Morgunblaðið - 22.12.1995, Blaðsíða 29

28 FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1995 29

STOFNAÐ 1913
UTGEFANDI
FRAMKVÆMDASTJÓRI
RITSTJÓRAR
Árvakur hf., Reykjavík.
Hallgrímur B. Geirsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
ERLENDAR FJÁR-
FESTINGAR í
SJÁVARÚTVEGI
STUÐNINGUR við að leyfa erlendar fjárfestingar í sjávarút-
vegi er vaxandi. í blaðauka um Akureyri, sem Morgunblað-
ið gaf út í síðustu viku, var m.a. birt viðtal við Þorstein Má
Baldvinsson, framkvæmdastjóra Samherja hf. á Akureyri, þar
sem hann var spurður um þetta mál. Svar hans var svohljóðandi:
„Ég er alveg óhræddur við að breyta lögunum þannig, að
erlendir aðilar geti átt í íslenzkum sjávarútvegi. Ég tel, að það
geti orðið sjávarútveginum til góðs og sé jafnvel nauðsynlegt
fyrir framtíðarþróun greinarinnar.“
I Morgunblaðinu sl. laugardag var Þorsteinn Pálsson, sjávarút-
vegsráðherra, spurður álits á þessum ummælum framkvæmda-
stjóra Samherja hf. og var svar hans á þessa leið: „Ég er þeirr-
ar skoðunar, að gildandi lög séu alltof þröng og það væri nauð-
synlegt að opna fyrir óbeina fjárfestingu. Ríkisstjórnin er búin
að leggja fram frumvarp um breytingu í þá veru. Menn hafa
hins vegar haft efasemdir um, að það ætti að opna þetta meir
á þessu stigi. Hræðsla manna hefur fyrst og fremst verið bund-
in við að með því gætum við opnað útlendingum aðgang að
auðlindinni bakdyramegin. Ég held þess vegna, að það sé eðli-
legt að við stígum það skref, sem ríkisstjórnin er að leggja til
núna. Við verðum síðan að sjá hver reynslan verður. Vel má
vera að það sé hægt að þróa þessi mál áfram og opna þetta
smám saman meira síðar.
Ég vil ekki útiloka neitt fyrir framtíðina í þessum efnum. Ég
vek athygli á, að þetta er það atriði, sem menn hafa helzt horft
á sem ásteytingarstein varðandi aðild okkar að Evrópusamband-
inu. Ef að það yrði um það almenn samstaða að opna fyrir þess-
ar fjárfestingar mundi líka fækka rökunum gegn aðild íslands
að Evrópusambandinu."
I Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins hinn 19. nóvember sl. var
fjallað um hugsanlegar erlendar fjárfestingar í sjávarútvegi og
þar sagði m.a.:„Nú er þróunin ekki sú, að útlendingar séu að
kaupa sig inn í íslenzkan sjávarútveg heldur eru íslendingar að
kaupa sig inn í sjávarútveg í öðrum löndum . . . Þegar svo er
komið, að við höfum snúið dæminu við og erum ekki lengur í
þeirri varnarstöðu að verja okkar heimavígstöðvar heldur sækjum
fram bæði í veiðum á fjarlægum miðum og með kaupum á sjávar-
útvegsfyrirtækjum í öðrum löndum, má spyija hvort aðstæður
nú gefi tilefni til þess að endurskoða þá stefnu, að fjárfestingar
útlendinga í íslenzkum sjávarútvegi séu alfarið óheimilar. En
þá yrði að sjálfsögðu að fara að öllu með fyllstu gát.“
Þegar ungur og þróttmikill forystumaður í sjávarútvegi á
borð við Þorstein Má Baldvinsson tekur af skarið með jafn af-
dráttarlausum hætti og hann gerir í fyrrnefndu viðtali við Akur-
eyrarblað Morgunblaðsins er full ástæða til að staldra við og
íhuga, hvort tími sé kominn til stefnubreytingar. Þróun í við-
skipta- og atvinnulífi er ör í nálægum löndum og við höfum
ekki efni á að sitja eftir í þeirri þróun.
STEFNUBRE YTIN G
ALÞÝÐUBANDALAGS
SAMÞYKKT Alþingis í fyrradag á lögum um stækkun álvers-
ins í Straumsvík markar nokkur tímamót í afstöðu stjórn-
málaflokkanna til uppbyggingar stóriðju í landinu. Ástæðan er
sú, að aðeins einn þingmaður Alþýðubandalagsins, Hjörleifur
Guttormsson, fv. iðnaðarráðherra, greiddi atkvæði gegn laga-
setningunni og var hann reyndar eini þingmaðurinn í sölum Al-
þingis, sem það gerði. Þrír þingmenn flokksins greiddu atkvæði
með, en þrír sátu hjá ásamt öllum þremur þingmönnum Kvénna-
listans. Þingmenn Sjálfstæðisflokks, Framsóknarflokks, Alþýðu-
flokks og Þjóðvaka greiddu atkvæði með stækkuninni og er þetta
óvenjuleg pólitísk samstaða eftir áratuga deilur og átök um
uppbyggingu áliðnaðar í landinu.
Alþýðubandalagið hefur í áratugi verið andvígt uppbyggingu
stóriðju. Þar hefur Hjörleifur Guttormsson verið í fararbroddi
og herferðin, sem hann hóf gegn Svissneska álfélaginu sem iðn-
aðaráðherra, er talin hafa spillt verulega fyrir áhuga erlendra
fjárfesta á samvinnu við íslendinga.
Þingflokkur Alþýðubandalagsins þríklofnaði í atkvæðagreiðsl-
unni um álverið. Þeir þrír, sem sátu hjá voru Svavar Gestsson,
Ragnar Arnalds og Steingrímur J. Sigfússon. Núverandi flokks-
formaður, Margrét Frímannsdóttir, og fyrrum formaður, Ólafur
Ragnar Grímsson, og launþegafulltrúarnir, Bryndís Hiöðversdótt-
ir og Ögmundur Jónasson, studdu hins vegar álsamningana á
þeim forsendum, að þeir bæti efnahag landsmanna, skapi at-
vinnu og orku- og skattasamningar séu viðunandi. Afstaða fjór-
menninganna, helmings þingflokksins, er til marks um stefnu-
breytingu Alþýðubandalagsins gagnvart uppbyggingu stóriðju í
landinu.
Ný skýrsla um atvinnumál fatlaðra
Sigur kommúnista í Rússlandi
Vladímír Zhírínovskíj, leiðtogi þeirra þjóðernissinna sem lengst vilja ganga í Rússlandi, gantast við
fulltrúa rússneska kvennaflokksins á þingi.
Geta lýðræðis-
öflin saineinast?
Takist leiðtogum rússneskra lýðræðis-
flokka ekki að setja niður deilur sínar og
sameinast um einn frambjóðanda kunna
öfgaöflin að fara með sigur af hólmi í
forsetakosningunum íjúní.
SIGUR kommúnista og þjóð-
emissinna í þingkosningun-
um í Rússlandi á sunnudag
þýðir að öfl þau sem andvíg
eru markaðsumbótum og lýðræðis-
legu gildismati eru í sterkri stöðu
fyrir forsetakosningarnar í júnímán-
uði.
Mikilvægi kosninganna á sunnu-
dag felst ekki í að orðið hafi grund-
vallarbreyting á hinu pólitíska lands-
lagi í Rússlandi; raunar töpuðu þjóð-
ernissinnar Vladímírs Zhírínovskíjs
miklu fylgi. Það felst miklu frekar í
því að lýðræðisöflin og Borís N. Jelts-
ín Rússlandsforseti era í miklum
vanda hvað forsetakosningarnar
varðar.
Afdrifarík sundrung
Lýðræðisflokkarnir geta sjálfum
sér um kennt. Það voru deilur þeirra
og klofningur sem gerðu að verkum
að kommúnistar urðu í fyrsta sæti í
þingkosningunum og þjóðernissinnar
komu næstir. Vantraustið sem gegn-
sýrir öll samskipti þeirra og linnu-
lausar deilur urðu ekki síður en efna-
hagsástandið til þess að styrkja öfga-
öflin til vinstri og hægri í sessi.
Geti lýðræðissinnar nú ekki sam-
einast að baki Jeltsín, sem nýtur
minnkandi vinsælda og er að auki
heilsulaus, eða öðrum umbótasinna,
kann svo að fara að þeir Gennadíj
Tsjúganov, leiðtogi Kommúnista-
flokksins, og þjóðernissinninn Vlad-
ímír Zhírínovskíj keppi um forseta-
embættið næsta sumar. Og ef þeir
verða ekki í framboði er líklegt að
einhveijir viðlíka frambjóðendur, sem
hafa sams konar andstyggð á öllu
því sem vestrænt er, keppi um for-
setaembættið.
Raunveruleg
og yfirvofandi
hætta
Þessi rás atburða, sú versta af
öllum þeim sem unnt er að ímynda
sér, hefur verið hugsanleg um nokk-
urt skeið. Fréttaskýrendur í Moskvu
telja hins vegar að hún hafi aldrei
verið nær því að rætast. Þeir telja
að þessi niðurstaða myndi stórskaða
lýðræðisþróunina, umbótastefnuna
og stöðu Rússlands.
„Dettur einhveijum virkilega í hug
að hinir ýmsu flokkar lýð-
ræðissinna muni samein-
ast um Borís Jeltsín?"
spurði Vjateslav Níkonov,
þingmaður og lýðræðis-
sinni, sem tapaði sæti sínu
í kosningunum á sunnudag. „Það
held ég ekki. í þessu tilfelli skiptir
mentaður meira máli en pólitískir
útreikningar. Ég tel að staðan sé
mjög alvarleg. Ég er viss um lýðræð-
issinnar samejnast ekki um einn
frambjóðanda,“ bætti hann við.
Óhagstæð dreifing atkvæða?
Nokkrir stjórnmálaskýrendur
kváðust telja að nú kynni svo að
vera komið að óttinn um endurkomu
einræðisaflanna sameinaði lýðræðis-
flokkana. Á hinn bóginn er öldungis
óljóst hvort þeir metnaðarfullu menn
sem fara fyrir lýðræðisflokkunum -
Jeltsín forseti, hagfræðingurinn
Grígoríj Javlínskíj, Jegor Gaidar,
fyrrum forsætisráðherra og Borís
Fjodorv, fyrrum fjármálaráðherra -
geta fylkt sér að baki einum fram-
bjóðanda. Geti þeir það ekki kann
klofningurinn að leiða til þess að
atkvæðin dreifist með þeim hætti í
fyrstu umferð forsetakosninganna
að frambjóðendur kommúnista og
þjóðernissinna keppi í seinni umferð-
inni.
„Hættan er sú að lýræðisöflin sofni
á verðinum og geri sér of seint grein
fyrir nauðsyn þess að styðja einn
frambjóðanda,“ sagði vestrænn
stjórnarerindreki í Moskvu. „Þessi
hætta er raunveruleg og hefur verið
yfirvofandi á síðustu tveimur árum.“
Möguleikar
Jeltsíns
Michael McFaul, sérfræðingur í
rússneskum málefnum við Stanford-
háskóla, kvaðst vera þeirrar skoðun-
ar að líkumar á því að Jeltsín byði
sig fram á ný í forsetakosningunum
í júní hefðu aukist verulega. Forset-
inn gæti þá komið fram sem hold-
tekja lýðræðisins gegn afturhaldsöfl-
unum í kosningabaráttunni. McFaul
kvaðst telja að lýðræðisöflin ættu
góða möguleika í forsetakosningun-
um sameinuðust þau um að styðja
Jeltsin. „Hann myndi ná í
seinni umferðina og þá
keppa annaðhvort við
þjóðemissinna eða komm-
únista. Og ég tel að hann
gæti unnið.“
McFaul kvaðst einkum hafa
áhyggjur af því ef fjölmargir yrðu í
framboði í fyrstu umferðinni. „Verst
væri ef 15 manns yrðu á ný í fram-
boði í fyrstu umferðinni. Þá myndu
kommúnistar fá sama hlutfall at-
kvæða og í þingkosningunum, sem
nægja myndi þeim til að komast í
aðra umferð. En það væri einungis
unnt að líkja því við „rússneska rúl-
ettu“ hver yrði í öðru sæti við slíkar
aðstæður."
Borís Jeltsín hefur hins vegar
nokkur tromp á hendi sem kynnu að
nýtast honum. Tsjúganov geilsar
ekki beinlínis af persónutöfrum og
hann myndi eiga í eifiðleikum með
að ná til fólks utan stuðningsmanna
kommúnistaflokksins. Engan veginn
er víst að Zhírínovskíj myndi ganga
jafn vel í forsetakosningum og í þing-
kosningunum nú og 1993. Margir
Rússar telja að hann sé vitfírringur
og kannanir sýna að konur kjósa
liann ekki.
Heimild: International Herald
Tribune.
A
SUMUM vemduðum vinnu-
stöðum þar sem ég þekki
til eru fötluðu starfsfólki
hálfu starfi greiddar
17-18 þúsund kr. í mánaðarlaun. Sú
upphæð er engin tilviljun, heldur
tengist hún tekjutryggingu hins fatl-
aða, sem myndi skerðast ef launin
væru hærri,“ segir Friðrik Sigurðs-
son, formaður nefndar félagsmála-
ráðuneytis um atvinnumái fatlaðra.
Skýrsla nefndarinnar var nýlega
kynnt og í henni leggur nefndin m.a.
til að félagsmálaráðuneyti og heil-
brigðis- og tryggingaráðuneyti vinni
saman að því að samræma aðgerðir
í atvinnumálúm fatlaðra.
Fatlaðir og ófatlaðir
saman í vinnu
„Við leggjum til að stofnaður verði
rannsókna- og tilraunasjóður í at-
vinnumálum fatlaðra. Sjóðurinn gæti
til dæmis gegnt því hlutverki að auka
samskipti fatlaðra og ófatlaðra á
vinnumarkaðnum. Hægt yrði að
rannsaka tækninýjungar sem stuðla
að aukinni atvinnuþátttöku fatlaðra
og geta auðveldað þeim störf. Einnig
yrði hlutverk sjóðsins að efla vinnu-
vernd og slysavarnir sem hafa að
markmiði að draga úr áhættu á fötl-
un. Síðast en ekki síst mætti nýta
fjármagn sjóðsins til að stuðia að
ýmiskonar tilraunaverkefnum,11 segir
Friðrik og vitnar til tilrauna sem
gerðar hafa verið erlendis, til dæmis
í Bandaríkjunum og Noregi, með það
að markmiði að komast að raun um
hvernig standa þarf að atvinnumál-
um til að fjölga fötluðum á almennum
vinnumarkaði.
Páll Pétursson, félagsmálaráð-
herra, kveðst mikinn áhuga hafa á
aukinni atvinnuþátttöku fatlaðra,
sérstaklega utan verndaðra vinnu-
staða. „Við'eigum að stefna að því
eftir því sem nokkur kostur er að
fatlaðir vinni á venjulegum vinnu-
stöðum í félagsskap með ófötluðum.
Reynslan sýnir að það gefst vel og
hjá Þormóði ramma á Siglufirði eru
til dæmis sex fatlaðir starfsmenn..
Fyrirtækið var nýlega verðlaunað
fýrir hvernig það hefur staðið að
málefnum fatlaðra á vinnumarkaðn-
um og þar hefur þetta fyrirkomulag
gefist mjög vel. Ég tel það mjög til
fyrirmyndar. Vistun á stofnun þykir
ekki lengur fyrsta fiokks úrræði og
því ætti að gefa fötluðum möguleika
á öðru en vernduðum vinnustöðum.“
Ráðherra segist ekki jafn hrifinn
af hugmynd nefndarinnar um að
stofna sjóð. „Málefni fatlaðra eru
mjög dýr málaflokkur og er sá eini
innan félagsmálaráðuneytis sem fær
aukið fjármagn á fjárlögum næsta
árs. Vitanlega stöndum við frammi
fyrir því að vetja því með skynsam-
legum hætti og á þann hátt að það
nýtist sem flestum. Ég tek hugmynd-
um um stofnun sjóða aftur á móti
með ákveðnum fyrirvara."
Atvinnuleysi bitnar
líka á fötluðum
Friðrik bendir á að vaxandi at-
vinnuleysi hafi bitnað jafnt á fötluð-
um og öðram. „Fötluðum á atvinnu-
leysisskrá og örorkubótum hefur
fjölgað. Fyrir fimm árum var nóg
af störfum á íslandi og vantaði bara
fólk til að vinna þau. Þá var fatlað
fólk þjálfað og fengið til að sinna
þessum störfum. Nú vantar vinnu
og þá þurfa fatlaðir að keppa við
ófatlaða á markaðnum.
Það á ekki að borga fólki fyrir að
gera ekki neitt, heldur á að nota
peningana til atvinnuhvetjandi verk-
efna. Hér er málum þannig háttað
að félagsmálaráðuneyti ber kostnað
af rekstri verndaðra -------------
vinnustaða, m.a. launa-
kostnað, á meðan heil-
brigðis- og trygginga-
málaráðuneyti greiðir ör-
orkubætur. Þeir sem bera
ábyrgð á atvinnuskapandi “
aðgerðum þyrftu að ráða yfir fjár-
munum sem annars væru notaðir til
að greiða bætur.“
Óhagstæðara að vinna
Friðrik segir þessar hugmyndir
ekki nýjar, en tímabært sé að hrinda
þeim í framkvæmd. „Fullri tekju-
Fatlaðir geti unnið
án þess að bíða af því
fjárhagslegan skaða
Fatlaðir ættu að fara í auknum mæli inn á almenna vinnustaði í
stað þess að vera aðallega á vemduðum vinnustöðum, segir Páll
Pétursson, félagsmálaráðherra. Friðrik Sigurðsson, formaður nefnd-
ar um atvinnumál fatlaðra, er sömu skoðunar. Brynja Tomer
ræddi við þá um nýjar hugmyndir sem fram hafa komið um þróun
í atvinnumálum fatlaðra á íslandi.
, Morgunblaðið/Sverrir
BRYNT er að fatlaðir fari í auknum mæli á almenna vinnustaði og vinna sé löguð að þeim eftir mætti.
Vistun á
stofnun ekki
lengur 1.
flokks úrræði
tryKKÍngu I'ylgja. ýmis hlunnindi sem
fatlaðir missa ef þeir fá það há laun
fyrir vinnu sína að þau skerða tekju-
tryggingu. Þótt þeir geti unnið þrátt
fyrir örorku, getur borgað sig fyrir
þá að þiggja bætur og sleppa því að
vinna. Það hlýtur að vera
þjóðfélagslega óhagstætt,
hvernig sem á það er lit-
ið.“
Nefndin bendir á að
verndaðir vinnustaðir
standi vart undir fullum
launagreiðslum og því þurfi framlög
að koma á móti. I því sambandi bend-
ir Friðrik á að örorkubætur gætu
runnið beint til verndaðs vinnustað-
ar, sem síðan greiddi fötluðum starfs-
mönnum full laun samkvæmt samn-
ingum. „Það er eðlilegra að sá sem
vinnur fái 50 þúsund krónur í laun
en 17 þúsund í laun og 33 þúsund í
bætur.“
Félagsmálaráðherra kveðst einnig
þeirrar skoðunar að æskilegra sé að
borga fólki fyrir að vinna fremur en
fyrir að gera ekki neitt. „í vinnu
felst lífsfylling og vinna er þáttur í
að lifa sæll. Ég tel mikilvægt að fólk
eigi kost á störfum sem það ræður
við, en fötlun er misjöfn og sömu
úrræði henta ekki öllum. Verndaðir
vinnustaðir henta sumum, en mér
finnst'eftirsóknarvert að vinna að
því að sem flestir fatlaðir fari út í
hið daglega líf með ófötluðum. Hug-
myndir sem nefndin setur fram í
þessu sambandi eru athyglisverðar
og mér finnst eðlilegt að kanna hvort
þær eru framkvæmanlegar án þess
að fatlaðir bíði af því fjárhagslegan
skaða.“
Verkalýðshreyfing beri
ábyrgð á kjörum fatláðra
Nauðsynlegt er að semja um laun
og kjör fatlaðra, að mati nefndarinn-
ar, sem telur eðlilegt að verkalýðs-
hreyfingin beri ábyrgð á --------
kjörum fatlaðra starfs-
manna, en ekki einvörð-
ungu félagasamtök fatl-
aðra. „Við höfum lagt til
að félagsmálaráðherra
skipi samninganefnd, sem
semji um laun, réttindi og skyldur
starfsmanna í verndaðri vinnu. Full-
trúar hagsmunasamtaka fatlaðra,
aðilar vinnumarkaðarins og fjármála-
og félagsmálaráðuneytis gætu skipað
nefndina." Ráðherra segist ekki hafa
tekið afstöðu til þess hvort samninga-
verð verður skipuð. „Sumt mælir með
Ekki á að
þvinga fyrir
tæki til að
ráða fatlaða
hugmyndinni, en annað ekki. Mér
fínnst alltaf gæta ákveðinna tog-
streituáhrifa í samninganefndum."
Um ábyrgð verkalýðsfélaga segist
Páll leggja áherslu á að stjórnun og
fjárhagsleg ábyrgð fari saman.
„Stjórnendur verndaðs vinnustaðar
eiga líka að bera fjárhagslega ábyrgð
á starfsemi sinni.“
Menntun fatlaðra
Menntamál fatlaðra vora til um-
ræðu í nefndinni og segir Friðrik að
sérkennslu skorti á framhaldsskóla-
stigi. „í frumvarpi um ný framhalds-
skólalög er fjallað um stuttar og
starfstengdar námsbrautir, sem lýk-
ur með starfsréttindum. Þar ætti að
gera ráð fyrir fötluðum. Nefndin
leggur til að náms- og starfsráðgjöf
verði efld og tryggt verði að öll fötl-
uð ungmenni hafi greiðan aðgang
að slíkri ráðgjafaþjónustu, ekki bara
þeir sem stunda nám. Einnig mæl-
umst við til að skólum verði gert
mögulegt að bjóða fötluðum nemend-
um starfsþjálfun í fyrirtækjum, sem
lið í námi þeirra og að fyrirtæki geti
í auknum mæli nýtt sér skóla til að
endurmennta fatlaða starfsmenn
sína. Við leggjum ríka áherslu á sam-
þættingu náms og atvinnu og teljum
mikilvægt fyrir fyrirtæki að geta
sent fatlað starfsfólk sitt til náms í
framhaldsskóla eða í fullorðins-
fræðslu sem lið í símenntun þess eða
endurhæfingu."
Friðrik segir að ríkið eigi mestrá
hagsmuna að gæta og mögulegt sé
að ná fram sparnaði með því að nýta
sér tillögu nefndarinnar um að eitt
eða fleiri ríkisfyrirtæki ráði ákveðið
hlutfall af starfsmönnum sínum úr
röðum fatlaðra. Litið verði á þetta
sem tilraunaverkefni, til dæmis til
fimm ára. í því sambandi bendir
hann á að tekjutrygging örorkubóta
hafi numið 1,4 milljarði króna árið
1993. „Starfsfólk má efalaust nýta
betur en nú er gert, til þeirra starfa
sem það er menntað til, en að það
eyði ekki dýrmætum tíma sínum til
starfa sem aðrir gætu unnið. Þannig
mætti aðlaga störf að fötluðum í stað
þess að aðlaga aðeins fatlaða að
störfum, eins og tíðkast hefur.“
Nauðsynlegt að fara
óhefðbundnar leiðir
Hann leggur áherslu á að fundnar
verði leiðir til úrbóta í atvinnumálum
fatlaðra með samkomulagi, ekki
þvinguðum aðgerðum. „Sums staðar
á meginlandi Evrópu hefur til dæmis
verið notuð svokölluð kvótaaðferð og
er fyrirtækjum þá gert skylt að hafa
5% starfsfólks úr röðum fatlaðra. Það
teljum við ekki vænlegt til árangurs,
heldur er þörf á breyttu hugarfari
og nauðsynlegt að fara óhefðbundnar
leiðir. Fyrirtæki, einkarekið eða ríkis-
rekið, gæti til dæmis mælt afköst
fatlaðs manns miðað við ófatlaðan í
sama starfi. Sé vinnugeta hins fatl-
aða til dæmis 25% mætti greiða at-
vinnurekanda hans þau 75%, sem upp
á vantar, með tryggingabótum. Þetta
er nú heimilt að gera með reglugerð
um örorkuvinnu, sem nauðsynlegt
er að kynna mun betur fyrir atvinnu-
rekendum og fötluðum. Launþegi
ætti að græða á því, enda fengi hann
meira í vasann en ella, ríkissjóður
græddi, því hann sparaði pláss á
vernduðum vinnustað pg atvinnurek-
andi græddi væntanlega líka. Hvaða
leið sem farin verður, vona ég að hún
verði atvinnuhvetjandi og þar eiga
menn að skoða alla möguleika með
opnum huga.“
Páll Pétursson, félagsmálaráð-
herra segist ekki spenntur fyrir
kvótaaðferðinni og sér þyki, eins og
--------- nefndinni, mikilvægt að
fyrirtæki verði ekki þving-
uð til að ráða fatlaða til
starfa. „Fatlaðir, jafnt
sem ófatlaðir, þurfa að
finna að þeir séu velkomn-
ir á vinnustað. Ef kvótaað-
ferð yrði tekin upp og fyrirtækjum
gert að ráða til sín fatlaða, hvort sem
þau vildu það eða ekki, gefur auga
leið að stjórnendum og öðru starfs-
fólki fyndist hinum fötluðu vera
þröngvað inn á vinnustaðinn. Þá er
hætt við að ekki yrði tekið jafn vel
á móti þeim.“