Morgunblaðið - 27.08.1995, Blaðsíða 30

MORGUNBLAÐIÐ
30 SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 1995
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
HRÓBJARTUR ELÍ JÓNSSON,
Óðinsgötu 15,
Reykjavík,
lést að morgni 25. ágúst.
Jarðarförin auglýst síðar.
Kristín Bjarnadóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Elskuleg eiginkona mín,
ANNA HELGA KRISTINSDÓTTIR
OLSSON,
lést í Landspítalanum miðvikudaginn
23. ágúst sl.
Útför hennar fer fram fram frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 1. september
1995 kl. 13.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Þór Gregor Þorsteinsson.
Afi minn,
FINNBOGI RÚTUR
GUÐMUNDSSON
múrarameistari
frá Bíldudal,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju
þriðjudaginn 29. ágúst kl. 13.30.
Jarðsett verður í Hafnarfjarðarkirkju-
garði.
Margrét Grímsdóttir.
t
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir,
bróðir, mágur, afi og langafi,
JÓN ÓLAFUR ELÍASSON
fyrrverandi kaupmaður,
Blönduhlfð 27,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju
mánudaginn 28. ágúst kl. 13.30.
!S|
Jón Kristinn Jónsson, Sesselja Ingólfsdóttir,
AriJónsson, Lára Hrönn Árnadóttir,
Anna Elíasdóttir, Magnús Guðmundsson,
Jón Björnsson,
Ólafur J. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLAFÍA ÓLAFSDÓTTIR
frá Siglufirði,
Miðvangi41,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju,
Hafnarfirði, þriðjudaginn 29. ágúst
kl. 13.30.
Hilmir Guðmundsson, Ásrún Á. Olsen,
Gréta Guðmundsdóttir, Hörður Arnþórsson,
Bryndis Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Alúðarþakkir sendum við öllum þeim, er sýndu okkur hlýhug og
hluttekningu við andlát og útför afa okkar,
JAKOBS FRÍMANNSSONAR
fyrrv. kaupfélagsstjóra
KEA.
Sérstakar þakkir færum við bæjarstjórn Akureyrar, Kaupfélagi
Eyfirðinga og Frímúrarareglunni á Akureyri.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Jakob Frímann Magnússon,
Borghildur Magnúsdóttir.
+ Jónas Einarsson
fæddist á
Hvammstanga 25.
júní 1924. Hann lést
í Landakotsspítala
laugardaginn 19.
ágúst siðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Einar Elíes-
ersson, bóndi og
síðar verkamaður
og kona hans Pálína
Björnsdóttir. Hann
ólst upp hjá foreldr-
um sínum í Óspaks-
staðaseli og síðar
hjá móðursystur
sinni og hennar manni í Grænu-
mýrartungu. Systkini Jónasar
sem komust til fullorðinsára
eru: Björn, f. 28.12 1918, látinn.
Halla Inga, f. 11.2.1920 og Ingi-
mar, f. 17.12 1926. Jónas
kvæntist 9. maí 1953 Guðbjörgu
(Stellu) Haraldsdóttur. Hún er
fædd 26.3. 1927 og er frá Kerl-
ingadal í Mýrdal, dóttir hjón-
anna Guðlaugar Andrésdóttur
og Haraldar Einarssonar.
Jónas og Stella eiga 5 börn
og eru þau sem hér segir: Aðal-
JÓNAS Einarsson, fyrrum
kaupfélagsstjóri Kaupfélags Hrút-
firðinga á Borðeyri, er látinn. For-
eldrar hans voru hjónin Pálína
Björnsdóttir og Einar Elíesersson
er þá bjuggu í Óspaksstaðaseli,
einu syðsta býli sem þá var í byggð
í Vestur-Húnavatnssýslu. Ekki var
auður þar í búi enda fátækt land-
læg. Hitt var þó sýnu alvarlegra
að upp komu berklar á bænum en
þeir voru einn versti vágestur og
ógnvaldur þeirra tíma. Tvíbýli var
þá í Óspaksstáðaseli, þar bjuggu
og Jón, bróðir Einars, og kona
hans, Sesselja, systir Pálínu. Til
marks um þær hörmungar er sjúk-
dómurinn olli var að á fimm árum
féllu sjö manns í valinn, húsfreyj-
umar báðar og fimm börn en það
mun hafa verið helmingur fólksins
á bænum. Nærri má geta að fólkið
%rossar á ídði
'Jiydfrítt stáC- varanCegt e.fni
O(rossarnir eru framleiddir
úr fivíttiúðuðu, ryðfríu stáli.
Minnisvarði sem encfíst
um óftgmna tíð.
SóCfíross (táfínar eiííft (íf)
tHceð 100 smfrájörðu.
(Hefðbuncfínn fíross m/munstruðum
* endum. (Hceð 100 smfrá jörðu.
Hringið í síma 431 1075 og fáið litabækling.
k BUKKVERKi
Dalbraut 2, 300 Akranesi.
Sími 431 1075, fax 431 3076.
steinn, f. 26.1.1955,
hann á eina dóttur,
Stellu Mjöll. Har-
aldur, f. 1.4. 1956,
sambýliskona hans
er Helga Gísladótt-
ir. Guðlaug, f. 31.5.
1958, hún á einn
son, Jónas Rafns-
son. Sambýlismað-
ur Guðlaugar er
Halldór R. Lárus-
son, þau eiga eina
dóttur, Ásdísi Lov-
ísu. Þórey, f. 9.5.
1961, eiginmaður
hennar er Þór Jó-
hannsson og eiga þau fjögur
börn, Auði, Hildigunni, Berg-
þóru og Kára. Silja, f. 1.4.1972,
sambýlismaður hennar er Ólaf-
ur Sigurður Eggertsson og eiga
þau einn son, Eggert Emil. Jón-
as var mestan hluta starfs-
ævinnar kaupfélagsstjóri á
Borðeyri. Eftir að þau hjónin
fluttust til Reykjavíkur vann
hann hjá Goða hf.
Jónas verður jarðsunginn í
Áskirkju, mánudaginn 28. ág-
úst kl. 13.30.
er eftir lifði hefur borið djúp sár
og mikinn trega, ekki síst þau börn
sem komin voru til nokkurs þroska
og aldurs er þessi ósköp dundu yfir.
Árið 1935 gefast bræðurnir upp
og bregða búi. Jón hafði misst konu
sína og tvö börn. Hann kom eina
syni sínum er eftir lifði í fóstur í
höfuðstaðnum. Elsti sonur Einars
er lifði, Björn, fór til móðursystur
sinnar er bjó á Kolbeinsá, Halla
og Jónas fóru að Grænumýrar-
tungu til Ingveldar frænku sinnar
og Ingimar, yngsta barn Einars og
Pálínu, fylgdi Þuríði ömmu sinni
og var í skjóli hennar til fermingar-
aldurs. Þegar þessir atburðir urðu
var Jónas nafni minn tæplega 11
ára gamall. Var hann heimilisfastur
í Grænumýrartungu allt þar til
hann gerðist starfsmaður kaupfé-
lagsins á Borðeyri.
Á þessum tíma var Grænu-
mýrartunga fjölmennt velmegandi
menningarheimili. Þar var stórt
reisulegt steinhús, raflýst frá
vatnsrafstöð. Gunnar bóndi var
fjölgáfaður og hefur eflaust haft
djúp áhrif á hinn unga svein.
Frænka nafna, Ingveldur, var mik-
il húsmóðir, dugnaðarforkur og
stjórnsöm. Nafna mínum lá alltaf
hlýtt orð til þeirra hjóna og taldi
sig eiga þeim gott að gjalda. Hygg
ég að þetta hafi verið gagnkvæmt
frá þeirra hendi. Oft heyrði ég síð-
ar á ævinni Gunnar bera lof á gáf-
ur og hæfileika nafna míns. Á þess-
um árum var farskóli í Bæjar-
hreppi. Kennt var á þremur bæjum
innst í hreppnum, Gilhaga, Melum
og Fögrubrekku, hálfan mánuð í
senn á hveijum stað. Kennari okk-
ar innbæinga var Bjarni heitinn
Þorsteinsson. Undir hans hand-
leiðslu stigum við fyrstu skrefin á
okkar skólagöngu og hófust þar
kynni okkar sem urðu því nánari
er árin liðu. Við t.d. skrifuðumst
oft á er hann var í Reykholti og ég
í Reykjaskóla og raunar miklu leng-
ur, en það er önnur saga.
Haustið 1943 settist hann í Reyk-
holtsskóla og lauk þaðan gagn-
fræðaprófi 1946. Árið eftir réðst
hann til kaupfélagsins á Borðeyri
og hóf þar með ævistarf sitt. Fyrstu
þijú árin vann hann við almenn
verslunar- og afgreiðslustörf. Mörg-
um mun í minni hve hraðhentur
hann var og hve snyrtilegur búðar-
varningurinn var frá hans hendi.
Maðurinn var og hamhleypa til allra
verka. Hann sagði eitt sinn frá því
á góðri stundu að einn aldinn þegn
á Borðeyri hefði látið þau orð falla
í áheym manna þegar ráðning hans
að kaupfélaginu var kunn að hann
yrði aldrei lengi þar þessi flautaþyr-
ill. Ekki urðu það orð að sönnu því
að við kaupfélagið starfaði hann
samfellt í yfir 30 ár.
Á eftirstríðsárunum svonefndu
varð á ýmsan hátt mikið uppbygg-
ingarstarf í sveitum landsins. Menn
voru fullir bjartsýni og þá hófst
ræktunarbúskapur með miklum
umsvifum. Hinn ungi kaupfélags-
stjóri á Borðeyri lá þar ekki á liði
sínu og var fljótlega hafist handa
við margs kyns uppbyggingu. Það
væri of langt mál upp að telja en
þeir sem áhuga hafa geta lesið sér
til um þessi efni í bókinni Strandir,
2. bindi, en þar er ítarleg frásögn
skráð af Jónasi um sögu Kaupfé-
lags Hrútfirðinga. Nafni minn festi
fljótt rætur á Borðeyri en staðurinn
átti sér merka sögu í verslun og
var um skeið höfuðverslunarstaður
við Húnaflóa. Þegar hér var komið
sögu heyrði það sögunni til og fé-
lagssvæði Kaupfélags Hrútfirðinga
að mestu leyti bundið við byggðina
beggja vegna fjarðar. Þó höfðu
bæir austan við Hrútafjarðarháls
svo og býli fremst í Laxárdal í
Dölum lengi vel viðskipti sín á
Borðeyri.
Hinn 9. maí 1953 kvæntist nafni
minn eftirlifandi konu sinni, Guð-
björgu Haraldsdóttur, sem best er
þekkt undir gælunafni sínu, Stella,
en hún var ættuð frá Kerlingadal
í Mýrdal í Vestur-Skaftafellssýslu.
Þeim hjónum fæddust fjögur börn
og einn dreng, Aðalstein Þorkels-
son, tóku þau í fóstur og hefur
hann ætíð verið sem eitt af þeirra
börnum.
Fyrstu árin bjuggu þau hjón í
gömlu timburhúsi sem heitir Tóm-
asarbær. Síðar var byggt hús fyrir
kaupfélagsstjórafjölskylduna og
heitir það Hlíðarhús. Bæði standa
þau enn, hið fyrra sumardvalar-
staður en Hlíðarhús er enn íbúðar-
hús kaupfélagsstjórans. Heimili
kaupfélagsstjórahjónanna á Borð-
eyri var á þessum árum rómað fyr-
ir gestrisni og höfðingsskap. Kaup-
félagsstjórastarfið var þá, sem það
er enn, krefjandi og oft ekki dans
á rósum. Starfsdagurinn var sjaldn-
ast miðaður við klukku heldur ver-
ið að svo lengi sem þurfa þótti.
Oft voru kvöldin og helgarnar hvað
drýgstur tími enda þá helst næðis
að vænta. í sláturtíðinni á haustin
var álagið líklega hvað mest og oft
snemma risið en seint sest. Stjórn-
arfundir kaupfélagsins voru nær
undantekningarlaust haldnir á
heimili þeirra hjóna. Mér eru minn-
isstæðar þær stundir. Það gjörði
m.a. hið glæsta umhverfi og hlýja
og þægilegt viðmót þeirra hjóna
beggja. Það er enginn efi að á
Borðeyri áttu þau sína hamingju-
ríkustu daga. Bæði nutu þau vin-
sælda og virðingar sveitunga og
samferðamanna og völdust til
ýmissa trúnaðarstarfa. Hann sat
m.a. í hreppsnefnd Bæjarhrepps
um tíu ára skeið og er hann hvarf
þaðan að eigin ósk 1978 var Stella
kjörin í hans stað og var fyrsta
konan í Bæjarhreppi er þess trún-
aðar naut.
Jónas var einkar farsæll í starfi
og naut óskoraðs trausts allra er
hann í umboði kaupfélagsins átti
viðskipti við. Á þessum árum var
blómaskeið samvinnustarfsins í
landinu. Þar var hann og vel hlut-
gengur og hjónin Stella og Jónas
á Borðeyri vel kunn og virt í röðum
samvinnumanna vítt og breytt um
landið. Hann var mikill náttúruunn-
andi og þau bæði enda nutu þau
þess ef stund gafst að hverfa á vit
víðfeðmis landsins. Mun Jónas hafa
verið einn helsti hvatamaður að
hópferðalögum kaupfélagsstjórafé-
lagsins. í þessum ferðum var oft
fjölmenni mikið enda þóttu þau hin
besta fjölskylduskemmtun. Þar var
Jónas jafnan hrókur alls fagnaðar
enda þekktur sagnamaður og skjót-
ur til svars ef svo bar undir. Auðvit-
að var nafni minn barn síns tíma
eins og við öll. Héraði sínu og
æskuslóðum unni hann af heilu
hjarta og þótt hann kynni vel að
meta fagurt landslag og stórbrotið
stóð þó Hrútafjörðurinn og fólkið
þar huga hans næst alla tíð.
í desember 1980 urðu þáttaskil
í lífi nafna. Þá lét hann af starfi
MIIMMIMGAR____
JÓNAS
EINARSSON