Morgunblaðið - 20.09.1995, Qupperneq 1

1 BRAIMPARAR \
LEIKIR ||
I ÞRAUTIR k
Heimilisfang:
MYNDASÖGUR
MOGGANS
Morgunblaðinu
Kringlunni 1
103 Reykjavík
PRENTSMIÐJA MORGUNBLAÐSINS MIÐVIKUDAGUR 20. SEPTEMBER 1995
Pennavinir
KÆRI ritstjóri.
Viltu vinsamlegast birta
eftirfarandi óskir um
pennavin í blaðinu þinu:
Ég er 11 ára gamall strák-
ur og óska eftir penna-
vini. Vil helst skrifast á
við strák á sama aldri frá
Reykjavík.
Eric Hviden
Backa 4105
479 92 Ellör
Sverige
Kæri Moggi.
Ég óska eftir pennavin-
konum á aldrinum 9-11
ára. Áhugamál: Reið-
mennska, línuskautar,
píanó, fíðla. Ég tek á móti
öllum bréfum.
Marianna Pálsdóttir
Grenigrund 43
300 Akranes
Kæri Moggi.
Ég óska eftir pennavinum
á aldrinum 9-12 ára, stelp-
um eða strákum. Ég er
10 ára. Áhugamál mín
eru: Hestar, pössun, utan-
landsferðir, dans og skóla-
böll. Svara öllum bréfum
og vinsamlegast sendið
mynd með í fyrsta bréfi.
Júlía B, Róbertsdóttir
Stapasíðu 13a
603 Akureyri
Ég vil senda stuðkveðjur
til Sólbjargar á Akureyri.
Eyrún, pennavinkona
frá Reykjavík.
Fílahlaup
ÞÁTTTAKENDUR stilli sér
upp við rásmark. Þegar
merki er gefið farið þið á
fjóra fætur og látið lófana
og iljarnar snerta jörðina.
Þegar þið hreyfið vinstri fót
eigið þið líka að hreyfa
vinstri hönd. Erfitt! Og
hægri hönd þegar þið færið
hægri fót.
Hæfileg lengd hlaupa-
brautarinnar er nálægt 10
metrum. Sá vinnur sem
fyrstur kemur í mark.
Mömmustelpa
HALLÓ Myndasögur.
Ég sendi hérna sögu af
stelpu sem átti að fara ein til
Parísar. Ég heiti Agla Frið-
jónsdóttir, Einibergi 19, 220
Hafnarfjörður, og ég mundi
láta Myndasögur Moggans
vera oftar en einu sinni í viku.
Jæja, ég þakka fyrir gott blað
og segi bless.
. Myndasögurnar þakka
Öglu fyrir hlýleg orð í sinn
garð og fyrir aldeilis frábæra
sögu og góða mynd. Meira
af svona, góðu börn.
Einu sinni var stelpa sem
hét Elísa. Hún átti að fara ein
til Frakklands, en hún vildi
ekki fara því hún var svo mik-
il mömmustelpa. Hún átti að
vera í fjórar vikur. Hún átti
að fara á morgun, eldsnemma!
Nú var búið að setja í tösk-
una og allt var tilbúið fyrir
framan stigann. Elísa átti að
fara til vinkonu sinnar í bæ
sem heitir sko í alvöru Asni-
eres. Vinkonan hét Laura.
Núna fór hún beint í hátt-
inn og grét svolítið í koddann
sinn.
Hún átti tvær litlar systur,
sem hétu Margrét og Lísa.
Þær komu til hennar.
Af hveðju eðtu að gðáta?
spurði Lísa, sem gat ekki sagt
rrr.
Bara - farðu, sagði Elísa.
Lfsa fór fram.
Elísa eð í fylu, heyrði Elísa
hana segja við mömmu.
Daginn eftir
Um morguninn vaknaði
Elísa klukkan sex og flýtti sér
með mömmu og pabba á flug-
völlinn. En þegar hún átti að
kveðja þau við flugvélina
hágrét hún.
Mamma sagði við hana:
Nú verður þú að vera dugleg
stelpa, Elísa mín!
En allt í einu tók Elísa á
rás og hljóp í gegnum ranann
og út úr flugstöðinni og sett-
ist inn í bíl og sagði ekki orð.
Mamma og pabbi komu
hlaupandi á eftir henni og
sögðu henni að flugvélin væri
farin.
Ég ætlaði ekki til Parísar,
sagði hún ákveðin og svo
keyrðu þau af stað heim á
leið. En þegar þau komu heim
heyrði Elísa pabba segja við
mömmu:
Hún er nú meiri mömmu-
stelpan, hún Elísa!
ENDIR.