Morgunblaðið - 27.08.1995, Blaðsíða 8

8 B SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
ARIÐ 1985 var viðburða-
ríkt ár. Nýrnaveiki kom
upp í Laxeldisstöð ríkis-
ins í Kollafirði og kjara-
dómur hækkaði laun
æðstu embættismanna
ríkisins um 25%. Hrafn
Gunnlaugsson var val-
inn leikstjóri ársins í
Svíþjóð, Hófí hlaut titiiinn ungfrú heimur,
Karl Þorsteins varð skákmeistari íslands,
Reynir Pétur Ingvarsson gekk hringinn í
kringum landið og Spaugstofan var sett á
laggirnar.
Ymislegt hefur drifíð á daga íslensku þjóð-
arinnar síðan. Margt hefur fallið í gleymskunn-
ar dá eins og gengur og gerist.
Það á hins vegar ekki við um Spaugstofu-
menn. Pálmi, Siggi, Randver, Karl Ágúst og
Örn hafa skemmt okkur með ærslalátum sín-
um og fyndni, saman eða hver í sínu lagi
sleitulítið síðan.
Hver er saga Spaugstofunnar?
Örn: Við byijuðum á því að gera fjóra grín-
þætti fyrir Ríkissjónvarpið árið 1985 undir
nafninu Spaugstofan. Það var að ég held fyrsta
tilraun Sjónvarpsins til að gera heilsárs grín-
þætti, fyrir utan áramótaskaupið.
Randver: Þá var Laddi með okkur, en ekki
Pálmi.
Örn: Þegar þessari vinnu lauk urðu breyting-
ar á hópnum. Laddi gekk til liðs við Gríniðj-
una, en Pálmi slóst í okkar hóp. í kjölfarið
gerðum við tvö áramótaskaup. Árið 1989 gerð-
um við svo þessa fyrstu þætti sem við kölluð-
um 89 af stöðinni.
Randver: Þeir héldu svo áfram til ársins 1992,
þegar við gerðum hlé á samstarfinu.
Órn: En þetta er nú bara sjónvarpssagan.
Við gerðum ýmislegt annað, skemmtum í út-
varpi og komum fram á skemmtunum um
allt land.
Samkeppni við sjálfa okkur
í ÁRDAGA: Örn, Karl Ágúst og Pálmi láta gamminn geisa í sjónvarpssal.
Á að taka sjónvarpsþráðinn upp aftur?
Karl Ágúst: Já. Það er í bígerð að byija með
nýja þáttaröð í janúar á Ríkissjónvarpinu.
Tekur stöðin aftur til starfa?
Pálmi: Það stefnir allt í það. Þetta verður
byggt á svipuðum grunni þótt það verði von-
andi ekki nákvæmlega eins.
Örn: Væntanlega ekki sömu brandararnir.
Randver: Kröfurnar eru orðnar svo miklar.
Við verðum að finna einhvern flöt til að standa
undir þeim.
Hefur samkeppnin kannski aukist?
Randver: Samkeppnin er aðallega við sjálfa
okkur. ^
Karl Ágúst: Við fundum það greinilega ár
eftir ár að það varð alltaf erfiðara að byija
aftur. Fólk hafði alltaf töluverðar væntingar.
Pálmi: Maður fínnur þessa kröfu um að þátt-
urinn sé alltaf ferskur.
Örn: Það var skrýtið að fólk var allt-
af að taka þáttinn út eftir helgina.
„Hann var nú ekki eins góður og
síðast" eða „Hann var miklu betri
en síðast - þetta var besti þáttur sem
ég hef séð.“ Þættimir voru jafnvel
orðnir bitbein á vinnustöðum og fólk
var farið að keppast um að koma
okkur skemmtilega eða óþægilega á
óvart með athugasemdum um hitt
og þetta.
Randver: Þetta setti pressu á okkur.
Vinna allan sólarhringinn
Horfið þið á gamla þætti?
Örn: Já, ég hef gert það. Sjónvarpið
gaf út spólur með gömlum þáttum
og ég hef reglulega gaman af því
að horfa á þær.
Hvernig fer vinnan fram?
Örn: Við ákváðum að taka þetta
mjög skipulega og það fyrirkomulag
hefur gengið upp til þessa. Við reyn-
um að vinna þetta eins og menn frá
10 til 5.
Karl Ágúst: Við byijum á því að
koma saman þar sem við fremjum
heilarok, eða „brainstorming“ og lát-
um dæluna ganga hver ofan í annan.
Þá förum við yfir fréttir síðustu daga
og setjum fjöldann allan af óljósum
hugmyndum á blað. Síðan förum við
nánar í saumana á því og komum
með hugmyndir um hvernig hægt
væri að taka hitt og þetta fyrir. Á
endanum sest einn maður niður og
skrifar handritið.
Pálmi: Það má ekki gleyma því að
þetta starf er í gangi hjá manni
meira og minna allan sólarhringinn.
Maður er sífellt að reyna að láta sér
detta eitthvað í hug, sofandi og vak-
andi, skoðandi menn og málefni.
Randver: Við tökum upp fréttir,
horfum á þær og leitum að skemmti-
legum setningum í viðtölum við
stjórnmálamenn, ég verð að segja
það.
Karl Ágúst: Alveg hættur að hafa
HVER er hver? Örn og Karl Ágúst í kven-
gervi ásamt Fríðu förðunarmeistara til hægri
og Kristínu Ernu upptökustjóra.
Spaugstofan heldur upp á 10 ára afmæli sitt þessa
dagana með hringferð um landið, en sjónvarpsþættir
hennar hefjast að nýju eftir áramót. Meðlimir hennar
*
tóku sér hlé frá annríkinu til að hitta Ivar Pál Jónsson
og rifja upp helstu atburði liðinna ára.
áhyggjur.
Örn: Við byijuðum reyndar á því að klippa
okkur saman við stjórnmálamenn strax í
gömlu þáttunum.
Pálmi: Við teljum okkur vera sterkt pólitískt
afl í alirí þjóðfélagsumræðu.
Randver: Pálmi er stjórnmálavængur Spaug-
stofunnar.
Pálmi: Þetta er nú frekar lífspólitísk umíjöllun
en flokkspólitísk.
Stingum á kýlum þjóðfélagsins
Er ekki erfitt að þurfa stöðugt að vera
fyndinn? Eruð þið ekki stundum í fúlu
skapi og nennið ekki að vera fyndnir?
•Randver: Jú, það er oft mjög erfitt.
Karl Ágúst: Samt kemur maður sér oft í
gott skap með því að skoða hlutina frá óvenju-
legu sjónarhorni.
Örn: Það hjálpar okkur að taka
skipulega á hlutunum. Einnig má
oft gera hluti meinfyndna, þótt
þeir séu kannski ekki beint fyndn-
ir. Stinga aðeins á kýlum þjóðfé-
lagsins. Við höfum komið okkur
upp ákveðnu kerfi og erum famir
að þekkja kímnigáfu þjóðarinnar
nokkuð vel.
Pálmi: Auðvitað eru menn misjafn-
lega upplagðir og stundum' hafa
þeir mikið fyrir hlutunum. Stundum
er jafnvel gúrkutíð og ekkert að
gerast. Þegar menn hins vegar eru
vel upplagðir eða mikið að gerast
í þjóðfélaginu virðist þetta allt
koma af sjálfu sér.
Verður starfið erfiðara með
árunum?
Karl Ágúst: Nei. Reynslan er ansi
mikils virði í þessu eins og öðra.
Bæði höfum við mikla reynslu af
því að semja efni og ákveðna til-
finningu fyrir því hvað fólki finnst
fyndið.
Örn: Við erum Iíka farnir að þekkja
miðilinn nokkuð vel og tæknina.
Pálmi: Það má líka að segja að
RAGNAR Reykás hefur ýmislegt að segja fréttamönnum
Stöðvarinnar. Til vinstri má sjá víðfrægan fjallabíl hans.
um það bil 20-30% fyndninnar verði til fyrir
framan kvikmyndavélarnar. Það er oft tvennt
ólíkt, handritið og útkoman.
Randver: Það á nú kannski sérstaklega við
um einn karakter.
Karl Ágúst: Já, Ragnar Reykás e'r mjög gef-
inn fyrir að valsa út fyrir handritið.
Örn: Stundum er kannski búið að skrifa
margra blaðsíðna handrit sem svo er óþekkj-
anlegt á endanum. En innihaldið heldur sér.
Pálmi: Menn verða að vera ansi fljótir að til-
einka sér textann fyrir framan myndavélarn-
ar. Við höldum alltaf framleiðslufundi á
fimmtudagsmorgnum til að kynna starfsfólk-
inu handritið. Ég held að þeim hafi sjaldnast
stokkið bros við að lesa handritið.
Hreint brjálæði
Nú er vinnsla þáttanna nokkuð hröð.
Karl Ágúst: Þeir sem þekkja til sjónvarps-
mála vita að það- er hreint bijálæði að taka
upp 25 mínútna leikinn þátt á einum og hálf-
um til tveimur dögum. Það veltur á því að við
höldum sönsum og það stendur oft tæpt.
Örn: Starfsfólk Sjónvarpsins stendur þó ávallt
með okkur. Mér er sérstaklega minnistætt hve
sviðsstjórinn okkar, hann Guðmundur Guð-
jónsson tók alltaf vel á móti okkur á laugar-
dagsmorgnum.
Randver: Alltaf með bros á vör.
Pálmi: Og Helga Pálmadóttir ekki síður.
Karl Ágúst: Vegna þess hversu oft við þurfum
að vinna þáttinn á síðustu stundu þarf ekki
annað en eitt bilað segulbandstæki til að þætt-
inum seinki. En þessi vinnubrögð þurfa að
vera með þessum hætti að okkar mati til að
þátturinn sé ferskur.
„Hvurn fjárann hef ég gert?“
Hvað er það ófyndnasta sem þið hafið
gert?
Pálmi: Mér dettur' nú í hug eitt atriði hjá
okkur j Hornafirði, sem lítið var hlegið að.
Karl Ágúst: Við voram á hringferð um land-
ið og eitt atriðið hjá okkur var þannig að
Pálmi var í hlutverki íþróttafréttamanns sem
lýsti fótboltaleik. Inn í þetta fléttuðum við
nöfnum þekktra persóna á hveijum stað.
Randver: Síðan var heilmikil uppbygging að
mikilli sókn í leiknum sem endaði með því að
slegið var fram nafni sem alls staðar á land-
inu sló algjörlega í gegn.
SPAUGSTOFUMENN hafa
engu gleymt þrátt fyrir stutt hlé
frá samstarfinu. Sigurður Sig-
urjónsson var staddur í Noregi,
en Ragnar Reykás kom í stað
hans við myndatökuna.