Morgunblaðið - 20.09.1995, Page 8
8 C MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 1995
i"
NEYÐARSVEIT
MORGUNBLAÐIÐ
Kom illa við menn
að geta ekki
veitt aðstoð strax
„VIÐ erum flestir búnir að upplifa
það að vera beðnir um aðstoð en
^geta ekki veitt hana vegna þess að
' okkur hefur vantað búnað,“ segir
Gunnar Örn Pétursson varðstjóri.
Hann er einn af hvatamönnum að
stofnun neyðarsveitar Slökkviliðs
Reykjavíkur og vann við að útbúa
jeppa sveitarinnar. Með stofnun
neyðarsveitarinnar má segja að
Slökkviliðið sé orðið alhliða björgun-
arlið.
Gunnar Örn segir að innan Iiðsins
hafí lengi verið áhugi á að bæta þjón-
ustu við borgarana með því að koma
upp neyðarsveit. Segir að það hafi
komið illa við menn að geta ekki
hjálpað þegar fólk hefði til dæmis
fallið niður um ís eða bíll farið í
höfnina. Þá hafi þeir komið á staðinn
með slökkvibíl eða kranabíl en orðið
að bíða eftir kafara. A þeim tíma
réðust oft úrslit um það hvort mögu-
legt væri að bjarga fólkinu.
Vel útbúinn neyðarbíll
Fyrir tveimur og hálfu ári gaf
Toyota-umboðið, P. Samúelsson hf.,
Toyota Land Cruser, fjórhjóladrifinn
jeppa, til þessara starfa. í framhaldi
+ REYKJAVÍKURDEILD
RAUÐAKROSS ÍSLANDS
Viltu koma á námskeið hjá okkur?
Reykiavíkurdeild RKI býður upp á
eftirtalin námskeið - sími 568 8188:
Þessi námskeið eru opin öllum 15 ára og eldri.
Námskeiðin eru haldin í Fákafeni 11,2. hæð.
1. Skyndihjálp: 16 kennslustundir.
A.m.k. eitt námskeið í hverjum mánuði.
Metið til eininga í sumum framhaldsskólum.
2. Slys á börnum: 8 kennslustundir. Algengustu slys
á börnum, fyrirbygging slysa og fyrsta hjálp.
3. Afallahjálp - sálræn skyndihjálp:
8 kennslustundir. ViðbrÖgð á vettvangi til að
draga úr langtíma áhrifum vegna slysa.
4. „Móttaka þyrlu á slysstað“:7 kennslustundir.
Barnfóstrunámskeið: 16 kennslustundir.
Fyrir 11 til 14 ára. Eru á tímabilinu mars til júní.
Leiðbein.: Leikskólakennari og hjúkrunarfræðingur.
Skráið ykkur strax! Geymið auglýsinguna.
Reykjavíkurdeild RKÍ
ÖRYGGIS-
ÞJONUSTAN uf
Innbrotaviðvörunarkerfi
Brunaviðvörunarkerfi
Myndavélakerfi
Reykskynjarar
Slökkvitæki ofl.
ÖRYGGIS-
ÞJÓNUSTAN b/f
Malarhöfða 2 112Reykjavík
Simi 587 2280 Fax 567 3888
ÖRYGGISBÚNAÐUR FYRIR
FYRIRTÆKI OG HEIMILI
Morgunblaðið/Júlíus
JEPPI neyðarsveitarinnar á ferð utan alfaralelðar.
af því var gerður sam-
starfssamningur milli
Slökkviliðsins, Hjálp-
arsveitar skáta í
Reykjavík og Flug-
björgunarsveitarinnar
í Reykjavík. „Þá var
okkur ekkert að van-
búnaði að heljast
handa,“ segir Gunnar
Örn. Neyðarsveitar-
bíllinn var búinn sam-
svarandi búnaði og
neyðarsjúkrabíll
slökkviliðsins, auk sér-
hæfðs búnaðartil björg-
unar við erfiðar aðstæð-
ur á ijöllum að vetrir.
Tveir til fjórir menn
fara á bílnum í útkall
og auk þess læknir af neyðarbíl
slökkviliðsins ef á þarf að halda.
„Mikil aukning hefur orðið í vetr-
aríþróttum og útivist. Ég man eftir
nokkrum alvarlegum slysum við slíkar
aðstæður. Sjúkraflutningamenn kom-
ust ekki á sjúkrabílum á staðinn og
þurftu að bíða eftir að sjúklingamir
væm fluttir til þeirra. Nú getum við
komist alla leið á slysstað með sérút-
búinn sjúkrabíl og þurfum ekki að
bíða. Það getur ráðið úrslitum fyrir
sjúklinginn,“ segir Gunnar Öm.
Margir af liðsmönnum slökkvi-
liðsins eru eða hafa ver-
ið í björgunarsveitum
og hafa því ágætan
grunn. Gunnar Örn seg-
ir að óskað sé eftir að
slökkviliðsmenn gefi sig
fram til þjálfunar fyrir
neyðarsveitina. Gerðar
eru kröfur um að þeir
hafi full réttindi sem
sjúkraflutningamenn á
neyðarbíl og sömu kröf-
ur eru gerðar um líkam-
legt atgervi og reykkaf-
arar þurfa að uppfylla.
Hátt í 30 menn hafa nú
hlotið þessa þjálfun.
í upphafi bar aðeins
á gagnrýni í garð
slökkviliðsins fyrir
þetta starf, því var haldið fram að
það væri að fara inn á verksvið
björgunarsveitanna. Gunnar Örn
segir að svo sé alls ekki. „Við erum
á vakt allan sólarhringinn og getum
því brugðist strax við þegar tilkynnt
er um slys og erum með þekkingu
og reynslu í umönnun slasaðra. Það
hlýtur að vera kostur að nýta þessa
aðstöðu og þekkingu. Þegar björg-
unarsveitirnar koma á staðinn er
unnið í samvinnu við þá. Reynslan
hefur sýnt að þetta gengur vel og
ég á ekki von á neinum árekstrum.“
GUIMNAR Örn
Pétursson
Eldskírn í Súðavík
Nokkur reynsla fékkst af skipu-
lagi, þjálfun og tækjabúnaði neyðar-
sveitarinnar í slysum tvo síðustu vet-
ur. Stóra verkefnið var síðan þátt-
taka í björgunarstarfinu eftir snjó-
flóðin í Súðavík í janúar.
„Við fréttum af slysinu klukkan
tíu um morguninn. Þá strax bauð
slökkviliðsstjórinn í Reykjavík Al-
mannavörnum ríkisins alla þá aðstoð
sem liðið gæti veitt og benti sérstak-
lega á hóp þjálfaðra sjúkraflutninga-
manna með góðan búnað. Almanna-
vamir þágu þetta og fór ég með tíu
menn vestur með varðskipinu Tý.
Tíu til viðbótar fóru síðar með togar-
anum Engey,“ segir Gúnnar Örn.
„Við komum vestur upp úr hádegi
á þriðjudag eftir erfiða ferð. Þá voru
þrír Súðvíkingar enn ófundnir. Við
hófum strax leit með þeim björg-
unarsveitarmönnum sem voru sam-
ferða okkur með varðskipinu og
leystum af þá menn sem voru búnir
að leita frá því sjóflóðið féll og vinna
mikil þrekvirki. Vtö fundum börnin
og fórum aftur til Isafjarðar.
Með þessu töldum við hlutverki
okkar lokið á slysstað en strax
morguninn eftir báðu yfirmenn Al-
mannavarna á Isafirði okkur um að
vera áfram til taks vegna yfirvof-
andi hættu á svæðinu. Við vorum
beðnir um að fara aftur inn í Súða-
vík til að búa um hina látnu og flytja
til Isaljarðar. I framhaldi af því
þróuðust málin þannig að við vorum
settir tímabundið yfir hreinsunar-
starfið og fleira og vorum sumir þar
í hálfan mánuð. Eg tel að það hafi
komið í ljós þarna hve mikilvægt
er að fá utanaðkomandi menn til
aðstoðar og ég veit að nærvera okk-
ar var heimamönnum og öðrum
björgunarmönnum mikill styrkur."
Gunnar Örn segir að skipulag
sveitarinnar og þjálfun mannanna
hafi reynst vel í flestum tilvikum.
Þeir hafi lært mikið á þessu. „Það
völdust úrvals menn í þessa_ ferð.
Þeir stóðu sig frábærlega. Ég tel
að það hafi komið í ljós að við að-
stæður sem þessar vinna menn úr
þessu liði mjög vel,“ segir Gunnar
Örn.
Miklar
kröfur
gerðar til
kafara
„EF neyðarbíll er á bakkanum og
maðurinn næst strax upp eru
meiri möguleikar á að hann lifi
en ef bíða þarf eftir aðstoð. Það
er hægt að endurlífga fólk í allt
að klukkutíma ef það hefur snögg-
kólnað,“ segja Brynjar Þór Frið-
riksson og G. Óttar Sigurðsson
slökkviliðsmenn og kafarar.
Brynjar og Ottar voru báðir
kafarar áður en skipulegt starf á
þessu sviði hófst innan Slökkvi-
liðsins. „Það var öllum ljóst að
alltaf hefur vantað kafara sem
geta brugðist fljótt við slysum.
Kafara sem koma strax á staðinn
til að sjá um fyrsta hálftímann. I
stærri málum geta síðan fleiri
komið og stutt við bakið á okkur.“
Tvöfalt öryggi
Brynjar og Óttar komust á nám-
skeið í björgunarköfun hjá
slökkviliðinu í Gautaborg í fyrra-
vor. Að loknu sex vikna námskeiði
þar fóru þeir á viku námskeið hjá
sænska sjóhernum i Stokkhólmi
og fengu réttindi í atvinnuköfun
með áherslu á björgun, sem viður-
kennd eru af Evrópusambandinu.
I framhaldi af þessu gaf Reykja-
víkurdeild Rauða kross íslands
Slökkviliðinu köfunarbúnað fyrir
sem nemur andvirði eins sjúkra-
bíls og er liðið nú með fullan bún-
að fyrir 12-14 kafara.
Slökkviliðið hélt námskeið í
björgunarköfun sl. vor. Brynjar
og Ottar kenndu á því ásamt kenn-
ara frá Gautaborg og kafara frá
lögreglunni í Reykjavík. Gerðar
Morgunblaðið/Júlíus
BRYNJAR Þór Friðriksson viö leit í Djúpavatni.
aðrir og slökum hvergi á. Felldum
menn miskunnarlaust á námskeið-
inu. Þetta verðum við að gera
vegna öryggis kafaranna, það er
fyrir öllu. Við skipuleggjum okkur
þannig að tvöfalt öryggi sé á öllu.“
Kafarar á hverri vakt
G. ÓTTAR Sigurðsson
kafari í öllum herklæðum.
voru miklar kröfur til nemanna,
bæði andlegar og líkamlegar. 32
byrjuðu en 13 luku námskeiðinu,
þar af 11 slökkviliðsmenn og 2
lögregluþjónar. Þeir telja að nám-
skeiðið hafi tekist vel. „Við gerum
meiri kröfur til okkar kafara en
Nú eru þrír kafarar á hverri
vakt hjá slökkviliðinu þannig að
alltaf á að vera hægt að senda
kafara á vettvang, gerist þess
þörf. Stefnt er að fjölgun í hópn-
um þannig að sem flestir geti
gengið í þessi störf.
Hefur nokkrum sinnum komið
til kasta kafaranna. Þess má með-
al annars geta að þeir voru kallað-
ir út til að leita í Kleifarvatni þeg-
ar íslensk flugvél týndist í sumar.
Þeir félagar segja þó að ekki sé
komið nógu gott skipulag á útköll-
in, fólk átti sig ekki á þessari þjón-
ustu. Það lagist með sameiginlegu
neyðarnúmeri.
Óttar og Brynjar sjá fyrir sér
mörg tilvik sem geti komið til
þeirra kasta. Nefna þeir þegar
fólk dettur í höfnina eða bílar
fara í sjóinn. Slys á smábátum.
Flugvélar sem hrapa í sjóinn. Börn
sem falla niður um ís eða í vatn.