréttir, sem SÍF
: 'í • f ■iVrf?rPt-S *®f * tilefni 60 ára afmælis sins, en
höfundur uppskriftanna er spænski
matreiðslumeistarinn Jordi Busquets. Að þessu sinni
gæti verið viðeigandi að prufa að elda pasta með salt-
Fisksósu, en í réttinn þarf:
200 gr saltfisk, helzt sporðstykki
400 gr pastapipur
100 gr skinku
1 meðalstóran lauk
1 dl hvítvin eða mysu
1 dl rjóma
1 dl mjólk
50 gr rifinn ost, óðalsost eða gouda
30 gr snijör
olíu
Útvatnið saltfiskinn (einnig er hægt kaupa útvatnaðan
saltfisk), þerrið og látið í pott með vatni. Látið suðuna
koma upp og takið pottinn þá af hellunni og látið fiskinn
kólna í soðinu. Þerrið síðan fiskinn og skerið í litla bita,
roðflettið og fjarlægið bein ef einhver eru. Sjóðið pasta-
pipurnar i miklu vatni með dálitlu af salti. Látið vatnið
renna vel af þeim þegar þær eru soðnar. Lagið sósuna
á meðan pastapipurnar sjóða. Saxið laukinn smátt. Látið
hann krauma við vægan hita í smjöri og olíu á pönnu.
Þegar laukurinn er orðinn glær, er skinkunni bætt við
og hrært í. þá er hvitvíninu hellt yfir og látið sjóða nið-
ur. Bætið saltfiskbitunum út í sósuna. Látið malla í dá-
litla stund til að sósan taki bragð af fiskinum. Bætið
rjómanum út í og lækkið hitann, gætið þess að ekki sjóði.
Að síðustu er rifna ostinum bætt út í. Hellið heitri sós-
unni yfir pastapípurnar og berið strax fram.