Morgunblaðið - 02.09.1995, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MIIMIMIIMGAR
LAUGARDAGUR 2. SEPTEMBER 1995 35
að byggingu margra húsa bæði á
Hellissandi og í Olafsvík en auk
þess stunduðu þeir sjóinn framan
af eins og faðirinn. Á sjómannadegi
1982 var Sigurður heiðraður með
merki sjómannadagsins að við-
stöddu fjölmenni. í nær tuttugu og
fimm ár stóð Sigurður sem verk-
stjóri og matsmaður við hlið hins
þjóðkunna athafnamanns, Rögn-
valdar Ólafssonar, forstjóra frá
Brimilsvöllum, að rekstri hrað-
frystihúss Hellissands og tókst þeim
að drífa þetta lífsnauðsynlega fyrir-
tæki áfram með góðum árangri
þrátt fyrir margháttaðan vanda.
Árið 1975 seldu þau Guðrún og
Sigurður hús sitt á Hellissandi og
fluttust til Reykjavíkur í eigið hús
þar. 1986 fluttust þau að Hrafnistu
er Sigurður kenndi þess sjúkdóms
er leiddi hann til dauða 26. nóvem-
ber 1989.
Guðrún var ákaflega hjálpsöm,
kærleiksrík og elskuleg kona svo
sem hún átti kyn til. Þau hjón vildu
hvers manns vanda leysa. Sem
dæmi um hjálpsemi þeirra má nefna
að Sigurður bauðst til að lána vini
sínum, sem átti í fjárhagserfiðleik-
um, peninga þá sem fara áttu í
smíði húss þ'eirra hjóna. Þetta var
mikið drengskaparbragð.
Það var hamingjudagur í lífi
þeirra beggja þegr þau giftust, svo
farsæl reyndust þau í samstarfi.
Guðrún bjó honum og börnunum
þeirra kærleiksríkt, hlýtt og fagurt
heimili. Auk umsjár heimilis og
uppeldis barnanna hlóðust á hana
ýmis störf í tengslum við atvinnu
Sigurðar svo sem móttaka margra
gesta og fleira, en með frábærum
dugnaði og fyrirhyggju tókst Guð-
rúnu að axla þá byrði og leysa hvern
vanda sem að höndum bar. Með
hógværð sinni mildaði Guðrún ofur-
kapp bónda síns til starfa og bæði
áttu þau það sameiginlega leiðar-
merki sem aldrei bregst en það er
ljós trúarinnar. Þangað sóttu þau
styrk til að mæta og yfirstiga þá
erfiðleika sem að höndum bar.
Guðrún andaðist á Hrafnistu 23.
ágúst. Þessi elskulega kona hefur
nú flust yfir á-þroskabrautir hins
eilífa lífs.
Þótt fólk sem alist hefur upp á
Hellrssandi hafi ekki safnað auð
fjár hefur það eignast arf aldanna
sem er gulli dýrmætara en það er
kærleikssamband fólksins sjálfs þar
sem eins gleði er allra sameign og
eins sorg er allra hryggð. Þessi ald-
anna arfur verður til í átökum hins
viljasterka en veikbyggða manns
við reginmátt og hamfarir storma
og hafs. Þar hafa allir frá unga
aldri fylgst með í ofvæni þegar eig-
inmenn, feður, synir og bræður
kepptu upp á líf og dauða, fyrir
augum þeirra, að ná landi í brim-
lendingum í Brekkna-, Sands- og
Keflavíkurlendingum á Hellissandi.
Þessi aldanna arfur hefur fylgt fólk-
inu frá Hellissandi út um hinn stóra
heim, hvert sem leið þeirra hefur
legið.
Ég votta öllum aðstandendum
einlæga samúð við andlát minnar
elskuðu frændkonu Guðrúnar Jón-
asdóttur.
Karvel Ögmundsson.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Þetta er ein af mörgum bænum
sem elsku amma mín kenndi mér
þegar ég var lítil stúlka á Sandi.
Amma var mjög trúuð kona og að
við barnabörnin kynnum bænirnar
okkar var mjög mikilvægt. Þegar
við fengum að gista hjá ömmu og
I afa í herberginu hans Magga
frænda settist amma á rúmstokkinn
og fór með bænirnar með okkur. Á
Sandi áttu amma og afi fallegt
heimili og geysilega fallegan garð.
Þau voru notinvirk og voru öllum
stundum í garðinum, enda fengu
þau oftar enn einu sinni verðlaun
fyrir fallegasta garðinn í Nes-
) hreppi. Mér er það líka í fersku
| minni að þau áttu grammafón sem
■ við barnabörnin fengum stundum
' að njóta góðs af. Þá var setið flötum
beinum fyrir framan fóninn og
hlustað á plötur með Ellý og Vil-
hjálmi Vilhjálms.
Elsku amma mín, það eru marg-
ar minningamar sem koma upp í
hugann á stundu sem þessari. Það
er ekki létt að vera í útlöndum þeg-
ar þú kveður þennan heim, en ég
veit að þér mun líða svo miklu bet-
ur hjá Guði og afa.
Blessuð sé minning þín.
Sigríður Jónasdóttir.
Á hendur fel þú honum
sem himna stýrir borg,
það allt er áttu’ í vonum
og allt er veldur sorg.
Hann bylgjur getur bundið
og bugað stormaher.
Hann fótstig getur fundið
sem fær sé handa þér.
(Björn Halldórsson þýddi.)
Það var um hvítasunnuna árið
1957 sem ég hitti Guðrúnu og Sig-
urð fyrst. Jónas sonur þeirra og ég
höfðum þá nýlega hafið búskap
saman og fyrir mig voru þetta stór
skref. En kvíði var óþarfur því okk-
ur var tekið svo vel að þau hjónin
gengu úr rúmi fyrir okkur.
Þetta voru uppgangstímar á
Sandi. Já, nægur fiskur í sjónum
og fullt að gera til lands og sjávar.
Við settumst því að á Sandi og
bjuggum fyrstu árin í kjallaranum
hjá Guðrúnu og Sigurði og þar
fæddust flest börnin okkar Jónasar.
Gunna var alltaf svo hjartahlý
og mátti engar aumur sjá, þá rétti
hún hjálparhönd öllum sem henni
fannst minnimáttar. Hún tók syni
mínum, Vilhjálmi, ákaflega vel svo
og börnum okkar Jónasar og á ég
henni miklar þakkir skildar fyrir
það og öll árin okkar saman, fyrst
á Sandi og síðar í Reykjavík. Við
vorum alltaf í kallfæri og okkur
samdi ákaflega vel.
Hin síðari ár voru samskiptin
ekki eins mikil og ég hefði viljað,
en ég fylgdist með henni og veikind-
um hennar úr fjarlægð.
Elsku Gunna,
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fýrir allt og allt.
(V. Briem)
Dóra.
VALDIMAR ÞÓR
KÁRASON
+ Valdimar Þór Kárason
fæddist í Reykjavík 3. júní
1954. Hann lést á Landspítalan-
um 28. ágúst síðastliðinn og fór
útförin fram 1. september.
Nú samvist þinni ég sviptur er
ég sé þig aldrei meir!
Astvinir, sem ann ég hér,
svo allir fara þeir.
Ég felldi tár - en hví ég græt?
Því heimskingi ég er!
Þín minning hún er sæl og sæt
og sömu leið ég fer.
Já sömu leið! En hvert fer þú?
Þig hylja sé ég gröf
en þar mun ég eitt sinn eiga bú
of ævi svifinn höf.
En er þín sála sigri kætt
og sæla búin þér?
Ég veit það ekki! - sofðu sætt!
en sömu leið ég fer.
(Höf. Kristján Jónsson)
Með þessum línum kveðjum við
samstarfsmann okkar, Valdimar Þór
Kárason. Sendum innilegar samúðar-
kveðjur til ættingja hans og ástvina.
Elsku Diddi, megi minning þín lifa.
Fyrir hönd starfsfólks Voga hf.,
Jóhanna Kristinsdóttir.
Mig langar að minnast Valdimars
Þórs Karlssonar, eða Didda eins og
hann var alltaf kallaður. Ég var svo
lánsöm að kynnast Didda lítillega
en samt sem áður var eins og ég
hafi þekkt hann alla ævi. Það var
ekki erfitt að kynnast Didda. Ég
hef fáa gleðigjafa hitt eins og hann,
alltaf að gera að gamni sínu eða
segja sögur af einhveijum atburð-
um, sem kættu mig mikið. Það var
yndislegt að sjá glampann í augum
hans og andlitið ljóma þegar hann
var að segja mér sögur að norðan.
Mikið lifandi skelfing þótti honum
vænt um vinafólk sitt og umhverfið
þar. Ég sé með miklum söknuði
eftir góðum dreng.
Kæri vinur, ég kveð þig og bið
að þú farir í guðs friði. Öllum þínum
nánustu votta ég samúð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Magga Hrönn
Kjartansdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar um má lesa á
heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina og hálfa
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 3600-4000 slög. Höf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Elskuleg eiginkona mín,
MARÍA SVAVA
JÓHANNESDÓTTIR,
Kleppsvegi 96,
verður jarðsungin frá Áskirkju mónu-
daginn 4. september kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Valdimar Einarsson.
t
Hjartanlegar þakkir fyrir mér sýnda
samúð og vináttu við minningarathöfn
og jarðsetningu eiginmanns míns,
BJÖRNS I.
GUNNLAUGSSONAR
skipstjóra.
Ása M. Gunnlaugsson.
+
Hjartkær og elskuleg eiginkona mín,
móðir, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN HELGA
HJÁLMARSDÓTTIR,
Hátúni 8,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Landakirkju,
Vestmannaeyjum, í dag, laugardaginn
2. september, kl. 14.00.
Emil Magnússon,
Magnús Emilsson, Gunnhildur Haraldsdóttir,
Emii Sigurður Magnússon,
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HRÓBJARTUR ELÍ JÓNSSON,
fulltrúi,
Óðinsgötu 15,
Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
í Reykjavík mánudaginn 4. september
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er
bent á heimahlynningu Krabbameinsfélgsins.
Kristín Bjarnadóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
+
Innilegustu þakkir færum við öllum
þeim, sem sýndu okkur samúð og vinar-
hug við andlát og útför ástkærrar móð-
ur minnar, tengdamóður og ömmu
okkar
ÁSLAUGAR BENJAMÍNSDÓTTUR
fyrrv. simavarðar
hjá Reykjavíkurborg,
Hjallaseli 43.
Valfrfður Gísladóttir, Einar Júli'usson,
Gísli Einarsson,
Júli'us Karl Einarsson,
Áslaug Einarsdóttir.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og
útför
LILJU JÓHÖNNU
SIGURÐARDÓTTUR,
Bræðraborgarstíg 13,
Reykjavík.
Einnig eru hjúkrunarfólki á Droplaugar-
stöðum færðar þakkir fyrir góða aðhlynn-
ingu við hina látnu til hinstu stundar.
Ólafur Jónsson,
Baldur Ólafsson, Ingibjörg Jónasdóttir,
Sigurður Sigurðsson, Anna M. Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður okkar,
KRISTÍNAR JÓNÍNU
ÞÓRARINSDÓTTUR.
Bragi Eyjólfsson,
Þorsteinn Guðmundsson,
Jóhanna Hjelm,
Lilja Hjelm,
Herbert Hjelm,
Sigurjón Helgi Hjelm,
Kristján Hjelm,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.