Morgunblaðið - 20.06.1995, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 1995 B 3
KNATTSPYRNA
Ingi Björn Albertsson leysturfrá störfum í Keflavík
Ekki lögbrot
- sagði Jóhannes Ellertsson, formaður knattspyrnudeildar Keflavíkur
„VIÐ gerum okkur fyllilega
grein fyrir því að það voru mis-
tök þegar við réðum Inga Björn
Albertsson sem þjálfara,"
sagði Jóhannes Ellertsson, for-
maður knattspyrnudeildar
Keflavíkur, þegar hann sagði
frá því, á fundi með frétta-
mönnum í gær, hvað hefði orð-
ið til þess að Ingi Björn var
látinn hætta störfum sem þjálf-
ari 1. deildarliðs Kef lavíkur.
Tveir fyrrum leikmenn Kefla-
víkur taka við þjálf un liðsins,
Þórir Sigfússon, sem var að-
stoðarmaður Inga Björns og
Þorsteinn Bjarnason, fyrrum
landsliðsmarkvörður.
MT
Afundinum kom fram að Keflvík-
ingar voru ekki ánægðir með
undirbúning liðsins og leik þess und-
ir stjóm Inga Bjöms. „Svo ég út-
skýri þetta nánar, verðum við að fara
í forsögu málsins. Sfðastliðið haust
fórum við stjórnarmenn knattspymu-
deildarinnar á fund Inga Bjöms Al-
bertssonar og ræddum við hann,
hvort hann væri tilbúinn að taka við
þjálfun liðsins. Á þeim fundi ræddum
við hvaða markmið og hugmyndir við
hefðum í huga. Við höfðum það að
leiðarljósi, þar sem ljóst var að um-
talsverðar breytingar yrðu á leik-
mannahópi okkar, að framundan
væri uppbyggingartímabil — upp-
bygging liðsins yrði sett í fyrsta sæti,
árangurinn kæmi í öðru sæti. Við
sögðum Inga Bimi að við værum
ekki að gera mjög háar hugmyndir
um árangur, þó svo að góðum ár-
angri yrði fagnað. Það var uppbygg-
ing liðsins sem við lögðum aðaláhersl-
una á. Ingi Bjöm tók heilshugar und-
ir þetta og voru menn sammála um
að tveggja ára samningur væri lág-
mark í sambandi við þessa uppbygg-
ingu, þegar við höfðum heyrt svör
þjálfarans.
Þá var annar hlutur ræddur sér-
staklega við Inga Björn, þar sem við
höfðum heyrt frá þeim liðum sem
hann hafði áður þjálfað, ákveðna
gagnrýni á hans undirbúningsþjálfun,
sem væri mörgum árum á eftir sam-
tíðinni. Undirbúningur sem einkennd-
ist fyrst og fremst af hlaupaæfingum.
Hans svar við þessu var að hjá
Breiðabliki, sem hann var þjálfari hjá
sfðast, hafi þannig aðstaða verið fyr-
ir hendi, að honum var nauðugur
kostur einn, að láta leikmennina
hlaupa sem mest. Þegar við fórum í
gegnum þá æfingaaðstöðu sem við
buðum upp á, sem voru gervigras-
tímar í Hafnarfirði tvisvar í viku,
æfíngar í íþróttahúsi Keflavíkur,
stóra salnum, tvisvar í viku og síðan
fijáls aðgangur að æfíngastúdfói í
Keflavík, var Ingi Björn ánægður og
sagði að þetta væri allt annað en
hann hefði kynnst áður og undirbún-
ingur liðsins yrði miðaður við þessar
aðstæður. Þegar líða tók á undirbún-
ingstímabilið fórum við að heyra
ýmsar óánægjuraddir meðal leik-
manna, og íjjós kom að æfingar
samanstóðu enn sem fyrr af hlaupum.
Við vorum að leigja gervigrasvöll í
Hafnarfirði til að láta leikmennina
hlaupa.
Við gerðum engar athugasemdir
við æfingar Inga Bjöms, en þegar
fór að líða fram á vor komu fram
meiðsli hjá leikmönnum. Þá fóru
menn að velta fyrir sér ýmsum spum-
ingum um undirbúninginn og fram
kom hjá mörgum þjálfurum innan
okkar vébanda og leikmanna, að sum
af þessum meiðslum væri hægt að
rekja til undirbúningsins. Þegar kom
fram á keppnistímabilið kom það í
ljós á leik liðsins, að það virkaði mjög
þungt. Það var samdóma álit allra,
að leikmenn liðsins voru þungir og
þreyttir. Leikgleði og kraftur, sem
Keflvíkingar hafa verið þekktir fyrir,
voru ekki til staðar. Menn leituðu
ástæðna og við ræddum við þá sem
við töldum hafa reynslu og þekkingu
á þessu. Það var álit flestra að þetta
mætti rekja til rangs undirbúnings
og rangrar þjálfunar þegar keppnis-
tímabilið var hafíð. Menn töldu að
það væri ekkert sem benti til þess
að Ingi Björ/i væri að bregðast við
þessum hlutum á réttan hátt. Þetta
eru ástæðumar fyrir því að ákveðið
var að leysa Inga Björn frá verkefni
sínu. Uppbyggingarstarfíð sem Ingi
Bjöm var ráðinn til að vinna, var
ekki til staðar. Því væri það félaginu
fyrir bestu, á þessum tímapunkti, að
gera breytingar," sagði Jóhannes
Ellertsson, sem ræddi síðan um
hvemig var staðið að því að leysa
Inga Bjöm frá starfi.
„Þegar ákvörðunin lá fyrir eftir
fund knattspyrnudeildar klukkan
sextán þijátíu, var ákveðið að fram-
kvæmdastjóri félagsins hringdi í
Inga Björn til að tjá honum, að
starfskrafta hans væri ekki lengur
óskað hjá félaginu — og tilkynna
honum jafnframt að staðið yrði við
samning sem Ingi Björn skrifaði
undir. Einnig tilkynnti hann Inga
Birni að stjórnarmenn félagsins
myndu setja sig í samband við hann
eftir helgi. Hvers vegna við tókum
þá ákvörðun að láta hann fara, án
þess að ræða við hann, skal upplýst,
að skömmu eftir að Ingi Björn kom
til starfa hjá okkur, kom hann til
fundar við stjórn knattspymudeild-
arinnar og tilkynnti okkur, að hann
hefði engan áhuga fyrir því, að sitja
fundi með stjórn deildarinnar, þar
sem hans störf væru gagnrýnd. Við
spurðum hvers vegna og svar hans
var orðrétt: „Eg nenni ekki að sitja
þennan krísufund.“ Samt sam áður
ákvað stjórn deildarinnar að ræða
við hann í vor, þegar okkur fannst
óeðlilega margir leikmenn meiddir,
mest ellefu samtímis — og menn
voru með ýmsar spurningar um þau
meiðsli. Á þeim fundi frábað Ingi
Björn sér alla slíka fundi og óskaði
eftir því að knattspyrnudeildin væri
ekki að ræða þessa hluti; að ekki
ætti að lepja upp óánægju leik-
manna, eins og hann orðaði það.
Ingi Björn segir í greinargerð, sem
hann sendi frá sér á sunnudaginn,
að hann hafí haft það fyrir reglu að
koma á skrifstofu knattspyrnudeild-
arinnar fyrir og eftir æfíngar. Það
er hárrétt hjá Inga Birni, því að það
gerði hann svo sannarlega. Hann
gerði það hins vegar ekki í þeim til-
gangi að ræða við okkur um hluti
sem snertu knattspyrnu — hann gerði
það í þeim tilgangi einum, að fá í
nefíð, að biðja um neftóbak.
í sambandi við ákvörðunina að
leysa Inga Björn frá störfum, töldum
við ekki til neins að kalla Inga Bjöm
á fund, þar sem hann hafði lýst yfír
að hann hefði engan áhuga að mæta
á fundi með okkur til að ræða hans
störf. Stjórnin taldi sig því knúna til
að segja honum upp, á þann hátt sem
gert var.“
Jóhannes sagði að Keflavík væri
í þriðja sæti „og Ingi Björn kemst
að þeirri niðurstöðu að við séum
taugaveiklaðir og ekki starfi okkur
vaxnir. Það er ekkert nýtt fyrir okk-
ur að vera í þriðja sæti — við höfnuð-
um í þriðja sæti tvö síðastliðin
keppnistímabil og erum nú með einu
stigi meira en við vomm á sama tíma
í fyrra. Sæti segir ekki alla söguna,
því að markmiðið með ráðningu Inga
Bjarnar var í fyrsta lagi uppbygg-
ing, árangur að sjálfsögðu velkom-
inn. Við töldum á þessum tíma-
punkti að frámtíðin, með sama
áframhaldi, væri ekki björt. Það
vantaði alla leikgleði og ánægju í
leik liðsins, sem þarf til þess að
áhorfendur skemmtu sér á vellinum.
Við gátum ekki haft þjálfara við
störf, sem vildi engar umræður um
málið. Þessi ákvörðun var alls ekki
auðveld, en við tókum hana, þar sem
við töldum hana félagi okkar fyrir
bestu. Við gerðum mistök, þegar við
réðum Inga Björn sem þjálfara. Það
var einhugur með ákvörðunina á
meðal stjórnarmanna og leikmenn
hafa þjappað sér saman á bak við
okkur. Tímapunkturinn er hárréttur,
við urðum að gera breytingar þar
sem við erum að fara í gegnum
geysilega erfitt tímabil — fyrir utan
deildarkeppni eru framundan fjórir
leikir í Evrópukeppni.
Jóhannes kom síðan inn á um-
mæli Inga Bjamar um stjómarmann-
inn Birgi Þór Runólfsson, í yfírlýsing-
unni sem birt er hér á síðunni. „Það
er hans mál að ráðast að stjómar-
mönnum. Við höfum verið í stjóm
knattspymudeildarinnar í fímm ár. Á
þeim tíma höfum við aldrei þurft að
grípa til þess úrræðis að segja upp
þjálfara, þó svo að það hafí gengið
á ýmsu hjá okkur. Þrátt fyrir
óánægjuöldur á timum, hefur stjómin
ávallt staðið þétt bak við sína þjálf-
ara, þar sem við höfum haft trú á
því sem þeir vora að gera. Trú okkar
og traust var ekki fyrir hendi lengur.
Ingi Bjöm hefur haldið því fram að
við höfum framið einhverskonar lög-
brbt — brotið samninga. Það er rangt
og framþróun þessa máls mun sýna,
að það er rétt hjá okkur. Rétturinn,
samkvæmt hans samningi, er sá að
fá greitt. Það verður staðið við það.
Hann hefur hins vegar ekki rétt frek-
ar en aðrir íslenskir launþegar, að
inna af hendi starf sem atvinnurek-
andinn vill ekki að hann vinni."
Þegar Jóhannes var spurður, hvort
að það hafí komið honum á óvart,
að Ingi Bjöm hafí vegið að einum
stjórnarmanni á ósmekklegan hátt,
sagði hann: „Það hryggir mig vera-
lega að sjá hvemig fyrram alþingis-
maður brást við — hvernig hann
ræðst að einum mætasta manni
deildarinnar. Blandar saman atvinnu
hans og starfi hans hans sem gjald-
kera knattspymudeildarinnar. Það er
mjög sárt fyrir alla aðila, að svo
ódrengilega sé vegið að einum okkar.
Það er mál sem við munum ræða
sérstaklega þegar við fáum fund með
Inga Birni og lögmanni hans.“
Þegar Jóhannes var spurður um
hvað þessi uppsögn kostaði Keflavík,
sagði hann að viðbótarkostnaðurinn
yrði enginn, þar sem þeir sem tækju
við þjálfun liðsins, era starfsmenn
knattspymudeildarinnar. Jóhannes
sagðist hafa reynt að hafa samband
við Inga Bjöm í gær kl. 13. „Ingi
Bjöm kaus ekki að ræða við mig —
sagði að samskipti okkar við hann
færa í gegnum lögfræðing.
Það er ljóst að Ingi Bjöm hefur
hlaupið á sig í þessu máli, með því
að fara með það til lögfræðings.
Hann hefur engan lagalegan grand-
völl og það á lögmaður hans að vita
mætavel. Það hefur ekkert lögbrot
átt sér stað,“ sagði Jóhannes Ellerts-
son.
Yfirlýsing frá Inga Bimi
Reykjavík 18. júní 1995
Vegna fyrirvaralausrar brottvikn-
ingar úr starfi þjálfara 1. deildar
liðs ÍBK í knattspymu vill undirrit-
aður láta eftirfarandi koma fram:
Klukkan að ganga 17 síðastliðinn
föstudag, um það leyti sem ég var
að undirbúa brottför mína til Kefla-
víkur á æfíngu, hringdi starfsmaður
knattspymudeildar ÍBK f mig.
Hann tjáði mér að honum hefði
verið falið að tilkynna mér að ekki
væri óskað eftir frekari störfum af
minni hálfu. Hann minntist ekkert
á að sér þætti leitt að þurfa að til-
kynna mér þetta. Hann nefndi ekki
að þakkað væri fyrir samstarfið eða
að gefin væri skýring á ákvörðun-
inni. Eg hins vegar innti hann eftir
því hver ástæðan væri, hún var
sögð undirbúningur liðsins og gengi
þess. Fleira fór okkur ekki á milli
enda ekki hans að færa rök fyrir
ákvörðun stjórnarinnar. En ósköp
era nú stjórnarmenn knattspyrnu-
deildar litlir menn að geta ekki eða
þora ekki að gera sín skítverk sjálf-
ir.
Nú þegar liðnir eru tveir sólar-
hringar frá því að mér bárust þessi
skilaboð frá stjórninni, sem réð mig
í starfíð, hef ég ekki enn heyrt í
nokkrum stjómarmanni knatt-
spymudeildar. Þeir hafa hvorki haft
kjark né manndóm í sér til þess að
horfast í augu við mig og tilkynna
mér ákvörðun sína og enn síður
fært rök fyrir henni.
Nú er það svo að undirritaður
hefur gert og undirritað samning
við knattspymudeildina þar sem
segir eftirfarandi í niðurlagi hans:
„Samningnum má aðeins segja upp,
með 4 vikna fyrirvara, á tímabilinu
1. október til 1. desember 1995.“
Undir þennan samning skrifar Birg-
ir Þór Runólfsson fyrir hönd knatt-
spymudeildar.
Það tók Birgi Þór Runólfsson,
sem er lektor, prófessor eða doktor
(man ekki titilinn) við Háskóla ís-
lands, marga mánuði að setja upp
samninginn sem þó er aðeins upp
á tvær greinar, og var hann ekki
undirritaður fyrr en rétt fyrir fyrsta
leik í íslandsmóti. Það tók hann
hins vegar ekki nema örfáar vikur
að bijóta hann.
Það er umhugsunarefni fyrir
stjórnendur Háskóla íslands hvort
maður, sem nú er vís að kláru samn-
ingsbroti og þar með lögbroti, geti
talist heppilegur starfsmaður skól-
ans með framtíð nemenda og þjóðar
í huga. Varla er þetta það siðferði
sem Háskóli íslands vill að nemend-
um sínum sé kennt.
Stjórnin sá heldur enga ástæðu
til þess að ræða við mig um samn-
inginn og hvort ég væri tilbúinn til
þess að leysa þá undan honum. Hún
sá reyndar ekki ástæðu til þess að
ræða við mig um nokkum skapaðan
hlut, hvorki fyrir brottvikningu né
að því er virðist eftir hana.
Brottvikningin kom mér vissu-
lega á óvart, sérstaklega í ljósi þess
að aldrei hafði kastast í kekki milli
mín og stjómarmanna. Reyndar
hafði ég það sem reglu að koma
við á skrifstofu þeirra fyrir hveija
æfíngu og einnig eftir hveija æf-
ingu þannig að tækifærin vora til
staðar ef þeir hefðu eitthvað út á
mín störf að setja. Svo var eða virt-
ist ekki vera. Ekkert hefur heldur
komið upp gagnvart leikmanna-
hópnum. Þá er því eftir sú áleitna
spurning hvað var að. Var það
gengi og staða liðsins? Varla. Liðið
er nú f 3. sæti í deildinni og á góða
möguleika á því að vera komið í
2. sæti eftir næstu umferð. Staða
liðsins nú er enda miklu betri en á
sama tíma í fyrra. Liðið hefur feng-
ið næstfæst mörk á sig í deildinni
það sem af er, aðeins íslandsmeist-
arar ÍA hafa fengið færri mörk á
sig þannig að varnarleikur liðsins
hlýtur að teljast viðunandi.
Engin óánægja hefur komið upp
hjá leikmönnum mér vitanlega eða
samkvæmt því sem fyrirliði liðsins
tjáir mér. Niðurstaða mín er því sú
að um veikgeðja taugaveiklaða
stjómarmenn sé að ræða sem fund-
ið hafa að þeir réðu ekki við starfið
og þyrftu því að leita að blóraböggli.
Ég vil óska vini mínum, Þóri Sig-
fússyni, sem nú verður aðalþjálfari
liðsins, til hamingju með stöðuna og
óska honum góðs gengis með liðið.
Jafnframt vara ég hann við því að
samningar við þessa menn hafa
ekkert gildi. Hann ætti að líta oft
og títt sér um öxl því þama koma
menn ekki framan að fólki heldur
aftan frá. Þá vil ég einnig óska Ieik-
mönnum góðs gengis og þakka þeim
fyrir ánægjulegt samstarf. Liðið er
nú í 3. sæti, krafa stjómarinnar hlýt-
ur að vera að fara ofar þar sem
mér er vikið úr starfí fyrir þetta sæti.
Mín næstu skref í þessu máli
verða þau að leita réttar míns. Ég
hef þegar sett málið í hendur lög-
fræðings og einnig mun ég óska
eftir því við KSÍ að samtökin fjalli
um málið þar sem slíkt starfsóör-
yggi sem þjálfurum landsins er
boðið upp á getur ekki verið sam-
bandinu þóknanlegt. Þá er einnig
ástæða til þess að óska eftir því
við Þjálfarasambandið að það takið
málið upp.
I lokin vil ég þakka þeim fjöl-
mörgu sem haft hafa samband við
mig vegna þessa máls og lýst furðu
sinni og hneykslan, en það hafa
gert fjölmargir bæjarbúar í Kefla-
vík, leikmenn, þjálfarar, formenn
knattspymudeilda og svo mætti
lengi telja.
Ingi Björn Albertsson