Morgunblaðið - 05.08.1995, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
_________________________ LAUGARDAGUR 5, ÁGÚST 1995 39
MINIMINGAR
hveiju ekki að undirbúa hann eins
og þegar gert er klárt fyrir næstu
vertíð?
Af svona mönnum er mikið hægt
að læra. Ég veit að tímarnir hafa
breyst mikið síðan afi var ungUr
og vinnutækifærin eru önnur en
áður fyrr, en það breytir því ekki
að sjálfsbjargarviðleitni þarf að
hafa að leiðarljósi.
Heiðarleiki, tillitssemi og hjálp-
semi þarf að rækta og hafa í
frammi þótt heimurinn breytist dag
frá degi með tækni og framþróun.
En breyttir tímar, eins og afi sagði
við mig eitt sinn, breyta engu um
það hvernig okkur fólkinu ber að
haga okkur gagnvart hvert öðru.
Afi breytti líka eftir nýja tíman-
um og hef ég m.a. borðað með
honum grillaðan kjúkling og
franskar sem honum fannst ágætis
tilbreyting. Hann hló stundum að
okkur krökkunum og spurði hvort
maður gerði svona núna, þegar við
vorum í tískufötum eða höfðum
okkur til á ball. Hann fordæmdi
ekki, heldur hló og hafði gaman af.
Ég minnist afa með söknuði. En
ég mun alltaf fyllast ánægju og
stolti yfir að hafa kynnst svona
höfðingja og hafa haft möguleika
á að vera eins mikið með honum
og ömmu og ég var. Ég veit að ef
fleiri hugsuðu eins og þau gerðu,
þá liti heimurinn öðruvísi út.
Blessuð sé minning þín, elsku
afi. Megi Guð varðveita þig og
ömmu.
Reynir Erlingsson.
Með þessum orðum viljum við
systkinin kveðja afa okkar og
ömmu, Sigurgeir Sigurðsson og
Margréti Guðfinnsdóttur sem okk-
ur þótti svo undur vænt um.
Okkur langar að þakka fyrir svo
margt og hægt er að rifja upp svo
ótal mörg atvik frá samvistum okk-
ar á lífsleiðinni. Þær minningar sem
við þau eru bundnar allt frá barn-
æsku efu okkur svo kærar og ljúf-
ar, að engin ein er annarri fremri,
en geymast í minni okkar alla ævi.
Elsku afi og amma, hafið þökk
fyrir allt og allt. Hvílið þið í friði,
friður guðs ykkur blessi.
Víðir, Margrét, Guðmundur,
Friðgerður og Svala.
Kynni af sumu fólki sem maður
hittir á lífsleiðinni rista dýpra en
kynni af öðru og eru oft sérstak-
lega áhugaverð og skemmtileg.
Þannig kynni hafði ég af Sigur-
geiri. Mér fannst hann vera ljúf
hetja. Handtak hans bar með sér
strit bernsku- og æskuára þessarar
aldar þegar harkan og dugnaðurinn
réð úrsiitum um afkomu manna.
Og þegar stór og siggbarin höndin
strauk vanga smárra afkomenda
kom í ljós sú blíða og væntum-
þykja sem hann bar til síns fólks.
Mikill var missir Sigurgeirs þeg-
ar kona hans Margrét Guðfinns-
dóttir lést fyrir tæpu ári síðan.
Virðing og elska þeirra hjóna gagn-
vart hvort öðru var engu lík. Há-
öldruð voru þau eins og ungt ást-
fangið par sem leiddist í gegnum
lífíð og máttu ekki hvort af öðru sjá.
Þegar gamall maður deyr er það
ekki sorgin sem knýr dyra. Frekar
er það viðurkenning á lífsins gangi.
Þakklæti og virðing er efst í huga.
Og þó að bæði Sigurgeir og Mar-
grét hafi nú kvatt hefur líf þeirra
borið ríkulegan ávöxt sem við eig-
um að gleðjast yfir og njóta.
Föðurafi minn Magnús Guð-
brandsson orti ljóð þegar móður-
amma mín, Jóhanna Sigurðardótt-
ir, lést. Mig langar að tileinka
Sigurgeiri og Margréti þetta ljóð:
Hnigin er lilja á haustkvöldi
hún sem á vormorgni reis.
Sterkir voru stofnar.
Stilkur traustur.
Sælir sumardagar _
við sólaryl.
Fijóvgast fræ.
Fögur lifa blóm
þótt hnigi lilja á haustkvöldi.
Jóhann Kjartansson.
ÁRNÝ GUÐRÚN
RÓSMUNDSDÓTTIR
Guðmundur þakkar þér fyrir þau
átta ár sem hann fékk að kynnast
þér.
Þín dóttir,
Aðalheiður.
munt alltaf fylgja okkur í minning-
unni. Guð blessi þig og geymi um
alla tíð.
Þín bamabörn,
Einar, Olafur, Magnús
og fjölskyldur
+ Árný Guðrún
Rósmundsdóttir
fæddist í Bolungar-
vík 20. maí 1916.
Hún Iést á Hrafn-
istu í Reykjavík 29.
júlí síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru: Rósmundur
Helgi Pálsson,
fæddur 4. nóvem-
ber 1874, dáinn 7.
júní 1958, og Guð-
laug Árnadóttir,
fædd 12. september
1885, dáin 2. maí
1925. Árný var
næstyngst sjö systk-
ina. Eftirlifandi eru tveir bræð-
ur hennar, þeir Gunnar Rós-
mundsson og Guðmundur Rós-
mundsson. Árný átti einn son,
Hörð Snævar Sæmundsson,
áður en hún kvæntist Magnúsi
Gunnari Jörundssyni, en með
honum eignaðist hún fimm
börn. Magnús gekk Herði í föð-
urstað. 1) Hörður Snævar Sæ-
mundsson var fæddur 27. sept-
ember 1936, dáinn 1. nóvember
1966. Kvæntur Guðrúnu Þóru
Jóhannesdóttur, fædd 18. júní
1943. Þau áttu saman tvö börn,
Hörð og Jóhannes, Hörður átti
tvö börn áður en hann kvæntist
Guðrúnu, Eygló og Reyni. 2)
Kristján Hafsteinn Magnússon,
fæddur 2. febrúar 1939. Kvænt-
ur EIsu Kristrúnu Stefánsdótt-
ur, fædd 19. nóvember 1938.
Þau eiga saman 6
börn, Magnús, Stef-
án, Krislján, Aldísi,
Hörð og Davíð. 3)
Anna Guðlaug
Magnúsdóttir,
fædd 20. mars
1942, hún er ekkja
en maður hennar
var Guðfinnur Ing-
varsson, fæddur 11.
júní 1946, dáinn 19.
janúar 1986. Þau
áttu þrjú börn, Ing-
var, Magnús og
Árnýju. 4) Aðal-
heiður Katrín
Magnúsdóttir,
fædd 18. janúar 1945, gift Guð-
mundi Helgasyni, f. 26. ágúst
1959. Aðalheiður á þrjú börn
frá fyrra hjónabandi, Einar
Brynjar, Ólaf og Magnús Gunn-
ar, og Maríu Guðrúnu frá
seinna hjónabandi. 5) Ingi-
mundur Reynir Magnússon,
fæddur 27. apríl 1951, kvæntur
Helgu Jónsdóttur, f. 5. janúar
1952. Þau eiga þijú börn, Jón
Inga, Árna Þór og Björn. 6)
Gunnar Þór Magnússon, fædd-
ur 24. apríl 1957. Kvæntur
Sjöfn Sóleyju Þórmundsdóttur,
f. 24. desember 1958. Þau eiga
saman þijú börn, Eygló, Rósu
og Þóreyju Ósk. Barnabarna-
börn Ániýjar eru nú um 30
talsins.
Útförin fer fram frá Fossvogs-
kirkju þriðjudaginn 8. ágúst og
í BLJÚGRI bæn og þökk til þín eisku
góða mamma mín. Ég mun minnast
þín sem sterkrar konu sem gerðir
gott úr öllu og sást frekar spaugilegu
hliðamar á tilverunni og þó þú værir
oft þjáð og þreytt þá var alltaf stutt
í brosið. Ég man þegar ég var lítil
að þú vildir aldrei skilja mig við þig
utan einu sinni þegar þú varst svo
veik að þú fékkst engu um ráðið. Þér
var margt til lista lagt, saumaðir
mikið og alltaf var ég í fallegum kjól-
um sem þú saumaðir eða þegar þú
saumaðir búningana á okkur Öggu
svo við gætum leikið skautadrottning-
ar á stóra svellinu heima. Alltaf varstu
til staðar þegar ég kom köld á hönd-
um og fótum inn úr snjónum og hlýj-
aði mér undir handakrikanum. Já þú
hugsaðir svo vel um mig enda bý ég
að því ennþá. Þú sást ekki eftir þér
þegar skólinn tók við að sitja yfír
mér framm á nótt og hlýða mér yfír
verkefnin í skólanum af því að ég var
sjálf svo lengi að lesa og þú hættir
aldrei fyrr en ég kunni allt utan að.
Þú komst inn þeirri hugsun að gefast
aldrei upp og gerðir mig sterka. Ég
á þér margt að þakka þó mest fyrir
að eiga mig, þvi ég hefði ekki viljað
eiga neina aðra mömmu en þig og
ég elska þig mikið. Þú varst líka svo
góð amma og hugsaðir svo vel um
bamabömin þín. Binna, Óla og
Magga þótti mjög vænt um þig og
senda þér kærleiksríkar hugsanir og
svo kom María litla systirin sem kom
síðust af bamabömunum og saknar
ömmu sinnar mikið, mér fínnst hún
hafí erft frá þér gáfur, listræna hæfí-
leika, gæðin og fínleikan. Hún minnir
mig oft á þig elsku mamma mín. Þú
hafðir líka nóg að gera við að bæta
við ættartöluna og fýlgjast með
bamabamabömunum því alltaf
stækkar hópurinn. Já þú varst alltaf
að hugsa um aðra en sjálfa þig og
elskaðir alla í kringum þig og heil-
ræði þín vora svona:
Elska skaltu náungann
af öllu þínu hjarta
halda fast við sannleikann
en forðast myrkrið svarta
yfir hveiju er þá þörf að kvarta?
Elsku mamma þá ertu farin og
mikið held ég að þér líði vel núna
og það hefur verið stór hópur með
Guð og Jesús í fararbroddi sem tók
á móti þér og vafði þig örmum Haddi
bróðir, Guðfínnur og allir hinir sem
við höfum orðið að sjá á eftir. Og
mikið held ég að þú sért ánægð núna
og þessi lífsbarátta þín hér á jörð er
á enda því sannarlega var hún þér
ekki auðveld og mikið hef ég oft
dáðst að því hvernig þú gast alltaf
séð spaugilegu hliðina á flestum
málum og þín létta lund fleytti þér
alltaf yfír erfiðleikana. Og mikið á
ég eftir að sakna þín elsku mamma.
Það er svo margt sem hefur farið í
gegnum hugann þessa síðustu daga
og það er svo margt sem ég get
þakkað þér elsku mamma hvernig
þú stóðst alltaf við bakið á mér þeg-
ar ég for í gegnum mína erfíðleika,
alltaf gat ég leitað til þín og það er
skrítin tilhugsun að geta ekki lengur
farið til þín. En orð era svo fátækleg
og þar sem þú getur nú séð mínar
hugsanir, þá ætla ég ekki að skrifa
meira. Ég þakka þér fyrir alla þá
ást, þolinmæði og leiðsögn sem þú
gafst mér í gegnum lífið. Og nafna
þín, Ingvar og Maggi senda þér
kærleik og ljós og þau þakka þér
fyrir allt.
Elsku pabbi, Diddi, Heiða, Ingi og
Gunni og allir aðrir aðstandendur og
vinir ég bið Guð að gefa okkur öllum
styrk í sorginni.
Elsku mamma að lokum bænin
okkar sem við báðum svo oft saman.
Guð gefðu mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breitt.
Kjark til að breyta því sem
ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
Þín dóttir
Anna Guðlaug.
f dag kveðjum við ömmu okkar,
Árnýju Rósmundsdóttir. Þá rifjast
upp allar góðu stundimar sem við
höfum átt með henni í gegnum tíðina.
Það var alltaf gott að koma í heim-
sókn til ömmu í Efstasundi og vora
það ófá skiptin sem við sátum í eld-
húsinu ásamt henni, með mjólk og
kökur, og spjölluðum saman um dag-
inn og veginn í alvöra og gamni.
Á annan í jólum, meðan hún hafði
heilsu til, bauð hún alltaf bömum sín-
um og þeirra fjölskyldum í kaffíhlað-
borð. Vora þessi kaffiboð orðin ómiss-
andi þáttur í jólahátíðinni.
Amma okkar, þú varst blíð og góð
við allt og alla, okkur leið vel í návist
þinni og ekki hægt annað en að vera
í góðu skapi.
Við kveðjum þig með söknuði, þú
Nú er hún elsku amma okkar dáin.
Okkur langar til að minnast þín,
Adda amma, og allra samverustund-
anna innan úr Efstasundi. Þú varst
alltaf svo glöð þegar einhver kom í
heimsókn.
Þegar við komum var ætíð eitt-
hvað gott til í ísskápnum, en ef ekk-
ert var til fengum við að fara út í
búð annaðhvort í fylgd með þér og
þá með kerrapokann köflótta eða þá
við fórum einar og fengum að velja
það sem okkur langaði að fá.
Allar þijár systurnar erum við
búnar að leika okkur með Bimbó,
dúkkuna sem þú keyptir þegar Ey-
gló og Addý voru litlar.
í bljúgri bæn og þökk til þín
sem þekkir mig og verkin mín
ég leita þín, pð leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
Elsku afi og börnin hans:
Við sendum ykkur innilegar sam-
úðarkveðjur.
Þú, Guð míns lífs, ég loka aupm mínum
í líknarmildum föðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu föðurhjarta.
Eygló Rósa og Þórey Ósk.
Hún tengdamamma er dáin. Fyrir
meira en tuttugu árum kynntumst
við þessari ljúfu konu sem svo lítið
fór fyrir. Ekki var það með hrópum
eða Íátum heldur á sinn rólega og
trygga hátt gerði hún hlutina, hvort
sem var að passa börnin okkar eða
annað í þessu lífí. Okkur sem erum
giftar sonum hennar langar til að
minnast hennar og samverustund-
anna innan úr Efstasundi, hlátursins
sem alltaf var svo stutt í og brandar-
arnir sem vora hennar líf og yndi.
„Ég er bara að djóka“ var hún vön
að segja. Um leið og við þökkum
samfylgdina í gegnum árin vottum
við tengdaföður okkar og mágkonum
samúð.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir alit og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsa, Helga og Sóley.
+ Áskær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, t Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
MARGRÉT HÁLLDÓRSDÓTTIR, BJÖRN HALLDÓRSSON,
Bolungarvík, Lynghaga14,
áður til heimilis á Hafnargötu 120, ' Reykjavík,
andaðist í Sjúkrahúsi Bolungarvíkur 4. ágúst. lést 4. ágúst.
Guðríður Benediktsdóttir, Einar Hálfdánsson, Halldór Benediktsson, Steinunn S. L. Annasdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. Elín Guðbjörnsdóttir, Guðbjörn Björnsson, Júlíana B. Erlendsdóttir, Júlía Björnsdóttir, Gunnar Frímannsson, Anna Guöný Björnsdóttir, Gunnar Kr. Guðmundsson og barnabörn.

t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
VALDIMAR ODDSSON,
Norðurvangi 2,
Hafnarfirði,
andaðist á heimili sínu fimmtudaginn
3. ágúst.
Fyrir mína hönd og annarra vanda-
manna.
Kristín Guðlaugsdóttir.
Okkar ástkæri + ODDUR DIDRIKSEN,
lést 28. júlí. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þórunn Þórðardóttir, Katrfn Didriksen, Einar Oddsson, Elin Þórunn Jóhannsdóttir Didriksen, Anny Ringkjöb, Grethe-Ann Fauskangef.