Morgunblaðið - 31.08.1995, Blaðsíða 16

16 FIMMTUDAGUR 31. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
FERÐALÖG
Morgunblaðið/ÞHY
FRÁ Hornströndum.
Framlenging á Hornstrandasumri
- aukaferðir með ms. Fagranesi
NÚ ER fagurt á Homströndum og
veður hefur verið mjög gott þar að
undanfömu. Haustlitirnir skarta
sínu fegursta í septembersólinni.
Þess vegna mun ms. Fagranes vera
með tvær ferðir þangað í septem-
ber.
Fyrri ferðin verður föstudaginn
1. september og verður þá farið í
Fljótavík. Lagt verður af stað frá
ísafirði kl. 14. Dvalið verður í húsi
á staðnum. Fararstjóri verður Jósep
Vernharðsson, en hann þekkir
hvern stein og þúfu á staðnum.
Dvalið verður í Fljótavík til sunnu-
dags og komið til Isafjarðar síðdeg-
is. Á staðnum verður farið í skipu-
lagðar gönguferðir og ornað sér við
varðelda.
Seinni ferðin verður föstudaginn
15. september. Lagt verður af stað
frá ísafirði kl. 14 og farið að Látr-
/ .
um í Aðalvík og dvalið þar til sunnu-
dags. Leiðsögumaðurinn Jón
Björnsson verður með í för, þar
verður einnig dvalið í húsi og skipu-
lagðar ferðir fa'rnar um svæðið. Það
er eins og koma í annan heim að
koma á Hornstrandir. Takmarkaður
fjöldi er í hveija ferð, þess vegna
er betra að panta tímanlega. Allar
upplýsingar eru á skrifstofu hf.
Djúpbátsjns.
Agætt sumar
hjá Ferðaþjón-
ustu bænda
ALLT úlit er fyrir að sumarið verði
með betra móti hjá Ferðaþjónustu
bænda og meiri nýting á gistiplássi
og ferðaþjónustumöguleikum en í
fyrra, þó að júní hafi reynst dræm-
ur, segir Paul Richardson, fram-
kvæmdastjóri Ferðaþjónustu bænda.
„Enn er ekki búið að gera upp sumar-
ið, og verður ekki gert fyrr en í lok
september eftir Vest-Norden-ráð-
stefnuna sem fer fram í haust.“
Um 130 staðir víðs vegar um land
tengjast Ferðaþjónustu bænda og eru
flest ailt bændur eða fyrrverandi
bændur á lögbýlum sem reka stað-
ina. Flestir bjóða upp á gistingu og
mat og sumir hafa auk þess ýmsa
afþreyingu í boði svo sem veiði og
hestaleigu.
Paul segir að Suðurland hafi lík-
lega haft mestu nýtinguna og mestur
straumur þangað. Einnig eru Mý-
vatnssveit og Óræfasveit mjög vin-
sælar. Líta beri til þess að flutnings-
kostnaður eigi mikinn þátt í því hvert
fólk fer, og hvað staðir hafi upp á
að bjóða. Nú er reynt að vinna að
því að finna leiðir til þess að dreifa
ferðamönnum um allt land.
Meðal annars hafa verið reglulegir
tónleikar á Kirkjubæjarklaustri í
nokkur ár og hafa ferðamenn sótt
þó nokkuð þangað. Þar tengist ferða-
þjónusta og menningarmál á
skemmtilegan hátt saman. Aðrar
uppákomur víðsvegar um landið hafa
dregið að ferðamenn, t.d. golfmót á
Hellu og á Norðurlandi býðst fólki
að taka þátt í smölun og stóðréttum.
V estur-íslendingasaf n
á Hofsósi
Nú er að fara af stað samstarfs-
verkefni meðai nokkurra Evrópu-
landa sem Evrópusambandið þróar,
en það er að vinna að því að fá
Vesturfara til þess að ferðast til
gamla landsins. í því skyni er verið
að gera Vestur-Islendingasafn á
Hofsósi í gamla kaupfélagshúsinu, í
samvinnu við Þjóðminjasafnið og
verður það opnað næsta vor.
Ennfremur er verið að vinna að
þriggja ára verkefni í að samræma
bókunar- og markaðssetningarkerfi
í tölvu á vegum ESB. En markmiðið
er að tengja þjónustu í dreifbýli í
tölvukerfi svo að upplýsingar verði
aðgengilegri. í bígerð er tilrauna-
verkefni í átta löndum og verður
Ferðaþjónusta bænda þátttakandi í
verkefninu fyrir Islands hönd.
HAUKUR Halldórsson á sínum bás.
með glóðarsteiktu lambakjöti. Inni
í búðunum er opið eldstæði og þar
sátu stúlkur og sneru lambaskrokk-
um, sem stiknuðu yfir eldinum, tíu
skrokkar í einu og mörg læri. Óneit-
anlega skemmtileg sjón, enda dró
eldstæðið að sér mikla athygli.
Það sem blasir við gestum er sjálf
umgerðin, þar sem tjöldin eru með
stílfærðu víkingasniði. Útlitið er
ekki hugsað sem nein endurgerð,
heldur til að vekja upp skírskotanir
Morgunblaðið/Sigrún Davíðsdóttir
og gefa tóninn. Andinn er kannski
ofurlítið eins og í víkingamyndum
Hrafns Gunnlaugssonar; það er
skáldað áfram í stað þess að leita
einhvers upprunalegs. Þeir sem
standa og skera niður lambakjötið
í einu sölutjaldinu og aðrir sem eru
við afgreiðslu og framreiðslu annars
staðar klæddust allir kuflum.
Auk tjalda með mat, bjór og
kynningarbæklingum eru þarna
söiubásar. Haukur Halldórsson sel-
ur muni sína og fræðir forvitna
gesti um galdra og hjátrú. Evrópa
er um þessar mundir gósenland alis
kyns hindurvitna, þar sem búðir
með heilsusamlegum kristöllum og
öðru ámóta dóti spretta upp. Á sama
hátt höfðar þetta gamla íslenska til
margra og það vantar ekki áhugann
hjá gestum. Útlendingar sem iðka
víkingalíf hafa slegist í hópinn í
. búðunum og framlejða hluti tengda
því, svo þeii' sem hafa áhuga á að
kaupasér sverð eðahjálm-geta einn-
ig gert það. Góð öxí, líklega í ætt
yið Rimmugígl, kostar um 15 þús.
ÍKít, ef einhver hefur áhuga á að
byija að safna sér í viðeigandi bún-
ing.
Tónlistin skipar sérstakan sess.
Víkingasveitin og Ingi Gunnar eiga
stóran þátt í að skapa þann anda
sem þarna ríkir. Þau syngja íslensk
og erlend lög, hressilega flutt. Á
góðri þýsku skýtur Ingi Gunnar inn
fróðlegu efni um land, þjóð og
menningu, enda alvanur leiðsögu-
maður útlendinga um ísland. Það
má vera dauður maður sem ekki
skemmtir sér yfir liressilegri tónlist-
inni og innskotum flytjenda.
HVERNIG á að kynna ís-
land erlendis? Til þess
eru margar leiðir, en um
skeið hefur hópur manna
og kvenna unnið að landkynningum
með víkingayfirbragði í Svíþjóð og
Þýskalandi. Almennt samsama Is-
lendingar sig ekki víkingum og því
kann mörgum að finnast þetta af-
káraleg hugmynd. Hún hittir þó í
mark hjá vaxandi hópi Norður-
landabúa, Þjóðverja og Breta, sem
leita einhvers upprunalegs í siðum
og lifnaðarháttum gamalla þjóð-
flokka, þar á meðal víkinga. Með
mat, söng og hressilegu viðmóti
sýnir hópurinn hlið á Islandi sem,
af viðtökum í Þýskalandi um síðustu
heigi að dæma, höfðar til margra.
Kynningin er runnin undan rifum
Jóhannesar Viðars Bjamasonar og
Ottós Clausens veitinga- og um-
svifamanns í Svíþjóð, en Flugieíðir
og FerðarHálaráð koma þar einnig
við sögu.
Jóhannes Viðar er kannur fyrir
Fjörukrána í Hafnarfirði og víking-
astílinn þar, að ógleymdum deilum
um hofíð við krána. Hann segir að
starfsfólk í ferðageiranum hafi frá
upphafi stappað í sig stálinu, en
aðrir hlegið að tiltækinu. Hiáturinn
hafí þagnað þegar 500 erlendir vík-
ingar mættu á Víkingahátíðina í
sumar. Þá hafi mnnið upp fyrir
mörgum að til eru hópar sem taka
víkingalífið af alvöru og fyrir þeim
er ísland fyrirheitna landið. Og fyr-
ir utan þá sem lifa eins og víking-
ar, er útbreiddur áhugi á víkingum
víða um N-Evrópu.
En Jóhannes lætur sér ekki nægja
að reka Fjörukrána, heldur á hann
sér þann draum að reka farandveit-
ingahús með víkingasniði og kynna
ísland um leið. Farandveitingahúsið
er reyndar ekki komið á fast, en í
sumar hafa hann og Ottó yerið á
nokkrum stöðum erlendis og
s.l.helgi í Þýskalandi. Með þeim er
starfsfólk Fjörukráarinnar, starfs-
Undanfaríð hefur hópur íslendinga kynnt
ísland eriendis á nýstárlegan hátt. Með
mat, drykk og tónlist auk upplýsinga hefur
landið verið borið á borð. Sigrún Davíðs-
dóttir heimsótti hópinn og greinir frá því
sem fyrir augu bar.
fólk Ottós og lausafólk, sem slæst
í hópinn. Framhaldið er óráðið, en
þeir félagar eru fullir áhuga og eftir-
spurn vantar ekki.
Árlega er haldin menningar- og
bæjarhátíð í borginni Rendsburg við
Kielarskurðinn, skammt fyrir vestan
Kiel og var þeim félögum boðið á
hátíðina með tjaldið og veitingasöl-
una. Stella Kristinsdóttir frá Ferða-
málaráði var einnig á staðnum og
kynnti ísland fyrir gestum og gang-
andi, Haukur Halldórsson var með
muni sína og þarna kom íslenskur
hestaeigandi, búsettur í Þýskalandi,
og sýndi hestana sína. Síðast en
ekki síst söng Víkingasveitin og
Ingi Gunnar Jóhannsson.
Skáldað í eyðurnar
Á um 2.000 fm svæði voru tjald-
búðir með víkingasniði, þar sem
seldar voru veitingar, laxaréttir og
víkingasamloka, sem voru flatkökur
SÉÐINN í íslensku búðirnar
íslancl - fyrirheitna
víkingalandið?