Morgunblaðið - 30.09.1995, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 1995 35
SVANLAUGUR
GARÐARSSON
Svanlaugur
Garðarsson var
fæddur á ísafirði
11. júlí 1979. Hann
slasaðist lífshættu-
lega í umferðar-
slysi á Þingeyri
laugardaginn 23.
september og lést á
Borgarspítalanum
25. september síð-
astliðinn. Móðir
hans er Sigríður
Sesselja Gunn-
laugsdóttir, sljúp-
faðir Þröstur Jóns-
son og faðir Garðar
Svanlaugsson, búsettur í Dan-
mörku. Bróðir Svanlaugs er
Ellert Olgeirsson, sem er 12 ára
gamall. Svanlaugur ólst upp á
Þingeyri að mestu. Fjölskyldan
bjó nokkur ár á Selfossi, en
fyrir rúmu ári fluttu þau til
Grindavíkur.
Utför Svanlaugs verður gerð
frá Grindavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Því var allt svo hljótt við helfregn þína
sem hefði klökkur gígjustengur brostið
og enn ég veit margt hjarta harmi lostið
sem hugsar til þín alla daga sína.
(Tóm.Guðm.)
Ungur drengur er látinn, aðeins
16 ára. Þegar ég fékk þær fréttir
að Svanni hefði lent í bílslysi, og
væri ekki hugað líf var eins og
tíminn stæði kyrr. í gegn um hug-
ann flaug ekki eitt í viðbót, en því
miður ekkert var hægt að gera til
bjargar. Allt í einu var einu baminu
færra í fjölskyldunni, og maður
hugsar: Hví eru örlögin svona
grimm? Hvers vegna fengum við
sem eftir lifum ekki að njóta návist-
ar þessa glaða og góða drengs leng-
ur? Sjá hann vaxa og þroskast með
fjölskyldu sinni og sjá vonir hans
og drauma rætast í hópi vina sinna.
Öllum þessum spurningum verð-
ur ósvarað.
Það er ekki margt að segja í
minningargrein um ungmenni sem
er að byija að feta sig áfram í heimi
hinna fullorðnu. En Svanni hafði
til að bera þá eiginleika sem öfluðu
honum vinsælda. Ekki síst var hann
hlýlegur við þá sem aldraðir voru
og hjálparþurfi sem er ómetanlegur
eiginleiki hjá ungu fólki. Hann var
duglegur drengur og ósérhlífinn,
og kunni því illa að hafa ekki vinnu,
þegar hann átti frí frá skóla. Mörg
sumur var hann í sveit á ýmsum
stöðum, nú síðast á sumrinu sem
er að kveðja okkur.
Elsku Sigga , Þröstur og Ellert,
megi guð gefa ykkur styrk og leiða
ykkur gegnum þetta erfiða tímabil.
Föður og öllum öðrum ættingjum
. Svanna vottum við okkar dýpstu
samúð.
Hví var þessi beður búinn,
bamið kæra, þér svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin
hljóma gegnum dauðans nótt.
Það er kveðjan: „Kom til mín!“
Þú ert blessuð hans í höndum
hólpin sál með ljóssins öndum.
(B.Halldórs.)
Með þessum orðum kveðjum við
þig, elsku Svanni, og þökkum sam-
fylgd þína.
Amma og afi, Asi.
Af hverju þurftir þú að fara svona
| snemma? Eg skil ekki af hveiju Guð
tekur fólk svona fljótt. Ég mun
geyma allar stundir sem við áttum
saman. Þú varst alltaf að brasa eitt-
hvað með vélar. Og tímunum með
þér og skellinöðrunni mun ég seint
gleyma. Öllum góðu stundunum
gæti ég ekki komið hér fyrir þó ég
hefði allt blaðið. Ég vona að þér
; líði vel þar sem þú ert.
Mér þykir rosalega vænt um þig
og ég mun aldrei gleyma þér.
Þinn bróðir,
í '
Haustið 1994 fór að
birtast ljóshærður koll-
ur í félagsmiðstöðinni
Þrumunni. Við kom-
umst fljótt að því að
þarna var á ferð kraft-
mikill strákur að vest-
an sem var nýfluttur
til Grindavíkur. Þeir
voru tveir félagarnir
að vestan, Rikki og
Svanni. í fyrstu áttum
við það til að ruglast á
þeim og hafði Svanni
gaman af því að láta
okkur halda að hann
væri Rikki og hló svo
hátt þegar við áttuðum okkur á því
að svo var ekki. Það fór ekki á
milli mála að þarna var á ferð strák-
ur sem var fullur af orku og fjöri.
Það voru ófáar stundirnar í Þrum-
unni þar sem Svanni sat mitt á
meðal félaga sinna og lék á als
oddi. Hann hafði skoðanir á öllu
og var ekkert að fara fínt í hlutina.
Hann sagði það sem honum Iá á
hjarta og við starfsmennirnir höfð-
um gaman af því að rökræða við
hann um öll heimsins mál. Honum
fannst líka ágætt að tylla sér í stól-
inn á skrifstofunni hjá okkur, setja
sig í sparistellingar og ræða málin.
Einhveiju sinni ræddum við lengi
um samskipti. Svanni bað um nán-
ari útskýringar á þessu fína orði
samskipti og þegar við höfðum þul-
ið upp nokkur atriði bað hann okk-
ur um að skrifa þessar svokölluðu
samskiptareglur á blað svo hann
gæti lært þær utanbókar. Reglum-
ar voru aldrei festar á blað en
Svanni stríddi okkur oft á þessu
og mkkaði okkur um samskipta-
reglumar sem við sjálfar þóttumst
kunna svo vel.
Það sem okkur þótti strax sér-
stakt við Svanna var hversu fljótt
honum tókst að vinna hug og hjarta
skólafélaga sinna. Oft er það svo
að það tekur ungling langan tíma
að komast inn í hópinn þegar flutt
er á nýjan stað. Svanni varð strax
vinur þeirra, með þeim naut hann
sín og þau virtu hann og litu upp
til hans. Hann tók þátt í félagsstarf-
inu í Þrumunni, var ein aðaldrif-
fjöðrin í tískusýningunni sem við
héldum, mætti prúðbúinn á para-
og vinakvöldið og svo mætti tengi
telja. Það var engin lognmolla í
kringum hann, það gustaði af hon-
um og það var mikið líf og fjör þar
sem hann var. Það er stórt skarð
höggvið í hóp unglinganna í Grinda-
vík. En minningin um góðan dreng
lifír.
Fjölskyldu hans, ættingjum og
vinum vottum við okkar dýpstu
samúð.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
min veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. Sveinbjörn Egilsson)
Starfsmenn Þrumunnar,
Sólný, Steina og Þórunn.
Elsku Svanni.
Þú þessi fjörugi, skemmtilegi,
uppátækjasami og góði vinur okkar
ert búinn að yfirgefa okkur og far-
inn á annan stað. Þú sem varst
bara rétt að byija lífið. En lífíð er
ekki á enda. Við eigum fullt af
góðum minningum um þig og þær
munum við geyma vel. \
Þótt þú hafir ekki búið^lengi hér
í Grindavík varstu strax talinn „einn
af hópnum“. Þessi hópur samanstóð
af mjög samrýndum unglingum.
Eins og þegar þú varst rekinn úr
skólanum þá var gripið til margs-
konar ráða til að fá þig aftur. Þessi
tiltekni hópur brallaði margt sam-
an. Eins og þessi fræga bæjarferð
sem við fórum öll saman og margt
fleira.
Ég mun seint gleyma þessu
fræga glotti á þér og athugasemd-
unum. Stuttu áður en þú lentir í
slysinu vorum við farin að bíða
þess að þú kæmir heim að vestan,
en þú valdir ekki bestu leiðina til
þess. Því miður gera slysin ekki boð
á undan sér.
Svanni, mér þykir rosalega vænt
um þig, og ég sakna þín mikið.
Sofðu lengi sofðu rótt,
seint mun bezt að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
meðan hallar degi skjótt,
að mennimir elska, missa, gráta og sakna.
(Jóhann Siguijónsson.)
Elsku Sigga, Þröstur og Elli, ég
votta ykkur mína dýpstu samúð.
Megi Guð styðja ykkur og styrkja
í þessari miklu sorg.
Þín vinkona,
Petra Rós.
Elsku Svanni, minn ástkæri vin-
ur.
Ég kynntist þér sama dag og þú
komst til Grindavíkur. Fyrst er ég
sá þig hugsaði ég hvaða „nörd“ er
þetta, en svo reyndist ekki vera
eftir að við sendum þig í klippingu.
Svo kynntist ég þér meira og meira
með hverjum degi sem leið. Eftir
að vera búinn að þekkja þig og
umgangast þig næstum því á hveij-
um degi í rúmt ár.
Varstu löngu orðinn minn besti
vinur. Eins og allir vinir þá gátum
við rifíst allheiftarlega en alltaf lag-
aðist það og gleymdist. Það er ekki
margt sem þú fékkst okkur ekki
til að gera af okkur með þér. Þú
varst þvílíkur prakkari og ég gæfi
allt mitt bara til að sjá glottið þitt
fræga aftur. Svo laugardaginn
þann 23. var hringt til mín og mér
sagt frá slysinu. Ég brotnaði alveg
niður, en trúði þessu ekki en ég var
alltaf að heyra Svanni, þetta var
eitthvað svo ótrúlegt. Þú varst allt-
af svo hress og kátur.
Þann 25. varstu tekinn frá okk-
ur, tekinn inn í betra líf, betra en
þú lifðir þessa 3 daga en ég veit
að allir eiga eftir að sakna þín og
allra látanna þinna hér í bænum.
Við biðjum fyrir þér og með þér
og vonum að þú gerir það sama.
En maður veit ekki hvað maður
hefur átt fyrr en maður hefur misst.
Ég sakna þín, Svanni og mun
alltaf gera en þú lifír í minningunni.
Sigga, Þröstur og Ellert, ég votta
ykkur innilegustu samúð. Guð
geymi ykkur.
Þinn vinur, Bogi_
Ástkæri vinur.
Laugardaginn 23. september
bárust mér þau válegu tíðindi að
mjög góður vinur minn hefði lent í
alvarlegu slysi og myndi sennilega
ekki lifa það af. Þá fór ég að hugsa
hvort ég sæi þig aftur, þennan svip,
þetta glott, þennan dreng sem var
svo ánægður með lífið að ánægjan
skein úr augum hans. Ég sá þig
fyrst fyrir rúmu ári hér í Grinda-
vík, þá varst þú nýfluttur frá Þing-
eyri. Ég man hvað ég var forvitin
að vita hvernig persóna þú værir
því þú varst svo áhugaverður á að
líta og ekki sé ég eftir því, því að
þú varst æðislegur, skemmtilegur,
góður og mjög hraustur, þrátt fyrir
allan töffaraskapinn. Við urðum
mjög fljótt góðir vinir enda ekki
vinafár, allir vissu hver þú varst
því þú varst alltaf að gera eitthvað
spennandi, það sem fæstir aðrir
þorðu. Nú kveðjum við þennan ynd-
islega dreng sem var í blóma lífs-
ins, svo ungur og átti allt lífið fram-
undan var tekin svo snögglega frá
okkur.
Ég mun aldrei gleyma þér,
Svanni minn, minningin mun alltaf
llfa í mínu hjarta að eilífu.
Ástin blómstrar og ástin fölnar.
Þín vinkona, _ , ..
Erla Rut.
Elsku Svanlaugur.
Það var laugardaginn 23. sept-
ember sem sjokkið kom. Þú lást illa
haldinn á spítala. í angist og ör-
væntingu biðum við eftir meiri
fréttum. Sunnudagurinn rann upp,
en ekkert var breytt, þú varst enn-
þá í dái. Þessi dagur leið þó hver
sekúnda væri sem klukkutími. Það
var svo ekki fyrr en á mánudeginum
sem við heyrðum það. Þú varst
farinn. Ég var sem lömuð. Ég trúði
þessu ekki. Ég vildi ekki trúa þessu.
Ég vildi ekki hugsa hugsa til fram-
tíðarinnar án þín. En lífið heldur
áfram og þú varst lífsglaðasti mað-
ur sem ég þekkti. Ég man ennþá
eftir því, er ég hitti þig fyrst. Þú
varst „töffarinn að vestan“. En sú
skoðun mín á þér átti eftir að breyt-
ast. Eftir því sem ég kynntist þér
meira fór þessi blíði strákur að
koma betur og betur í ljós. Það sem
kom mér mest á óvart var hversu
hugulsamur og kærleiksríkur þú
ert.
Svanni, ég held ég hafi aidrei
sagt þér hversu vænt mér þykir um
þig og hversu góður og innilegur
vinur þú ert. Eg gæfí allt til að
heyra hláturinn þinn og sjá fræga
glottið þitt, þó ekki væri nema einu
sinni enn. Ég mun aldrei gleyma
þér.
Dalurinn opnast, himinhá,
hamra§öll við þér taka.
Vinur minn kær, ég kveð þig nú,
þú kemur ekki til baka.
Elsku Sigga, Þröstur og Ellert.
Ég votta ykkur mína dýpstu sam-
úð, megi Guð styrkja ykkur og
styðja í ykkar miklu sorg.
Þín vinkona,
Erla Ósk.
Elsku Svanni.
Þegar ég fyrst frétti af því að
Svanni hefði lent í alvarlegu slysi
þá hugsaði ég hvort ég myndi nokk-
urn tímann fá að sjá þig og þitt
glott aftur og svo reyndist því mið-
ur ekki. Þegar ég sá þig fyrst hugs-
aði ég: Hver er þetta? Og forvitnin
blossaði upp, það var svo nokkrum
dögum seinna þegar ég kynntist
þér og er ég vissi hve frábær strák-
ur þú varst, það var alltaf líf og fjör
í kringum þig þú hafði alltaf eitt-
hvað spennandi að gera og gast
alltaf fundið upp á einhveiju nýju.
Minning um góðan dreng mun svo
sannarlega lifa og söknuðurinn á
eftir að vera mikill, en lífíð heldur
áfram og þú gengur þinn veg og
ég minn en saman eigum við eftir
að vera í minningunni.
Elsku Þröstur, Sigga og Elli, ég
votta mína innilegustu samúð.
Guð geymi ykkur.
Þín vinkona,
Laufey.
Elsku Svanni.
Fyrst þegar ég sá þig vissi ég
að þú værir sérstakur, ég varð strax
hrifín og mikið gekk á áður en ég
náði í þig. Loks tókst það. Ég sá
að þú varst í blóma lífsins en hvern-
ig endaði það? Hörmulegt slys átti
sér stað. Af hveiju? Af hveiju þurfti
þetta að gerast, þú sem áttir allt
lífið eftir. Laugardaginn 23. sept-
ember var hringt í mig og sagt að
þú hefðir lent í bílslysi. Ég trúði
því ekki, ég hugsaði bara Svanni
af öllum mönnum, þú sem varst
alltaf svo kátur og ánægður með
lífíð. Þú lást á spítala í tvo daga
meðvitundarlaus. Ég beið og beið
eftir að þú rankaðir við þér en ekk-
ert gerðist. Svo á mánudeginum
varstu allt í einu horfinn.
Þessir átta mánuðir sem við vor-
um saman voru mér mjög dýrmæt-
ir, alltaf þegar ég var með þér leið
mér mjög vel. Þú varst mjög blíður
og góður og mér þykir afskaplega
vænt um þig. Þó ég segði það oft
Sérfræðingar
í blómaskrcytiiiguni
við öll ta-kifa-ri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 19090
við þig þá finnst mér nú að ég
hafí ekki sagt það nógu oft. Ég
þakka þér allar æðislegu stundirnar
sem við áttum saman. Þetta voru
bestu stundir í lífí mínu, það er
erfítt að trúa því að ég eigi ekki
eftir að sjá þig framar en ég vona
að þér líði vel þar sem þú ert núna.
Svanni, ég get ekki lýst því í orðum
hve heitt ég elska þig og hvað ég
sakna þín mikið. Ég ætla að kveðja
þig með þremur erindum úr uppá-
haldslaginu þínu.
Æ, ljúfast var að vaka, ástin mín.
Vetramætur dimmar við bijóstin þín
Þegar kalt er í veðri og vindurinn hvín
þá vekur gulur máni bömin sín.
Hversu ljúft var að hlæja og gera grín
grafa sig undir þitt hvíta lín.
Og opna þitt heita hjartaskrín
hverfa loks þangað sem ástin skín.
í húminu svala ég ligg og læt mig dreyma
leyfi sorginni að vaka í mínu hjarta
og sakna hlýju þinna handa.
Elsku Sigga, Þröstur, Ellert og
aðrir ættingjar, ég votta ykkur sam-
úð mína, Guð styrki ykkur í ykkar
sorS- Guðrún Kristín.
Elsku Svanni minn, ég man þeg-
ar ég sá þig fyrst í skólanum. Þú
komst þarna inn með glottið þitt
og settist fyrir framan mig. Ég var
fljót að kynnast þér og við urðum
fljótt góðir vinir. Það sem við bröll-
uðum ekki í skólanum og kennar-
arnir oft orðnir þreyttir en alltaf
gastu kjaftað þig út úr því. Það var
svo gaman þegar við hittumst öll
vinirnir, sem var á hveijum degi.
Það var alltaf verið að bralla eitt-
hvað. Þú varst svo hress og
skemmtilegur en þú gast gert mig
svo reiða, en það gleymdist alveg
strax þegar þú settir upp þennan
„sorry“-svip og baðst afsökunar.
Þú hafðir þann eiginleika að það
var ekki hægt að vera reið út í þig.
Þú gast verið svo blíður og góður
en það var aldrei langt í grallar-
ann. En svo þann 23. september
var hringt heim og sagt að þú hefð-
ir lent í slysi og værir mikið slasað-
ur. Ég trúði þvi ekki og mig grun-
aði aldrei að þú myndir fara, en á
mánudaginn fórstu alveg frá okkur.
Það er skrýtið að eiga aldrei eftir
að sjá þig aftur. Þarna missti ég
góðan vin og ég mun aldrei nokk-
urn tíma gleyma þér, mér þótti svo
vænt um þig og myndi gefa allt til
að sjá brosið þitt aftur. Vertu
bless kæri vinur og ég veit að þér
líður vel þar sem þú ert núna.
Elsku Sigga, Þröstur og Ellert
ég votta ykkur samúð mína og öll-
um ættingjum og vinum.
Þín vinkona, T ,
Loa.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina og hálfa örk
A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Höf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
fÆXjj&0
iv ,
^ÓGA^
FOSSVOGI
Pegar ant
ber oj5 höndum
Útfararstofa Kirkjugarðanna Fossvogi
Sfnti 551 1266

Ellert.