Morgunblaðið - 13.07.1995, Blaðsíða 46

46 FIMMTUDAGUR 13. JÚU 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
INGVARÞÓRODDSSON
vistmaður
á Kumbaravogi,
lést í Borgarspitalanum 4. júlí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Vandamenn.
Móðir okkar, +
SIGRÍÐUR JENSDÓTTIR,
Efstalandi 18,
lést þriðjudaginn 11. júlí.
María Kristleifsdóttir,
Jens Kristleifsson,
Björn Kristleifsson.
t
Hjartkæreiginkona mín, móðir, tendamóðir, amma og langamma,
ÁSA JÓNSDÓTTIR,
Akursbraut 22,
Akranesi,
lést 11. júlí í Sjúkrahúsi Akraness.
Fyrir hönd aðstandenda,
Bjarni Guðmundsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
frú VALGERÐUR SKARPHÉÐINSDÓTTIR
frá Kirkjufelli í Grundarfirði,
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness þriðjudaginn 11. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Gísli G. Magnússon,
Haraldur E. Magnússon,
Alfreð R. Magnússon,
Aðalheiður Magnúsdóttir,
Stella Magnúsdóttir,
GunnarS. Magnússon,
Þóra M. Hreiðarsdóttir,
Björn J. Lárusson,
Kristfn Frjðfinnsdóttir,
Magnús Álfsson,
Þórir Þórðarson,
Friðsemd Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSDÍS MARÍA sigurðardóttir,
Möðrufelli 1,
Reykjavík,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 12. júlí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Bergur Þorvaldsson,
Aðalheiður Dúfa Kristinsdóttir, Kristinn Kristjánsson,
Halldór Ólafur Bergsson, Lilja S. Mósesdóttir,
Ester S. Hermele, Jules J. Hermele,.
Bergdís Harpa Mikac, Joseph Mikac,
Bjarney J. Bergsdóttir, Elfar Ólason,
Sigrún Bergsdóttir, Benedikt Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ADÓLF GÍSLASON,
Árgerði,
Glerárhverfi,
verður jarðsunginn frá Glerárkirkju föstudaginn 14. júlí kl. 13.30.
Þórunn Ósk Helgadóttir,
Haukur Adólfsson, Guðrún Adólfsdóttir,
Helga Adólfsdóttir, Sigurlaug Adólfsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÞORSTEINN JÓNSSON,
Eystri-Sólheimum,
Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Sólheimakapellu
laugardaginn 15. júlí kl 14.
Valgerður Sigrfður Ólafsdóttir
og börn.
ÞURÍÐUR JÓNA
MAGNÚSDÓTTIR
+ Þuríður Jóna
Magnúsdóttir,
fæddist að Sæ-
bakka í Uppsölum
2. september 1906.
Hún lést 5. júlí sl.
Hún var eitt af sjö
börnum hjónanna
Sigríðar Gunnars-
dóttur, f. 18. ágúst
1870, d. 15. júlí
1955, og Magnúsar
Jónssonar sjó-
manns, f. 15. ágúst
1867, d. 6. janúar
1933, sem bjuggu í
Sæbakka og eru nú
aðeins tvö af systkinunum á lifi,
Gunnar og Hólmfríður, sem
bæði dvelja á Dalbæ heimili
aldraðra. Hin systkini hennar
voru: Kristín Jónfríður, Jónína
Anna, Friðbjörn Kristinn og
Sigríður Helga.
Hinn 5. febrúar 1932 giftist
Þuríður Jóna Hans Herluf Han-
sen, f. 18. júlí 1901, d. 4. maí
1936, kyndara og sjómanni, frá
Akureyri. Bjuggu þau fyrst á
MIG LANGAR að skrifa nokkur
þakkar- og kveðjuorð til hennar
Þuru ömmu, en svo var hún kölluð
í minni fjölskyldu, þó hún væri eig-
inlega ekki amma, heldur ömmu-
systir. Það eru nú tæp þrjátíu ár
síðan ég tengdist fjölskyldu hennar.
Strax í upphafí skynjaði ég að þarna
var sérstök kona sem sagði ekki
margt en hlýhugur og ástúð
streymdi frá henni og henni var
annt um sína. Hún fylgdist vel með
okkur og pakkarnir frá henni á jól-
um og afmælum sýndu hug henn-
ar, flestallt handunnin listaverk af
henni og dætrum hennar, svo sem
pijónuð nærföt, sokkar, peysur,
húfur og vettlingar. Eiginmanni
mínum, Magnúsi Þór Hilmarssyni,
og Gunnari Jóni Hilmarssyni, bróð-
ur hans, sem eru sonarsynir Kristín-
ar systur Þuríðar, var hún alla tíð
einstök. Dvöldu þeir hjá henni sum-
arlangt í nokkur ár þegar þeir voru
ungir og sýndi Þura þeim mikla
tryggð og skal henni það þakkað.
Þura gerði ekki víðreist á lífsleið-
inni. Aðeins einu sinni kom hún til
Reykjavíkur og þá í heimsókn til
okkar, sem okkur var mikil ánægja
Akureyri, síðan á
Dalvík og eignuðust
þrjár dætur: 1.)
Matthildur, f. 24.
júní 1932 d. 25.
mars 1933. 2.) Hild-
ur, f. 7. október
1933, maki Þórir
Stefánsson, dóttir
þeirra er Þórhildur
Arna, f. 21. febrúar
1962. 3.) Þóranna,
f. 18. apríl 1936,
maki Aðalsteinn
Grímsson, dóttir
þeirra er Hildur, f.
4. september 1955.
Sambýlismaður Þuríðar, frá
árinu 1947, var Haraldur Zóph-
oníasson, verkamaður og hag-
yrðingur, f. 5. september 1906,
d. 22. desember 1986. Heimili
þeirra var lengst af á Barði,
sem í dag heitir Karlsbraut 27
í Dalvík. Árið 1990 fór Þuríður
á sjúkradeild Dalbæjar. Útför
hennar fer fram frá Dalvíkur-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
að. Á efri árum fór hún í nokkur
skipti í húsmæðraorlof í Eyjafirði
og hafði gaman af, ásamt ferðum
út á Ólafsfjörð og inn á Akureyri.
Að undanskildum þeim árum sem
hún bjó á Akureyri, bjó hún á Dal-
vík alla sína ævi.
Eitt er ljós, sem kveikt er hveiju
konubrjósti í,
eðlislægur meginmáttur:
- móðurástin hlý.
Getur hvorki hel né harmur,
haggað veldi þvi.
Þetta orti Haraldur Zóphoníasson í
kvæði sínu „Kvennaminni" og
finnst mér það eiga vel við Þuru
ömmu.
Árin 1933-1936 hafa verið Þuru
erfið og trúlega markað djúp spor
í líf hennar. Á þessu stutta tíma-
bili missir hún frumburð sinn, föður
og eiginmann, ásamt því að jarð-
skjálftinn mikli reið yfir Dalvík árið
1934 og æskuheimili hennar Sæ-
bakki eyðilagðist. Gunnar bróðir og
Hermann mágur hennar, reistu síð-
an nýtt hús sunnar í bænum sem
fékk nafnið Sæbakki eftir æsku-
heimilinu.
+
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og
afi, bróðir og sonur,
PÁLL ÁSGRÍMSSON
bifvélavirki,
Skriðustekk 27,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
á morgun, föstudaginn 14. júlí, kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Margrét Pálsdóttir, Halldór P. Þrastarson,
Ásgrímur Þór Pálsson, Sigrún Sigurðardóttir,
Sigurður Þór Pálsson,
Þorgeir Valur Pálsson, Magðalena Magnúsdóttir,
Sveinn Pálsson, Margrét Eyjólfsdóttir,
Joachim Kaehler, Anita Klinski,
og barnabörn.
Ástkær tengdamóðir, amma,
stjúpmóðir og langamma,
KRISTÍN EDVARDSDÓTTIR,
Álfaskeiði 76,
Hafnarfirði,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Sólvangi
þann 4. júlí.
Útför fór fram í kyrrþey.
Erna S. Jóhannsdóttir, Magnús Eliasson,
Nína Edvardsdóttir, Indriði H. Guðmundsson,
Sigrún Edvardsdóttir,
Ásmundur Edvardsson, Berglind Ragnarsdóttir,
Gunnar Ásmundsson, Sigriður Oddsdóttir,
Stefán Ásmundsson, Guðfinna Nikulásdóttir,
Valur Ásmundsson, Ólöf Valdimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Á yngri árum vann Þura í fiski
og við síldarverkun, en ævistarf
hennar var inni á heimilinu við upp-
eldi dætra sinna og heimilisstörf.
Hún gerði litlar kröfur fýrir sjálfa
sig en hennar gleði fólst í því að
gleðja og styðja við aðra. Eftir lát
eiginmanns síns flutti Þuríður með
dætur sínar inn á heimili móður
sinnar og Gunnars bróður síns á
Sæbakka og bjó hún þar, þar til
hún hóf sambúð með Haraldi Zóph-
oníassyni.
Síðustu ár hefur Þura verið á
sjúkradeild Dalbæjar og notið ein-
stakrar umönnunar dætra sinna og
fjölskyldna þeirra og starfsfólks
alls. Mér er minnisstætt er ég spurði
Þórönnu dóttur hennar, hvort þeim
systrum fyndist ekki bindandi að
sitja hjá mömmu sinni á hveiju
kvöldi, svarið kom strax, enginn
spurði hana mömmu að því þegar
við vorum litlar og nú er bara kom-
ið að okkur að sinna henni. Þetta
vakti mig til umhugsunar.
Ég sendi Hildi, Þórönnu og öllum
ástvinum innilegar samúðarkveðjur
og bið Guð að blessa hana Þuru
ömmu á Dalvík.
Vær, að eyrum blærinn ber
bárumilda niðinn.
Friður drottins fylgi þér
fram á nýju miðin.
(Haraldur Zóphoníasson)
Anna Þuríður Ingólfsdóttir.
Um sólbjartan dag lagði amma
af stað í sína hinstu för, tilbúin til
fararinnar. Að eiga ömmu og afa
til að geta leitað til eru mikil forrétt-
indi og þeirra réttinda nutum við í
ríkum mæli, því nánast á hveijum
degi í mörg ár og stundum oft á
dag komum við á heimili þeirra.
Eftir að við eignuðumst okkar eigin
íjölskyldur var það fastur liður að
fara í heimsókn til ömmu og afa.
Á móti manni streymdi hlýja, gleði
og ánægja yfir að hittast. Allt var
á borð borið sem til var og rifjað
upp það sem á daga hafði drifið frá
því við hittumst síðast. Þegar kom
að því að kveðja hljómaði lokasetn-
ing: „er ekki eitthvað sem ég get
gefíð ykkur?“ Þannig var amma.
Heimsóknirnar verða ekki fleiri
að sinni, komið er að kveðjustund.
Óendanlegt þakklæti fyrir það sem
þú gerðir fyrir okkur og langömmu-
bömin þín fjögur.
Far þú í friði
friður Guðs þig blessi,
hafðu þðkk fyrir allt og allt.
(V.Briem)
Hildur og Þórhildur.
Lítill drengur lófa strýkur
létt um vota móðurkinn,
augun spyija eins og myrkvuð
ótta og grun í fyrsta sinn:
Hvar er amma, hvar er amma,
hún sem gaf mér brosið sitt,
yndislega og alltaf skildi
ófullkomna hjalið mitt?
Lítill sveinn á leyndardómum
lífs og dauða kann ei skil;
hann vill bara eins og áður
ömmu sinnar komast til,
hann vill fá að hjúfra sig að
hennar bijósti sætt og rótt.
Amma er dáin, amma finnur
augasteininn sinn í nótt.
(Jóhannes úr Kötlum)
Elsku Þura mín, þakka vil ég
fyrir allt sem þú hefur gefið mér í
gegnum árin. Minningin um þig á
Barði að snúast í kringum kindum-
ar, þvo ullina í ánni og ég smá-
patti að snúast í kringum þig. Við
í réttinni að rýja kindurnar. Við á
síldarplaninu. Þú, Þura mín, að.
salta og ég að hjálpa þér. Ég ungl-
ingur 15 ára að byija mína sjó-
mennsku og þú veittir mér húsa-
skjól eins og áður. Eg kominn með
fjölskyldu og þú lést þér annt um
alla. Alltaf þegar við komum norður
á Dalvík tókst þú brosandi á móti
okkur og vildir allt fyrir Nonna þinn
gera.
Blessuð sé minning Þuríðar Jónu
Magnúsdóttur.
Gunnar Jón og fjölskylda.