Morgunblaðið - 01.07.1995, Síða 1
3U« rgutiHafrfö
• / húsum skáldsins/4
• Af nógu að taka/5
• Nútímaútgáfa mannslíkamans/8
MENNING
LISTIR
PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS LAUGARDAGUR 1. JÚLÍ 1995 blaðU
Tðkum tíl
hendinni
Vladimir Ashkenazy er mikill áhugamaður
um byggingu tónlistarhúss á íslandi. í sam-
tali við Orra Pál Ormarsson lætur hann í
ljós áhyggjur af gangi mála í þeim efnum
og kveðst reiðubúinn að leggja hönd á plóg-
inn svo draumurinn geti orðið að veruleika.
Morgunblaðið/Golli
AÐ VIRÐIST því miður
vera staðreynd að
áformum um byggingu
tónlistarhúss á Islandi
miðar ekki áfram. Þetta vekur
undrun mína og veldur mér
áhyggjum," segir Vladimir As-
hkenazy sem dvelst hér á landi
þessa dagana.
Ashkenazy segir að sem tónlist-
armaður hafi hann áhuga á öllu
sem viðkemur tónlist, ekki síst á
íslandi sem hann sé bundinn sterk-
um böndum. „Á undanförnum
tuttugu árum hefur hvert íþrótta-
mannvirkið af öðru risið hér á
landi, sem er vissulega af hinu
góða, en ef menn láta sér svo
annt um líkamlegt ástand þjóðar-
innar hvers vegna láta þeir and-
legt ástand hennar sitja á hak-
anum. Það er ekki nóg að byggja
upp líkamlega hrausta þjóð þar
sem við lifum í siðmenntuðu sam-
félagi sem gerir kröfur til hugans.“
Ashkenazy segir að það sé mik-
il yfirsjón hjá íslendingum að gefa
ekki hlutum á borð við tónlistarhús
meiri gaum. „Ný tónlistarhús eru
nánast á hverju strái í Evrópu, svo
ekki sé minnst á Japan; það er
hreinlega vandræðalegt að hugsa
út í það. Japanir eru reyndar mjög
auðug þjóð en þar hafa margar
smærri borgir en Reykjavík eign-
ast frábær tónlistarhús á síðustu
misserum."
Peningarnir
eru til
Ashkenazy kveðst gera sér full-
komna grein fyrir því að tónlistar-
hús kosti mikla peninga. Það geri
íþróttamannvirki hins vegar líka.
„Peningarnir eru til það er velmeg-
un á Islandi og Reykjavík hefur
til að mynda tekið stakkaskiptum
á örfáum árum.
Þetta hlýtur því að vera spurn-
ing um áherslur og forgangsröðun.
Stjórnvöld þurfa einfaldlega að
taka af skarið og ákveða að veita
fé til byggingar tónlistarhúss. Ég
vona að þau beri gæfu til að gera
það fyrr en síðar.“
Ashkenazy segir að Háskólabíó,
helsti vettvangur tónlistarflutn-
ings hér á landi, sé afleitur staður
í því tilliti. „Þetta er kvikmynda-
hús. Ég hef spilað í hundruðum
slíkra um dagana og hljómburður-
inn í þeim öllum er hræðilegur.
Þess vegna fjölgar tónleikahúsum
svo ört í heiminum.“
Að mati Ashkenazys er Laugar-
dalshöll ennþá síðri kostur.
„Ástandið er hræðilegt sem er
sorglegt þar sem Listahátíð í
Reykjavík hefur dafnað vel og
fjöldi góðra tónlistarmanna og
hljómsveita komið þar fram. Það
er tími til kominn að taka til hend-
inni. Þetta þarf ekki að vera stór-
brotin tónleikahöll; einfalt, ódýrt
og fjölnota tónlistarhús myndi
duga. Aðalatriðið er að hljómburð-
urinn sé góður.“
Ekkert gerst í langan táma
Sjálfur kveðst Ashkenazy boð-
inn og búinn að leggja sitt af
mörkum til að draumurinn geti
orðið að veruleika. Enginn hafi
hins vegar farið þess á leit við
hann. „Eg vil komast að því hver
ber ábyrgð á því að ekkert hefur
gerst í þessu máli í langan tíma.
Ég vil einnig vita hvaða aðilar
gætu hugsanlega látið fé af hendi
rakna ef tekin yrði ákvörðun um
byggingu tónlistarhúss. Þegar
þetta liggur fyrir er ég reiðubúinn
að láta til mín taka ef áhuginn
er fyrir hendi. Ég gæti hitt hugs-
anlega styrktaraðila að máli og
jafnvel efnt til styrktartónleika
þótt þeir dugi skammt einir og
sér.“
Ashkenazy segir að brögð séu
að því að stjórnvöld í hinum vest-
ræna heimi vanræki menningu og
listir. „Ég vona að þetta sé tíma-
bundið ástand enda kann þetta að
mínu mati ekki góðri lukku að
stýra. Með því að hunsa menning-
una er í raun verið að grafa undan
samfélaginu. Það er nefnilega þeg-
ar öllu er á botninn hvolft ræktun
andans sem færir okkur fram veg-
inn.
Menningin mikilvæg
Menningin, sköpunargáfan og
þekking okkar á umheiminum
halda samfélaginu gangandi; án
þessara þátta væri maðurinn ekki
svipur hjá sjón.“
Áshkenazy er í sumarfríi á ís-
landi og hyggst nota tímann til
að ferðast um landið og taka hús
á vinum og vandamönnum. Hann
vonast til að geta efnt til tónleika
hér 4 landi í nánustu framtíð og
þætti ekki lakara að það yrði í
glænýju tónlistarhúsi.
STÓRSÖNGVARARNIR Krist-
ján Jóhannsson og Kristinn
Sigmundsson syngja þessa dagana
í sama óperuhúsinu, Ríkisóperunni
í Hamborg; Kristján í Aidu eftir
Verdi en Kristinn í Rakaranum í
Sevilla eftir Rossini.
„Ég komst að því þegar ég var
að undirbúa mig fyrir fyrstu sýn-
inguna að Kristinn væri að syngja
hérna líka,“ segir Kristján. „Við
erum nefnilega með sama bún-
ingsherbergi og sama aðstoðar-
mann, Rodolfo, sem sagði mér að
hér'hefði verið alveg gríðarstór
maður kvöldið áður, sem væri ör-
ugglega samlandi minn. Ég var
ekki lengi að átta mig á því hver
það væri!“
Það er reyndar ekki einsdæmi
að íslenskir óperusöngvarar komi
fram í nafntoguðu óperuhúsi um
líkt leyti. í apríl á þessu ári sungu
Kristján og Kristinn til að mynda
í sömu vikunni í óperuhúsinu í
Berlín. í vor voru Kristján og Guð-
jón Óskarsson bassasöngvari á
sama tíma á ferð í óperuhúsinu í
Kristján Jóhannsson og Krístinn Sigmundsson í sama óperuhúsinu
Hér var gríðarstór
maður í gærkvöldi
Miinchen.
Kristinn segir að það sé
alltáf gaman þegar leiðir
íslenskra söngvara liggi
saman á erlendri grund.
Hann hefur haft í nógu að
snúast síðasta kastið og
hefur meðal annars verið
að syngja í Lúsíu Lamm-
ermoor eftir Donizetti í
Munchen.
Eftir lokasýninguna á
Rakaranum í Sevilla á
mánudag hyggst hann hins Kristinn Kristján
vegar taka sér sumarfrí. Sigmundsson. Jóhannsson.
Með sama
búnings-
herbergi
Kristján lifir og hrærist í Aidu um
þessar mundir en síðasta sýningin
sem hann syngur á í Hamborg er
annað kvöld. Á mánudag heldur
hann síðan til Verona á Italíu til j
að æfa fyrir ársfrumsýninguna á ■
þessari kunnu óperu þar 9. júlí. |
Aida á geislaplötu
:
Þá kom upptaka á Aidu, með ,
Kristján innanborðs, ut á geisla- ;
plötu á vegum útgáfufyrirtækisins
Naxos í síðustu viku. „Ég hef ver-
ið að hlusta á plötuna og er mjög
ánægður. Ég hefði hins vegar ósk-
að þess að við hefðum getað gert
þetta með Sinfóníuhljómsveit Ís-
lands en hún er betri en þessi írska
sem við vorum með.“
Að loknum sýningum á Aidu í
Verona ætlar tenórinn að taka sér
sumarfrí. „Ég ætla að loka á mér
þverrifunni í einn og hálfan mánuð
að minnsta kosti og njóta lífsins
og tilverunnar með fjölskyldunni.
Það er mjög hollt að þegja í einn
til tvo mánuði á ári!“