Morgunblaðið - 30.06.1995, Blaðsíða 4

4 B FÖSTUDAGUR 30. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
+
Púðar í nærbuxur
til að auka kynþokkann
ÞEGAR svokallaðir Wonderbra
brjóstahaldar komu á markað kætt-
ust margar konur, enda bijóstahald-
arinn uppstoppaður og þannig snið-
inn að minnsti barmur virtist fyrir-
ferðarmikill og lögulegur, umlukinn
slíku haldi.
Karlar hafa fram til þessa ekki
átt kost á að kaupa sér nærklæði,
sem eru hönnuð til að gera vaxtar-
lagið lögulegra. Harold nokkur
Breindel hefur nú ráðið bót á því og
hannað og markaðssett Super Sha-
per nærbuxur. Breska tímaritinu
Marie Claire segir að þær seljist eins
og heitar lummur í Bandaríkjunum.
Spéhræddlr karlar
Breindel furðar sig ekki á móttök-
unum. Hann segir að þrátt fyrir
sannfærandi hugggunarorð lærðra
og leikra um að stærðin skipti engu
máli séu karlar alltaf afar spéhrædd-
ir um að þeir séu ekki nógu íturvaxn-
ir neðan mittis, enda leiti augu
kvenna fyrst þangað þegar þær beiji
karla augum í fyrsta sinn.
Breindel hefur fengið fjölda bréfa
frá ánægðum viðskiptavinum. „Þeim
finnst þeir meira aðlaðandi í „Super
Shaper“ og segja að konur laðist að
þeim í auknum mæli. Um eftirmál
veit hann ekki þ.e. þegar þeir fara
úr buxunum, en hveijum buxum
fylgir plagg með loforði um endur-
greiðslu ef viðskiptavinurinn er
óánægður með kaupin. „Ég hef ekki
þurft að endurgreiða einar einustu
buxur,“ segir Breindel, sem mark-
aðssetti „Super Shaper" buxumar
eftir að sérsniðnar kvenærbuxur með
púðum til láta rass og mjaðmir sýn-
ast þrýstin vöktu mikla lukku meðal
kvenþjóðarinnar.
„Slíkar buxur koma konum, sem
eru of horaðar, afar vel og mér
fannst tilvalið að gefa körlum líka
tækifæri til að „plata“ svolítið," seg-
ir Breindel. ■
J ,\m - minníc/á
r9o„
9°<.
/
>
Pappírsflóð
\

Vinnustaðurinn er á við stórt heimili og
meira til því náttúruauðiindir í formi
pappírs streyma þar ofaní
ruslatunnurnar í stórum stfl.
Til að framleiða pappír þarf að höggva
niður tré. Það er tætt niður og soðið
eins og súpa með vatni og kemískum
efnum. Síðan er það bleikt með klórtil
að gera pappírinn hvítan. Og loks er
sett sterkja saman við og pappírinn
þurrkaður. Þessi framleiðsla er talin ein
sú sem mest mengar í heimi.
Það fyrsta sem þarf að huga að á
vinnustaðnum er því pappírsnotkunin.
Nota minna, minna, minna!
Ljósrita báðum megin, skrifa báðum
megin. Ekki nota stór blöð undir litinn
texta. Ekki prenta út að óþörfu.
Við endurvinnslu þarf ekki að höggva
niður nýtt tré og aðeins að nota lítið
brot af því klórmagni sem fór i
upphaflegu framleiðsluna því pappírinn
er nú hvitur og aðeins þarf að ná af
honum blekinu. Auk þess þarf minni
orku til endurvinnslunnar. Pappír er
hægt að endurvinna allt að því 7 sinnum.
Nú er það fleira en pappírinn sem fer til
spillis. Einnota mál úr pappa sem er
slæmt, plasti sem er verra eða frauði,
sem er algerlega óeyðanlegt I
náttúrunni, eru mjög algeng á
vinnustöðum. Þau eru óþörf. Taktu
með þér bolla að heiman eða fá
starfsmannafélagiö til að taka sig saman
um að kaupa bolla merkta hverjum og
einum.
Númer tvö er svo að endurnýta. I stað
þess að henda misheppnuðum Ijósritum
eða uppkasti af bréfum og gömlum
skýrslum, þá má hefta saman svona
blöð og nota hinumegin sem krassblöð.
Númer þrjú er svo endurvinnslan. Um
85% af skrifstofupappír lendir í rusli. Þú
gætir staðið fyrir þvl að hvítum pappír sé
haldið sér á þínum vinnustað og hann
sendur i Sorpu sem lætur endurvinna
hann erlendis. Þú gætir jafnvel bætt um
betur með því að stinga upp á því að
vinnustaðurinn keypti frekar inn
endurunninn skrifstofupappír.
Síðast en ekki síst ætti að vera auövelt
að koma einföldu skipulagi á ruslið á
stáðnum þannig, að gosdrykkja-
umbúðum, dagblöðum og tímaritum sé
safnað til að senda I endurvinnslu.
Hagaðu þér eins og heima hjá þér I
vinnunni, notaðu pappír og annað eins
sparlega og þú myndir gera ef þú
borgaðir hann úr eigín vasa. Þú gerir
umhverfinu stóran greiða. Og í vinnunni
getur þú verið að bjarga heiminum á
fullu kaupi!
María EHingsen
DAGLEGT LÍF
Ljósmynd/Jón Svavarsson
JÓRUNN Karlsdóttir var meðal þátttakenda
í saumakeppninni. Hér er hún í ullardragt,
hatturinn er saumaður uppúr gömlum kjól
og blómin eru úr garðinum.
SÓLVEIG Guðmundsdóttir eignaðist sauma-
vél sjö ára gömul og sú var handsnúin. Síðan-
hefur hún meira og minna saumað og starf-
ar núna við þjóðbúningagerð. Hún sýndi
þunnan sumarkjól, stutta kápu og hatt.
Báðir vinningshafar
komust á sporið hjá ömmu sinni
ÞAÐ voru nítján konur sem
kepptu til úrslita í fatasaums-
keppni Burda og Eymunds-
son síðastliðinn laugardag en
það var í fyrsta skipti sem
keppnin var haldin hér á
landi.
Þegar auglýst var eftir
hugmyndum frá áhugafólki
sem saumar á sig og sína
létu viðbrögðin ekki á sér
2 standa og fimmtíu konur
sendu inn myndir og síðan
lk voru nítján valdar úr. Að sögn
Sigríðar Pétursdóttur sem hefur
staðið að undirbúningi keppninnar
hér á landi hafa Aenne Burda verð-

launin verið veitt frá árinu 1982
en þau eru veitt fyrir best hönnuðu
og saumuðu fötin sem gerð eru
af áhugafólki. Keppt er í tveimur
flokkum, flokki þeirra sem saumað
hafa í tvö ár eða skemur og þeirra
sem hafa saumað lengur. í fyrra
voru þátttakendur frá 16 þjóðlönd-
um.
Af þeim nítján konum sem
kepptu til úrslita á laugardaginn
voru átta í flokki byijenda en ell-
efu í framhaldsflokki. Þær konur
sem urðu í fyrsta sæti í hvorum
flokki fara til Ítalíu í haust til að
taka þátt í úrslitakeppninni og þær
fengu einnig Pfaff saumavél í verð-
laun. Þær sem lentu í öðru sæti
fengu vöruúttekt hjá vefnaðar-
vöruversluninni Virkú og þær sem
lentu í þriðja sæti fengu ársáskrift
að Burda sníðablaðinu.
Dómnefnd skipuðu Sigríður Pét-
ursdóttir handavinnukennari, Sig-
ríður Sunneva Vigfúsdóttir fata-
hönnuður, Unnur Arngrímsdóttir
framkvæmdastjóri Módelsamtak-
anna, Ragnhildur Ólafsdóttir eig-
andi Parísartískunnar, Málfríður
Skjaldberg fulltrúi Eymundsson,
Arnar Tómasson hárgreiðslumeist-
ari á Salon Veh og Guðrún Árna-
dóttir handavinnukennari. ■
grg
Dundaði sér við að klippa
niður búta og hengja á dúkkurnar
ÞESSI mynd verður á internetsíðunni sem
Alda segir að verði tilbúin eftir mánuð.
„ÞEGAR ég var lítil var
ég mikið hjá ömmu
minni Öldu sem er
saumakona og var þá
að fylgjast með henni
vinna og dunda mér við
að klippa niður búta og
hengja utan á dúkkurn-
ar mínar. Síðan fór ég
að gera druslur á mig
sem héldust saman einn
dag“, segir Alda Björg
Guðjónsdóttir en hún
sigraði í byijendaflokki
í fatasaumskeppninni.
„Af og til hef ég með
hjálp ömmu verið að
sauma eitthvað en það
er ekki nema ár síðan
ég fór að fikra mig
áfram á eigin spýtur.“
„Fyrir nokkru kom
svo Dýrleif hjá verslun-
inni Frikka og Dýrinu til mín og
bað mig að sauma fyrir búðina og
þá fór ég að setjast niður við
saumavélina fyrir alvöru." Alda
segir að fötin hennar seljist vel hjá
Frikka og dýrinu en hún hunnar
allt sjálf. Þetta eru frekar framúr-
stefnuleg föt og efnin eru frumleg
s.s. gúmmí, plast og loðin skær
efni.
Það er mikið að gera hjá henni,
í dag, föstudag, heldur hún til
London þar sem hún fer á sumar-
námskeið hjá St. Martins skólanum
í fatahönnun. Hún ætlar að
reyna að komast á undirbún-
ingsnámskeið líka fyrir frekara
nám. „Þetta er mjög vinsæll
skóli og erfitt að komast að
en vonandi kemst ég að ein-
hvemtíma.“
Þá er Alda að vinna að inter-
net síðu sem hún býst við að
verði tilbúin eftir mánuð. „Fólk
á með þessum hætti að geta
skoðað það sem ég er að gera
og jafnvel pantað sér flíkur.
Þá eru gefin upp mál og ég
síðan sauma flíkina eða óskað
eftir frekari upplýsingum."
- Saumarðu á fjölskylduna
líka?
„Ég á strák sem er sex ára
en hef ekki mikið saumað á
hann. Kærastinn suðar hins-
vegar mikið en er bara búinn
að fá einar buxur.“
Alda segist hlakka til að fara í
úrslitakeppnina sem verður haldin
á Ítalíu í haust. „Þetta veitir manni
reynslu. Ég ætla líka að endur-
skoða kjólinn sem ég vann verð-
launin fyrir og velta fyrir mér öðru
efni og skrauti.“ ■