Morgunblaðið - 07.07.1995, Blaðsíða 22

22 FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ1995
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
STOFNAÐ 1913
'n, ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Haraldur Sveinsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
ATHU GASEMDIR
S AMKEPPNISRÁÐ S
FYLLSTA ástæða er til að taka athugasemdir og ábend-
ingar Samkeppnisráðs um samkeppnisstöðu einkarek-
inna ljósvakamiðla gagnvart Ríkisútvarpinu alvarlega. Við
endurskoðun útvarpslaga er nauðsynlegt að taka m.a. tillit
til þessara athugasemda.
Með hliðsjón af markmiði samkeppnislaga vekur Sam-
keppnisráð sérstaka athygli á nokkrum atriðum, sem það
telur valda samkeppnislegri mismunun útvarpsstöðva. Sam-
keppnisráð bendir á, að ákvæði útvarpslaga um Menningar-
sjóð útvarpsstöðva íþyngi einkareknum útvarpsstöðvum,
sem hafa mestan hluta tekna sinna af auglýsingum, gagn-
stætt því sem við á um Ríkisútvarpið, hljóðvarp og sjón-
varp, sem jafnframt hefur tekjur af afnotagjöldum.
Þrátt fyrir að lögbundin afnotagjöld Ríkisútvarpsins skapi
stofnuninni tekjulegt forskot á aðrar útvarpsstöðvar, hefur
Ríkisútvarpið jafna heimild á við einkareknar útvarpsstöðv-
ar til annarrar tekjuöflunar, samanber auglýsingar og kost-
un. í skjóli þessarar mismununar er Ríkisútvarpinu gert
kleift að viðhalda yfirburðastöðu á markaðnum. Að öllum
ofangreindum atriðum þarf vandlega að huga við endurskoð-
un útvarpslaga. Við þá endurskoðun þarf hins vegar að
gæta þess vandlega að búa ekki til nýja einokunaraðstöðu
hjá einhverjum hinna einkareknu Ijósvakamiðla.
Sjónvarpsrásum er úthlutað af hinu opinbera, hér á landi,
án þess að til afgjalds komi. Þetta hefur Morgunblaðið
gagnrýnt og bent á að aðgangur að.sjónvarpsrásum er tak-
markaður og þar af leiðandi eru sjónvarpsrásir takmörkuð
auðlind. Eðlilegt er, að þær útvarpsstöðvar sem hafa yfir
sjónvarpsrásum að ráða, greiði fyrir þau not. Annað býður
heim mismunun og skekkir samkeppnisstöðu þeirra ljósvaka-
miðla, sem ekki hafa yfir sjónvarpsrásum að ráða. Nú er
svo komið í nærliggjandi löndum, að það eru ekki aðeins
sjónvarpsrásir, sem eru boðnar upp heldur einnig símarás-
ir, sem einnig eru takmörkuð auðlind.
Samkeppnisráð kemst að sömu niðurstöðu, því orðrétt
segir í greinargerð þess um þetta atriði: „Aðgangur að sjón-
varpsrásum er takmarkaður. Þær útvarpsstöðvar sem hafa
yfir að ráða þeim takmörkuðu gæðum sem sjónvarpsrásir
eru og hafa fengið þær úthlutaðar af hinu opinbera, hafa
við það öðlast forskot á markaðnum."
Þessi sjónarmið eru í fullu samræmi við þá markaðs-
hyggju, sem Sjálfstæðisflokkurinn er helzti fulltrúi fyrir.
Þess vegna mun athyglin beinast að því, hvernig þeir tveir
ráðherrar Sjálfstæðisflokksins, sem fjalla um málefni Ríkis-
útvarpsins og Pósts og síma fjalla um þennan þátt athuga-
semda Samkeppnisráðs.
VERSNANDIFJÁR-
HAGSSTAÐA REYKJA-
VÍKUR
SKÝRT HEFUR verið frá því að fjárhagsstaða Reykjavík-
ur sé nú neikvæð um rúma 8,7 milljarða króna. Sem
og að á síðasta ári hafi um 96% af skatttekjum borgarinn-
ar gengið til málaflokka. Samkvæmt efnahagsreikningi
borgarsjóðs 31. desember sl. nema heildarskuldir 12,4 millj-
örðum króna. Hlutfall skulda af skatttekjum var 121%.
Þetta hlutfall var innan við 50% árið 1991.
Reykjavíkurborg er í félagskap flestra hinna stærri sveit-
arfélaga að því er varðar versnandi fjárhagsstöðu. Útgjöld
þeirra hafa hækkað langt umfram tekjur síðustu árin, m.a.
vegna umfangsmikilla framkvæmda, átaksverkefna til að
sporna gegn atvinnuleysi og vaxtar félagslegrar þjónustu
á samdráttarárunum.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, borgarstjóri, segir, að svo
virðist sem eyðsla borgarbúskaparins umfram fjg.rhagsáætl-
un sé orðin árviss í rekstri borgarinnar. Rekstur málaflokka
hafi farið 5% fram úr áætlun tvö síðustu árin. Mál er að
linni. Það á að vera keppikefli borgarfulitrúa, meirihluta
og minnihluta, sem báðir bera ábyrgð á þróuninni síðustu
árin, að færa fjármál borgarinnan til betri vegar.
Skuldir sveitarfélaga leggjast í sköttum á íbúana fyrr eða
síðar. Það er því meir en tímabært að Reykjavíkurborg og
fleiri sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu dragi saman út-
gjaldasegl og komi betra skikki á fjármál sín, rekstur og
framkvæmdir.
Deilt um af-
sláttarverð á
aug'lýsingnm
Ríkisútvarps
Jafna þarf samkeppnisstöðu einkarekinna ljós-
vakamiðla gagnvart Ríkisútvarpinu að mati
* *
Samkeppnisráðs. Aslaug Asgeirsdóttir
kynnti sér sjónarmið forsvarsmanna þriggja
ljósvakamiðla um málið og sitt sýnist hverjum
um starfsemi RUV og afslátt sem stofnunin
veitir á auglýsingum sínum.
Baldvin Jónsson Jafet Ólafsson Pétur Guðfinnsson
SAMKEPPNISSTAÐA einka-
rekinna fjölmiðla gagnvart
Ríkisútvarpinu hefur lengi
verið til umræðu og telja
forsvarsmenn ljósvakamiðla í einka-
eign á sig hallað, sérstaklega hvað
varði afslátt á auglýsingum RÚV og
þátttöku í Menningarsjóði útvarps-
stöðva. Nú hefur Samkeppnisráð sent
frá sér álit þar sem kemur fram að
ráðið telji að rétta þurfi af skerta
samkeppnisstöðu einkarekinna ljós-
vakamiðla gagnvart þeim nkisreknu
og aðskilja bókhald samrekinna út-
varps- og sjónvarpsstöðva. Er álitið
svar við þríþættri kvörtun Baldvins
Jónssonar eiganda Aðalstöðvarinnar.
í kvörtun sinni óskaði Baldvin eft-
ir því að stofnunin skæri úr um hvort
Ríkisútvarpið • gæti veitt afslátt á
auglýstu auglýsingaverði. Einnig
benti hann á að ákvæði útvarpslaga
um fjármál og tekjustofna RÚV ann-
ars vegar og einkarekinna útvarps-
stöðva hinsvegar ekki samræmdar,
því RÚV hefði aðra tekjustofna en
auglýsingatekjur þar sem afnota-
gjöld eru. Að lokum vildi Baldvin að
Samkeppnisráð skæri úr um hvort
Ríkisútvarpið notfærði sér aðstöðu
sína þegar hljóðvarpsdagskrá væri
auglýst í sjónvarpinu og öfugt, án
þess að auglýsingarnar væru gjald-
færðar í bókhaldi stofnunarinnar.
Getur veitt afslátt
Samkeppnisráð telur að RÚV mis-
noti ekki aðstöðu sína þegar það
gefi viðskiptavinum afslátt á verði
auglýsinga, það hafi tíðkast lengi.
Hins vegar álítur ráðið að Menning-
arsjóður útvarpsstöva íþyngi einka-
reknum útvarpsstöðvum fremur en
þeim sem afla hluta tekna í formi
afnotagjalda. Þá hafi RÚV yfirburða-
stöðu á markaðinum meðal annars
vegna lögbundins veðs í viðtækjum
og lögtaksrétti sem honum fylgi.
Þessari yfirburðastöðu sé svo við-
haldið með afnotagjöldum. Einnig
mælist Samkeppnisráð til þess að
gerðar verði kröfur til þeirra aðila
sem reki bæði sjónvarps- og útvarsp-
stöðvar um að fjárhagur þessara
aðila sé aðskilinn og setja verði
ákvæði hvað varði samnýtingu miðl-
anna, til dæmis hvað varði auglýsing-
ar.
Ójöfn samkeppni staðfest
Baldvin Jónsson, eigandi Aðalstöðv-
arinnar, segist að mestu leyti ánægð-
ur með niðurstöðu Samkeppnisráðs,
einkum það að nú sé staðfest að
samkeppnisstaða einkarekinna og
ríkisrekinna Ijósvakafjölmiðla sé
ójöfn.
Hins vegar væri hann ekki ánægð-
ur með niðurstöðu ráðsins hvað varði
afslátt RÚV á gjaldskrá auglýsinga.
„Við gagnrýndum það að þeir væru
að gefa afslætti þegar þeim hent-
aði,“ segir hann. Eðlismunur væri á
því hvort einkarekið fyrirtæki eða
ríkisstofnun gæfi slíkan afslátt.
Starfsmenn og eigendur einkafyrir-
tækja bæru ábyrgð á rekstrinum og
þar ríkti fullkomið frelsi um verð-
lagningu. „Þegar um er að ræða rík-
isstofnanir þá er hæpið að mismuna
þegnunum með gjaldskrá," segir
hann. „Þetta er eins og að segja að
þeir sem borga hæstu skattana eigi
að fá afslátt af þeim.“
Til að jafna samkeppnisstöðuna
vill Baldvin gera róttækar breyting-
ar. Hann vill að ríkið haldi áfram að
reka „gömlu Gufuna“ og hún verði
rekin sem menningarstofnun. Ríkis-
útvarpið myndi einnig sjá um allt
safnaefni og einkastöðvarnar gætu
* fengið efnið til endurbirtingar. Þá
myndi Ríkisútvarpið ekki keppa á
hinum almenna auglýsingamarkaði,
en gæti hins vegar birt tilkynningar
frá hinu opinbera sem þyrftu að ber-
ast til landsmanna allra. „Gufan yrði
þannig kjölfesta í útvarpsrekstri sem
yrði rekin á fjárlögum og fengi til
þess ákveðna upphæð á ári.“ segir
hann.
Baldvin álítur að einkaaðilar geti
sinnt dægurmálaútvarpinu sem Rás
2 er. „Þetta er spurning um
prinsipp," segir hann. „Á ríkið að
taka þátt í rekstri sem einstaklingar
geta séð um að mestu leyti.“
í framhaldi af þessu mætti svo
skoða einkavæðingu Sjónvarps. „Það
er kannski ekki tímabært að gera
það alveg strax,“ segir hann. Tryggja
þyrfti að ef Sjónvarpið fengi ekki
lengur að selja auglýsingar ríkti ekki
fákeppni á markaðinum þar sem Stöð
2 sæti eitt að sjónvarpsauglýsingum.
Afnema þar afnotagjöld
Hins vegar telur Baldvin tímabært
að afnotagjöld verði lögð niður og
aflétt verði lögveði sem RÚV hefur
í sjónvarps og útvarpstækjum. „Það
á ekki að neyða fóík til að kaupa
fjölmiðla," segir hann.
Hann segir rekstrarkostnað Rík-
isúvarpsins óheyrilega háan og ekkí
í neinu samræmi við það sem gerist
á öðrum fjölmiðlum. Einnig sé að-
finnsluvert að enginn beri fjárhags-
lega ábyrgð á rekstri RÚV. „Hvernig
er hægt að réttlæta svona rekstur í
nútímaþjóðfélagi?,“ spyr hann.
„Hvernig getur ríkisfjölmiðill komist
hjá því að fara í gegnum niðuskurð
og aðhald þegar allir aðrir hafa þurft
að gera það? Ekki sér maður að RÚV
sé að hagræða í rekstrinum þegar
100 milljón króna tap var á síðasta
ári.“
Bókhaldið aðskilið hjá Í.Ú.
Jafet Ólafsson, útvarpsstjóri ís-
lenska útvarpsfélagsins (I.Ú.), segist
fagna áliti Samkeppnisráðs þegar
það tekur undir gagnrýni um að sam-
keppnisstaða ljósvakamiðlanna sé
ójöfn og að taka þurfi tillit til þess
þegar ný útvarpslög verða sett.
Jafet er ósammála niðurstöðu
Samkeppnisráðs varðandi afslátt á
auglýsingum og segir að RÚV virðist
mega haga sér á auglýsingamark-
aðinum eins og það vilji, til dæmis
með því að gefa afslátt af auglýstri
verðskrá stofnunarinnar og einnig-
með því að keppa á kostunarmarkaði.
Jafet tekur undir þau orð Baldvins
Jónssonar að óeðlilegt sé að ríkis-
stofnun veiti afslátt á gjaldskrá sinni.
Líkt og algengt er í fjölmiðlum í
dag, segir Jafet að góðir viðskipta-
vinir Bylgjunnar og Stöðvar 2 fái
afslátt. Hins vegar finnst honum
málið snúa öðruvísi við RÚV. „Ríkis-
útvarpið er stofnun sem nýtur þess
að vera með skylduáskrift,“ segir
hann. „Þarna er gefin út, af opinber-
um aðila, auglýst gjaldskrá."
Einnig finnst Jafet áralangur tap-
rekstur RÚV athugaverður. Hann
segir að þrátt fyrir að RÚV þurfi að
uppfylla ákveðnar lagalegar skyldur
varðandi dreifingu og efnisinnihald,
þá verði þeir einnig að sníða sér stakk
eftir vexti. „Þeir eru reknir með bul-
landi tapi og það lendir fyrr eða síð-
ar á skattborgurunum," segir hann.
„Þeir verða að fara að reka þetta
fyrirtæki eins og hvert annað fyrir-
tæki á landinu. Það er ekki eðlileg
samkeppni ef fyrirtæki er rekið með
tapi og þú tekur áskriftargjaldið úr
bijóstvasa kúnnans en tapið úr rassv-
asanum.“
RÚV á rétt á sér
Hann segir að ábending Sam-
keppnisráðs um að aðskilja skuli bók-
hald hjá þeim aðilum sem bæði reka
hljóðvarp og sjónvarp eigi ekki við
hjá íslenska útvarpsfélaginu. Bylgjan
og Stöð 2 reki sameiginlega auglýs-
ingadeild, fréttastofu, starfsmanna-
hald og fjármálastjórn, en bókald
þessara tveggja hluta fyrirtækisins
sé haldið aðgreindu, bæði hvað varði
tekjur og útgjöld. Öll dagskrárgerð
sé hins vegar aðskilin. „Þó svo að
fréttastofan sé sameiginleg þá vitum
við hvað fréttirnar á Bylgjunni kosta
okkur,“ segir Jafet.
„Við teljum að RÚV eigi rétt á
sér með ákveðnum takmörkunum,“
segir hann ennfremur. „Við viljum
að Ríkisútvarpið fari eftir þessum
almennu leikreglum á markaðinum
og haldi sig við auglýsta gjaldskrá."
Kostun lítill hluti tekna
Pétur Guðfinsson, framkvæmda-
stjóri Sjónvarps, segir að íjárhags-
legur rekstur sjónvarps og hljóðvarps
sé aðskilinn að mestu og lítið mál
að verða við því að bókfæra auglýs-
ingar útvarps hjá sjónvarpi og öfugt.
Hingað til hafa auglýsingarnar ekki
verið bókfærðar. „Það hefur ekki
verið greitt fyrir þessar auglýsing-
ar,“ segir hann. „Það er lítið mál að
koma því fyrir að þær yrðu gjald-
færðar og síðan myndi þetta jafnast
út.“
Sjónvarp og hljóðvarp hafa sam-
eiginlega fjármálastjórn, útvarps-
stjóra og útvarpssráð. Pétur segir
að sjónvarp og hljóðvarp leggi til
framlög til rekstrarins og sé það
aðskilið bókhaldslega. Einu tekjur
þessara deilda séu þessi framlög.
Afnotagjöld Ríkisútvarpsins eru
innheimt af hvetjum þeim sem á sjón-
varps- og/eða útvarpstæki og nema
þau 1.600 krónum á mánuði. Pétur
segir að frá stofnun Sjónvarps hafi
2A hluti þess runnið til Sjónvarpsins
og V) runnið til Hljóðvarps. Síðan
haldi hver utan um sínar auglýsinga-
tekjur. „Þetta er vel aðskilið hjá okk-
ur,“ segir hann.
Hvað varði þá gagnrýni að engar
kröfur væru gerðar um íjármál RÚV
og arðsemi segir Pétur að aðrar kröf-
ur séu gerðar til Ríkisútvarpsins en
annarra fjölmiðla. „Ríkisútvarpið er
ekki hugsað sem fjáröflunarfyrirtæki,
heldur sem menningarstofnun," segir
Pétur. Gerðar séu kröfur til stofnunar-
innar um ýmsa þjónustu og einnig
um dreifikerfí sem sé mjög dýrt. „Stór
hluti af þessu er ekki arðbær og
myndi ekki svara kostnaði ef hugsað
yrði um arðsemina eina,“ segir Pétur.
Hann segir að kostun sé fremur
lítill hluti tekna stofnunarinnar og
ekkert sé í útvarpslögunum sem banni
RÚV að færa sig inn á þann markað.
Hann segist ekki vera mjög hrifinn
af kostun, en á móti komi að dag-
skrárgerðarmönnum þyki hún oft
þægileg þar sem fjármagnir komi
beint inn á deildirnar og ekki þurfí
að greiða í Menningarsjóð útvarps-
stöðva úr honum.
FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 1995 23
Uppstokkun í bresku stjórninni eftir leiðtogakjör íhaldsmanna
RÁÐHERRAR og starfsmenn breska forsætisráðherrans fagna honum eftir sigurinn í leiðtogakjörinu á þriðjudag.
Þingmenn á hægrivængnum,
sem kusu Major til að
koma í veg fyrir að Mich-
ael Heseltine yrði kjörinn
leiðtogi, standa nú frammi fyrir því
að hann er nú með annan fótinn í
Downing-stræti 10 - sem aðstoðar-
forsætisráðherra og fyrsti ríkisráð-
herra, en það er nýtt embætti.
Gert er ráð fyrir því að Heseltine
gegni veigamiklu hlutverki sem
málsvari stjórnarinnar og hafi mikil
áhrif á mótun stefnunnar. Hann á
að gegna formennsku í að minnsta
kosti tíu ráðherranefndum og ætti
að geta tryggt áð nýju embættin
hans verði ekki aðeins heiðurstitlar.
„Hann er ekki aðstoðarforsætis-
ráðherra, í raun réttri er hann for-
sætisráðherra," sagði reiður þing-
maður á hægri vængnum.
Hægrimennirnir óttast að Heselt-
ine eigi eftir að gegna mikjlvægu
hlutverki við stefnumótun íhalds-
flokksins fyrir næstu þingkosning-
ar. Hverfi Major úr embætti for-
sætisráðherra af einhveijum ástæð-
um fyrir kosningarnar myndi He-
seltine vera í ákjósanlegri aðstöðu
til að taka við af honum - að líkind-
um án þess að efna þyrfti til nýs
leiðtogakjörs.
Heseltine keyptur?
Major eflir
vinstri
vænginn
JOHN Major, forsætisráðherra Bretlands,
umbunaði vinstrí væng íhaldsflokksins fyrir
stuðninginn í leiðtogakjörinu þegar hann
stokkaði upp í stjóm sinni í fyrradag.
Vinstri- og miðjumenn og helstu bakhjarlar
forsætisráðherrans virðast nánast ráða
lögum og lofum innan stjómarinnar.
leiðtogakjörið ætla að styðja hann.
Leiðtogakjörið á þriðjudag gæti
því markað þáttaskil hjá Ihalds-
flokknum. Major þarf ekki lengur
að búa við linnulausar vangaveltur
um mótframboð og standi hægri-
vængurinn við orð sín um að styðja
forsætisráðherrann eru líkur á
vopnahléi í deilunni um Evrópumál-
in.
Breskir íhaldsmenn fá nú tæki-
færi til að snúa vörn í sókn með
því að sýna samstöðu á landsþingi
flokksins í október og ef til vill með
skattalækkunum þegar nýtt fjár-
lagafrumvarp verður kynnt mánuði
síðar. Major gaf til kynna eftir leið-
togakjörið að hann ætli ekki að
boða til þingkosninga fyrr en vorið
1997.
Hins vejgar er ljóst að erfítt verð-
ur fyrir Ihaldsflokkinn að saxa á
forskot Verkamannaflokksins í skoð-
anakönnunum. Enginn stjómar
flokkur í Bretlandi hefur verið jafn
fylgislítill í jafn langan tíma frá því
að skoðanakannanir hófust. Major á
því feykilega erfítt verkefni fyrir
höndum og hefur skamman tíma til
stefnu en flokkur hans virðist þó
vera tilbúinn til að gefa honum síð-
asta tækifærið til að bjarga stjóm-
inni.
Major gerði lítið til að sefa hægri
vænginn og talsmenn hans hafa
viðurkennt að Heseltine hafi verið
hafður með í ráðum við undirbúning
uppstokkunarinnar fyrir leiðtoga-
kjörið. Andstæðingar Majors halda
því fram að Major hafi keypt stuðn-
ing Heseltines með því að bjóða
honum nýju embættin fyrir leið-
togakjörið.
Vinstri- og miðjumenn hafa bæði
tögl og hagldir í ljármálaráðuneytinu
eftir uppstokkun Majors. William
Waldegrave, sem hægri vængurinn
hefur litlar mætur á, tekur við emb-
ætti aðstoðarfjármálaráðherra af
hægrimanninum Jonathan Aitken
og fær það verkefni að draga úr
útgjöldum ríkisins. Kenneth Clarke
verður áfram fjármálaráðherra.
Raunsæismaður
í Evrópumálum
Utanríkisráðuneytið verður
áfram í höndum miðjumanns. Malc-
olm Rifkind, áður varnarmálaráð-
herra, varð fyrir valinu sem utanrík-
isráðherra en ekki Michael Howard,
sem er andvígur Evrópus-
amrunanum. Rifkind hef-
ur að vísu reynt að höfða
til hægri vængsins að und-
anförnu, til að mynda með
því að láta í ljós efasemdir
um myntsamruna ESB, en
hægrimennirnir hafa tekið yfirlýs-
ingum hans með tortryggni, enda
hefur hann lengi verið talinn til
miðjumanna innan flokksins.
Rifkind var í hópi helstu banda-
manna Majors sem lýstu sér sem
raunsæismönnum í Evrópumálum
og sögðu að Bretar ættu áfram að
gegna forystuhlutverki innan Evr-
ópusambandsins. Þeir höfnuðu and-
Michael Heseltine
stöðu uppreisnarmanna við aukna
samvinnu ESB-landanna en vildu
sýna að stjórnin myndi vetja þjóðar-
hagsmuni Breta af hörku.
Valdalitlir hægrimenn
Peter Lilley, sem margir telja
helsta Thatcheristann í stjórninni,
fer nú með almannatryggingar og
fær það erfiða verkefni
að draga úr útgjöidum til
velferðarmála.
Lilley er andstæðingur
Evrópusamrunans eins
og Michael Portillo, sem
var hækkaður í tign og
gerður að varnarmálaráðherra. Það
embætti er hins vegar ekki eins
þýðingarmikið í augum íhalds-
manna eftir endalok kalda stríðsins.
Michael Forsyth var skipaður
Skotlandsmálaráðherra og það er
helsta dúsan sem hægrivængurinn
fékk í uppstokkuninni. Sá böggul
fylgir hins vegar skammrifi að með
þessari vegtyllu er Forsyth talinn
Malcolm Rifkind
með dyggustu stuðningsmönnum
Majors og hann mun eiga fullt í
fangi með að beijast fyrir endur-
kjöri á þingið.
Major reitti hins vegar marga
andstæðinga sína til reiði með því
að skipa Sir George Young í emb-
ætti samgönguráðherra. Thatcher
vék honum úr stjórn sinni árið 1986
þar sem hún taldi hann
of vinstrisinnaðan.
William Hague, sem fer
nú með málefni Wales, er
í orði kveðnu á hægri-
vængnum, en þykir hollur
stuðningsmaður forsætis-
ráðherrans. Hið sama má segjá um
Gillian Shephard, sem er mennta-
og atvinnumálaráðherra.
Þáttaskil í flokknum?
Leiðtogakjörið sýndi að John
Major nýtur enn mikils stuðnings
meðal þingmanna Ihaldsflokksins.
Allir nema hörðustu andstæðingar
forsætisráðherrans sögðust eftir
„Blaðasnápar“ auðmýktir
Margir þingmenn 'á hægri
vængnum eru sagðir hafa áhyggjur
af því að Major skuli eiga í illdeilum
við dagblöð, sem hafa stutt íhalds-
flokkinn. Þegar öldurnar lægir er
búist við að þeir vilji tryggja að
blöðin snúist á sveif með flokknum
fyrir næstu kosningar.
Nokkur af helstu blöðum íhalds-
manna, svo sem The Times, The
Daily Mail og The Daily Telegraph,
höfðu hvatt þingmenn Ihaldsflokks-
ins til að skipta um leiðtoga til að
auka sigurlíkur sínar í næstu kosn-
ingum. Þingmennirnir virtu ritstjóra
þessara blaða að vettugi.
The Daily Telegraph sagði í for-
ystugrein á miðvikudag að Major
hefði unnið ótvíræðan sigur í leið-
togakjörinu og tók úrslitunum vel.
„Major getur fyllilega leyft sér
breitt bros á kostnað næstum allra
blaða íhaldsmanna, þeirra á meðal
The Daily Telegraph, sem hvöttu
til þess að hann yrði iátinn víkja.
Þótt erfitt kunni að vera að viður-
kenna slíkt er það heilnæmt fyrir
lýðræðið þegar þingmenn,
eða kjósendur, einskis-
virða áskoranir fjölmiðla,
sýna getu til að taka eigin
afstöðu, og þröngva blað-
asnápum til auðmýktar
um hríð.“
Blaðið sagði að Major hefði feng-
ið umboð til að stokka upp í stjóm-
inni og hvátti hann til að nota tæki-
færið til að sefa hægri vænginn.
Sterk staða Heseltines og vinstri-
og miðjuarmsins í stjórninni sýnir
að „blaðasnápar" íhaldsmanna voru
aftur virtir að vettugi.
Heimild: The Daily Telegraph og The Inde-
pendent.
Major gerði
lítiðtilað
sefa hægri
vænginn
Heseltine
sagður for-
sætisráð-
herra í raun