Morgunblaðið - 17.09.1995, Blaðsíða 2

2 B SUNNUDAGUR 17. SEPTEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ

GALDRAKARLINN í
keðja í heimi. Þetta voru byijunar-
draumar hjá okkur, en þegar fyrsta
myndbandaleiga Skífunnar var opn-
uð vorum við búnir að skrifa fyrsta
eða eitt fyrsta forritið fyrir mynd-
bandaleigur. Það var þó erfítt að
koma þessum málum áleiðis af því
við vorum svo afskaplega ungir.“
Faðir Guðjóns rak á þessum tíma
og rekur enn fyrirtækið Tölvubank-
ann og Guðjón segir að hann hafi
liðsinnt þeim við að kynna forritið.
Fyrir vikið hafi menn upphaflega
talið að það væri á hans snærum
og síðan rekið upp stór augu þegar
þeir hittu framleiðendurna, þrettán
ára unglingspilta.
Þrátt fyrir tölvuáhugann er Guð-
jón ekki menntaður í tölvufræðum,
segist ekki einu sinni hafa komist
í gegnum menntaskóla. „Eftir að
ég kláraði grunnskólann í Lang-
holtsskóla fór ég í Versló og átti
sex mánuði í að útskrifast þegar
ég hætti. Ég byijaði með OZ í fjórða
bekk og þegar ég var kominn í
sjötta bekk var þetta orðin það
mikil alvara að ég varð að setja
skólann í annað sætið.“
Líkt og oft vill verða lá tónlist
ekki síður fyrir Guðjóni en tölvur
og forritun og hann segir að lengst
af hafi tónlistin verið honum eins
hugleikin og tölvumar, enda lék.
hann í fjölmörgum hljómsveitum,
meðal annars í einni fyrstu tölvu-
væddu danshljómsveit landsins.
„Við vorum með margar tölvur
og einn plötusnúð, Kidda, sem kall-
aður er Kiddi Bigfoot og er umsvifa-
mikill í skemmtanalífi Reykjavíkur
í dag.“ Árið 1990 stofnuðu Guðjón
og Arnór Björnsson 26. maí hópinn;
„miklir hugsjónamenn sem ætluðu
Heillaðist af tölvum
„Ég heillaðist svo af tölvunni að
ég sá ekki annað, allar frístundir
fðru í hana. Ég eyddi þó ekki tíma
í tölvuleiki og hef reyndar aldrei
gert, ég hef alltaf eingöngu heillast
af því að forrita, fyrir mér er að
forrita að skapa, ég vildi miklu frek-
ar búa til mína eigin leiki en að
vera að leika leiki eftir aðra. Sköp-
unargleðin fær að njóta sín í tölv-
um, fyrir mér er það list að semja
forrit. Tölvugrafík hreif mig líka,
ég hef alltaf haft gaman af grafík.
Ég teiknaði líka mikið sem barn,
þó ég sé enginn listamaður, og
fyrstu forritin sem ég bjó til voru
teikniforrit."
Guðjón segist hafa náð tökum á
forrituninni á skömmum tíma og
nefnir að þannig hafi hann unnið
verðlaun fyrir forritun ellefu ára
gamall. „Ég heyrði um forritara-
keppni í Laugardalshöllinni í út-
varpinu og hjólaði í loftinu niður í
Höll til að vera með. Þar átti að
búa til símaskrárforrit á fjörutíu
mínútum og ég hafði það sæmilega
flókið þannig að það tæki tíma að
lesa það yfir. Ég gerði þetta forrit
á 25 mínútum með valmynd og
þremur liðum á valmyndinni og
vann fyrstu verðlaun, BBC-tölvu
sem kom sér vel, en tölvuna af-
henti Davíð Oddsson borgarstjóri
uppi í Gerðubergi."
Fór mjög snemma að hugsa
um markaðinn
Guðjón gerði þó meira en semja
leikja- og teikniforrit, því hann seg-
ist snemma hafa farið að velta fyr-
ir sér að semja hagnýt forrit sem
mætti selja. Til þess fékk hann sér
BBC-tölvu og síðan PC-tölvu, því
hann sá í hendi sér að markaðurinn
stefndi þangað.
„Ég fór mjög snemma að hugsa
um markaðinn, hvað vantaði og
hvað mætti selja. Ég er mikill upp-
finningamaður í mér og ég er líka
afskapiega athafnasamur, þannig
að ég verð alltaf að vera með eitt-
hvað í gangi. Þegar við félagi minn
Róbert Bjarnason vorum þrettán
ára stofnuðum við fyrsta óformlega
fyrirtækið okkar og hugðumst hefja
sölu á forriti sem við höfðum búið
til fyrir billjardstofur og mynd-
bandaleigur. Meðal annars reynd-
um við að ná dreifíngarsamningi
við Reilly’s, sem er stærsta billjard-
að breyta næturlífi borgarinnar árið
1990, sem var hræðilegt að okkar
mati“. Fljótlega voru meðlimii'
hópsins orðnir 700 og sumarið 1990
og veturinn á eftir hélt hópurinn
grúa skemmtana á öllum helstu
skemmtistöðum borgarinnar og gaf
út blað sem hét Hamingja. „Það
átti upphaflega að vera fréttabréf,“
segir Guðjón, „en endaði sem
ókeypis tímarit, við vorum svo mikl-
ir hugsjónamenn.
Ég sökkti mér jafn mikið í tónlist-
ina og ég sökkti mér í tölvurnar,
enda á þetta tvennt mjög margt
sameiginlegt. Ég var það bjartsýnn
að ég opnaði fullkomnasta tölvu-
hljóðver landsins uppi í OZ, hélt að
ég gæti kannski eytt einhveijum
tíma þar, en ég hef ekki haft tíma
til að gera neitt, ég er svo upptek-
Fyrirfækið
leit afskap-
lega vel út ú
pappírnum,
hausinn á
símbréfun-
um var mjög
glæsilegur
og ýmist
voru erlend-
ir frammó-
menn að tala
við yf irmann
grafíksviðs,
eða yfir-
mann tölvu-
deildar.
Fór mjög
snemmo að
hugsa um
markaðinn,
hvað vantaði
og hvað
mætti selja.
orgunblaðið/Kristinn
ISKÁLARÆÐUM embættis-
manna og á kosningafundum
ber oft á góma lausnarorðið
hátækniiðnaður. Reyndar er
það oft í því samhengi að
það þýðir einfaldlega iðnað-
ur, til að mynda þegar menn sjá
fyrir sér frísvæði þar sem fólk
stendur við færiband með skrúfjárn
og lóðbolta og setur saman tölvur,
en vissulega er hátækniiðnaður
mikilvægur liður í sókn íslendinga
inn í framtíðina, en þá byggður á
hugviti en ekki handverki.
Allir þekkja upphafsmynd frétta
hjá Sjónvarpinu og margir hafa
tekið eftir því að sú upphafsmynd
er úr smiðju fyrirtækisins OZ hf.
Einnig komu fréttir af því í fjölmiðl-
um fyrir stuttu að OZ stæði í stór-
ræðum; hefði til að mynda náð
samningi við hugbúnaðarrisann
Microsoft og væri að framleiða full-
kominn tölvuleik á geisladisk meðal
annars með styrk frá Evrópusam-
bandinu. Það er þó aðeins brot af
því sem þar er á seyði eins og kom
í ljós í spjalli við eiganda OZ, Guð-
jón Má Guðjónsson, galdrakarlinn
í OZ.
Æ yngri stjórnendur
Eins og vill vera í tölvuheiminum,
þar sem hátækni ræður ferðinni,
verða stjómendur fyrirtækjanna æ
yngri. Þar kemur líklega helst til
að á meðan eldri tölvumenn hugsa
„bóklega", þ.e. eru í raun yfirleitt
að reyna að láta tölvurnar leysa af
hólmi bækur, sjóðsbækur,
skemmtibækur og þar fram eftir
götunum, líkt og sjónvarpsútsend-
ingar voru á sínum tíma mynd-
skreytt útvarp, þarf nýja hugsun
til að ná áttum og árangri í heimi
margmiðlunar. Þannig reka menn
ekki lengur upp stór augu. ef ungir
menn eru við stjómvölinn á fyrir-
tæki eins og OZ, en þó Guðjón sé
23 ára gamall, hóf hann sinn tölvu-
feril fyrir þrettán árum.
Byijað á að bera út Moggann
Líkt og margir aðrir athafna-
menn lagði Guðjón grunn að við-
skipta- og tölvuveldi sínu með því
að bera út Moggann og safna pen-
ingum, „heilan harðan vetur“. Hann
segir að tvennt hafi verið honum
efst í huga þennan vetur, þar sem
hann þrammaði í myrkinu með
Moggann í gegnum skaflana; að
kaupa sér fjarstýrðan rafmagnsbíl,
eða kaupa sér tölvu. Tölvan varð
ofaná, svokölluð Sinclair Z80. Ekki
leið á löngu þar til kunnáttan kall-
aði á fullkomnari tölvu og honum
áskotnaðist Sinclair Spectrum-
tölva, „meiri háttar vél, 16K“, eins
og hann kemst að orði.
Flestir fá sér tölvur fyrir leikina,
en Spectrum-tölvan kallaði nánast
á forritun, því þegar menn tengdu
hana við sjónvarpið og kveiktu á
voru þeir komnir inn í forritunarum-
hverfi. í Bretlandi segja fróðir að
Spectrum hafí alið upp heila kyn-
slóð forritara, sem eru nú að slá í
gegn um allan heim með leikjum
og grafík og Guðjón tekur undir
það að hún hafi snemma komið
honum á bragðið með að forrita.