Morgunblaðið - 31.12.1995, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 31. DESEMBER 1995 B 13
Bless í blll Elíza Geirsdóttir kveður. Ljósmynd/Björg Sveinsd6ttir
Kolrössur
í víking
KOLRÖSSUR hafa í nógu
að snúast næstu daga
því þær eru staddar vest-
an hafs við tónleikahald
og upptökur. Þær héldu
tónleika í kveðjuskyni
skömmu fyrir jól.
Kolrössur héldu kveðju-
tónleika í Þjóðleikhús-
kjallaranum á fimmtudags-
kvöld 21. desember, en þær
héldu svo utan á annan í
jólum. Förinni var heitið til
Chicago, þar sem þær dvelj-
ast næstu vikur við tónleika-
hald og upptökur á næstu
breiðskífu sinni. Fyrsta
breiðskífa sveitarinnar ytra,
Stranger Tales, kom út und-
ir nafninu Bellatrix í haust,
en Kolrassa krókríðandi
þótti full óþjált í munni vest-
an hafs. Platan, sem
Smekkleysa í Bandaríkjun-
um, Bad Taste USA, gaf
út, hefur fengið prýðilegar
viðtökur gagnrýnenda vest-
an hafs og komist á blað
hjá háskólaútvarpsstöðvum.
Kolrössur eru ytra á vegum
Bad Taste USA sem hyggst
einnig gefa út næstu plötu
sveitarinnar.
Upphitun fyrir Kolrössur
á kveðjutónleikunum var í
höndum Kristínar Eysteins-
dóttur og hljómsveitar henn-
ar og Botnleðju sem fór
hreinlega á kostum.
■ Milljónamæringarnir
hafa haldið velli sem vin-
sælasta ballsveit landsins
undanfarin ár, ekki síst
fyrir það að hún hefur
reglulega skipt um söngv-
ara, fyrst var það Bogomil
Font, þá Páll Oskar
Hjálmtýsson og svo Nuno
Miguel. Nuno og Milljóna-
mæringana greindi á um
tónlistarstefnu og því sagði
hann skilið við sveitina.
Fyrir vikið hafa ýmsir
gestasöngvarar troðið upp
með sveitinni á meðan leit-
að er að nýjum söngvara.
Felix Bergsson hefur ver-
ið meðal gesta, en einnig
hefur Ragnar Bjarnason
sungið og gamlir félagar,
þeir Bogomil Font og
Páll Óskar Hjálmtýsson.
í kvöld syngja þeir Bogom-
il og Ragnar með Milljóna-
mæringunum í Ingólfs-
kaffi, en annað kvöld
syngur Bogomil með þeim
á Hótel Örk.
Of góð
BRESKT techno hefur átt í vök að veijast á undanhaldi und-
an jungle og bandarísku house. Til eru þó sveitir sem halda
merkinu á lofti, þar einna fremst Sheffíeld sveitin Autechre.
Techno hefur tekið
stakkaskiptum, víða
runnið saman við ambient
tóna og Autechre-dúóið, sem
skipað er þeim Sean Booth
og Rob Brown, fetar þá slóð,
sameinar ambient hljóð-
skúlptúra og drífandi dynj-
andi dansmúsík. Sveitin hef-
ur sent frá sér grúa smá-
skífna sem jafnan hafa fallið
dansóðum í geð, breiðskíf-
urnar seljast yfirleitt vel og
fáar danssveitir komast með
tærnar þar sem Autechre
hefur hælana á tónleikum.
Treglega gengur þó að
blanda sér í toppslag, að
minnsta kosti eins og er, og
aðdáendur sveitarinnar
segja það sé vegna þess að
hún sé einfaldlega of góð
fyrir almennar vinsældir.
Hvað sem því líður hefur ný
plata sveitarinnar, Tri Rep-
etae, vakið slíka athygli ytra
að framinn virðist innan seil-
ingar.
Kraftur Green Day.
Pönkæði
PÖNKARARNIR í Green
Day komu sáu og sigruðu á
síðasta ári með fágað popp-
pönk; slógu rækilega í gegn
um allan heim og hrintu af
stað pönkæði. Fyrir nokkru
kom út önnur breiðskífa
sveitarinnar, Insomniac.
Pönkið sem Green Day
leikur er ekki ýkja ógn-
andi að mati harðsnúinna
breskra pönkara, en dugði
vel til að hrella og hrista
upp í bandarískum rokk-
heimi á síðasta ári og þessu.
Þeir félagar í Green Day eru
nú í þeirri öfundsverðu að-
stöðu að hafa sigrað heim-
inn með þær yfirlýsingar í
farteskinu að þeir fyrirlíti
fé og frægð, en láta það
ekki standa í veginum fyrir
frekari framsókn. Leiðtogi
sveitarinnar, Billy Joe Arm-
strong, lét þau orð falla í
viðtali fyrir skemmstu að
þar sem hann ólst upp hafi
fólk ekki haft efni á að
hafna peningum, en bætti
við að sveitarmenn ættu
nóga innbyrgða reiði og
kraft til að halda áfran með
látum lengi enn.
DÆGURTÓNLIST
Hver er niburlœgingin?
Fáttum
frumleika
Morgunblaðið/Kristinn
íslenskur Kristján KK Kristjánsson.
Ljðsmynd/Björg Sveinsdóttir
Frumleg Botnleðja.
er Bong, sem hefur alla
tíð sungið á ensku, og ís-
lenskt tripphopp strandaði
á barnalegum
framadraumum í
útlöndum.
Þær raddir
hafa heyrst að
plötumarkaður
hafi breyst til
frambúðar; að
heimamarkaður
sé um leið heims-
markaður og
horfið sé það for-
skot sem íslensk
útgáfa hafði. í
ljósi þess að ný
íslensk útgáfa fer
halloka fyrir það
að hún er ekki
ný og oftar en
ekki íslensk er
ekki ástæða til
að hafa áhyggj-
ur. Sá tími hlýtur
að koma að allir
sölulistar verði
upp fullir með is-
lenskri tónlist ís-
lenskra flytjenda sem taki
erlend poppgoð í nefið.
ÍSLENSK plötuútgáfa á því ári.sem nú er að kveðja
var sérkennileg um margt, ekki síst það hve erlendar
plötur, endurútgáfur og safnplötur ýmiskonar seldust
vel á kostnað þeirra sem gáfu út frumsamda tónlist.
Þannig hlýtur að vekja upp ýmsar spurningar að á
meðal fimm söluhæstu breiðskífna fyrir jólin var eng-
in með frumsaminni tónlist; þijár plötur þar sem tón-
listarmenn fluttu lög eftir aðra og tvær safnplötur.
eftir Árno
Motthiasson
Fyrir jólin börðust um
efstu sæti sölulista
plötur með Bubba Morth-
ens að syngja lög sem
frændi hans Haukur gerði
wmm^mmmmm fræg á
sínum
tíma, Páli
Óskari
Hjálm-
týssyni
að syngja
lög eftir
hina og
þessa er-
lenda höfunda og Emilíönu
Torrini sem var að syngja
sömuleiðis lög úr ýmsum
áttum eftir erlenda höf-
unda, utan.eitt, sem varla
var lag. í þennan slag
blönduðu sér svo safnplöt-
ur með mestmegnis er-
lendri tónlist, tvær með
nýrri tónlist en ein var
safn helstu laga ársins. Á
þeim mátti finna eitt og
eitt íslenskt lag, þó ekki
væri það alltaf Ijóst af
heiti sveitarinnar eða
enskum textanum. Fram-
úrskarandi plötur ís-
lenskra listamanna sem
sungu á íslensku frum-
saminlög sín eða annarra
hlutu aftur á móti ekki náð
fyrir eyrum plötukaup-
enda eða ungmenna sem
óskuðu eftir plötum í jóla-
gjöf.
Þessi niðurlæging ís-
lenskrar plötuútgáfu ætti
ekki að koma á óvart.
Reyndar er varla rétt að
tala um niðurlægingu þó
helstu útgáfur ársins séu
útgáfur túlkenda en ekki
höfunda, því túlkendur
skipta eðlilega miklu máli
í dægurtónlist. Dægur-
tónlist sem hluti af ís-
lenskri menningu fær
hinsvegar ekki dafnað
nema hún endurnýi sig sí-
fellt og svo er því því mið-
ur farið að undanf-
arin nokkur ár hef-
ur lítið verið um
endumýjun og fátt
um frumleika. ís-
lenskum hljóm-
sveitum hefur ekki
tekist að bregðast
við erlendum
straumum og
skapa eitthvað
nýtt úr öllu saman,
of oft er eina leiðin
til að greina hvort
íslensk eða erlend
hljómsveit á ferð
sé afkáralegur
framburður á
aulalegum enskum
textum. Enn er
beðið eftir íslensku
rappi, breska ný-
bylgjan, britpop,
hefur ekki skilað
sér hingað nema í
hermisveitum sem
allar ætla að verða
frægar í útlöndum,
íslensk danstónlist er varla
til, eina hljómsveit sem náð
hefur árangri á því sviði