Morgunblaðið - 20.08.1995, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 20. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Ferdinand
Smáfólk
HOU) DO I LOOK, MARCIE?
l'M 60IN6 FISHIN6!
ISSur.
YOU L00K 6REAT, SIR...
HAVE A 6000 TIME..
I LUA5 H0PIN6 I LOOKEP
LIKE HUCKLEBERRV 5AWVER..
Hvernig lít ég út, Magga! Ég er Þú lítur stórkostlega út, herra. Ég, var að vona að ég liti út eins
að fara að veiða! Skemmtu þér vel. og Stikkilsberja-Finnur.
BREF
HL BLAÐSINS
Kringlunni 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Móðir jörð
græðir allt
Frá Einari Sveini Erlingssyni:
ÞESSI yfirskrift er orð sem ég heyrði
föður minn eitt sinn segja, en hann
gerði meira en að segja þau, hann
var alltaf að sanna þau fyrir fólki.
Erlingur Filippusson, faðir minn, var
gjaman kallaður Erlingur grasa-
læknir og var hann þekktur um allt
land fyrir lækningar sínar. Hann nam
fræði sín af móður sinni, Þórunni
Gísladóttur ljósmóður, en hún gekk
gjaman undir nafninu Þómnn grasa-
kona vegna þekkingar sinnar við að
lesa úr flóru Islands lyfjagrösin góðu,
sem þar leynast. Margt fékk hún af
þessari þekkingu í arf frá forfeðrum
sínum, sem stunduðu þessa iðju.
Önnur grös þreifaði hún sig áfram
með í stanslausri leit að meiri þekk-
ingu.
Faðir minn Erlingur lést 1967 í
hárri elli eftir mikið og gott starf í
þágu þjóðarinnar að ég get sagt með
sanni. Hann var alltaf tilbúinn að
hjálpa fólki, sem til hans leitaði og
fékkst þá ekki um hvort greiðsla
kæmi á móti, en á þessum ámm var
oft lítið i buddunni. Hann afþakkaði
oft greiðslu eftir mat sitt á efnahag
sjúklinganna enda var hann ekki efn-
aður maður af veraldlegum auði, sem
hann lagði ákaflega lítið upp úr. Eitt
sinn heyrði ég hann segja. „Allt þetta
kapphlaup eftir ímynduðum lífsgæð-
um er tómur hégómi og óþarfa fyrir-
höfn, því að allt sem maður þarf er
þak yfír höfuðið, borð, stóll, kjarn-
góður matur og gott rúm til þess að
hvílast í eftir vinnudaginn. Meira
þarfg það sko ekki að vera til þess
að láta sér líða vel.“
Sjálfur fór hann eftir þessari reglu.
Ekki man ég eftir að hann eignaðist
nokkum tímann stoppaðan stól til
þess að sitja í, sat alltaf í gamla tré-
stólnum sínum við fábrotið borð í
borðstofunni oftast við skriftir kæmu
sjúklingar ekki til hans eða hann
væri að laga lyf sín í kjallaranum.
Alltaf var hann glaður í hjarta sínu
og stutt í glettnina og hláturinn,
enda var alltaf fullt hús af gestum
og gangandi því margir sóttust eftir
vináttu hans og nærveru.
Ég og Óli bróðir minn vomm mik-
ið í kringum föður okkar bæði í tínslu
á grösum og við lyfjasuðu. Skömmu
fyrir andlát sitt sagði hann mér að
prófa smyrslagerð, sem vom önnur
en þessi hefðbundnu vallhumal-
smyrsl, sem hann lagaði mikið af.
Skömm er frá því að segja að þótt
ég hafi lært þessa sérstöku smyrsla-
gerð hef ég ekki gert neitt í því að
laga þau fyrr en nú. Hafa þau reynst
með fádæmum vel við ýmsum húðk-
villum. Ég hef nú leitast við að mark-
aðssetja þessi smyrsl og hef ég sent
forstjóra Lyfjaverlunar ríkisins sýn-
ishorn og er hann að skoða þetta
með opnum huga. Gott væri að fá
samstaf við aðila, sem hefðu tök á
að framleiða grisjur með áburðinum
í sem væru í lofttæmdum umbúðum.
EINAR SVEINN ERLINGSSON,
Langholtsvegi 63, Reykjavík.
Osönn lýsing
Frá Óla Gunnarssyni og
Sigrúnu Óladóttur:
SÍÐASTLIÐIÐ miðvikudagskvöld
(16.8.) sýndi Sjónvarpið landsleik
Islands og Sviss. Adolf Ingi Erlings-
son Iýsti leiknum. Við feðginin getum
ómögulega látið ótalin nokkur um-
mæli Adolfs Inga í tengslum við lýs-
ingu hans á leiknum. Það er skemmst
frá því að segja að á þriðju eða fjórðu
mínútu fá Islendingar á sig slysalegt
mark en í því sambandi fullyrðir
Adolf Ingi strax að Ólafur Adolfsson
hafi gert sjálfsmark (þetta var síðan
endurtekið nokkrum sinnum). Við
rýndum heilmikið í þetta tiltekna
atvik og gátum engan veginn séð
með afgerandi hætti hver hefði skor-
að markið, við höllumst helst að því
að Svisslendingurinn hafi skorað
beint úr hornspyrnunni.
Umfjöllun Adolfs Inga um Sigurð
Jónsson og frammistöðu hans í leikn-
um er alveg kapítuli út af fyrir sig.
Ummæli Adolfs Inga um Sigurð
eins og: „Sigurður ætti að fara að
snúa sér að því að spila knattspyrnu"
og „Sigurður er eins og gangandi
púðurtunna“ eru alveg ótrúleg.
Hér telur iþróttafréttamaðurinn
sig væntanlega vera að lýsa því að
Sigurður hafi spilað gróft. Ef það
er álit Adolfs Inga þá gerir hann
ekki greinarmun á því að spila fast
og spila gróft. Satt best að segja
spilaði Sigurður ekki fastar en marg-
ur annar í íslenska liðinu. Þess ber
að geta að pólski dómarinn leyfði
mjög fasta spilamennsku og leyfði
reyndar mörgum Svisslendingum
grófa spilamennsku án þess að spjöld
færu á loft. Sigurður Jónsson er afar
fær knattspyrnumaður og líkamlega
sterkur sem leggur sig allan fram í
leiki og ekki hvað síst þá landsleiki
sem hann hefur spilað fyrir íslands
hönd.
Það eru því ákaflega kaldar kveðj-
ur sem Adolf Ingi sendir Sigurði
Jónssyni persónulega og reyndar
hrein og klár móðgun við Sigurð og
framlag Akurnesinga til þessa leiks.
Það er erfitt að átta sig á því
hvað býr að baki fyrrgreindra um-
mæla og þeim undirtóni sem var í
lýsingu Adolfs Inga. Helst dettur
okkur í hug að hér sé um að ræða
einhvers konar íþróttapólitíska öf-
und, þ.e.a.s. að Adolf Ingi hafi viljað
sjá öðruvísi skipan landsliðsins ís-
lenska, ef svo er verður hann að
halda því fyrir sig.
Akumesingum óskum við til ham-
ingju með sex menn í landsliðinu sem
stóðu sig með prýði. Adolf Ingi féll
á þessu prófi en stundum fá menn
að taka upp próf þegar þannig hátt-
ar.
Með þökkum til Sjónvarpsins fyrir
útsendingu landsleiksins og með
þökkum fyrir birtingu þessa spjalls.
Virðingarfyllst,
ÓLl GUNNARSSON,
SIGRÚN ÓLADÓTTIR,
Fögrubrekku 42, Kópavogi.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskiiur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.