Morgunblaðið - 01.10.1995, Blaðsíða 30

SUNNUDAGUR 1. OKTOBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
Frábœrt úrval af Itölskum. frönskum og dönskum
úlpum. göllum. fleece peysum. peysum og
öðrum vetrarfatnaði á fólk frá 2-12 ára.
Frábær fatnaður. Opið laugardaga frá kl. 10-14.
BIUJM’S
I.K.K.S
COMPAGNIE
BARNASTIGUR
Skólavörðustíg 8, sími 552 1461.
TILBOÐ
ÓSKAST
í Ford Explorer Sport 4x4, árgerð '92, Toyota Camry DX,
árgerð ’91, MercuryTopas GS, árgerð '88 og aðrarbifreið-
ar, er verða sýndar á Grensásvegi 9, þriðjudaginn
3. októberkl. 12-15.
Ennfremur óskast tilboð í I.H.C. pallbifreið m/krana,
árgerð ’75, og Allis Chalmers gaffallyftara, rafknúinn,
2.000 Ibs., árgerð '75.
Tilboðin verða opnuð á sama stað kl. 16.
SALA VARNARLIÐSEIGNA
IJJ
w

HaiAStsendmgar
afódýmm „lÁlpuhönskiAm".
Verð kr. 1.800—2.500.
lAwgverskiA
gceða hcmskamir.
Verð frá kr. 3.500.
MIMMI
HOVGAARD
+ Mimmi Hov-
gaard fæddist á
Suðurey í Færeyj-
um 7. apríl 1922.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu Eir
29. ágúst síðastlið-
inn og fór útförin
fram í kyrrþey.
ÞOTT ævi Mimmi hafi
verið fremur óvenjuleg
og sorgleg er hún trú-
lega ekkert einsdæmi
og ýmsir þurft að
ganga í gegnum svip-
aðar eða sambærilegar
raunir. Við tengdasonur, dóttir og
sonarsonur hennar teljum enga
ástæðu til að leyna sorgum hennar
og neyð nú þegar hún er fallin frá
73 ára að aldri.
Mimmi fæddist 7. apríl 1922 á
Suðurey í Færeyjum. Sem ung og
efnileg íþróttakona — ein af þeim
fremstu í Færeyjum — neyddist hún
ásamt manni sínum Pedda Hov-
gaard til að yfirgefa eyjarnar á
sjötta áratugnum vegna kreppu og
atvinnuleysis heima fyrir. Þau hjón-
in héldu til íslands árið 1958 ásamt
börnum sínum, Torfinn og Sólvág,
og settust að í Reykjavík. Ári síðar
eignuðust þau dótturina Eyðnu.
Fáeinum árum síðar slitu þau
Mimmi og Pedda samvistir.
Gæfan sneri baki við Mimmi og
sömuleiðis draumar hennar um
gæfuríkt líf þegar sonur hennar
Torfinn lést 1979 um borð í fær-
eyska fiskiskipinu Kyijasteini að-
eins 36 ára gamall. Hann lét eftir
sig 14 ára gamlan son, Stefán, sem
fluttist til ömmu sinnar og gekk
hún honum í móður stað. Ári síðar
lést Pedda 69 ára að aldri í heima-
byggð sinni, Vogi á Suðurey. En
andstreymi og mótlæti Mimmi átti
eftir að vaxa, því dóttir hennar
Eyðna lést sviplega árið 1988 að-
eins 28 ára að aldri. Hún lét eftir
sig soninn Samúel 9 ára að aldri.
Skömmu síðar varð Mimmi -sjálf
fyrir alvarlegu heilsuáfalli er hún
fékk heilablóðfall 1989 og var bund-
in við hjólastól æ síðan. Hún hafði
hafið sambúð með Guðmundi Árna-
syni frá Bolungarvík eftir skilnað-
inn við Pedda og reyndist hann
henni mikil hjálp í veikindunum.
Hans naut hins vegar ekki lengi
við því hann féll snögglega frá að-
eins 56 ára gamall 1991. Eftir þetta
neyddist Mimmi til að fara á hjúkr-
unar- og dvalarheimili, þar sem hún
dvaldi til æviloka, en hún lést 30.
ágúst sl.
Hlutskipti Mimmi varð það að
sitja 6 ár ósjálfbjarga í hjólastól án
þess að geta talað og spurningar
vakna hvort sé betra að lifa eða
deyja undir slíkum kringumstæð-
um. Þrátt fyrir mikinn innri styrk
hennar mátti skilja að
hún væri orðin þreytt
undir hið síðasta og
þráði betra hlutskipti
með þeim sem á undan
voru farnir. Okkur hin-
um er Mimmi sönn fyr-
irmynd þess að láta
ekki hversdagslegar
áhyggjur og amstur
valda okkur hugar-
angri og vonbrigðum,
því þetta eru smámunir
í samanburði við þær
þjáningar sem Mimmi
þurfti að ganga í gegn-
um. Það gerði hún af
æðruleysi án þess að kvarta nokk-
urn tíma yfir því mótlæti sem hún
mátti þola. Slíkir eiginleikar í fari
fólks eru aðdáunarverðir og ber því
mikil virðing.
Fjölmargir aðilar eiga miklar
þakkir skildar fyrir hjálp og um-
hyggjusemi þegar heilsa Mimmi tók
að bila og yrði of langt hér upp að
telja. Á engan er þó hallað þegar
nafnið Jastrid er nefnt í þessu sam-
bandi. Sérstakar þakkir eru einnig
færðar hjúkrunarfólki Landspítal-
ans þar sem Mimmi fékk einstak-
lega góða umönnun eftir erfíða og
þjáningarfulla sjúkralegu mánuðum
saman. Friður sé með minningu
Mimmi.
Solvág og Jörmund Vágadal,
Stefán Hovgaard og
Samúel Óðinsson.
Mimmi Hovgaard, f. Midjord, var
fædd í Færeyjum. Þar ólst hún upp
við eftirlæti í glaðværum systkina-
hópi, dugnaðarstelpa, mikil hand-
boltakona. Hún giftist landa sínum,
Peter, dugmiklum sjómanni. Sett-
ust þau að á íslandi árið 1958 með
böm sín tvö, Torfinn og Solvu. Ári
síðar fæddist þeim dóttirin Edna.
Nokkru síðar tók Mimmi við hús-
varðarstarfí á Gistiheimilinu
Snorrabraut 52 og fluttist fjölskyld-
an í húsvarðaríbúðina. Sonurinn var
þá stálpaður o£ sótti sjóinn eins og
faðir hans en dætúrnar enn ungar
að árum. Seinna bættist Stefán í
hópinn, sonarsonurinn sem Mimmi
fóstraði og var hennar augasteinn.
Mimmi varð hægri hönd föður
míns, Viðars Thorsteinssonar, sem
rak Gistiheimilið um árabil. Hafði
eftirlit með öllu innan stokks og
stjómaði starfsstúlkunum af festu
en þó góðmennsku. Hún var gjaf-
mild og glaðvær, laðaði gesti að
með ljúfu geði. Átti hún stóran
þátt í að þeim leið vel og komu
gjaman aftur og aftur á Snorra-
brautina. Við veikindi föður míns
1971 jukust skyldur Mimmiar og
einkum við fráfall hans fimm áram
síðar. Þá höfðu þau Peter slitið sam-
vistum en sambýlismaður hennar
Skóavörðustíg 7,101 keykjavík, s ími 551581ó 1
^jrirlestur
um heimilisofbeldi og ákvörðun
um forsjá og umgengni barna.
Dr. Marianne Hester, lektor við háskólann í Bristol á Englandi,
flytur opinn fyrirlestur um ofangreint efni í Norræna húsinu,
mánudaginn 2. október, kl. 16. Fyrirlesturinn byggir m.a. á
rannsókn sem Marianne Hester tók þátt í bæði í Danmörku og
Englandi, á því hvernig konum og börnum manna sem beita
ofbeldi á heimili vegnar eftir skilnað. Fyrirlesturinn verður
haldinn á ensku og er öllum opinn.
F élal>smálastofnun
Reykj avíkurborgar
Guðmundur Árnason tók að sér
stjórn Gistiheimilisins.
Mimmi var myndarleg kona, lag-
leg, dökk á brún og brá. Hún var
dugmikil húsmóðir og góð heim að
sækja. Landar hennar kunnu vel
að meta þessa kosti og var eldhús-
ið hennar oft miðstöð stórs hóps
Færeyinga í Reykjavík.
Mimmi varð fyrir stórum áföllum
í lífinu. Sonur hennar varð bráð-
kvaddur á besta aldri, yngri dóttirin
veiktist hastarlega 28 ára gömul
og var látin eftir stutta legu frá
ungum syni, Samúel. Eftir nokkra
hríð fékk Mimmi alvarlega heila-
blæðingu, dvaldist lengi á sjúkra-
húsi og var eftir þetta bundin hjóla-
stól og átti erfítt um mál. Guðmund-
ur stóð eins og klettur við hlið henn-
ar og komst hún heim með styrkri
hjálp hans og heimahjúkranar. Best
leið henni heima en naut þess jafn-
framt að sækja dagvist í húsi Sjálfs-
bjargar. Solva hafði sest að í Fær-
eyjum en studdi móður sína eftir
bestu getu. Fluttist Samúel til Solvu
og Jörmundar eiginmanns hennar.
En fljótt skipast veður í lofti.
Guðmundur féll frá 1991 og átti
Mimmi nú ekki annarra kosta völ
en að fara á sjúkrastofnun. Dvald-
ist hún lengi á B-álmu Borgarspítal-
ans þar til að hun fluttist á Hjúkrun-
arheimilið Eir fyrir tveimur árum.
Þar leið henni vel enda naut hún
hinnar bestu umönnunar þar .sem
og á Borgarspítalanum. Þrátt fyrir
að sjúkdómurinn og sorgirnar legð-
ust þungt á hana hélt hún sínum
góða húmor, var oftast létt og kát,
naut glettni og gamansemi. Jastrid,
hin trygga vinkona hennar, stytti
henni stundir og studdi á allan hátt.
Nýlega veiktist Mimmi alvarlega
og var vart hugað líf. Með alúð og
kostgæfni starfsfólks á Landspítal-
anum, 13-D, náði hún bata um skeið
en varð bráðkvödd 29. ágúst sl.,
nokkram dögum eftir heimkomuna
í Eir.
Gengin er góð kona. Hún var
stoð og stytta föður míns í lífi hans
og starfí. Fyrir það og vinsemd í
minn garð og fjölskyldu minnar vil
ég þakka. Samúðarkveðjur sendi
ég Solvu, Jörmund, Stefáni og
Samúel.
Hildur Viðarsdóttir.

HREFNA
GEIRS-
DÓTTIR
T Hrefna Geirsdóttir fæddist
í Vesfemannaeyjum 7. des-
ember 1913. Hún lést í Borgar-
spítalanum 13. september síð-
astliðinn og fór útförin fram
22. september.
MÉR er bæði ljúft og skylt að rita
nokkur kveðjuorð til Hrefnu Geirs-
dóttur, sem borin var til hinstu
hvílu 22. september.
Ég átti því láni að fagna að
kynnast Hrefnu og fjölskyldu henn-
ar 1957, þegar við Geir vorum
bekkjarbræður í Verslunarskóla
Islands. Heimili þeirra var að
Hraunteigi 19 og var einstaklega
snyrtilegt, og þar ríkti mjög svo
vingjarnlegt andrúmsloft, sem ég
varð aðnjótandi um langt árabil.
Hrefna starfaði í Lífstykkjabúð-
inni áratugum saman við góðan
orðstír. Var hún einkar vinsæl
meðal viðskiptavina verélunarinn-
ar, enda lipur og þægileg í störfum
sínum. Hún var skörungur mikill,
sem gekk hreint til verks í hveiju
sem var. Þá var hún góðsemin
holdi klædd og mörgum hjálpar-
hella.
Um leið og ég vil þakka hin
góðu kynni sem ég hafði af Hrefnu
og fjölskyldu hennar, þá bið ég
almættið að hjálpa okkur sem eftir
lifum að varðveita glæsta minn-
ingu. Jafnframt sendi ég Geir og
konu hans sem og öðrum ættingj-
um mínar bestu samúðarkveðjur.
Konráð R. Bjarnason.