Morgunblaðið - 07.06.1995, Blaðsíða 2
2 D MIÐVIKUÐAGUR 7. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
4
00
¥i <*
)•
Teningar
ÞESSIR teningar eru svipaðir
en þó ekki allir eins. Einn ten-
inganna hefur enn ekki verið
settur saman. Spurningin sem
þið fáið að glíma við er hver
(eða hveijir) fullgerðu tening-
anna er eins og sá ófullgerði.
Lausnina er að finna annars
staðar í blaðinu.
Ævintýrið í Oskjuhlíð
EITT sinn var einn af blaða-
mönnum Morgunblaðs-
ins sem var áhugaljósmyndari
með fjölskylduna í göngutúr.
Þau gengu eftir stígunum í
skógræktinni i Öskjuhlíð, rétt
hjá flugvellinum.
Hann bauð konu
iL sinni og krökkum upp
™ á ís á veitingastað í
nágrenninu - það var
mjög gott veður - konan
afþakkaði en sagði að
hún vildi frekar svaladrykk.
Ekkert mál, ég redda því,
sagði blaðamaðurinn og fór
að afgreiðsluborðinu til þess
að panta svaladrykkinn fyrir
konuna, og jú, fyrst hún ætl-
aði að fá sér, ætlaði hann að
gera það líka.
Síðan líður og bíður, en
ekki bólar á vini okkar blaða-
manninum. Konan og börnin
fóru að svipast um eftir karli
og fóru út á svalir á veitinga-
staðnum - útsýnið var stór-
fenglegt og þau gleymdu sér
við að horfa í sjónauka sem
tyllt var á handriðið.
Sjá mátti yfir alla Reykja-
vík, lengst á haf út og alla
leið út á Garðskaga og meira
að segja Snæfellsjökull sveif
yfir sjóndeildarhringnum. Og
það var næstum hægt að lesa
á mælana í flugstjórnarklefa
Fokker flugvélarinnar sem
hóf sig til flugs og stefndi í
austurátt yfir Hengilinn.
Ó, hvað þetta var yndislegt.
Nei sko! Þarna var eins og
skógurinn væri ekki lengur
skógurinn í Öskjuhlíð heldur
skógur í útlöndum, skógur í
ævintýrum, skógur með
þremur björnum, þremur al-
vöru skógarbjörnum, sem
voru að læðast að manni,
stórmyndarlegum manni
fannst konunni, sem sneri í
þá baki og var að bjástra við
að skipta um filmu í mynda-
vélinni sinni.
Þetta var pabbi!
Þetta var hann elsku pabbi!!
Og, æ, nei!!!
Birnirnir þrír voru komnir
svo nærri honum að hann
hafði ekki minnsta möguleika
á að sleppa frá þeim, meira
að segja ekki þó að hann setti
heimsmet í hundrað metra
spretthlaupi þarna á staðnum.
Nei, hann átti ekki nokkra
von um að sleppa lifandi frá
þeim.
Þeir lyftu hrömmunum til
lofts - nú átti greinilega að
láta náðarhöggið ríða af og
síðan hæfist veisla hjá þremur
skógarbjörnum í skógrækt-
inni í Öskjuhlíð.
Þetta hlaut að vera mar-
tröð, þetta mátti ekki vera
satt.
Nei, ónei.
Bíðið nú, við, hvað gerðist
eiginlega, birnirnir þrír og
maðurinn stóðu þarna augliti
til auglitis og brostu hver til
annars og vinur okkar smellti
af í gríð og erg, hann skipti
að minnsta kosti einu sinni
um filmu í myndavélinni sinni,
og sfðan gekk hann í hægðum
sínum í átt að veitingastaðn-
um þar sem hann sá fjöl-
skyldu sína meira og minna
í yfirliði á svölunum og veit-
ingafólkið og aðra gesti sem
ekki voru í taugaáfalli stumr-
andi yfir henni.
Þá fór hann að skellihlæja
- og konan hans skildi ekkert
í því af hveiju hann var hlæj-
andi um miðja nótt uppi í
rúmi, svo hún hristi hann til
svo hann vaknaði.
Er ekki allt í lagi, elskan
mín?
Þetta hafði þá verið draum-
ur eftir allt saman!
7 ára stúlka í Garðabæ,
Sigrún Helga Kristjánsdóttir,
sendi okkur skemmtilegu
myndina af böngsunum bros-
andi. Kunnum við henni bestu
þakkir fyrir.