Morgunblaðið - 10.12.1995, Qupperneq 50

50 SUNNUDAGUR 10. DESEMBER 1995
ÍÞRÓTTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Hringið og pantið tíma
Eyjólfur, Emma og Anna Pála,
Faxafeni 7, sími 568 7733
kællskápar
og
á elnstöku verði
FAGOR FE-534
Staiigreltt kr.
Afborgunarverð kr. 42.000 - Vlsa og Euro raðgreiöstur
pú
I
* t U Aí
_____________________________________
Jk
RONNING
BORGARTÚNI 24
SÍMI: 562 40 1 1
___________
TENNIS
Steffi Graf lauktímabilinu með enn einum sigrinum
Besta árið mitt
STEFFI Graf sigraði löndu sína
Anke Huber í úrslitaleik á síð-
asta stóra tennismóti ársins á
dögunum og var þetta í fjórða
sinn sem þýska stúlkan hreppir
titilinn sem um var keppt, meist-
aratitil alþjóða tennissambands-
ins. Þrátt fyrir misjafnt gengi
hjá Graf í ár segir hún þetta
besta árið sitt og ætlar að verða
enn betri á næsta ári.
Það hefur gengið upp og niður
hjá Steffi Graf í ár, en hún segir
að þrátt fyrir allt sé þetta besta
árið sitt, jafnvel betra en árið
1988 þegar hún sigraði á öllum
fjórum stóru mótunum. Núna,
þegar hún er 26 ára gömul, hef-
ur hún átt í talsverðum erfiðleik-
um í einkalífinu. Hún meiddist á
árinu þannig að hún varð að
sleppa fimm mótum sem hún
ætlaði að taka þátt í. Skattayfir-
völd í Þýskalandi hafa verið að
rannsaka framtöl hennar og þó
sérstaklega föður hennar sem
var settur í fangelsi vegna þessa.
Með þetta í huga hefði árið 1995
hæglega getað orðið slæmt ár
hjá Graf.
En til þess kom ekki því hún
hefur unnið marga mikla og
glæsta sigra á tennisvellinum og
meðal annars kærkominn sigur
gegn Monicu Seles í úrslitum á
Opna bandariska mótinu, sigur
sem Graf telur þann mesta sem
hún hefur unnið. „Eg mun líta á
árið 1995 sem mitt besta ár. Sig-
urinn hér var frábær endir á
ótrúlegu ári,“ sagði Graf eftir
sigurinn á lokamóti ársins, en
fyrir hann fékk hún sem nemur
32 milljónum íslenskra króna og
við það fór verðlaunafé ársins í
Steffi Graf
rúmar 162 milljónir og hver eyr-
ir mun vera gefinn upp til skatts.
Graf tók þátt í 11 mótum á
árinu og sigraði í níu og nú hef-
ur hún sigrað í einliðaleik á 95
mótum og jafnaði hún meðal
annars met Chris Evert og Mart-
inu Navratilovu þegar hún sigr-
aði í fjórða sinn á Opna banda-
ríska mótinu, en það var 18. sig-
ur hennar á stóru mótunum fjór-
um. En árið var ekki bara dans
á rósum. Graf þurfti stundum að
leika með smávægileg meiðsli
eins og til dæmis blöðrur á fótum
og lítillega tognuð en hún er tal-
in hafa sérstakt lag á að útiloka
sársaukann þannig að hún nái
að einbeita sér að tennisleiknum.
„Eg hef svo sannarlega komist
yfir nokkra þröskulda sem ég
taldi að ég gæti ekki komist yfir.
Eg fór til dæmis á Opna franska
og Opna bandaríska án þess að
vera í nógu góðri æfingu, ég
hafði verið meidd og gat því lítið
æft fyrir mótin. Eg var því oft
hissa á því sem ég gat gert á
vellinum," segir Graf og bætir
því við að hún telji sig heilsteypt-
ari spilara núna en þegar sýndist
svo til ómögulegt að sigra hana
seint á níunda áratugnum. „Þetta
er sambland af sterkari taugum,
meiri skynsemi en áður og nú
bregst ég oftar rétt við á réttum
augnablikum. Ég held ég hafi
sýnt í ár að ég næ vel að ein-
beita mér þegar á þarf að halda
og ég held ég hafi einnig sýnt
að tennis er mér mjög mikilvæg-
ur, því annars hefði mér ekki
tekist að ýta ákveðnu mótlæti til
hliðar og notið þess að spila.“
Þegar Graf talar um mótheija
sína segir hún Monicu Seles ógna
veldi sínu mest. „Ég held að
Monica sé aðalkeppinautur minn.
Það er mikið af góðum stelpum
sem geta veitt mér harða keppni,
en svona á heildina litið er
Monica erfiðust." Þrátt fyrir að
ekki hefði komið til úrslitaleiks
þeirra sem taldar eru bestar,
Seles og Graf, var gleði Graf
engu minni og greinilegt að hún
hafði gleymt öllum erfiðu stund-
unum þar sem hún virtist mjög
þjáð, bæði andlega og líkamlega.
Þegar Graf var spurð um hvað
hún héldi um næsta ár svaraði
hún: „Þá verð ég ennþá sterk-
ari.“
HESTAR
Lengi mágottbæta
HEIÐAMÆÐURII, framhald
samnefndrar bókar I, eftir Jón-
as Kristjánsson er komin út.
Þetta er sjötta bókin sem kem-
ur frá Jónasi en auk skráar yf ir
sýnd hross ársins sem náð
hafa ættbókarmörkunum
gömlu hefur bókin að geyma
seinni hluta af skrá yfir hryssur
og dæmd afkvæmi þeirra þar
sem fram koma sundurliðaðar
einkunnir afkvæmanna.
Skrá þessi er bæði fróðleg og
gagnleg í senn fyrir áhuga-
menn og lofsvert framtak hjá Jón-
asi eins og allur þessi bókaflokkur
hans er. Hefur Jón-
Valdimar as ]a& góðan skerf
Kristinsson til þess að auðga og
skrifar efla þekkingu
manna á undirstöð-
um hrossaræktarinnar þ.e. hross-
unum sjálfum, ættum þeirra og
afrekum á vettvangi hrossaræktar-
innar. Tækni og tölvuáhugi Jónasar
nýtist vel í útgáfunni. Aftast í bók-
inni eru ýmiskonar skrár sem gerir
minnissljónum eða þeim sem litla
vitneskju hafa fengið, auðvelt að
finna hross í bókunum út frá ófull-
komnum upplýsingum um hrossið.
Er það tvímælalaust einn af höfuð-
kostum bókanna.
En fátt er svo gott að ekki
megi að finna. Greinarhöfundur
hefur áður gagnrýnt uppsetningu
í ættbókum Jónasar þar sem birtar
eru myndir og ættargröf hryssna
sem í fyrsta sinn fá yfir átta í ein-
kunn og stóðhesta yfir ættbókar-
mörkum. Með alla þessa tækni og
skipulagsgáfu höfundar þykir
undrun sæta að ekki megi koma
fyrir öllum þeim upplýsingum sem
birtar eru á öðrum stöðum í bók-
inni um hrossin undir mynd og
ættargrafi. Á myndasíðum eru
ættargröfin, einkunnir og stað-
setning fæðingarstaðar hrossins á
íslandi. Að skaðlausu mætti klippa
aftasta ættlið úr ættargrafi,
minnka myndir svo dæmi sé tekið
ef auka þarf rými. Ótvírætt hag-
ræði væri að hafa þessar upplýs-
ingar á einum stað. Dapurlegt er
ef höfundur ætlar að festast í því
fari að vilja ekki breytingar á bók-
um sínum sem til bóta mega verða.
„BlupíA“ inn
Jónas hefur verið yfirlýstur and:
stæðingur Kynbótamats BÍ
(BLUP) og oft lýst því yfir að
hann sé ekki kominn í „Blöppið"
eins og hann orðar það. Ekki verð-
ur betur séð en sá tími komi (er
raunar kominn) að Jónas verði að
brjóta odd af oflæti sínu og „fara
í Blöppið". Ef Jónas er heiðaríegur
gagnvart stórum hluta lesenda
bóka sinna og virðir óskir þeirra
hlýtur hann að birta í framtíðinni
stöðu hvers hests í kynbótamatinu.
Eins og Jónas sjálfsagt veit manna
best eru það sjónarmið og óskir
viðskiptavinarins sem eiga að ráða
ferðinni en ekki hans einkaskoðun.
Væri hægt að tengja kynbótaein-
kunnir saman við súlurit einkunna
án þess það tæki meira pláss.
Ekkert hefur komið fram sem
bendir til annars en að kynbóta-
matið sé komið til að vera og
meðan svo er ætti Jónas að taka
tillit til þess.
Einnig mætti endurskoða núm-
erakerfi bókanna (kallaðar jótölur
í leiðara) sem eru leyfar gamla
ættbókarnúmerakerfísins. Þessar
tölur eru lítt notaðar og má líklegt
telja að það yki gildi bókarinnar
að nota einvörðungu númerakerfí
BÍ. Benda má á að hryssurnar eru
komnar í fimm stafa tölu og því
farið að styttast á milli í tölufjölda
ef það er ástæðan. Sú röksemd hjá
Jónasi að hans númer sé um leið
gæðastimpill eða heiðursmerki ætt-
bókar eins og hann orðar það, sem
segi að hrossið hafi náð gömlu
ættbókarmörkunum (7,50 hryssur-
7,75 stóðhestar) er afar haldlítil
og númerin óþörf. I bækur Jónasar
komast aðeins þau hross sem náð
hafa þessum mörkum. Hagræði er
að hafa hlutina eins einfalda og
mögulegt er. Öllum er heimilt að
koma með tillögur að breytingum
eins og Jónas hefur gert í ýmsu.
En það er líka gott að átta sig á
því hvað fær undirtektir og hvað
ekki. Vera fljótur að henda því út
sem ekki nær vinsældum en ekki
berja hausnum við steininn. Að
mati greinarhöfundar yrði góð bók
Jónasar enn betri með ofangreind-
um breytingum og má minna á að
lengi getur gott batnað. Að síðustu
er svo full ástæða til að undirstrika
hrós til handa Jónasi Kristjánssyni
fyrir hans góða framtak. Hann
hefur enn góða forystu í sam-
keppni sinni við útgáfu Bændasam-
taka íslands á sama efni.