Morgunblaðið - 07.07.1995, Blaðsíða 28

28 FÖSTUDAGUR 7. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MIIMNINGAR
HRANNAR GARÐAR
HARALDSSON
+ Hrannar Garð-
ar Haraldsson
fæddist í Reykjavík
15. september
1943. Hann lést á
heimili sínu 28. júní
síðastliðinn. For-
eldrar hans eru
Haraldur Leví
Bjarnason, látinn
1990, og Jenný
Þuríður Lúðvíks-
dóttir. Systur hans
eru 1) Þóra Hall-
grímsdóttir, fóstur-
systir, gift Árna
Þóri Árnasyni. 2)
Þórunn, gift Frank C. Faddis.
3) Ingibjörg, gift Grétari H.
Óskarssyni. Og Edda Björns-
dóttir, systurdóttir, sem ólst
upp með þeim, gift Halldóri
Sigurðssyni.
Hinn 11. mars 1967 kvæntist
Hrannar eftirlifandi eiginkonu
sinni, Láru Kjartansdóttur.
Börn þeirra eru: 1)
Hrannar Örn, við-
skiptafræðingur, í
sambúð með Mar-
gréti Sigurjóns-
dóttur og eiga þau
einn son, Hrannar
Tuma. 2) Kjartan
Ingi, námsmaður í
Bandarikjunum, í
sambúð með Önnu
Maríu Jónsdóttur.
Hrannar vann
m.a. hjá O. Johnson
& Kaaber um skeið
og rak ljósritunar-
stofuna Ljóstak og
heildverslunina Áform ásamt
konu sinni. Hann vann hjá
Skeljungi hf. og á Gistiheimil-
inu Bergi í Hafnarfirði, en síð-
ast vann Hrannar hjá íshestum
hf. í Hafnarfirði.
Utför Hrannars fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
HRANNAR mágur er látinn. Þar
fór góður drengur langt um aldur
fram. Öll verðum við að lúta valdi
. dauðans fyrr eða síðar og þegar
ólæknandi sjúkdómur hefur náð
heljartökum er ekki að spyija að
leikslokum. -
Við Hrannar kynntumst fyrir um
það bil 37 árum, þegar ég var að
gera hosur mínar grænar fyrir syst-
ur hans og góðum félaga. Hann
var þá bara strákpatti og kannski
ekki alveg sáttur við að ég skyldi
vera að blikka systur hans, svona
í byijun. En fljótlega urðum við
góðir vinir og hefur ekkert skyggt
. á þá vináttu síðan.
Hrannar ólst upp á Grettisgöt-
unni, í þá daga þegar Grettisgatan,
Laugavegurinn, Snorrabrautin og
næsta nágrenni var því sem næst
aðalhverfi bæjarins, a.m.k. aust-
urbæjarins og hvergi skemmtilegra
að vera og alast upp. Hugurinn
stefndi fljótt til íþrótta og átti
Hrannar langan feril að baki innan
íþróttahreyfingarinnar, einkum og
sér í lagi fyrir Knattspyrnufélagið
Fram. En með því félagi lék hann
knattspymu um árabil og var lengi
vel meðal fremstu knattspyrnu-
manna félagsins. Hrannari var
ýmislegt annað til lista lagt. Til
dæmis var hann einn talnagleggsti
maður sem ég hef kynnst. Gat
hann leyst hin flóknustu reikni-
dæmi á augabragði svo ólíkindum
sætti og hafði gaman af. List-
hneigður var hann og fékkst nokk-
uð við að mála þessi síðustu ár
ævinnar. En ekki síst kunni hann
manna best þá list að gleðjast með
öðrum í góðra vina hópi.
Einhver mesta gæfa Hrannars á
lífsleiðinni var sú, að hafa eignast
Láru Kjartansdóttur fyrir eigin-
konu. Hefur hún ætíð staðið sem
klettur við hlið manns síns í gegn-
um með- og mótlæti, ekki síst þessa
síðustu mánuði í veikindum hans
og baráttunni við hinn illvíga sjúk-
dóm. Þau stofnuðu sitt fyrsta heim-
ili á loftinu á bernskuheimili Hrann-
ars á Grettisgötu 84, en fljótlega
var fjárfest í.fyrstu íbúðinni sem
var í Safamýri 54. Hús byggðu þau
sér síðan í Akraseli 10, en fluttu
síðar að Safamýri 13 og var ávallt
notalegt að sækja þau hjón heim.
Þau eignuðust tvo mannvænlega
syni, stolt foreldra sinna og sann-
ast þar, að sjaldnast falla eplin
langt frá eikinni. Lítill augasteinn
afa síns og ömmu, Hrannar Tumi,
kom í heiminn fyrir rúmu ári og
hefur ríkulega lýst upp tilveru þeirra
með sínu bjarta brosi og ljúfa hjali.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að eiga Hrannar fyrir mág, vin og
samferðamann á lífsleiðinni í ná-
lægt fjóra áratugi. Þar var ég í
góðum félagsskap og margar
ánægjustundir áttum við Hrannar
og ijölskyldur okkar saman á þess-
um árum. Börnin okkar, frænd-
systkinin, ólust upp talsvert mikið
saman á tímabili, því að þá var
stutt á milli heimila okkar og eru
þau tengd nánum frænd- og vin-
áttuböndum. Stórfjölskyldan hefur
vaxið og dafnað og er ánægjulegt
til þess að vita hve samheldnin er
mikil innan hennar, þó að meðlim-
irnir séu dreifðir víða um lönd.
Þótt Hrannar sé nú horfinn frá
okkur, lifir minningin um góðan
dreng, glaðlyndan og heilsteyptan
félaga, sem alltaf var reiðubúinn
til þess að rétta hjálparhönd og
leysa hvers manns vanda, einkum
og sér í lagi þeirra, sem minna
máttu sín í þjóðfélaginu.
Kæra mágkona, við Lóla biðjum
góðan guð að styrkja þig og dreng-
ina þína á sorgarstundu.
Grétar H. Óskarsson.
Hér sit ég með bók í hönd og
hvert hvarflar hugurinn nema til
þín, kæri frændi. Er ég fór af landi
brott varstu hraustur og fullur af
lífskrafti. Nú ert þú horfinn. Ég
felli tár en veit þó að þú munt
ætíð búa í hjarta mínu. Þú býrð
þar í gegnum þau sterku jákvæðu
áhrif sem þú hefur haft á mig.
Fyrir þér var ekkert sjálfsagt.
Þú hafðir þann hæfileika að sjá
hlutina í nýju ljósi eða kannski ég
ætti að segja, þú komst auga á
ýmsa ólíka fleti á sama hlut. Þú
settir spurningarmerki við það sem
var svo sjálfsagt, að ekki þurfti
lengur að hugsa út í það og hristir
þannig upp í okkur, krökkunum.
Ég man t.d. þegar þú lést mig
skrifa eina og eina línu úr „Faðir
vorinu“ og talaðir við mig þess á
milli til að dreifa huganum. Kunni
ég „Faðir vorið“ í raun og veru eða
var þetta bara romsa, sem ég þuldi
í belg og biðu?
Þú varst líka sá eini, sem hvatt-
ir mig til að reyna að teikna. Ég
var léleg í því og kunni það hrein-
lega ekki. En þú tókst það ekki sem
gefið og sagðir: „Prófaðu, æfðu þig
og æfðu þig aftur,“ og sjá, mér
tókst það smám saman.
Brosið þitt, hvatningin, glettnin
í augunum, ákefðin, hin sífijóa
hugsun..., allt þetta mun fylgja
mér um ókomna tíð. Ég mun sakna
þess að fá ekki aftur að sjá þig í
þessu lífi, en því getur enginn
breytt. Ég vil geyma það góða sem
þú hefur gefið mér. Ég er glöð
yfir því að hafa fengið að kynnast
þér, kæri frændi. Hvíl í friði.
Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur sendi ég Láru og öðrum
ástvinum.
Ragnheiður Ýr Grétarsdóttir,
Kolding, Danmörku.
Kær frændi minn, Hrannar
Garðar Haraldsson, er látinn. Góð-
ur drengur er horfinn langt um
aldur fram.
Hrannar var sonur hjónanna
Jennýjar Lúðvíksdóttur og Haralds
Levís Bjarnasonar, sem látinn er
fyrir nokkrum árum.
Heimili fjölskyldunnar var á
Grettisgötu 84 hér í borg og þar
ólst Hrannar upp við ástríki.for-
eldra sinna og systra. Hann var
yngstur, óskabarn, umvafinn kær-
leika og elsku.
Foreldrar hans völdu nafn hans
með mikilli kostgæfni. Nafnið
Hrannar hafði ekki verið notað sem
mannsnafn áður. Þau báru þessa
hugmynd undir Björn Sigfússon
íslenzkufræðing, sem fannst þetta
hið ágætasta nafn. Hrannar var
því fyrstur til að bera þetta nafn,
sem orðið hefur vinsælt.
Ég hef þekkt Hrannar frænda
minn frá því hann kom í þennan
heim á fögrum septemberdegi fyrir
rúmum 50 árum. Þá bjuggu for-
eldrar okkar í sama húsi, en mæð-
ur okkar voru systur. Síðan þá
hefur ætíð verið mjög náið sam-
band milli fjölskyldna okkar, ein-
læg vinátta og traust, sem aldrei
hefur borið skugga á.
Þegar ég hugsa um Hrannar sem
lítinn dreng, er Ingibjörg systir
hans (Lóla) alltaf inni í myndinni.
Hún var tveimur árum eldri og þau
voru einkar samrýnd, þannig að
þegar annað var nefnt á nafn, hlaut
hitt að fylgja á eftir. Hrannar og
Lóla. Þannig var það þá og þannig
hefur það verið alla tíð síðan.
Fjölskyldur okkar hafa deilt sam-
an gleði og sorg. í dag ríkir sorgin.
Nú er þessi ljúfi frændi minn
horfmn. Hann sem alltaf var svo
hress og kátur. Ég þakka honum
samfylgdina gegnum lífið.
Ég bið góðan Guð að blessa
Jennýju, aldraða móður hans, Láru,
hans kæru eiginkonu, synina
Hrannar Öm og Kjartan, unnustur
þeirra Margréti og Önnu Maríu, svo
og litla sonarsoninn Hrannar Tuma.
Við Manfreð, börnin okkar og
t KRISTJÁN ÁGÚST HELGASON, t Ástkær unnusti minn, faðir, sonur
Skarphéðinsgötu 16, okkar, bróðir og mágur,
Reykjavík, GUNNLAUGUR JÓNSSON,
lést í Borgarspítalanum 5. júlí. Heiðmörk 1,
Selfossi,
Ættingjar. verður jarðsunginn frá Selfosskirkju
laugardaginn 8. júlí kl. 14.00.
t
Hjartkær systir og tengdasystir,
GUÐLAUG BENEDIKTSDÓTTIR
rithöfundur,
lauk jarðvist sinni þann 4. júlí.
Sigurlaug Árnadóttir,
Skafti Benediktsson.
Rútuferð verður frá BSI kl. 12.30.
Hanna Rut Jónasdóttir,
Guðrún Jónina Gunnlaugsdóttir,
Helga Guðrún Guðmundsdóttir, Jón Gunnlaugsson,
Guðmundur Jónsson, Áslaug Ásgeirsdóttir,
Lára Bergljót Jónsdóttir, Bjarni Birgisson.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓN FRIÐBJÖRNSSON
frá Vík,
Fáskrúðsfirði,
sem lést á Droplaugarstöðum 2. júlí, verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju þriðjudaginn 11. júlí kl. 13.30.
Sveina Lárusdóttir,
Lárus Jónsson, Ásdfs Benediktsdóttir,
Jón Lárusson,
Elsa Lárusdóttir,
Birgir Lárusson,
Lára Björg Lárusdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
FRIÐFINNA SÍMONARDÓTTIR
frá Hrísey,
til heimilis i Túngötu 10B,
Siglufirði,
andaðist í Sjúkrahúsi Siglufjarðar 3. júlí.
Útförin fer fram frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 8. júlí kl. 14.00.
Jarösett verður að Barði í Fljótum.
Gestur Á. Frímannssson,
Si'mon Ingi Gestsson, Heiðrún Guðbjörg Alfreðsdóttir,
Elín Anna Gestsdóttir, Guðmundur Jón Skarphéðinsson,
Þórhallur Jón Gestsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
fjölskyldur þeirra sendum innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Erla Sigurjónsdóttir.
Elsku vinur og frændi, Hrannar,
þú ert horfinn á braut. Við bræð-
urnir söknum þín sárt og við vitum
að enginn getur nokkru sinni kom-
ið í þinn stað. En minningin um
þig mun ætíð búa í hjarta okkar
þó um stundarsakir sé sorgin sterk.
Við viljum þakka þér, Hrannar,
fyrir allar- samverustundirnar á
liðnum árum. Ykkur Láru var alltaf
ánægjulegt að heimsækja, og í raun
alltaf eftirsóknarvert. Þú komst að
vísu oft með áleitnar og á tíðum
erfiðar spurningar, sem erfitt var
að svara, en þær þjónuðu ávallt
tilgangi; þú vildir fá okkur til að
hugsa. Hvers vegna ekki að gera
hlutinn svona frekar en hinsegin?
Eða mætti ekki endurhanna þetta
eða hitt svo betur færi? Þig skorti
aldrei hugmyndir eða umræðuefni,
og þú skildir eftir í huga okkar
mörg lítil ftjókorn.
Hjá þér var ávallt stutt í hlátur-
inn, og alltaf létt yfir fólki þegar
þú varst nálægur. Gamansögur,
eða jafnvel bara broslegu hliðamar
á hversdagsleikanum, voru iðulega
ofarlega á baugi. Þú hlóst oft með
okkur, en aldrei man ég til þess
að þú hafir hlegið að okkur. Þú
varst okkur góður, sem og góð
fyrirmynd í lífsins ólgusjó. Við lit-
um alltaf upp til þín og höfðum
óbilandi traust á þínum skoðunum.
En nú ert þú horfinn, kæri
frændi. Eftir er stórt skarð, sem
aldrei verður fyllt. Þó svo dagar
þínir yrðu ekki margir, mynduðu
þeir samt umgjörð um fallega ævi.
Þú varst sem sólargeisli í lífi okk-
ar. Far þú í friði.
Elsku Lára, Hrannar Örn, Kjart-
an Ingi, og aðrir ástvinir. Guð blessi
ykkur og styrki í ykkar miklu sorg.
Eiríkur Álmar og
Haraldur Eyjar.
í dag kveðjum við að sinni vin
okkar, Hrannar G. Haraldsson. í
stóran fjölskylduhóp okkar er skarð
höggvið.
Én margs er að minnast og
margt að þakka.
Við höfum alltaf litið á Hrannar
sem mág okkar því konan hans,
Lára systurdóttir okkar, er eins og
ein af systkinunum og náin tengsl
okkar í milli. Á Ijölskyldusamkom-
um var hann hrókur alls fagnaðar,
léttur í skapi með glens á vörum
og glettni í augum. Börnunum okk-
ar leið alltaf vel í návist hans því
hann gaf sér góðan tíma til að
veita þeim athygli sína, tala við þau
og skemmta þeim.
Hann sýndi áhuga á öllu sem
við kom ijölskyldunni. Tók af alhug
þátt í að endurbyggja sumarbú-
staðinn okkar sem við deildum öll
saman, tiu systkinin með mökum
okkar og börnum. Þar naut hann
sín og undi sér vel. Margar góðar
stundir áttum við þar með honum,
Láru og drengjunum.
Ávallt þegar elsta systir okkar
og tengdamóðir hans kom til lands-
ins bjó hún hjá þeim hjónum og
var Hrannar óþreytandi við að gera
henni allt til geðs. Milli þeirra var
óvenju gott samband. Hann var
gæddur þeim einstöku hæfileikum
að vera alltaf í góðu skapi og að
taka lífinu létt. Það var aðalsmerki
hans.
Við dáðumst að hve einstaklega
vel konan hans annaðist hann í
veikindunum, hvað þau voru yfír-
veguð og æðrulaus, og við gleðj-
umst yfir að hann skyldi hafa feng-
ið að vera hjá henni og sonum
þeirra til hins síðasta, því það var
ósk hans — að fá að vera heima.
Við systkinin, makar og börn,
þökkum Hrannari samfylgdina. Við
sjáum hann fyrir okkur, brosandi,
með glettnina í augunum og með
derhúfuna góðu á höfðinu.
Blessuð sé minning hans.
Systkinin Vonarstræti 2
og fjölskyldur.