Morgunblaðið - 17.12.1995, Blaðsíða 34

34 B SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
e
Undur
Indlands
Langflestir veitingastaðir bjóða upp á fátt
annað en jólahlaðborð í desembermánuði.
Steingrímur Sigurgeirsson ákvað hins
vegar að borða indverskt á Austur Indía
fjelaginu og varð ekki fyrir vonbrigðum.
Morgunblaðið/Sverrir
LAKSHMAN Rao, Chandrika Gunnarsson og Madaiah Kalaiah.
ÞEIM STÖÐUM virðist sífellt
flölga með ári hverju sem
hella sér út í jólahlaðborða-
slaginn í desember. Ekki
virðist heldur standa á vinsældunum
því aðsóknin er greinilega mikil. í
ljósi þess að mörg hús eru farin að
bjóða upp á þessi borð þegar í lok
nóvember má hins vegar spyija hvort
að eðlilegt sé að bjóða varla upp á
annað í heilan mánuð á ári hveiju.
Það eru þó nokkrir mjög athyglis-
verðir kostir í gangi fyrir þá sem
ekki hafa lyst á jólahlaðborðum, að
minnsta kosti ekki í heilan mánuð.
Hvað er til að mynda frábrugðnara
íslenskum/dönskum jólamat en hin
undursamlega matargerð Indlands
sem hefur heillað Vesturlandabúa
frá því að þeir kynntust þessu stór-
brotna og dulúðuga landi fyrst?
Indverskur matur hefur verið
fáanlegur á íslandi um árabil þó
að stundum hafi mátt deila um
hversu „indverskur" sá matur væri
sem seldur hefur verið undir þeim
formerkjum rétt eins og „kínversk-
ur“ matur á asískum stöðum hefur
stundum verið aðlagaður það mikið
að eldhúsi og smekk Vesturlanda
að hann á fátt sameiginlegt með
frumgerðinni.
Veitingastaðurinn Austur Indía
ijelagið við Hverfisgötu er hins veg-
ar ósvikinn indverskur staður út í
gegn. Heimsókn þangað er för inn
í spennandi og framandi menning-
arheim.
Staðurinn byggir á gömlum grunni
hvað húsnæði varðar og setur
það honum óneitanlega nokkrar
skorður. Ljónin við innganginn
minna óneitanlega meira á það sem
maður á að venjast frá kínverskum
stöðum. Þrátt fyrir það hefur tekist
ágætlega til að gera staðinn vistleg-
an og manni líður vel. Það fyrsta sem
slær mann þegar inn er komið er
framandi ilmur reykelsa og krydda
og indversk tónlist sem venst alveg
merkilega vel. Það er hins vegar
maturinn, sem gerir útslagið.
Indversk matargerð hefur það orð
á sér að vera sterk krydduð. Það er
rétt að uppistaða hennar og raunar
galdurinn á bak við hana eru þau
óteljandi krydd sem notuð eru. Ind-
veijar nota hins vegar ekki mikið af
brennandi heitum kryddum og jafnvel
sterkkryddaður indverskur matur er
mildari en flestir halda og raunar
miklu mildari en „heitir" réttir í tæ-
lenskri og jafnvel kínverskri matar-
gerð. Vissulega eru þó til eldheitar
undantekningar. Það er þó tekið tillit
til vestrænni viðkvæmni fyrir krydd-
um á Austur Indía fjelaginu og venju-
lega eru réttir framreiddir í mildaðri
útgáfu. Sé beðið um það er þó hægt
að fá sterkari útgáfur og jafnvel út-
gáfur í „indverskum styrkleika", sem
að mínu mati eru þær allra bestu.
Austur Indía fjelagið er rekið af
hjónunum Gunnari Gunnarssyni og
Chandriku Gunnarsson. Chandrika
er ættuð frá suðurhluta Indlands og
eru krydd og kaffi flutt inn beint frá
ekrum foreldra hennar auk þess sem
Chandrika ræktar sjálf krydd á borð
við kóríander hér á landi.
Fyrst eftir að staðurinn opnaði réð
Chandrika sjálf ríkjum í eldhús-
inu og eru margir réttir á seðlinum
byggðir á uppskriftum frá fjölskyidu
hennar og heimaslóðunum. í byijun
árs kom hins vegar indverskur kokk-
ur, Lakshman Rao, til starfa hjá
Austur Indía fjelaginu og aðstoðar-
kokkurinn, Madaiah Kalaiah, er einn-
ig indverskur. Lakhsman hefur starf-
að sem kokkur á nokkrum af bestu
hótelum Indlands í stærstu borgum
landsins. Síðast starfaði hann á
Chola-Sheraton í Dehli. Á tímabiii
var hann á samningi hjá ferðamála-
ráði Indlands, sem rekur m.a. keðju
lúxushótela og var tvívegis, árinl988
og 1991, fulltrúi Indlands á mat-
reiðsluhátíð Asíuríkja í Singapore,
Asian Food Festival, í lok síðasta
áratugar. Það er því enginn viðvan-
ingur sem eldar ofan í gesti á Hverf-
isgötunni. Lakhsman á samt sem
áður rætur sínar að rekja til ind-
versks alþýðufólks og grunnur hans
er hin einfalda heimilismatargerð
Indveija, sem raunar oft er sú mest
heillandi.
Það er vandasamt að mæla með
einhveijum sérstökum réttum á mat-
seðlinum. Þrátt fyrir að hafa í nokkr-
um heimsóknum bragðað á megninu
af þeim fjölmörgu réttum, sem boðið
er upp á hefur enginn þeirra valdið
vonbrigðum. Þvert á móti hefur hver
einn og einasti verið spennandi
bragðupplifun og þess virði að kynn-
ast. Nokkrir standa þó upp úr, að
minnsta kosti fyrir minn smekk. Það
er nauðsynlegt að byija á samósum
(litlir koddar með grænmeti eða
kjöti) eða Lauk Pakodas, söxuðum
lauk í kjúklingabaunadegi. Báðir
réttirnir eru bornir fram með heima-
löguðu og ljúffengu kóríander ehutn-
ey. Þá er þess virði að reyna Papad
og Chutney þó ekki væri nema vegna
chutney-þrennunar úr lauk, kóríand-
er og tamarind. Með máltíðinni er
Naan-brauð ómissandi sem og hrís-
gijón en einnig hef ég fallið fyrir
Masala Kulcha, brauði með lauk,
sesamfræjum, kóríander og kúmeni,
bökuðu í tandoori-ofni.
Af lambaréttunum eru Gosht
Mangalori (1.395 kr.) og Gosht
do Piaza (1.395 kr.) afbragð. Sá fyrri
er eldaður með kókósmjólk (sem
kemur í stað ijóma í matargerð Ind-
veija), engifer, hvítlauk og karrílaufi
en sá síðari er einnig í þykkri sósu
með lauk, valmúafræjum, hvítlauk
og engifer. Kjúklingaréttirnir Chic-
ken Kurma (1.395 kr.) og Chicken
65 (1.495 kr.) tróna ofarlega á mín-
um persónulega vinsæidalista og er
sá síðarnefndi líklega sá réttur sem
mér hefur líkað best við. Kurma er
suðlægur réttur er byggir mikið á
kókos og kanil en Chicken 65 er
byggður á uppskrift sem vinsæl er

Al'PRI I ATIflN. UÍAVM
aj
rfi m* fs i
Iti
j
!
!
Nouveau-flóðið og annað nýtt
EKKERT lát virðist. vera á Nouve-
au-flóðinu og hafa fimm nýjar
tegundir nú bætst í hópinn.
Frá George Dubooeuf er í boði
annars vegar venjulegt Beajolais
(1.040 kr.) og hins vegar Beaujola-
is-Villages (1.070 kr.). Duboeuf er
óumdeilanlega einn skemmtileg-
asti framleiðandi héraðsins og
bæði þessi vin eru mjög þægileg.
Ávöxtur Village-vínsins er hins
vegar áberandi ferskari og
hreinni og bragðið lengra. I ljósi
þess að verðmunur er einungis 30
krónur er það tvimælalaust mun
betri kaup. Frá Collin-Boursillet
er í boði Nouveau (1.070 kr.) sem
er í léttara kantinu en með góðum
ávexti og mýkt. Flöskumiðin er
hins vegar fremur ðspennandi og
vínið fremur dýrt fyrir hvað það
er. Dýrasta Nouveau-vínið er þó
frá Joseph Drouhin (1.110 kr.).
Drouhin er þekktastur fyrir há-
gæða Búrgundarvín og gæði þessa
Nýjungar halda áfram
að streyma inn í versl-
anir ÁTVR og er þá
jafnt um að ræða teg-
undir er seldar verða í
skamman tíma sem teg-
undir v reynslusölu
næstd mánuðina.
Nouveau-víns eru liklega eins góð
og þau geta orðið. Yndislegur,
samþjappaður og bragðgóður
ávöxtur, mikill ferskleiki og hress-
andi sýra. Beaujolais Nouveau
verður samt aldrei annað og meira
en einmitt Beaujolais Nouveau.
Það á að vera léttur, skemmtileg-
ur og ódýr drykkur. Gæðamunur-
inn á þeim sex Beaujolais Nouve-
au-vínum sem í boði hafa verið
er þegar upp er staðið ekki ýkja
mikili. Það má hins vegar draga
í efa hvort að þau séu um ellefu
hundrað króna virði.
í Nouveau-deildinni ber loks að
nefna Muscadet Primeur (990 kr.)
frá Sauvion & Fils (framleiðanda
Chateau de Cléray). Grösugt og
örlítið hrátt en með þægilegum
blómailm. Vín sem er áhugavert
að smakka og gæti vel gengið sem
t.d. fordrykkur eða með mjög létt-
um sjávarréttum.
Þá hafa tvö áströlsk rauðvín frá
framleiðandanum Lindeman’s
verið tekin í reynslusölu í reynslu-
búðunum í Kringlu, Eiðistorgi,
Stuðlahálsi og Akureyri. Linde-
man’s Shiraz-Cabernet Cawarra
1994 (930 krónur) er vín af léttara
taginu af Ástrala að vera. Ilmur
og bragð einkennast af þykkum,