Morgunblaðið - 07.12.1995, Blaðsíða 56

Í6 FIMMTUDAGUR 7. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
Tommi og Jenni
V50 IF YOU THINK
l'M 60IN6 TO PAV
FOR A WORTHLES5
TICKET, VOU'RE
CRAIV
Þú ert galinn ef þú heldur að ég
ætli að borga fyrir verðlausan
miða!
YOU LjJERE 5UPP05EPTO
FLV ME TO HOLLVWOOR
ANP WE NEVER 60T OUT
OF THE BACK VARP!
Þú áttir að fljúga með mig til
Hollywood, en við komumst aldr-
ei út úr bakgarðinum!
Ég læt þig ekki hafa krónu!
„Flugleiðir" segja upp yfirflug-
stjóranum.
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Skattlagning
lífeyrissj óðstekna
Frá Margréti Thoroddsen:
Á UNDANFÖRNUM árum hefur
skattlagning lífeyrissjóðstekna verið
mikið gagnrýnd og þá ekki síst þrí-
sköttun þeirra. Nokkrir alþingismenn
hafa á undanfömum áram lagt fram
tillögur á Alþingi í því augnamiði að
fá leiðréttingu á skattlagningunni og
almenningur hefur mótmælt henni
með fjölda blaðagreina, sem birst
hafa um þetta mál, sérstaklega á sl.
ári.
Nú hefur þessi umræða legið
nokkuð niðri og er það ef til vill vegna
þess að um seinustu áramót ákváðu
stjórnvöld að draga 15% frá lífeyris-
sjóðstekjum áður en þær væru skatt-
lagðar og ber að þakka það.
Ég held að flestir hafi litið svo á
að þessi 15% væra þó aðeins byijun-
in á frekari leiðréttingu og að haldið
yrði áfram á sömu braut. Á aðal-
fundi Landssambands aldraðra í júní
sl. var því samþykkt samhljóða til-
laga, þar sem skorað var á stjóm-
völd að auka skattfrelsi lífeyrissjóðs-
tekna. Þessi tillaga var send ijár-
málaráðherra.
En nú bregður svo við, að í fjár-
lagafrumvarpi ársins 1996 er gert
ráð fyrir að þessi 15% afsláttur verði
felldur niður í tveim áföngum og
komi sá fyrri til framkvæmda um
næstu áramót. Þessi rausn stjórn-
valda var því skammgóður vermir.
Ég efast um að ellilífeyrisþegar
almennt hafi gert sér grein fyrir að
þessi skerðing stæði fyrir dyrum um
næstu áramót. Auðvitað vonum við
að hún verði ekki samþykkt, en ég
hvet aðra ellilífeyrisþega til að láta
í sér heyra varðandi þetta mál.
MARGRÉTTHORODDSEN,
varaform. Landssambands aldraðra,
Sólheimum 25, Reykjavík.
Lækkið áfengis-
kaupaaldurinn!
Frá Kristjáni Ragnari Ásgeirssyni:
AF HVERJU? Jú, af því að mér finnst
gott að geta kosið, mér finnst gott
að geta ráðið mínum fjármálum sjálf-
ur, mér finnst gott að geta gift mig,
og fjandinn hafí það, mig langar í
kampavín i brúðkaupinu!
Þessar síðustu vikur hefur umræð-
an um áfengiskaupaaldurinn verið
vakin með ýmis konar skoðunum og
rökum. Þessi grein er skrifuð í kjöl-
far greinar sem Ómar Smári Ár-
mannsson, aðstoðaryfirlögreglu-
þjónn, skrifaði og var birt í Morgun-
blaðinu þriðjudaginn 5. desember.
Þar nefnir hann ýmsa ókosti sem
myndi fylgja lækkuninni og færir
ýmis misgóð rök þar með. Farið er
ofan í saumana á ýmsum öðrum tak-
mörkum og þær færðar listilega í
samræmi við áfengiskaupaaldurinn.
Og þó, sumt virðist mér nokkuð
óljóst, t.d. þegar höfundur nefnir að
börn og unglingar megi ekki kaupa
tóbak. Eg vissi ekki betur en ungling-
ar sem væru 16 ára og eldri mættu
það. Mér finnst oft eins og það standi
lítið í vegi fyrir lækkuninni fyrir utan
þessi dæmigerðu ummæli: „Ef að
áfengiskaupaaldurinn verður lækk-
aður verður auðveldara fyrir þá sem
enn yngri era að útvega sér áfengi.“
Ef svo er þá langar mig bara til að
spyrja nokkurra spuminga. Hvert er
foreldrahlutverkið í dag? Af hveiju
þurfum við sem höfum náð aldrinum
að gjalda fyrir ótta almennings um
lélegt uppeldi annarra? Svona lít ég
á þetta, og engan veginn öðravísi.
Ökuréttindi virðast einnig koma
fyrir í áður nefndri grein. Þar stend-
ur að á meðan við höfum 17 ára
aldurstakmark, hafa hin Norðurlönd-
in 18 ára, og að hér á landi séu flest-
ir sem lendi í umferðarslysum 17-24
ára. En ég vil benda á það að þegar
sagt er að fólk á aldrinum 17-25 ára
eigi aðild að flestum umferðarslys-
um, þá er ekki þar með sagt að það
valdi þeim. Ég hef oft verið nálægt
því að lenda í slysum fyrir tilstilli
annarra. Það getur allt eins verið að
reynslan við að forða mistökum ann-
arra hafi bara ekki verið til staðar.
Seinna í greininni koma Bandarík-
in (mitt uppáhald) til sögu. Þar seg-
ir að í tveimur fylkjum Bandaríkj-
anna hafi lækkun áfengiskaupaald-
ursins reynst illa og aldurinn þess
vegna verið hækkaður aftur. Sa sem
ber saman Bandaríkin við ísland
getur varla séð mikinn mun á melónu
og rúsínu.
Mér finnst áðurnefnd grein líka
full af fordómum í garð okkar ung-
mennanna. Stafar þessi tortryggni
kannski af því að höfundur er aðstoð-
aryfirlögregluþjónn og fær því bara
að kynnast dökku hliðinni á okkur?
Almennt séð finnst mér hugtakið
„börn og unglingar“ vera of mikið
notað. Böm eru börn. Unglingar eru
unglingar. Þegar unglingur fyllir 18
ár telst hann fullorðinn. Og ef ég
telst ekki jafn traustvekjandi og aðr-
ir fullorðnir era fordómar komnir
inní spilið.
Þegar öllu er á botninn hvolft, þá
er ég orðinn leiður á þessum eilífu
rökum um að „ef að áfengiskaupa-
aldurinn verður íækkaður verður
auðveldara fyrir þá sem enn yngri
era að útvega sér áfengi." Það er
ekki mitt vandamál, og þess vegna
á það ekki að vera minn höfuðverk-
ur. Þetta eiga foreldrar að takast á
við, ekki treysta á að ríkið reddi
þessu fyrir þá. Það væri hreint og
beint óréttlæti gagnvart okkur hin-
um. Við verðum foreldrar seinna
meir og þá verðum við að axla þá
ábyrgð. Eg mun ekki krefja skólana
um að ala krakkana mína upp. Ég
mun ekki krefja yfirvöld um að þau
banni krökkunum mínum að neyta
áfengis. Ef ég gerði það, myndi ekki
vera mikið sem tengdi mig við þau.
Ég ætla bara að vona að frum-
varpið fái réttláta meðferð.
KRISTJÁN RAGNAR ÁSGEIRSSON,
Hlíðarvegi 51, Ólafsfirði.
Allt efni sem birtist i Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.