Morgunblaðið - 17.06.1995, Blaðsíða 6

6 C LAUGARDAGUR 17. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
+
Fiðla og
gítar í
Grindavík-
urkirkju
í SUMAR verða haldnir tón-
leikar í Grindavíkurkirkju á
tímabilinu júní-ágúst. Sam-
tals verða þetta um þrettán
tónleikar þar sem þekktir
söngvarar og hljóðfæraleik-
arar flytja íjölbreytta tónlist.
Næstkomandi sunnudag
munu þau Laufey Sigurðar-
dóttir fíðluleikari og Páll Eyj-
ólfsson gítarleikari halda tón-
leika kl. 18.
Tónleikar einu
sinni í viku
Nú þegar hafa borist um-
sóknir fyrir allt tímabilið, en
tónleikarnir verða einu sinni
í viku, á sunnudögum kl. 18.
Lengd hverra tónleika er
áætluð um 30-45 mínútur og
verður stílað upp á að ferða-
hópar eða aðrir ferðagestir,
svo og bæjarbúar, geti staldr-
að við í kirkjunni og notið
tónlistar.
Fyrstu tónleikamir voru á
sjómannadaginn, þá söng
Acapella-kvintettinn frá
Keflavík, einnig sungu þeir
Steinn Erlingsson og Davíð
ólafsson nokkra dúetta. Und-
irleikari var Ester Ólafsdóttir.
Kaffileikhúsið
„Stígðu
ófeimin
stúlka upp“
19. JÚNÍ eru 80 ár frá því
konur fengu kosningarétt til
Alþingis á Islandi. Konan sem
mest barðist fyrir þessum
réttindum var Bríet Bjarn-
héðinsdóttir.
Dagskrá um Bríeti
Mánudagskvöldið 19. júní
i verður dagskrá um Bríeti í
Kaffíleikhúsinu. Bæði um
baráttukonuna Bríeti og per-
sónuna Bríeti, áhugamál
hennar, sem náðu til menn-
ingarmála og fatatísku, og
samband hennar við böm sín.
1 Dagskráin er byggð á
verkum Bríetar og bréfum frá
henni í bókinni Strá í hreiðrið
eftir Bríeti Héðinsdóttur.
Umsjón með dagskránni hef-
ur Silja Aðalsteinsdóttir og
lesari með henni er Margrét
Ákadóttir.
Húsið verður opnað kl. 19
á mánudagskvöldið og gestir
eiga þess kost að borða kvöld-
, verð fyrir sýningu. Dagskráin
hefst svo klukkan 21. Miða-
verð með mat er 1600 krónur
og án matar 800 krónur.
„Vorkomu“
að ljúka
SÝNINGU Gríms Marinós
| Steindórssonar í Listasafni
Kópavogs, Gerðarsafni, og
ber yfirskriftina „Vorkoma"
lýkur nú á sunnudag.
Á sýningunni em skúlptúr-
ar og veggmyndir, 61 verk
þar af sjö útiverk. Grímur
hefur haldið milli 20 og 30
einkasýningar og verið þátt-
í takandi í samsýningum hér
heima og erlendis.
BÓKMENNTIR
Barnabök
EPLASNEPLAR
íslensku bamabókaverðlaunin 1995
Þórey Friðbjömsdóttur. Vaka-
Helgafell, 1995.136 síður.
ÍSLENSKU bamabókaverðlaun-
in eru tíu ára á þessu ári. Til þeirra
var stofnað af fjölskyldu Ármanns
Kr. Einarssonar og forlaginu Vöku-
Helgafelli í tilefni af 70 ára af-
mæli Ámanns árið 1985. Allt frá
fyrsta ári hafa verðlaun verið veitt
fyrir besta handritið í samkeppni
og um leið og verðlaunin era til-
kynnt kemur bókin út. Tilgangur
verðlaunanna er fyrst og fremst
að örva fólk til að skrifa bækur
fyrir böm og unglinga og stuðla
þannig að auknu framboði á góðu
lestrarefni fyrir íslensk böm.
Sú hefð hefur skapast við valið
á verðlaunahandritinu að ungir
lesendur taka þátt í leitinni. Á
hveiju ári eru fengin tvö börn eða
unglingar sem segja sitt álit á
þeim handritum sem til umfjöllun-
ar eru. Þetta er þekkt sums staðar
erlendis og er talið mjög æskilegt
því þarna fær markhópurinn sjálf-
ur að koma með sínar tillögur.
Jafnvel þekkist sums staðar að
börn hafi sín eigin bókmenntaverð-
laun, þ.e. þau greiði sjálf atkvæði
um sínar eftirlætisbækur og koma
þar til verðlauna bækur sem höfða
sérstaklega til þeirra. Þetta hefur
þó ekki mér vitanlega verið reynt
hér á landi.
Verðlaun af þessu tagi hljóta
ætíð að vekja athygli og einkum
hefur tekist að gera afhendingu
íslensku verðlaunanna spennandi
þar sem verðlaunahafínn og bókin
era kynnt í einu. Forlagið hefur
einnig gert snotra umgjörð um
verðlaunin með því að velja þeim
Nútímasaga
um krakka
skemmtilegt umhverfí
og hefur fengið til liðs
einhvern af þeim
glæsilegu bamakórum
sem við getum státað
af, sem undirstrika
verðlauna-afhending-
una sem listviðburð
fyrir börn.
Þegar verðlaunin
voru tilkynnt fyrir árið
1995 kom í ljós að
verðlaunahafínn var
Þórey Friðbjömsdóttir
og verðlaunabókin ber
það skemmtilega nafn
Eplasneplar. Þórey
hefur áður skrifað
tvær unglingabækur
svo hún er enginn nýgræðingur á
ritvellinum.
Eplasneplar er frásögn Breka
Bollasonar af daglegu lífí sínu,
uppátækjum og alvöru lífsins frá
sjónarhóli hans. Frásögnin er öll í
fyrstu persónu því hann skrifar
Bjössa afa sínum á Akureyri
„snepla" um það sem á daga hans
drífur. Bréfín eru mislöng allt eftir
því hvernig liggur á honum þegar
hann sest við tölvuna. Sumum
skiptir hann jafnvel niður í nokkra
kafla og sum undirskrifar hann
með nafngiftum sem draga dám
af efni hvers bréfs. Hann getur
verið „svefnleysingi" „bollugleypir“
eða þá bara „piparsveinn að eilífu".
Breki á heima í Reykjavík með
mömmu sinni sem er heimavinn-
andi og pabba sem er
á sjó. Hann á eina
systur, Eyrúnu, en
sjálfur er hann tíu ára.
Fjölskyldumunstrið er
ósköp venjulegt, en
Breka tekst samt að
draga fram fjölda-
margt sem er skondið
og skemmtilegt. Hann
segir frá því á sinn
opna og bamslega
máta og leggur sitt
eigið mat á það sem
hann sér og heyrir því
hann er að reyna að
skemmta afa og út-
skýra fyrir honum
hlutina um leið. Við
sjáum því í gegnum frásögn hans
ýmislegt sem fullorðið fólk hefur
allt aðra skoðun á.
í sögunni Eplasneplar er tekið á
fjölmörgum viðfangsefnum barna
í dag en á einstaklega ljúfan, fynd-
inn og einlægan máta. Enginn
kemst í gegnum þessa sögu án
þess að skella upp úr við að lesa
sum afrek bréfritarans. Það er eng-
inn vandi að sjá skoplegu hliðamar
á Bláfjallaferðinni þegar bíllinn sit-
ur fastur og pabbi hefur gleymt
skóflunni. Strákarnir fara á ball
og reyna að gera sig „kúl“ með
því að klína „djellí" í hárið á sér.
Breki sendir skólasystur sinni ást-
arbréf sem fær heldur óvæntar við-
tökur. Hann segir afa sínum frá
því hvað honum finnst það hallæris-
Þórey
Friðbjömsdóttir
legt þegar hann uppgötvar að fítan
á mömmu kemur af því að hún er
ófrísk en ekki af ofáti og ekki batn-
ar ástandið þegar krakkinn fæðist
og svona mætti lengi telja. í raun
er Breka ekki neitt mannlegt óvið-
komandi og hann segir afa frá öllu
sem í koll hans kemur.
Persónusköpun sögunnar er góð
svo langt sem hún nær enda sjáum
við alla með augum Breka. Mamma
hefur mýksta faðm í heimi en hún
er líka býsna ströng og vill ala
börnin upp við kirkjusókn og góða
siði. Pabbi kemur sjaldan heim og
er þá eins og gestur. Þegar hann
er heima gerist margt skemmtilegt
enda þótt það geti líka verið þreyt-
andi að reyna að ná athygli mömmu
þegar pabbi situr við matborðið.
Af skólafélögum Breka er Böije
einna litríkastur og þótt við kynn-
umst honum ekki mikið sjáum við
hvaða vandamál hann á við að
stríða. Eyrún litla systir hlýtur
mikla viðurkenningu í frásögn
Breka og það er augljóst að hann
er alveg þokkalegur bróðir.
Málfar á sögunni er mjög lipurt
og litríkt. Þama er ekki farið eftir
ströngustu relgum sígildrar ís-
lensku, heldur er mál Breka ekta
talmál með dálitlu kryddi af erlendu
slangri. Þama nýtur höfundur þess
að hún er kennari því fáir væru
þess umkomnir að skrifa á svona
máli nema þeir hafí náin samskipti
við böm á þessum aldri. Mér fínnst
þetta mjög skemmtileg tilbreytni
og það gerir söguna mjög nútíma-
lega. En þar sem svona talsmáti
breytist mjög hratt er hætt við að
sagan kunni að eldast illa fyrir vik-
ið - en það gerir kannski ekkert
til. Þetta er nútímasaga um krakka
sem við þekkjum úr dagiegu lífi og
í frásögninni geta hinir fullorðnu
líka séð sjálfa sig í spéspegli.
Sigrún Klara Hannesdóttir
Myndlista- og handíðaskóli Islands
49 nemendur
brautskráðust
MYNDLISTA- og handíða-
skóla Islands var slitið í Há-
skólabíói þann 2. júní síðastlið-
inn. í ár brautskráðust 49
nemendur. Úr myndlistadeild
30 nemendur, þar af 11 úr
málun, ti úr skúlptúr, 6 úr
grafík og 7 úr fjöltækni. Úr
listiðna- og hönnunardeild
brautskráðust 19, þar af 6 úr
Ieirlist, 5 úr textíl og 8 úr
grafískri hönnun.
Útskriftarnemendur Mynd-
lista- og handíðaskóla íslands
skólaárið 1994-1995 hafa
ákveðið að viðurkenningar
fyrir góðan námsárangur
verði að þessu sinni gefnar
gagnasafni skólans með fag-
bókum sem tengjast námi I
viðkomandi skorum.
Vorsýning skólans var hald-
in dagana 25.-28. maí í
Listaháskólahúsinu í Laugar-
nesi. Þar voru að veiyu sýnd
lokaverkefni útskriftarnem-
enda. Góð aðsókn var að sýn-
ingunni.
Tónlistarskólinn á Sauðárkróki
Afmælistónleikar
fyrrum nemenda
Sauðárkróki. Morgunblaðið.
í TILEFNI af því að Tónlistarskólinn
á Sauðárkróki hefur nú starfað í
þijátíu ár, voru haldnir tónleikar í
hátíðarsal Fjölbrautaskólans á Sauð-
árkróki þar sem fram komu fjórir
af nemendum skólans sem lokið hafa
þaðan burtfararprófi. Þetta voru þau
Sigurður Marteinsson píanókennari
í Hafnarfírði, Heiðdís Lilja Magnús-
dóttir sem stundar framhaldsnám í
píanóleik, Svana Berglind Karlsdóttir
og Ásgeir Eiríksson sem bæði eru í
áframhaldandi söngnámi.
Fjöldi gesta sótti afmælistónleik-
ana og var hinum ungu listamönnum
mjög vel tekið. Áður höfðu farið fram
hefðbundin skólaslit ásamt nemenda-
tónleikum, þar sem ma. var flutt
tónlist eins af kennurum skólans
Eiríks Hilmissonar við ljóð Hilmis
Jóhannessonar sem samin voru upp
úr bamasögunni um Alfinn álfakóng.
Voru það nemendur úr söngdeild
ásamt nemendunum í hljóðfæraleik
og kennurum sem fluttu verkið.
Tónlistarskólinn á Sauðárkróki var
stofnaður árið 1965 og var fyrsti
skólastjóri Eyþór Stefánsson tón-
skáld, en núverandi skólastjóri er
Eva Snæbjarnardóttir og hefur hún
, Morgunblaðið/Bjöm
FRÁ afmælistónleikunum.
gegnt því starfi sl. tuttugu ár.
Stöðug fjölgun þeirra sem sækja
skólann hefur kallað á aukin umsvif
og nú á liðnum vetri voru nemendur
um hundrað og sjötíu og var boðið
upp á kennslu á flest hljóðfæri, en
nýmæli í starfi skólans er kennsla í
dægurlagasöng og popp- og tölvu-
tónlistardeild, sem er vinsælt.
Þá hefur tónleikahald verið snar
þáttur í starfí skólans og reynt hefur
verið að fá þekkt tónlistarfólk til
þess að flytja list sína fyrir nemend-
ur skólans og aðra bæjarbúa nokkr-
um sinnum á ári.
Auk Evu Snæbjarnardóttur skóla-
stjóra starfa við Tónlistarskólann á
Sauðárkróki sjö kennarar.