Morgunblaðið - 22.07.1995, Blaðsíða 18

18 LAUGARDAGUR 22. JÚLÍ 1995
FERÐALÖG
MORGUNBLAÐIÐ
Aukning í ferðaþjón-
ustu á Jökuldal
Morgunblaöið. Vaðbrekku. Jökuldal.
FERÐAÞJÓNUSTA er að aukast á
Jökuldal og nágrenni, enda ekki að
öðru að hverfa þar sem nær ein-
göngu er stundaður sauðfjárbúskap-
ur á Jökuldal og lega sveitarinnar
býður ekki uppá mikla fjölbreytni í
atvinnutækifærum.
í Brúarási, um einn kílómetra frá
nýju Jökulsárbrúnni hjá Fossvöllum,
er rekin ferðaþjónusta bænda. Þar
er hægt að fá mat og gistingu, bæði
í.uppábúnum rúmum og svefnpoka-
gistingu og hefur Brúarás verið vin-
sæll áningarstaður fyrir hópa.
í Skjöldólfsstaðaskóla er rekið
r

Morgunblaðið/Sigríður Ingvarsdóttir
ÁLFHILDUR Stefánsdóttir á
gistihimilinu Hvanneyri.
Nýtt gisti-
heimili opnar
á Siglufirði
Morgunblaðið. Siglufjörður.
ÁLFHILDUR Stefánsdóttir hefur
opnað nýtt gistiheimili á Aðalgötu
á 10 Siglufirði sem ber nafnið
Hvanneyri.
Á gistiheimilinu eru 18 herbergi,
eins og tveggja manna, og er hægt
að leigja þau með eða án sængur-
fata. Gestir hafa aðgang að rúm-
góðu eldhúsi sem búið er öllum
helstu þægindum.
Fyrir um það bil 35-40 árum var
rekið hótel í þessum húsakynnum,
er bar nafnið Hótel Hvanneyri en
síðan keypti Þormóður rammi hús-
næðið og notaði sem verbúð um
nokkurra ára skeið. En nú hefur
húsnæðið allt verið endurbætt og
gert upp og mun verða opið allt
árið um kring sem gistiheimili
Heímíli
að heíman í
Kaupmannahöfnf
Vandaðar,
ferðamannaíbúðír
míðsvæðis í
Kaupmannahöfn
Allar íbúðirnar eru með
eldhúsi og baði.
Hafðu samband við
ferðaskrifstofuna þína eða
,r/// /7/'(u>e/ JcmuA'/uw/a
Sími (00 45) 33 12 33 30
Fax. (00 45)33 12 3! 03
♦Verð á mann míðað víð 4 í (búð I viku
efþwþwir
gistiheimilið Dalakaffi og þar er
hægt að fá gistingu og mat.
Dalakaffi stendur við þjóðveg 1,
rétt áður en lagt er á Möðrudalsör-
æfi á leiðinni norður í land. Dala-
kaffi er vinsæll áningarstaður ferða-
manna er leið eiga eftir Jökuldalnum
ásamt því að vera vaxandi staður
til að halda ættarmót.
Við Skjöldólfsstaðaskóla er í
byggingu sundlaug sem vonandi
verður tekin í notkun seint í sumar.
í Möðrudal á Fjöllum er Fjalla-
kaffi, en það hefur lengi verið í
rekstri og er vinsæll áningarstaður
í kaffihúsasstíl, enda er Fjallakaffi
við þjóðbraut þvera og þaðan liggur
leið inn í Kverkfjöll meðal annars.
í Klausturseli á Jökuldal er rekið
handíðagalleri, þar sem til sýnis og
sölu eru handunnir munir og flíkur
aðallega úr hreindýraleðri og ull,
þar eru einnig til sýnis handbrögð
við leðursaum og ullarvinnslu ásamt
tækjum sem brúkuð eru til verk-
anna.
Á Brú og Skjöldólfsstöðum eru
bensínstöðvar og hægt að fá helstu
bensín- og olíuvörur ásamt svala-
drýkkjum.
FJÓSAKLETTAR undan Gufunesi á Viðeyjarsundi
Vegahandbókin í
breyttri mynd
Annir á Brúarási
Morgunblaðið. Egilsstöðum.
í bamaskólanum að Brúarási í
Jökuldal er rekin ferðaþjónusta á
sumrin. Helga Jónsdóttir sér um
reksturinn og er þetta fjórða sum-
arið hennar. Starfsemin er vax-
andi og hefur verið mikið að gera
í sumar, fjölgunin liggur bæði í
hópum erlendra ferðamanna og
einnig í heimsóknum Islendinga.
Boðið er upp á gistingu í uppbún-
um rúmum svo og svefnpoka-
plássum með eldunaraðstöðu.
Hægt er að taka allt að 65
manns í gistingu. Ferðaþjónustan
að Brúarási er um 23 km frá
Egilsstöðum og er þar kjörin að-
staða fyrir ættarmót og minni
skemmtanir og þá er lifandi tón-
list í boði og góð aðstaða til að
taka snúning.
Morgunblaðið/Anna Ingólfsdóttir
HELGA Jónsdóttir sumarhótelstjóri ásamt starfsstúlkum,
Oldu Hrafnkelsdóttur og Þóreyju Ingimarsdóttur.
Á HÖFUÐBORGARSVÆÐINU er
Fjósaklettur. Hann er undan Gufu-
nesi á Viðeyjarsundi og örugglega
ekki allir borgarbúar sem hafa veitt
honum eftirtekt.
Við borgarmörkin neðan Lækjar-
botna eru tröllabörnin, gamlir
gervigígar eða hraunkatlar við veg-
inn sem vert er að skoða.
í túninu Ægisíðu sem er á vestur-
bakka Rangár eru 11 manngerðir
hellar og einn mjög stór. Hann var
notaður fyrir hlöðu fram.undir 1980
og verður til sýnis almenningi í fram- ■
tíðinni. I sumum hellanna eru ein-
kennilegar ristur og sumir hafa hald-
ið að hellarnir væru gerðir af Pöpum.
Þennan fróðleik er m.a. að finna
í Vegahandbókinni sem nýlega kom
út í nýrri og breyttri mynd.
í stað þess að flýta sér milli staða
á ferðalögum og æja einungis á veit-
ingastöðum við veginn bendir höf-
undur bókarinnar ferðalöngum á
ýmsa áhugaverða staði sem vert er
að gefa sér tíma til að stoppa við
og skoða nánar. Borgarbúar þurfa
jafnvel ekki að bregða sér út fyrir
borgarmörkin til að geta notið leið-
sagnar bókarinnar.
Vegahandbókin kom fyrst út 1973
og um það leyti fengu vegir númer
en fram að því höfðu þeir haft sín
heiti. Bókin er í stærra broti en gömlu
útgáfurnar og prýða hana milli 500
og 600 myndir, gamlar og nýjar. Þær
eru oft af stöðum sem ekki eru í
alfaraleið, athyglisverðum náttúru-
fyrirbærum og sögulegum minjum.
Upphaflegan texta bókarinnar
samdi Steindór Steindórsson frá
Hlöðum. Enn er stuðst við þann texta
þótt ýmsu hafi þurft að breyta með
tímanum. Öll kort hafa verið af þétt-
býlisstöðum. Staðanafnaskrá er
komin aftast og tekið upp tilvisunar-
kerfi milli vegnúmera sem á að auð-
velda fólki að fínna þá staði sem
verið er að leita að.
Landinu skipt í níu svæði
Þegar nota á Vegahandbókina
þarf að ganga út frá því að byggt er
á númerakerfi Vegagerðar ríkisins
en kjördæmin eru undirstaðan í
skiptingu svæða. Númerasvæði eru
níu og á svæðakortum eru sýndir
allir vegir á hveiju svæði. Hringveg-
urinn er fyrst tekinn fyrir í bókinni
þvi hann er númer eitt og snertir öll
svæði landsins. Síðan koma svæðin
eitt af öðru. Kortin liggja eins og
vegimir og getið er um fjarlægðir í
kílómetrum til og frá áfangastað.
Auglýsingar eru til að lækka verð
hennar til neytenda og tengjast þær
oftast þeim stöðum sem verið er að
fjalla um á hverjum stað. Þá fylgir
afsláttarkort bókinni.
Ritstjóri er Örlygur Hálfdanarson
hjá Islensku bókaútgáfunni. Vega-
handbókin á að koma út þriðja hvert
ár en á næsta ári verður hún gefin
út á ensku og þýsku.
Fj örutíu þúsund manns hafa sótt
Skíðaskólann í Kerlingarfjöllum
NÚ hafa um 40 þús. íslend-
ingar sótt skólann og
margir tekið þar fyrstu
skíðasporin. En hvemig datt mönn-
um í hug að stofna skíðaskóla um
hásumarið upp á öræfum?
Valdimar kveðst hafa lesið
Fjallamenn eftir Guðmund Einars-
son þegar hann var í menntaskóla.
Þar sé sagt frá klifumámskeiði í
Kerlingafjöllum og hve það sé gott
skíðasvæði. „Þetta vakti athygli
mína enda stundaði ég þá skíða-
mennsku af kappi. Seinna fór ég í
nokkar ferðir upp á jökla. Fyrst
með Eiríki Haraldssyni, vini mínum
og samkennara, og 1959 með Jökla-
rannsóknarfélaginu upp á Vatna-
jökul þar sem ég kenndi félögunum
á skíðum. Um haustið safnaði ég
saman hópi upp í Kerlingarfjöll.
Árið 1961 ákváðum við Eiríkur að
efna til skíðanámskeiðs þar. Við
fengum gamla FI- skálann í 8 daga.
Hóuðum við saman 30 manns t.d.
Sigurði Guðmundssyni kennara sem
við buðum með sem gítarista og
kvöldvökustjóra. Sigurður kom
fljótt inn í skóiastjórn með okkur
Eiríki og höfum við þrír lengst. af
stjórnað saman. Síðar bættust fleiri
í hóp stofnenda, Jakob Albertsson,
Einar Eyfells, Jónas Kjerúlf, Magn-
ús Karlsson og Þorvarður bróðir
minn sem er bókhaldari skólans.
Fyrst voru námskeiðin í nafni okkar
og FÍ en 1964 stofnuðum við Fann-
borg hf. og byrjuðum að byggja
skála. Síðan hefur þetta hlaðið utan
á sig.“
FYRIR 35 árum hóuðu Valdimar Ömólfsson
og Eiríkur Haraldsson saman hópi fólks og
héldu upp í Kerlingarfjöll til að kenna mönn-
um á skíðum. Sú ferð leiddi til að Skíðaskól-
inn í Kerlingarfjöllum var stofnaður. Hildur
Einarsdóttir ræddi við V aldimar
Valdimar segir að lögð sé áhersla
á að fara rólega af stað og æfa í
litlum halla þegar byijendur eigi í
hlut. Því læri menn á skíðum án
þess að finna raunverulega hvernig
þeir fari að því. Fólk öðlist öryggi
og síðan sé smátt og smátt farið í
erfiðari æfingar.
Oft eru unglingahópar í Kerl-
ingaijöllum og þá þurfið þið líklega
að vera í hlutverki uppalandans?
Valdimar játar því en bendir á
að þeir hafi yfirleitt kennaranám
og séu þjálfaðir í að ala upp fólk.
Unglingamir séu flestir mjög
skemmtilegir en það geti komið upp
erfíðleikar. „Börn og unglingar
þurfa aga. Við höfum eftirlit með
þeim og því að þau fari á réttum
tíma í háttinn. Þau undirbúa sjálf
kvöldvökur með skemmtiatriðum.
Annars er margt fleira að gera
hér en fara á skíði. Her eru Hvera-
dalir og ótal gönguleiðir og hægt
að klífa fjallstinda sem eru ekki
mjög erfiðir. Svo er gott að fara í
VALDIMAR í hópi nemenda
sinna á fjölskyldunámskeiði.
heitu pottana okkar á eftir og borða
góðan og næringaríkan mat.“
Hefur reksturinn þróast eins og
þið ætluðuð ykkur?
„Já, að mörgu leyti. Samt bjóst
ég við að við myndum hafa komið
okkur betur fyrir. Hér væri komið
lítið hótel og góðar lyftur upp í
hæstu toppa en kröfurnar aukast."
Er það raunhæft miðað við að
úthaldið er aðeins rúmir 2 mánuðir?
„Já, ég fullyrði að það sé raun-
hæft en þá þarf að vera opið hér
fleiri mánuði. Fjöldi manna á jeppa
og svo er ekkert mál að koma á
vélsleðum og það er stórkostlegt
að vera hér á skíðum á veturna.
En það þarf meira ijármagn inn í
reksturinn til að þetta geti orðið. “
Valdimar sagði að það hafi orðið
viss áherslubreyting; margir skyt-
ust í 2-3 daga og þyrfti að breyta
starfsemi skólans í takt við þetta.
Hvað er eftirminnilegast eftir
þessi þijátíu og fimm ár í fjöllun-
um?
„Það er svo margt. Hingað hefur
komið skemmtilegt fólk og við höf-
um átt margar ánægjulegar stund-
ir með því. Við höfum líka orðið
fyrir áföllum eins og þegar fellibyl-
urinn Ellen feykti hér þremur hús-
um um koll. Heklugosið 1980 olli
okkur líka skaða. Þá varð almyrkv-
að og öskulag lagðist yfir skíða-
svæðið þannig að ekki sást í hvítan
depil. Þetta var um miðjan ágúst
og við ákváðum að hreinsa 500
metra langa og 20 m breiða brekku
og héldum námskeiðum áfram.
En umfram allt er það að skólinn
hefði aldrei orðið langlífur ef við
félagarnir hefðum ekki unnið
svona vel saman.“