Morgunblaðið - 05.01.1996, Side 1

i '

plll»
1
1996 ■ FÖSTUDAGUR 5. JANÚAR BLAÐ D

Jón Arnar Magnússon Iþróttamaður ársins
Gerist
alls ekki
betra
Vorið 1993 hvarflaði að
honum að hætta í íþrótt-
um í kjölfar fótbrots. „Það
eru ekki alltaf jólin,“ sagði
hann við Morgunblaðið eftir
að hafa verið dæmdur úr leik
í tugþraut á Heimsmeistara-
mótinu í Gautaborg í Svíþjóð
á liðnu sumri. „Jólin gerast
alls ekki ánægjulegri en
núna,“ sagði Jón Arnar
Magnússon við Morgunblaðið
í gærkvöldi rétt eftir að hafa
verið útnefndur íþróttamað-
ur ársins 1995 af Samtökum
íþróttafréttamanna í hófi að
Scandic hótel Loftleiðum.
„Fyrst var það sonurinn og
svo þetta.“
Jón Amar úr Tindastóli
varð fyrstur Islendinga til að
komast yfir 8.000 stig í tug-
þraut og á móti í Götzis i
Austurríki í maí í fyrra bætti
hann eigið met um 341 stig,
fór í 8.237 stig, sem er 166
stigum frá Norðurlandamet-
inu. Hann fór aftur yfir 8.000
stig í Evrópubikarkeppninni
og hefur sett stefnuna á
Norðurlandamet og 10. sætið
á Ólympíuleikunum í Atlanta
á þessu ári. En hvernig leið
honum þegar verðlaun höfðu
verið afhent fyrir 3. og 2.
sætið í kjörinu og hvernig
var honum innanbijósts þeg-
ar nafnbótin var í höfn?
Hjartslátturinn
fór vaxandi
„Ég átta mig ekki alveg á
þessu, en þetta er frábær
byijun á árinu og vona að
hún verði góð kjölfesta fyrir
áframhaldið,“ sagði Jón Arn-
ar, sem var kjörinn íþrótta-
maður ársins hjá lesendum
DV, en tilkynnt var um úr-
slitin í því 2. janúar. Aður
en greint var frá niðurstöðum
í kjöri íþróttafréttamanna
fékk hann verðlaun frá
íþróttasambandi íslands, þar
sem Fijálsíþróttasambandið
útnefndi hann sem fijáls-
íþróttamann ársins og eins
og aðrir beið hann í ofvæni
eftir að heyra síðasta nafn
kvöldsins.
„Ég vissi að allir ættu
jafna möguleika en þvi er
ekki að neita að ég fann fyr-
ir smá hjartslætti og hann
fór verulega upp þegar ég
heyrði nafnið.“
Gat ekki hætt
Það er stórt stökk frá því
að liggja fótbrotinn á skauta-
svellinu í Laugardal í það að
vera besti íþróttamaður
landsins. Áttirðu von á þess-
ari breytingu, árangrinum,
þessum viðurkenningum?
„Nei. Þetta var ekki gott
brot og ég hélt að það yrði
erfitt að byija aftur. Ég hélt
að ég gæti kannski aðeins
haltrað um og mér datt í hug
að hætta. Ég vorkenndi sjálf-
um mér en þar sem það var
svo gaman í íþróttinni gat
ég ekki sagt skilið við hana
og þegar ég byijaði aftur
fann ég að þetta var ekki
alveg búið. Þegar gekk vel
eftir bikarinn - met í Iang-
stökki og grind - ákvað ég
að reyna að halda áfram og
sjá hvað gerðist en það var
fjarri því að ég hugsaði um
að þetta gæti gerst.“
Jón Arnar, sem er uppal-
inn í Þjórsárdalnum og
íþróttakennari að mennt,
sagðist vona að nafnbótin
sem honum hlotnaðist gæfí
sér byr undir báða vængi
með framhaldið í huga, en
hann bætti við að fjárstuðn-
ingur á liðnu ári hefði gert
gæfumuninn. „Það verkefni
sem nokkur fyrirtæki fyrir
Sa besti
norðan, Afreksmannasjóður,
Ólympíunefndin og Frjáls-
íþróttasambandið, tóku sig
saman um gerir mér kleift
að snúa mér að íþróttinni.
Það var tímamótasamningur
sem var gerður við mig og
þjálfara minn. Þessi samn-
ingur gerði gæfumuninn og
verður vonandi fordæmi fyr-
ir fleiri afreksmenn.“
Hvað ertu ánægðastur
með á vellinum á liðnu ári?
„Síðasta þrautin í Frakk-
landi bjargaði andlitinu eftir
Heimsmeistaramótið. Það
var lyftistöng og gott að enda
sumarstarfið á þann hátt sem
ég gerði.“
Markmiðið á árinu? v
„í desemberblaði banda-
ríska ritsins Track and Field
er ég settur í 10. sæti og ef
allt gengur upp er það ekki
fjarlægur draumur að ná 10.
sætinu á Ólympíuleikunum í
Atlanta. Það er ekki mjög (
langt í burtu, ekki mjög fjar-
lægt, frekar en Norðurlanda-
metið.“
JON Arnar Magnússon,
frjálsíþróttamaður úr
Tindastóli á Sauðár-
króki, með verðlaunin
eftir að hafa verið kjör-
inn íþróttamaður ársins
1995 í gærkvöldi. Hann
er trúlofaður Huldu Ingi-
björgu Skúladóttur og
eignuðust þau soninn
Krister Blæ 1. desember
sl. Jón Arnar sagðist
vera í skýjunum með
strákinn og viðurkenn-
ingarnar að undanförnu
héldu sér þar áfram.
mmmmmmm

KORFUKNATTLEIKUR: HAUKAR AFTURIEFSTA SÆTIA-RIÐILS / B8