Morgunblaðið - 20.07.1995, Blaðsíða 29
MORGXJNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 20. JÚLÍ1995 29
JÓNAS
PÁLSSON
+ Jónas Pálsson var fæddur á
Raufarhöfn 12. nóvember
1947. Hann lést 13. júlí sl. á
Raufarhöfn. Foreldrar hans
eru Ingibjörg Sigurrós Sigurð-
ardóttir, f. 2.6. 1914, d. 22.11.
1972 og Sófus Páll Helgason,
f. 9.11. 1907. Páll býr á Raufar-
höfn á 88. aldursári. Systkini
Jónasar eru Helgi Sigurður, bjó
á Húsavík, f. 13.2.1934, d. 27.5.
1979, Arnþór, f. 2.3. 1938, bú-
settur í Hafnarfirði, Aðalbjörg,
f. 6.11. 1944, búsett á Raufar-
höfn, Páll, f. 19.6. 1946, búsett-
ur á Akureyri, Borghildur, f.
23.10. 1950, og Sigurður, f.
15.10.1952, bæði búsett á Hjalt-
eyri, Dísa, f. 8.11. 1953, búsett
á Raufarhöfn, og Einar Hálf-
dán, f. 7.3. 1956, d. 11.3. 1973.
Eiginkona Jónasar er Margrét
Sigurðardóttir frá Snyörhóli í
Öxarfirði, f. 14.3. 1949. Börn
Jónasar og Margrétar eru Sig-
urrós, f. 28.6. 1967 og á hún
eina dóttur, Bergrúnu, f. 21.1.
1994, Guðmundur, f. 3.6. 1970,
Páll Ingi, f. 6.1. 1973, og Helga
Sif, f. 29.4. 1979. Jónas stund-
aði alla tið sjómennsku frá
Raufarhöfn. Utför Jónasar
Pálssonar fer fram frá Raufar-
hafnarkirkju fimmtudaginn 20.
júli og hefst athöfnin kl. 14.
FIMMTUDAGURINN 13. júlí rann
upp með sólskini og blíðu. Mikil
eftirvænting ríkti á heimili mínu,
því dóttir mín varð sjö ára þennan
dag og von var á gestum í afmælis-
boð. Þegar fyrstu gestimir voru að
koma inn um dymar hringdi sím-
inn. Ég greip símtólið og heilsaði
glaðlega systur minni á Húsavík,
sem ég hélt að vildi óska okkur til
hamingju með daginn. En erindið
var annað. Ég trúði ekki mínum
eigin eyrum þegar hún sagði mér
þau sorglegu tíðindi að Jónas föður-
bróðir okkar væri látinn. Jónas, sem
ég hitti á ættarmóti fyrir tíu dögum
svo hressan og kátan. Ég settist
niður og tárin tóku að streyma.
Minningarnar flugu í gegn um hug:
ann, bæði góðar og dapurlegar. í
stórri íjölskyldu eins og okkar er
nær óhjákvæmilegt að lífið gangi
ekki að allra óskum. Ég hugsaði
sextán ár til baka þegar faðir mínn
lést jafn snögglega og á sama aldri
og Jónas. Ég hugsaði um innilega
og trausta faðmlagið hans Jónasar
alltaf þegar hann heilsaði og kvaddi
mig. Hversu ótrúlega stutt er á
milli lífs og dauða. Það er svo margs
að minnast.
Jónas var einstaklega blíður og
traustur maður. Börn hændust að
honum og eru þau bestu mann-
þekkjararnir. Þar sem Jónas var á
meðal barna voru þau annaðhvort
í fanginu á honum eða í smá slags-
málum við hann. Það leyndi sér
yfirleitt aldrei hver kominn var þeg-
ar Jónas var annars vegar. Eins og
einkennir marga í þessari fjöl-
skyldu, sópaði að honum og var
hann ekki lengi að koma sér að
verki þegar þess þurfti. Mér er
minnisstætt hversu fljótur hann var
að vinda sér í að setja upp nokkra
ljóskastara í húsið mitt þegar við
vorum nýflutt. Við hjónin vorum
að vandræðast hvernig við gætum
komið þeim í loftið og til allrar
hamingju var Jónas gestkomandi
hjá okkur og var að vanda ekki
lengi að bjarga málunum. Nýlega
barst það í tal að við þyrftum að
bjóða Jónasi í heimsókn þar sem
skipta þarf um perur. Það verður
ekki, en við munum alveg örugg-
lega hugsa til hans.
Það verður aldrei eins að koma
til Raufarhafnar þegar enginn Jón-
as er á staðnum. Aldrei aftur fáum
við jólahangikjötið frá honum. Aldr-
ei að finna föðurlega faðmlagið aft-
ur. En þótt við ættingjamir og vin-
ir séum harmi slegin er sorg hans
nánustu fjölskyldu mest. Elsku
Madda, Lilló, Brói, Ingi og Helga
Sif, elsku afi minn sem sérð nú á
eftir þriðja syni þínum. Megi góður
HJÁLMAR
GUÐMUNDSSON
+ Hjálmar Guð-
mundsson
kennari fæddist í
Reykjanesi i Gríms-
nesi í Arnessýslu,
16. janúar 1915.
Hann lést á Land-
spítalanum 13. júlí
sl. Foreldrar hans
voru Guðmundur
bóndi þar, síðar á
Melum í Melasveit
í Borgarfirði, f. 1.
október 1888, Guð-
jónssonar bónda á
Reykjanesi, Finns-
sonar, og konu
hans Ingibjargar, f. 20. mars
1885, Hróbjartsdóttur bónda í
Oddgeirsskóla-Austurkoti í
Flóa, Jónssonar. Hjálmar tók
kennarapróf 1937, var skóla-
stjóri Barnaskóla Stokkseyrar
1944-46, kennari við Miðbæjar-
skólann frá 1946-69 og Lang-
holtsskóla frá 1969.
Útför Hjálmars fór fram frá
Áskirkju í gær.
GÓÐUR vinur og gamall samstarfs-
maður er genginn. Hjálmari Guð-
mundssyni kynntist ég fyrst í Mið-
bæjarskólanum 1948, en þar hafði
hann ráðist til kennslu árið 1946.
Árvekni og samviskusemi einkenndu
öll störf hans við skólann. Ávaltt var
hann fús að taka að sér félagsstörf
í þágu skólans og í stjórn Kennarafé-
lags Miðbæjarskólans sat hann frá
1952 til þess er skólinn var lagður
niður sem grunnskóli 1969, lengst
af sem formaður.
Er skóla lauk að vori
leiðbeindi hann ungl-
ingum við Vinnuskóla
Reylqavíkur mörg sum-
ur, eða frá 1949. Við
skólastjóm þess skóla
tók hann árið 1980.
Hjálmar var skáti í þess
orðs bestu merkingu.
Hann starfaði mikið í
Skátafélagi Reykjavík-
ur og var meðal annars
gildismeistari Gilwell-
skáta í Reykjavík 1972-
1974.
Þegar samstarfi
kennaranna í Miðbæj-
arskólanum lauk 1969 dreifðist hóp-
urinn. Hjálmar sagði oft að hann
hefði verið mjög lánsamur er hann
réðst til Langholtsskóla. Þar var
gott að vera fannst honum og eftir
að hann lauk kennsluferli sínum, var
hann við hin ýmsu störf á vegum
skólans, allt fram að síðustu skóla-
lokum. Það var honum mikils virði.
Er við tvær gamlar vinkonur frá
Miðbæjarskólaárunum heimsóttum
hann í vetur í tilefni áttræðisafinæl-
is hans var sýnt að lífsflug hans var
að daprast, en móttökumar voru
hinar höfðinglegustu sem hans var
vandi. Hann hafði mælt svo fyrir
að ekki skyldi haft í hámælum er
hann væri allur og fór útförin fram
frá Áskirkju 19. júlí að viðstöddum
vinum, samstarfsfólki, fjölskyldu og
skátum.
Að leiðarlokum þakka ég Hjálm-
ari tryggð, hjálp og sanna vináttu.
Blessuð sé minning hans.
Helga S. Einarsdóttir.
Guð hjálpa ykkur öllum á erfiðri
stundu. Við höfum kynnst því að
tíminn læknar sárin og allar góðu
minningarnar lifa. Ég þakka góðum
og traustum frænda samfylgdina.
Blessuð sé minning Jónasar Páls-
sonar' IngaRósa.
Mig langar að minnast Jónasar
föðurbróður míns með örfáum orð-
um. Það em margar ljúfar minning-
ar sem ég á um hann. Jónas var
mjög hjartahlýr maður og það var
alveg sama hvort við hittumst fyrir
nokkrum dögum eða mörgum mán-
uðum, alltaf var eins og við hefðum
hist í gær. Alltaf tók hann utan um
mig og kyssti og lét mér líða þann-
ig að mér fannst ég vera sérstök.
Föður minn missti ég níu ára gömul
og varð Jónas þá mín föðurímynd,
bæði vegna þess hversu líkur hann
var föður mínum um margt og
hversu góður hann var okkur alltaf.
Síðasta sinn er við hittumst var
aðeins fyrir nokkrum dögum. Áttum
við gott samtal sem ég mun aldrei
gleyma. Ekki óraði mig fyrir þegar
við kvöddumst með innilegum faðm-
lögum eins og ætíð, að þetta væri
þín hinsta kveðja. Þú sagðir „Nabba
mundu að mér þykir vænt um þig
og vertu þú sjálf.“ Þessi orð ylja
mér nú um hjartarætur, nú þegar
þú ert horfínn á braut. Nei, hún
Nabba þín mun alltaf geyma þig í
hjarta sínu. Alltaf gast þú komið
mér til að brosa og hlægja ef þér
fannst einhver snúður vera á mér.
Það var svo mikill kraftur og góð-
vild sem fylgdi þér. Ég þakka þér
fyrir allt og allt elsku frændi.
„Skoðaðu hug þinn vel, þegar þú
ert glaður, og þú munt sjá, að
aðeins það, sem valdið hefur
hryggð þinni, gerir þig glaðan.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá aftur hug þinn, og þú
munt sjá, að þú grætur vegna
þess, sem var gleði þín.“
Úr spámanninum.
Elsku Madda, Lilló, Brói, Ingi og
Helga Sif. Guð styrki ykkur í þess-
ari miklu sorg. Elsku afi minn, Guð
veri líka með þér. Minningin um ljúf-
an dreng mun alltaf lifa í hjörtum
okkar. Guð blessi minningu hans.
Helga Dóra
ERFIDRYKKJUR
P E R L A N sími 620200
ErfUhykkjur
Safnaðarheimili
Háteigskirkju
Sími;
Erfidiykkjur
Glæsileg kaff 1-
hlaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
ísíma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
HÍTEL LOFTLEIIIH
VIGNIR MAR
BIRGISSON
+ Vignir Már Birgisson fædd-
ist á Landspítalanum 6. jan-
úar 1995. Hann lést á heimili
sinu 3. júlí síðastliðinn og fór
útför hans fram frá Hjalla-
kirkju 13. júli.
ELSKU litli frændi minn, Vignir
Már, er látinn. Mikill sársauki og
harmur umlukti mig þegar mér var
tjáð þessi harmafregn. Vignir Már
hefði orðið sex mánaða nú 6. júlí.
Hann fæddist þremur mánuðum
fyrir áætlaðan fæðingartíma en
dafnaði vel, þyngdist og stækkaði,
enda vel um hann hugsað. Kall
guðs bar þó fyrr að en nokkurn gat
órað fyrir.
Elsku Birgir frændi og Sólborg,
þið eigið alla mína samúð og veit
ég að elsku Alexandra Ósk og Dag-
björt Bára, hans stóru systur sem
þótti svo vænt um elsku litla bróa,
varðveita minningu hans.
Söngur fuglanna þagnaði
- Þeir stungu höfðum
undir væng.
Himnamir grétu
- Sólin hætti að skína,
þegar þú fórst burt.
Þú fórst burt,
en skildir eftir
óljósa minningu
um sólskin.
(Guðrún Margrét Tryggvadóttir)
Aðalbjörg.
+
Maðurinn minn, faðir okkar og
stjúpfaðir,
MARKÚS WAAGE,
Sólheimum 3,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju
föstudaginn 21. júlí kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Krabbameinsfélagið.
Ingolfur Tryggvason,
Guðrún Úlfarsdóttir,
Halla Waage,
Ágústa Waage,
Haraldur Waage,
Guðný Waage,
Anna Margrét Björnsdóttir, Guðni Sigfússon,
Brynjólfur Björnsson, Ragna Lára Ragnarsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
PÁLL SIGURBJÖRNSSON
múrari,
Hamraborg 26,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
föstudaginn 21. júlí kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim,
sem vildu minnast hans, er bent líknar-
stofnanir.
Pálína Andrésdóttir,
Hjörtur Pálsson, Ragnhildur Hermannsdóttir,
Bryndís Garðarsdóttir, Sigurður Johansen,
Davfð Garðarsson, Gerd Garðarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Okkar innilegustu þakkir fyrir samúð
og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður, tengdaföður og afa,
JÓNS FRIÐBJÖRNSSONAR
frá Vlk,
Fáskrúðsfirði.
Sérstakar þakkir eru færðar hjúkrunar-
fólki á Droplaugarstöðum.
Sveina Lárusdóttir,
Lárus Jónsson, Ásdís Benediktsdóttir,
Jón Lárusson,
Elsa Lárusdóttir,
Birgir Lárusson,
Lára Björg Lárusdóttir.
Minnismerki úr steini
Steinn er kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki.
Áralöng reynsla.
ifi
S. HELGASON HF
STEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 . SlMI 557 6677